Welke uitspraak irriteert jou het meest?

*

Over het geslacht.... Pff
Ons neefje is 5 maanden voor onze jongste geboren en dat we kwamen kijken zat mijn schoonvader met zijn kleinzoon op schoot en riep maar "jij bent de trots van onze familie" terwijl hij helemaal niet dezelfde achternaam van mijn schoonvader heeft. Daar heben we ons echt aangeergerd. Niet eerlijk tegenover onze oudste ook.

Toen ik bevallen was van onze jongste een meisje. En iedereen kwam kijken nadat ik net 1 uur uit de narcose was bijgekomen. Was zijn een van mijn schoonvaders 1ste opmerkingen "wanneer komt de volgende? Want er moet nog wel een stamhouder bij". Daarop werd ik zo pissig dat ik riep "ik weet niet wie die creëert maar ik niet!!" Ik was verdorie net bevallen en uit narcose.

Haha ja Pussycat schoonmoeders lijken altijd wel bang dat ze te kort krijgen!

Enne J krijgt ook nog nachtvoedingen hoor, N had ze tot een maand of 11 dus het is volkomen normaal dat ze snachts nog komt.

Ik heb van íedereen, uitgezonderd ouders, te horen gekregen "was het wel gepland?". Ehm ja, we zijn oud en wijs genoeg denk ik... Mijn beste vriendin vroeg zelfs ronduit of het een ongelukje was, die opmerking deed wel pijn. Maaaaaaaaar mijn tante vandaag sloeg alles. "Oh, ik ging er eigenlijk al vanuit dat het een ongelukje was!". Toen ik vertelde dat zowat iedereen vroeg of het gepland was. Dat doet wel pijn, zulke opmerkingen. Dan probeer ik maar te denken dat wij er heel blij mee zijn, en dat wij heel goed weten dat het de bedoeling was om zwanger te raken (want plannen kun je het natuurlijk nooit... Deze maand komt het wel uit, maar volgende maand niet hoor!)

Ze hebben me ik weet niet hoevaak gevraagd of het wel gepland was. Verder vinden veel mensen het raar dat ik borstvoeding geef en dat ik er ook nog mee doorga nu ik weer aant werk ben.

Toen T 6 weken oud was was ik met hem bij de DA, daar zei een oud vrouwtje dat ik hem wel warm aan moest trekken want het was koud buiten. Ja duh...alsof ik dat zelf niet bedacht had!

maiadebij schreef:Haha ja Pussycat schoonmoeders lijken altijd wel bang dat ze te kort krijgen!

Nou inderdaad haha ach ja... en teveel is ook weer niet goed

Enne J krijgt ook nog nachtvoedingen hoor, N had ze tot een maand of 11 dus het is volkomen normaal dat ze snachts nog komt.

Bedankt voor de geruststelling maar het is wel waar dat je anderen je soms zo onzeker kunnen maken...

Niet echt vervelende opmerkingen gehad.

Alleen toen we na de 20 weken echo vertelden aan vrienden dat we nu in verwachting zijn van een jongen kregen we te horen dat ik dan vanaf nu maar extra moest genieten van deze zwangerschap omdat het de laaste zou zijn. Hmm oke.. dat beslissen we liever zelf. Aparte denkwijze vind ik dat.

Ik vind vooral idd de vraag en wanneer komt de tweede echt de 'vervelendste' vraag. Waar bemoeien mensen zich mee? Meestal reageer ik er niet eens op.

En waarom ik geen borstvoeding gaf, werd in het begin ook nogal eens vraagt, daarom niet. Niet mijn ding klaar.

De vraag wat het is/wordt vond ik niet erg, ik wil het zelf ook altijd weten hahaha.

Tijdens mijn zwangerschappen heb ik eigenlijk nooit vervelende opmerkingen gekregen. Of het gepland was (bij S.enna) maar goed dat leek me ook niet zo vreemde vraag, verder kan ik zo niets bedenken.

In het afgelopen jaar rondom M.ara hebben we weleens opmerkingen gekregen waarvan ik denk 'Oké ?!' maar ik laat het tegenwoordig maar meteen van me af glijden, je kan er toch niets mee. Opmerkingen zoals

' Aah joh daar groeit ze wel weer overheen, valt allemaal wel mee'

'De tante van mijn buurvrouw en daar de zus van die heeft ook epilepsie en die heeft er nooit last van dus het zal allemaal wel goedkomen '

'Hebben jullie nog een beetje Rotterdam bekeken, zijn jullie in de euro mast geweest toen M.ara in Rotterdam lag ?, hopelijk hebben jullie nog wel een beetje van de stad kunnen genieten in Rotterdam'

'Het komt allemaal wel weer goed hoor dat weet ik zeker, het heeft alleen maar tijd nodig'

'Wat gaaaaafff !!!! Ik wil straks ook een MRI laten maken als onze dochter geboren is want dat ziet er echt vet uit'

Mama_van2 schreef:Wat gaaaaafff !!!! Ikwil straks ook een MRI laten maken als onze dochter geboren is want dat ziet er echt vet uit'

Zo dan. Met de persoon die achter deze uitspraak schuilt, zou ik niets meer te maken willen hebben.

(de rest van de uitspraken zijn ook niet leuk om te horen, maar komen denk ik meer voort uit een onhandige manier om jullie gerust proberen te stellen)

Maple schreef:

Mama_van2 schreef:Wat gaaaaafff !!!! Ikwil straks ook een MRI laten maken als onze dochter geboren is want dat ziet er echt vet uit'

Zo dan. Met de persoon die achter deze uitspraak schuilt, zou ik niets meer te maken willen hebben.

(de rest van de uitspraken zijn ook niet leuk om te horen, maar komen denk ik meer voort uit een onhandige manier om jullie gerust proberen te stellen)

Met haar wil ik ook niets meer te maken hebben, het is de vriendin van de beste vriend van mijn vriend en dat maakt het wel lastig. Ze is zwanger en vandaag uitgerekend maar ik heb haar al 3 maanden niet meer gezien, dat kan ik gewoon niet meer, ik kan veel hebben maar soms kan je ook echt te ver gaan. De opmerking of we van Rotterdam hadden genoten kwam ook van haar (natuurlijk, onze dochter lag op de IC, niet wetende of ze daar nog vanaf zou komen en dan zullen wij gaan shoppen, naar de euro mast o ja en de pannenkoeken boot daar had ze het ook nog over)

toen een aantal weken geleden onze kat overleden is (aangereden door een auto) zeiden mensen tegen me: oh joh, dat is toch alleen maar makkelijker zo met de baby opkomst... 3 weken terug sprak ik iemand die in oktober een kindje heeft gehad, zij heeft haar kat bewust weg gedaan met oog op de baby die toen kwam, en ze zei tegen me; ik weet precies hoe je je voelt, dat gemis van zo´n kat om je heen...


verder hebben wij nooit rare of vervelende opmerkingen gehad, niet over of het gepland was, over het geslacht, of wat dan ook....

Wij krijgen natuurlijk wel vaak opmerkingen als 'de zoon van kennissen van ons praatte ook pas met twee/drie/vier (afhankelijk van wanneer het gesprek plaatsvond) en die sprak toen meteen in volzinnen'. Of mensen die, als je vertelt dat je je zorgen maakt over de taalontwikkeling van je kind, trots gaan opnoemen wat hun kind allemaal al zegt en hoe vroeg dat kind was met praten. Natuurlijk is het logisch dat je trots bent, maar op zo'n moment is dat wel pijnlijk.

Of mensen die gewoon niet willen begrijpen dat het lastiger is om met Ezra te communiceren. 'Je moet gewoon heel duidelijk zijn. Nee is gewoon nee.' (Oh? Wij verzinnen voor de variatie iedere dag een ander woord voor nee, is dat niet goed dan?)

Susan schreef:Wij krijgen natuurlijk wel vaak opmerkingen als 'de zoon van kennissen van ons praatte ook pas met twee/drie/vier (afhankelijk van wanneer het gesprek plaatsvond) en die sprak toen meteen in volzinnen'. Of mensen die, als je vertelt dat je je zorgen maakt over de taalontwikkeling van je kind, trots gaan opnoemen wat hun kind allemaal al zegt en hoe vroeg dat kind was met praten. Natuurlijk is het logisch dat je trots bent, maar op zo'n moment is dat wel pijnlijk.

Of mensen die gewoon niet willen begrijpen dat het lastiger is om met Ezra te communiceren. 'Je moet gewoon heel duidelijk zijn. Nee is gewoon nee.' (Oh? Wij verzinnen voor de variatie iedere dag een ander woord voor nee, is dat niet goed dan?)

Dat hoor ik ook steeds vaker Susan, ik vind het voor nu nog niet zo storend maar ik kan me voorstellen dat als ik dat nog een jaar moet horen, het vervelend wordt. Praat E.zra helemaal nog niet, of wel wat woordjes? N praat heel weinig, een beetje de woordjes mama, papa, bah, auto, klaar, nee. Echt de eerste woordjes....

Susan schreef:Wij krijgen natuurlijk wel vaak opmerkingen als 'de zoon van kennissen van ons praatte ook pas met twee/drie/vier (afhankelijk van wanneer het gesprek plaatsvond) en die sprak toen meteen in volzinnen'. Of mensen die, als je vertelt dat je je zorgen maakt over de taalontwikkeling van je kind, trots gaan opnoemen wat hun kind allemaal al zegt en hoe vroeg dat kind was met praten. Natuurlijk is het logisch dat je trots bent, maar op zo'n moment is dat wel pijnlijk.

Of mensen die gewoon niet willen begrijpen dat het lastiger is om met Ezra te communiceren. 'Je moet gewoon heel duidelijk zijn. Nee is gewoon nee.' (Oh? Wij verzinnen voor de variatie iedere dag een ander woord voor nee, is dat niet goed dan?)

Ik vind dat altijd zo rot om te lezen, dat het nog best moeilijk voor je is. Onvoorstelbaar ook dat die mensen dan met dat soort 'tips' komen. Alsof je zelf nog niet alles uitgeprobeerd hebt voordat je de stappen gaat ondernemen die jullie gezet hebben, kom op zeg. Alsof je zelf niet geprobeerd hebt om 'heel duidelijk' te zijn.

Ik heb het wel eens tegenovergesteld (en dan niet om pijnlijk te doen hoor Susan!) met Ben. Hij is net drie geworden, maar hij lult als mijn moeder en hij is ook nog eens behoorlijk groot voor zijn leeftijd (we noemen hem wel eens Big Ben ). Hartstikke leuk, maar heel vaak verwachten mensen dan dingen van hem die hij nog lang niet 'hoort' te kunnen op zijn leeftijd. Dan zeggen ze 'goh, zit hij nog niet op de basisschool' of 'kan hij nog niet zonder zijwieltjes fietsen' of een tijdje terug 'is hij nog niet eens zindelijk?' en dan moet ik elke keer uitleggen dat hij écht geen vier is, dat hij écht drie jaar is. Ik heb één keer daarop gehoord 'weet je het zeker?'. Nee, ik weet niet zeker hoe oud mijn eigen kind is, nou goed?

Maar echt irritant vind ik dat niet, tenminste, niet voor mij. Hoogstens voor Ben, dat hij elke keer 'tegenvalt' omdat mensen hem ouder schatten dan hij is.

Vroeger toen ik 21 was en zwanger heb ik wel eens de vraag gekregen of hij ongepland was. Nou ja, dat was hij ook, en ik vind het niet erg als mensen dat vragen.

Wel vervelend vind ik het soms als mensen wat te vragen hebben over de combinatie scheiding+kinderen. Zo van: 'had je het écht niet nog kunnen proberen, voor de kinderen?', 'wat vind je ervan, dat je kinderen nou beschadigd opgroeien', of 'goh, heb je kinderen en dan ga je fulltime werken...'
Dan denk ik altijd maar: nee, ik had het niet nog kunnen proberen, ja, ik vind het rot dat de jongens opgroeien zonder hun vader in huis maar ik denk dat ze heel erg gelukkige, leuke lieve jongens zijn en dat dit de minst slechte situatie is, en ja, ik werk fulltime, behalve als iemand zich opwerpt op mijn hypotheek even te komen betalen. Maar ach. Mensen hebben altijd zulke simpele oplossingen voor andermans leven.

maiadebij schreef:

Dat hoor ik ook steeds vaker Susan, ik vind het voor nu nog niet zo storend maar ik kan me voorstellen dat als ik dat nog een jaar moet horen, het vervelend wordt. Praat E.zra helemaal nog niet, of wel wat woordjes? N praat heel weinig, een beetje de woordjes mama, papa, bah, auto, klaar, nee. Echt de eerste woordjes....

Wel een aantal woordjes, het begint nu steeds meer op gang te komen, maar hij is wel zo'n kind dat niets op commando doet, dus als je te graag wil en het ligt er te dik bovenop dat je hem bepaalde woorden wil ontlokken dan houdt hij juist zijn mond.

De meeste mensen bedoelen het wel goed en willen je ook alleen maar geruststellen, dat probeer ik me steeds voor te houden, maar soms is het wel vervelend. Soms vind ik de hele situatie ook zo moeilijk dat het ook eigenlijk niet uitmaakt wat mensen zeggen.

Wat ik ook heel moeilijk vind als je eenmaal in een hulpverleningstraject zit, dat de mensen met wie je in professioneel opzicht te maken hebt vaak zo nadrukkelijk een slag om de arm houden. Ook als hij heel duidelijk in korte tijd vooruit gaat blijven ze voorzichtig en ik snap dat wel, want ze willen ook voorkomen dat je te hoge verwachtingen hebt en teleurgesteld raakt, maar het is ook wel eens fijn als iemand gewoon ongeremd met je mee juicht als het de goede kant op gaat.

Die 'standaard'-uitspraken irriteren mij eigenlijk helemaal niet. Mensen moeten toch íets vragen. En ook al voelt het voor jou op dat moment natuurlijk wel zo; jouw zwangerschap/kindje is natuurlijk niet het centrum van de wereld . Dus ik vind het niet zo vreemd dat mensen al snel vervallen in van die standaard opmerkingen/vragen.

Ik kreeg ook vaak de vraag of mijn zwangerschappen gepland/gewenst waren. Ik vond het dan helemaal geen probleem om te zeggen dat het niet gepland maar wel ontzettend gewenst was (de eerste zwangerschap was ongepland maar eindigde in een miskraam). En of we wilden weten wat het wordt: tja, mensen zijn nu eenmaal nieuwsgierig toch? Dat maakt toch niks uit? Hetzelfde geldt wat mij betreft voor de vraag of je borstvoeding geeft/gaat geven. Je moet toch íets hebben om over te praten, nietwaar?

Opmerkingen als die van Mv2 of Susan vind ik van een heel andere orde. Dat gaat om specifieke situaties die voor hun heel pijnlijk zijn. Of opmerkingen die ingaan op je manier van opvoeden. Daar heeft niemand zich mee te bemoeien in mijn ogen.

RYW schreef:'wat vind je ervan, dat je kinderen nou beschadigd opgroeien'

Jemig, wat bot zeg! Ongelofelijk!

Ezra is gelukkig niet erg groot voor zijn leeftijd. Het scheelt ook dat hij er heel schattig uitziet met zijn krullen en zijn grote bruine ogen en lange donkere wimpers en hij is ook nog eens heel knuffelig, dus de meeste mensen heeft hij zo ingepakt, ook zonder te praten.

Waar ik op fora wel last van heb is dat mensen vaak zo'n uitgesproken mening hebben over wat een kind van een bepaalde leeftijd moet kunnen en hoe je het als ouders van een peuter hoort te doen. Ezra is altijd heel vlot geweest met alles en in het begin was praten het enige waarin hij achterblijft, maar omdat we hem veel dingen nog niet zo makkelijk kunnen uitleggen en hij dingen andersom ook niet goed kan verwoorden, worden we nu links en rechts ingehaald door allerlei andere zaken waarin hij daardoor ook achterloopt. Nee, hij is nog niet zindelijk, nee, hij kan nog niet goed zelf meelopen aan de hand of op een meerijplankje staan zonder gevaar dat hij opeens afstapt en wegrent, dus hij zit als driejarige nog in de kinderwagen, so be it, en op straat krijgen we daar nooit echt opmerkingen over, maar via internet weet ik onderhand wel hoe veel mensen denken. Soms denk ik wel eens dat ik helemaal niet meer op internet zou moeten zitten omdat ik al die meningen wel eens zo spuugzat ben, maar ja, het heeft ook leuke kanten.

Ik heb tijdens mijn zwangerschap niet echt rare vragen gehad...gewoon de 'normale' vragen.

Wel had ik laatst iets:

Wij willen graag een tweede en vorig jaar heb ik een miskraam gehad, een vriendin van mij heeft toen ook een miskraam gehad en we hebben het er dus vaak samen over hoe het gaat met zwanger worden etc. Nu is mijn cyclus sinds de mk waardeloos en ben ik al 3 mnd ongesteld, hier maakte ik mij erge zorgen over en durfde in eerste instantie er niet mee heen. Wat zegt zij tegen me... ach als je geen kinderen meer kunt krijgen is dat niet zo heel erg, want je hebt er tenslotte al 1! Eh....ja... jouw kinderwens is groter als die van mij omdat het bij jou om de eerste gaat en bij mij om de tweede.... tsss. Alsof je een tweede kindje niet zo graag wilt al een eerste kindje...

-

Nou Floor ik ken die reacties wel op een miskraam.

De meest vervelende: Oh maar je weet nu in ieder geval dat je wel zwanger kunt worden...