andere die je kind straffen,toespreken.

Sunprincess schreef:Als ik er niet bij ben, vind ik het vrij logisch dat degene die op dat moment bij ze is, hen toespreekt of straf geeft maar als ik dat al gedaan heb, moet een ander dat niet meer doen. dat vind ik zelfs van mijn man niet goed.

+1

Maar anderen mogen jullie kinderen wel straffen of streng toespreken als hij iets gedaan heeft wat niet mag? Of vinden jullie dat niet goed?

Ik zie als moeder namelijk echt niet alles wat er gebeurt. Tygo was laatst aan het stoeien met zijn oom (mijn broer) en toen ging het ineens erg lomp en Tygo sloeg hem. Het was puur in het spel maar kwam wel behoorlijk aan. Ik heb dat zelf niet gezien maar ik zat er wel bij. Ik verwacht dan niet van mijn broer dat hij tegen mij gaat zeggen wat er gebeurt is zodat ik hem toe kan spreken. Ik verwacht van mijn broer dat hij tegen Tygo zegt dat zoiets niet mag en dat het pijn deed. Zo verwacht ik ook van de opa's en oma's dat ze de kinderen aanpakken als ze iets stouts doen. Ik vind het een beetje flauw als ze dat niet mogen doen maar dat ze tegen mij moeten vertellen wat er is gebeurt zodat ik het alsnog moet zelf doen.
Vreemden hoeven dat trouwens niet te doen!

Ja, het ondermijnt je eigen gezag als ouder nogal...

Lieskuh schreef:Maar anderen mogen jullie kinderen wel straffen of streng toespreken als hij iets gedaan heeft wat niet mag? Of vinden jullie dat niet goed?

Ik zie als moeder namelijk echt niet alles wat er gebeurt. Tygo was laatst aan het stoeien met zijn oom (mijn broer) en toen ging het ineens erg lomp en Tygo sloeg hem. Het was puur in het spel maar kwam wel behoorlijk aan. Ik heb dat zelf niet gezien maar ik zat er wel bij. Ik verwacht dan niet van mijn broer dat hij tegen mij gaat zeggen wat er gebeurt is zodat ik hem toe kan spreken. Ik verwacht van mijn broer dat hij tegen Tygo zegt dat zoiets niet mag en dat het pijn deed. Zo verwacht ik ook van de opa's en oma's dat ze de kinderen aanpakken als ze iets stouts doen. Ik vind het een beetje flauw als ze dat niet mogen doen maar dat ze tegen mij moeten vertellen wat er is gebeurt zodat ik het alsnog moet zelf doen.
Vreemden hoeven dat trouwens niet te doen!

dat vind ik dus geen straffen. Een ander mag ook best tegen mijn kind zeggen dat zoiets pijn doet o.i.d. Ik wil niet hebben dat een ander tegen mijn kind gaat schreeuwen/een corrigerende tik geeft/haar in de hoek zet of wat dan ook.

Lieskuh schreef:Maar anderen mogen jullie kinderen wel straffen of streng toespreken als hij iets gedaan heeft wat niet mag? Of vinden jullie dat niet goed?

Ik zie als moeder namelijk echt niet alles wat er gebeurt. Tygo was laatst aan het stoeien met zijn oom (mijn broer) en toen ging het ineens erg lomp en Tygo sloeg hem. Het was puur in het spel maar kwam wel behoorlijk aan. Ik heb dat zelf niet gezien maar ik zat er wel bij. Ik verwacht dan niet van mijn broer dat hij tegen mij gaat zeggen wat er gebeurt is zodat ik hem toe kan spreken. Ik verwacht van mijn broer dat hij tegen Tygo zegt dat zoiets niet mag en dat het pijn deed. Zo verwacht ik ook van de opa's en oma's dat ze de kinderen aanpakken als ze iets stouts doen. Ik vind het een beetje flauw als ze dat niet mogen doen maar dat ze tegen mij moeten vertellen wat er is gebeurt zodat ik het alsnog moet zelf doen.
Vreemden hoeven dat trouwens niet te doen!

Ik doe het net zoals jij. Als ik het even niet zie dan mogen andere familieleden daar best even wat van zeggen, net als dat ze op KDV/BSO best daar door de juffen op hun gedrag mogen worden aangesproken. Maar als we met zijn allen op de bank zitten en Ben doet ineens iets klierigs en we zien het allemaal, dan ben ik (of mijn vriend) degene die er wat van zegt. Wij hebben tenslotte de eindverantwoordelijkheid over hem.

Bij vreemden is er inderdaad geen discussie mogelijk, die hebben zich niet met mijn kinderen te bemoeien, behalve in geval van gevaar.

-

-

Storm schreef:En als wij bij mijn ouders zijn spreken mijn ouders mijn zoon ook altijd aan als hij iets doet, en dat vind ik ook behoorlijk vervelend. Zelfs als ik het zie, is mijn moeder er altijd nog sneller bij om hem weg te halen/hem streng toe te spreken of wat dan ook. Ik vind dat dat mijn taak is.

Dat zou ik ook echt niet waarderen inderdaad. Heb je het weleens aan haar verteld dat je dat vervelend vindt?

.

Storm schreef: En weg!

Dat vind ik ook erg. En ook zeker dat hij daarna zo flauw en sarcastisch deed, dan voel je je toch helemaal niet serieus genomen als zijn moeder? Mijn ex-schoonmoeder deed ook wat ze zelf goed vond voor mijn kinderen, terwijl ik dat niet wilde hebben. En als ik (en mijn ex ook, trouwens) er wat van zeiden, dan werd het ook belachelijk gemaakt. Dat vind ik ook heel naar.

(als je wil dat ik dit aanpas, Storm, dan zeg je het maar )

Ik spreek mijn neefje en nichtje ook wel eens aan op hun gedrag. Dit doe ik dan alleen wanneer mijn zus en zwager niet hebben gezien at er gebeurt is. Als mijn zus of zwager mijn neefje en nichtje hebben gestraft/toegesproken, dan doe ik dat niet meer. 1 keer goed aanpakken door 1 van de ouders, of beide ouders vind ik wel genoeg, dan hoeft een 3de het niet nog eens te doen.

Storm schreef:Ja, maar dan zegt ze dat ik toch nooit zit op te letten of wat dan ook. Mijn zoon mag ook bijna niks daar, wat ik ook wel een beetje jammer vind. Maar goed, hun huis, hun regels, dus dat respecteer ik.

Dat je toch nooit op zit te letten? Dat vind ik ook erg lullig. Zo'n opmerking er achteraan zou ik ook zeker niet waarderen. Hij is JOUW zoon, niet hun zoon, en dit is jouw beslissing en zij moeten niet 'beter weten' hierin. Het is een kwestie van respect voor jouw rol als ouder.

-

Storm schreef:
-

Zo, quote is weg

Dat is wel heel vervelend, dat je dat zo voelt. Misschien klinkt het heel stom of makkelijk, maar het hoeft helemaal niet te botsen. Want al zijn ze 1000x strenger, het maakt geen moer uit, want JIJ bent zijn moeder en in principe heeft zij niets met de opvoeding te maken. Zij heeft JOU opgevoed, en moet maar genoeg vertrouwen in haar eigen opvoeding hebben dat ze er vanuit kan gaan dat jij je best redt als volwassene en moeder.

Ja, daar heb je ook helemaal gelijk in. Helaas werkt het in de praktijk niet altijd zo

Zou je de laatste quote ook even weg willen halen?

Done!

Heb je nooit tegen je moeder gezegd (op een rustig moment) dat je je niet serieus genomen en gerespecteerd voelt in je rol als moeder? Blijft ze je dan telkens afwijzen?

De moeder van mijn ex deed dit ook constant. We deden het allemaal verkeerd en we waren slechte ouders. Mijn ex heeft een keer gezegd: kennelijk zijn we betere ouders dan jij, want als alles wat ik doe niet deugt, dan heb jij me niet goed opgevoed. Die hakte er wel in...

Nou ja, eind van het liedje: mijn ex-schoonouders zien hun zoon én hun kleinzoons niet meer. Mijn ex voelt zich niet geroepen om in dat ene weekend dat hij met de jongens heeft naar een stel negatieve zuurpruimen te gaan, ik weiger daarheen te gaan omdat a) het mijn moeder niet is, b) omdat ik voortdurend beledigd wordt, ook ten overstaan van mijn zoons en c) omdat ik haar nog altijd niet kan vergeven dat ze bij de scheiding heeft geprobeerd de voogdij over de jongens bij me weg te halen. De jongens vragen ook nooit naar haar. Ze hebben al een oma.

Ik hoop echt dat het bij jou en je zoon niet zover komt, Storm...

Ik vind het niet erg als mijn moeder of mijn beste vriendin mijn zoon aanspreken op zijn gedrag, als ik het niet zie of niet mee krijg. Niet iedereen mag dat, want dan krijgt hij het idee dat iedereen hem maar kan corrigeren en dat is niet zo. Als ik erbij ben en ik zie het corrigeer of straf ik hem, mijn moeder mag hem ook straffen als ik er niet ben, maar dat doet ze eigenlijk noot. Maar straffen vind ik niet iets wat anderen mogen, ook mijn beste vriendin niet.

Als mijn kinderen bij opa/oma zijn dan mogen hun ze wel straffen/toespreken. Maar mijn schoonmoeder wil hun nooit straffen en ze halen bij haar veel meer kattekwaad uit als bij mijn ouders.. Toen ik ze ernaar vroeg toen zeiden ze ''oma wordt toch nooit boos dus dan vind ze het niet erg''.. Er onduidelijk als je het mij vraagt...

Zelf spreek ik ook andere kinderen toe.. Mijn schoonzusje heeft een zoontje die net zo oud is als Jordan en als ze samen stoute dingen doen dan spreek ik beide jongens erop aan.. Zoals mijn schoonzus dat ook doet. Dan ga ik niet alleen jordan aanspreken en m'n neefje komt er dan zonder waarschuwing vanaf.. Of andersom, dat vind ik zielig..

Gister was Jason met een stel vrienden buitenspelen en 1 jongen gooide takjes naar voorbijrijdende auto's. Toen ik dat zag ben ik er gelijk naartoe gelopen en heb die jongen streng toegesproken.. Het was gelijk over en ze gingen naar de speeltuin.. (zo gaat het andersom ook)

En toen we naar de kinderboerderij gingen en een stel jongens van 12/13 jaar aan de horentjes van de geitjes zaten te trekken en puur die beestjes plagen. Geen ouders in de buurt.. Andere ouders deden niks behalve afkeurend nee knikken.. En toen Jason zei, mam zeg er is wat van.. dat is toch zielig voor die beestjes?? Toen ben ik erheen gelopen, streng toegesproken dat ze dat niet moesten doen en als ze niet normaal konden doen dat ze beter weg konden gaan..

Ik vind dat N. best toegesproken mag worden op 'slecht' gedrag door anderen, zoals bijvoorbeeld oma's, opa's, tantes, ooms, etc. Dit mag als ik het zelf niet zie. Als wij erbij zijn vind ik dat wij N. moeten 'straffen' op de manier hoe wij het willen en dat niemand anders zich daarmee hoeft te bemoeien. N. hoeft dus achteraf niet nog even van iemand anders te horen hoe stout ze wel niet is geweest!

Wij zullen onze wekelijkse oppas (mijn moeder en mijn stiefmoeder) duidelijk maken hoe wij omgaan met situaties waarin N. iets doet wat niet mag en wat wij dus verstaan onder 'straffen'. Zij zullen er alles aan doen zoveel mogelijk aan onze wensen tegemoet te komen, dus ook in dit onderdeel van de opvoeding. Zij, de bijbehorende opa's en mijn zusjes zijn de enige die N. mogen 'straffen' (op onze manier), verder niemand!

Als N. op bijvoorbeeld een verjaardag iets doet wat niet mag hoeft men niet naar mij toe te komen om te zeggen wat N. allemaal wel niet doet, ze mogen haar best aanspreken. Echter, straffen doen alleen wij!

Mijn dochter speelt nogal vaak bij de buren (met kindje van bijna 2), maar als ze daar is dan mogen de buren haar ook gewoon toespreken als dat nodig is. Ze is 1x een beetje te vervelend geweest en dan wordt ze gewoon naar huis gestuurd, dat vind ik goed. Ze corrigeren haar dus, maakt ze het te bond dan mag ze niet meer blijven en neem ik het over. In zo'n geval praat ik met haar en leg ik haar uit wat ze dan fout gedaan heeft. Ze heeft ook weleens stout gedaan tegen hun kindje, dan ga ik dus met haar terug en laat ik haar haar excuus aanbieden. Dan is het ook altijd meteen klaar en mag ze weer verder spelen. We hebben dit samen met de buren ook besproken hoe we van elkaar willen dat we met elkaars kinderen omgaan. Andersom is het dus hetzelfde als hun kindje bij ons is. En we doen dit beide op onze eigen manier, omdat we van mening zijn dat de kinderen onze regels moeten leren kennen en respecteren.

Bij bijvoorbeeld opa en oma (van beide kanten) gaat dit hetzelfde. De kinderen zijn daar vaak genoeg en ook vaak genoeg zonder dat wij er zelf ook zijn (beide zijn vaste oppassers). Als ik of mijn man er bij is en we zien wat er gebeurd dan corrigeren we haar vaak wel zelf, maar als de opa of oma in kwestie haar zelf aanspreekt dan is dit voor ons ook prima.
Wel hebben we een keer besproken met ze hoe wij het altijd doen, (bijvoorbeeld niet straffen maar vooral goed uitleggen wat ze fout doet) omdat dat gewoon het beste resultaat oplevert. Mijn stiefvader heeft er nogal een handje van om alleen 10x achter elkaar 'nee' te zeggen, maar als hij het dan gewoon meteen zou uitleggen waaròm niet, dan hoeft hij het ook niet 10x te zeggen.

Als oma iets ziet wat Y. zou doen mag ze haar best straf geven! Bedoel, waarom zou ik mijn kind straffen als ik iets NIET zelf gezien heb?
Maar er daarna over door blijven zeuren NIET. Straf = straf en klaar, niet over door blijven zeuren!

als ik er niet bij ben of iets niet gezien heb, mogen anderen ( mijn ouders of waar ze ook zijn , wel geen vreemde,) ze beste toespreken dat iets niet kan.Daar heb ik geen moeite mee, maar als ik ze al gestraft hebt hoeft een ander dat niet meer te doen.


Waar ik me trouwens wel aan erger als we weleens bij mijn schoonmoeder zijn ( komen we niet vaak maar heel af en toe ) en ik of mijn man zeggen tegen onze zoon dat we iets niet willen bijvoorbeeld,dat zij dan altijd tegen mijn zoon zegt : ohh maar F dat is niet erg hoor, dat mag je best wel doen van mij!

Daar ben ik al een paar keer boos om geworden, als wij bepalen dat hij iets niet mag van ons, dan hoeft zij niet tegen hem te zeggen dat het wel mag of dan zegt ze er zo dom achter : je mag ook niets van je moeder....

Ik heb zelf geen kinderen, maar zal het nooit in m'n hoofd halen om een kind van een ander te straffen. Behalve op m'n werk op een KDV, maar dat is een ander verhaal. Hoewel ik daar ook zo min mogelijk aan straffen doe. Hooguit speelgoed weghalen waar ze mee gooien (babygroep, dus te gevaarlijk met de baby's in de buurt) of even op de bank zitten om af te koelen.
Ik zal hooguit tegen een kindje zeggen dat iets niet mag of dat ik iets niet leuk vind, indien de ouders het niet zien. Zo ook een keer een drie jarige die een ander kindje sloeg. Haar ouders hebben dit niet gezien, waren bezig en hadden mij gevraagd even op te letten. Dus heb ik haar even bij me genomen en gezegd dat ze geen andere kinderen mag slaan. In zo'n geval vind ik ook dat je er direct iets van moet zeggen, tegen de tijd dat ik het tegen haar ouders heb gezegd zou ze het al lang al weer vergeten zijn.

1982Angel1982 schreef:als ik er niet bij ben of iets niet gezien heb, mogen anderen ( mijn ouders of waar ze ook zijn , wel geen vreemde,) ze beste toespreken dat iets niet kan.Daar heb ik geen moeite mee, maar als ik ze al gestraft hebt hoeft een ander dat niet meer te doen.


Waar ik me trouwens wel aan erger als we weleens bij mijn schoonmoeder zijn ( komen we niet vaak maar heel af en toe ) en ik of mijn man zeggen tegen onze zoon dat we iets niet willen bijvoorbeeld,dat zij dan altijd tegen mijn zoon zegt : ohh maar F dat is niet erg hoor, dat mag je best wel doen van mij!

Daar ben ik al een paar keer boos om geworden, als wij bepalen dat hij iets niet mag van ons, dan hoeft zij niet tegen hem te zeggen dat het wel mag of dan zegt ze er zo dom achter : je mag ook niets van je moeder....

Dat hoor ik ook heel vaak! Bij vrienden enz. De een zegt nee en de ander idd jij mag ook niks van je moeder/vader, slaat nergens op..ik zou zeggen bemoei lekker met je eigen dingen!