Slechte weerstand na zwangerschap

 voor jou Linda.

Ik had al zo'n idee dat deze berichten je diep konden raken. En mijn man weet daar ook niet mee om te gaan, dus dat is misschien nog een troost voor jou.

Ik zou het besluit nemen om door te gaan met borstvoeding tot zes maanden en dan maar eens een fles HA om 22 uur.

Nee niet echt herkenbaar. Verkouden ben ik regelmatig maar ik werk ook met de grootste bacteriën bronnen natuurlijk. Ik vind verkouden alleen ook niet ziek dus ik vind mezelf niet echt vaak ziek sinds de bevalling.


Exit ik had de rest niet gelezen vooraf maar ik sluit me er bij aan. Je mag zo trots op jezelf zijn dat je het überhaupt al zolang heb volgehouden. Maar ik denk ook dat het nu misschien tijd is om toch echt voor jezelf te gaan kiezen, jezelf meer rust te geven en dat zou misschien wel lukken door fv te gaan geven. Je kunt het dan veel meer uit handen geven en je vertelde ook dat zoon met flesjes beter doorgeslapen had toch.

Vixen schreef:Linda, als je de borstvoeding niet op wilt geven kun je misschien een consult aanvragen bij Stefan Kleintjes. Die is (kinder)diëtist en kan je dus heel goed advies geven voor een volwaardig dieet bij een kindje met KMA. Hij kan dan ook kijken of je nu essentiële voedingsstoffen mist. Verder zou ik (ongeacht of je stopt met de bv of niet) morgen direct de huisarts bellen voor je angst voor een postnatale depressie en aandringen op een verwijzing naar een psycholoog met ervaring met PND.

Dit ja!!

En verder helemaal eens met Vixen, zeker betreffende haar opmerkingen over Stefan Kleintjes.

Ahh.. Linda .

Ik snap dat je met zo'n reactie van je man niet veel kan. Zit je niet echt op te wachten. Ik hoop dat je je moeder nog kan bereiken en dat zij met je mee wil denken.

Ik vind de tip van Vixen heel goed en lief, maar zelf zou ik er voor kiezen om het niet meer te doen. Je doet én laat al zo ontzettend veel. Ik denk dat het daar gewoon niet meer aan kan liggen. Je gaat dan weer bezig met jezelf te verbeteren, terwijl je het al zo goed doet. Ik denk dat het gewone pure vermoeidheid en stress is dat jou nu nekt. Daardoor kun je ook niet goed vitamines e.d. opnemen.

Ik zou trouwens pas kunstvoeding gaan geven als je zelf ook 'voelt' dat dat oké is. Je moet er zeg maar zelf ook klaar voor zijn en het kunnen accepteren dat het zo is. Dus niet overhaast beslissen.

Linda schreef:

Lejow schreef:

Parel schreef:Deze opmerking zal bij een boel moeders vast in het verkeerde keelgat schieten, maar er wel eens aan gedacht om flesvoeding (de kma variant) te gaan gebruiken? Wellicht een oplossing voor de nachten én je lijf.

Jep, hier sluit ik me bij aan.

Ik snap dat je heel graag bv wilt geven hoor, maar naar mijn idee maak je jezelf nu gewoon keihard kapot.

Ik word echt heel erg verdrietig van deze opmerking.  
Maar ik ben bang dat jullie gelijk hebben.

Ik vraag me ook af of dit niet een oplossing kan zijn. Want meid, je doet gewoon teveel. Het kán gewoon niet. Je lichaam geeft keer op keer aan dat je niet meer kan. Probeer daar nou eens naar te luisteren..

Kijk als er verder niks aan de hand was, doorgaan met die borstvoeding. Ja, dat zeg ik zelfs. Maar man, én weinig slaap, én weinig rust, én de relatie met je man, én werken, én, én, én... Als je al zoveel multivitamines, vitamine d enz bij slikt en dan nog ziek bent steeds, dan zegt je lichaam gewoon heel hard: HO, ik kan niet meer.

Weet je wat het denk ik is.. volgens mij is borstvoeding een behoorlijk Issue voor Linda. Ze heeft er al zoveel voor moeten laten en zoveel in moeten investeren dat het nu gewoon heel moeilijk is om er zomaar mee te stoppen. Daarnaast is borstvoeding niet het enige wat haar nekt, het is de hele situatie bij elkaar. Dan kun je de borstvoeding er wel uit pikken, maar dat lost je héle probleem niet op. Ik denk zelf haast dat haar geestelijke gesteldheid vooral aangepakt moet worden, want ook als je stopt met borstvoeding is je geestelijke gesteldheid nog niet in orde. Misschien zorgt het voor iets meer rust en een paar uurtjes meer slaap, maar dan nog ga jij niet lekker in je vel zitten, daar geloof ik niks van. De oorzaak voor je lichamelijke gesteldheid ligt namelijk niet alleen aan slaaptekort en het dieet. Ik denk dat je geestelijke gesteldheid de onderliggende oorzaak is en dat dát maakt dat je de borstvoeding nu niet meer trekt. 

Of je stopt met borstvoeding of niet, dat kun alleen jij beslissen. Daar moet je klaar voor zijn, die stap moet je kunnen maken, maar wat je volgens mij écht aan moet pakken is je geestelijke gesteldheid. Ik denk dat dit de grootste oorzaak is dat je je lichamelijk zo beroerd voelt.

Vixen schreef:Linda, als je de borstvoeding niet op wilt geven kun je misschien een consult aanvragen bij Stefan Kleintjes. Die is (kinder)diëtist en kan je dus heel goed advies geven voor een volwaardig dieet bij een kindje met KMA. Hij kan dan ook kijken of je nu essentiële voedingsstoffen mist. Verder zou ik (ongeacht of je stopt met de bv of niet) morgen direct de huisarts bellen voor je angst voor een postnatale depressie en aandringen op een verwijzing naar een psycholoog met ervaring met PND.

Moet je dat echt willen? Als je lichaam al zo op is, nog eens een extra aangepast dieet gaan volgen voor je kindje? Met die laatste regel ben ik het sowieso eens.

Allereerst een dikke  

Ik weet niet of stoppen met BV echt de oplossing is omdat het, ondanks alle energie die het kost, jou volgens mij ook wel voldoening geeft. Ik denk alleen wel dat je op één of andere manier rust voor jezelf moet scheppen. Want die verminderde weerstand is gewoon een teken van je lichaam dat het teveel is. Je dochter heeft de eerste 22 maanden (zo uit m'n hoofd?) niet doorgeslapen. Toen ze dat eenmaal wel ging doen was je al zwanger waardoor het bijkomen er denk ik ook niet echt van gekomen is. Daarbij kwam dan nog het hypoallergene dieet. Vervolgens is je zoon geboren wat je weer je nachtrust kost plus het dieet en de reflux. Dat is gewoon ontzettend veel en ontzettend zwaar. Tel daar nog eens een nieuwe baan en een relatie met een dip bij op en het is geen wonder dat je emmer op dit moment overstroomt.

Die rust waar je nu denk ik zo behoefte aan hebt is denk ik wel het makkelijkste te creëren door te stoppen met de BV omdat je dan het het strenge dieet overboord kunt gooien zodat je je lichaam misschien makkelijker kan geven waar het om vraagt, en de voedingen makkelijk uit kan besteden waardoor je zowel overdag als 's nachts je rust beter kan pakken. Maar of je dat wilt is natuurlijk aan jou. Wellicht is de rust ook op een andere manier te creëren maar daar zou ik dan nu wel echt werk van gaan maken.

Hmm.. ik denk dat de lichamelijke gesteldheid juist een hele grote factor is. Ze is nog niet lang geleden bevallen, ze slaapt 's nachts gigantisch slecht wat een weerslag op haar relatie en haar hele ervaringswereld heeft. Ik weet wel, die eerste maanden dat ik zo slecht sliep.. Ik werd er ook echt depressief van. Wat zeg ik, ik denk ook dat ik depressief was. En nu ook, als ik een paar nachten slecht slaap, krijg ik depressieve gedachten. Dus ik denk dat je dat ook ietwat onderschat hoor Vixen.

Luce schreef:

Vixen schreef:Linda, als je de borstvoeding niet op wilt geven kun je misschien een consult aanvragen bij Stefan Kleintjes. Die is (kinder)diëtist en kan je dus heel goed advies geven voor een volwaardig dieet bij een kindje met KMA. Hij kan dan ook kijken of je nu essentiële voedingsstoffen mist. Verder zou ik (ongeacht of je stopt met de bv of niet) morgen direct de huisarts bellen voor je angst voor een postnatale depressie en aandringen op een verwijzing naar een psycholoog met ervaring met PND.

Moet je dat echt willen? Als je lichaam al zo op is, nog eens een extra aangepast dieet gaan volgen voor je kindje? Met die laatste regel ben ik het sowieso eens.

Dat aangepaste dieet volgt ze sowieso al, mijn advies was een professional mee laten kijken met dat dieet of je geen belangrijke voedingsstoffen mist en een volwaardige intake hebt als ze de bv (nog) niet wil/kan opgeven.

Ik ben het eens met Luce. Denk dat vermoeidheid (in dit geval door bv) de grootste oorzaak is. Rust is echt essentieel voor je lichaam. Je lichaam heeft echt een nacht nodig om zich weer helemaal op orde te brengen en in goede conditie te komen/blijven. Een paar uurtjes extra slaap kan juist een wereld van verschil maken. Ik herken het helemaal dat slechte nachtrust depressieve gevoelens geeft. Ik vind dat een logisch vervolg, je lichaam en geest zijn één. Zodra ik weer meer slaap, heb ik die gevoelens direct niet meer. Denk dat er daarom ook niet persé sprake hoeft te zijn van een pnd. En wanneer Linda weer meer energie krijgt, heeft ze mogelijk ook weer meer tijd/energie om haar (eventuele) andere klachten/problemen aan te pakken.

Novalee schreef:Allereerst een dikke  

Ik weet niet of stoppen met BV echt de oplossing is omdat het, ondanks alle energie die het kost, jou volgens mij ook wel voldoening geeft. Ik denk alleen wel dat je op één of andere manier rust voor jezelf moet scheppen. Want die verminderde weerstand is gewoon een teken van je lichaam dat het teveel is. Je dochter heeft de eerste 22 maanden (zo uit m'n hoofd?) niet doorgeslapen. Toen ze dat eenmaal wel ging doen was je al zwanger waardoor het bijkomen er denk ik ook niet echt van gekomen is. Daarbij kwam dan nog het hypoallergene dieet. Vervolgens is je zoon geboren wat je weer je nachtrust kost plus het dieet en de reflux. Dat is gewoon ontzettend veel en ontzettend zwaar. Tel daar nog eens een nieuwe baan en een relatie met een dip bij op en het is geen wonder dat je emmer op dit moment overstroomt.

Die rust waar je nu denk ik zo behoefte aan hebt is denk ik wel het makkelijkste te creëren door te stoppen met de BV omdat je dan het het strenge dieet overboord kunt gooien zodat je je lichaam misschien makkelijker kan geven waar het om vraagt, en de voedingen makkelijk uit kan besteden waardoor je zowel overdag als 's nachts je rust beter kan pakken. Maar of je dat wilt is natuurlijk aan jou. Wellicht is de rust ook op een andere manier te creëren maar daar zou ik dan nu wel echt werk van gaan maken.

Hier ben ik het zo mee eens!!

Als eerst een hele dikke knuffel want ik denk dat je die echt heel hard nodig hebt!

Verder zou ik niks overhaasten qua beslissingen.. Als, ALS, je stopt met BV moet je dat wel doen met volle overtuiging en ik denk dat je nu de beslissing teveel door emoties laat leiden.

Ach gos, Linda, wat vind ik dit verdrietig om te lezen. Ik herken het niet zozeer van de eerste maanden, maar wel toen ik weer ging werken, de herfst voor de deur stond en vervolgens een lange winter. Toen ben ik ook haast continue ziek geweest, terwijl ik dat normaal gesproken nooit ben. Ook mij is met regelmaat verteld toch echt eens voor mezelf te moeten kiezen in plaats van borstvoeding te blijven geven. Zoals je weet, ben ik borstvoeding blijven geven en geleidelijk aan ging het beter. Ik denk dat ik (in mijn geval) me gewoon even ziek had moeten melden in plaats van alsmaar doorgaan, want ik kwam ook niet rust.

Of je gaat stoppen met borstvoeding, is natuurlijk je eigen keuze. Ik ben het wel met Vixen eens dat ik niet denk dat het enkele stoppen met borstvoeden ervoor zorgt dat alles weer beter gaat. Het is niet zeker dat je zoon dan ineens door gaat slapen. Een combinatie zou misschien wel werken, in ieder geval om jou wat meer te laten slapen 's nachts (als je man bijvoorbeeld de eerste nachtvoeding geeft door middel van een fles). Dan kun je wat meer uren slaap aaneen pakken.

En verder zou ik ook hulp inschakelen, voor jezelf, maar misschien ook voor jullie beiden. Dat je man wellicht wat lomp reageert, is trouwens ook herkenbaar hoor. Mijn vriend (en ik denk een hele hoop andere mannen) vinden het soms lastig om te reageren op een verdrietige vrouw, in ieder geval op de manier die de vrouw graag wil.

Een dikke knuffel, ik hoop dat je een keuze kan maken waarbij je je goed voelt.
 

Ik wil je eigenlijk alleen maar even een hele dikke knuffel geven!

Bedankt allemaal. Ik lig nu in bed, ga eerst maar eens proberen te slapen.

Morgen heb ik een afspraak met kinderarts voor z'n reflux. Dan ga ik het gelijk maar hebben over z'n allergieën en mogelijke oplossingen...

Dikke knuffel Linda! Ik kan mij ook vinden in de mening van Vixen.

Ach, wat vervelend, met zo'n opmerking kun je ook niet veel. Heb je het idee dat hij koste wat het kost wil dat je de borstvoeding volhoudt omdat hij dat beter vindt, en dat hij daarom zo afgeeft op de 'forumpipo's'? Want als het echt, echt, echt niet meer gaat dan heb je zijn steun wel nodig. Ik snap wel hoe verdrietig het is. Je wil het gewoon heel graag, dat had ik ook, er is ook een moment geweest dat ik haast moest stoppen en toen heb ik ook een hele dag gehuild. Ik had toen de keuze om toch door te gaan, maar soms is er geen keuze omdat het niet meer gaat. Ik hoop dat er bij jou een andere oplossing is waardoor je het toch kunt doen op de manier die je zo graag wil, want ik weet dat dat veel waard is. Maar neem jezelf alsjeblieft niks kwalijk als het anders loopt.

Ik zou inderdaad een afspraak met de huisarts maken en de hele situatie zo goed mogelijk uitleggen. Zorg ook dat je ijzergehalte even wordt opgemeten, daar kan het ook mee te maken, maar alles bij elkaar ben ik ook bang dat het op het moment allemaal te zwaar voor je wordt. En een man die bozig tegen je praat helpt daar totaal niet bij, dus dat vind ik echt rot voor je.

Nee, het ligt bij hem niet aan de borstvoeding. Hij kan soms nogal kort door de bocht beredeneren. Hij ziet dat ik verdrietig raak van berichten die ik lees, dus dan schuift hij dat lekker makkelijk weg op het forum. Hij weet overigens wel hoe belangrijk de bv voor mij is, maar hij zal me nooit pushen door te gaan.

Zoon heeft net trouwens 5 uur achter elkaar geslapen. Ik geloof dat hij m'n wanhoop voelt. Jammer genoeg kan ik niet slapen, heb echt een flinke griep te pakken, m'n hele hoofd zit vol.

Jeej, Linda, dat zul je net zien inderdaad. Slaapt je zoon beter, slaap jij slecht.
Hopelijk heb je toch nog wat slaap kunnen pakken en voel je je weer iets beter nu. Zit alles nog dicht?

Ja, m'n hele hoofd zit vol snot. Net gelukkig wel 2 uurtjes kunnen slapen. M'n man is thuis gebleven vandaag. Ik heb nu echt niet de puf om voor de kinderen te zorgen.

Fijn dat je man thuis is gebleven, hopelijk knap je weer wat op vandaag. Misschien de dag doorkomen met veel drinken (thee) en een paracetamol? En als je man toch thuis is, kun je misschien ook nog even slapen overdag.

Ah Linda, wat vervelend om te lezen.
Ik kan je verder niet veel tips geven, maar ik wil je wel even een dikke knuffel geven.

Fijn iig dat je man vandaag is thuis gebleven.

ai vervelend Linda!  Hoop dat je zoon de smaak te pakken heeft en beterder gaat slapen.
Fijn dat je man thuis is gebleven vandaag!
Mocht je donderdag of vrijdag boodschapje nodig hebben of iets laat maar weten dan kom ik bij je langs.