Re: N.a.v. ervaring met wiegje: hoe had jij dit...?

Teddyaapje zo 27 feb 2011 - 4:47

Nou zeg wat een discussie!
Iedereen moet toch doen wat ze zelf het beste vinden?

T. is nu bijna 4 maanden en slaapt nog bij ons op de kamer in de wieg en dit blijft zo tot hij er niet meer inpast. Dit zal wel rond de 6maanden zijn verwacht ik.
De reden dat hij bij ons ligt is dat ik ooit een artikel heb gelezen dat de kans op wiegendood kleiner is als de kleine de ademhaling van de ouders hoort. Ik heb geen idee of het echt klopt hoor, maar daardoor vind ik het wel een veilig gevoel als hij bij ons ligt. Hij heeft in het begin ook overdag bij ons gelegen, beneden in de wandelwagen. Dit was op advies van het ziekenhuis. Omdat hij best veel stress heeft gehad tijdens de bevalling zou het hem een veilig gevoel geven als hij ons om hem heen zou kunnen horen.
Na een aantal weken zijn we hem overdag ook gewoon in de wieg gaan leggen en dat gaat prima.
Ik denk dat hij nu snachts ook wel in zn ledikantje zou kunnen slapen op zn eigen kamer maar het is ook wel een beetje luiïgheid van ons dat hij nog bij ons ligt...als hij begint te huilen omdat hij zn speen kwijt is stoppen we hem erin en slapen we weer gewoon verder...zou hij niet meer bij ons liggen dan zouden we eerst ook lekker warme bedje uit moeten...

PapillonRose zo 27 feb 2011 - 5:03

Teddyaapje schreef:Nou zeg wat een discussie!
Iedereen moet toch doen wat ze zelf het beste vinden?

T. is nu bijna 4 maanden en slaapt nog bij ons op de kamer in de wieg en dit blijft zo tot hij er niet meer inpast. Dit zal wel rond de 6maanden zijn verwacht ik.
De reden dat hij bij ons ligt is dat ik ooit een artikel heb gelezen dat de kans op wiegendood kleiner is als de kleine de ademhaling van de ouders hoort. Ik heb geen idee of het echt klopt hoor, maar daardoor vind ik het wel een veilig gevoel als hij bij ons ligt. Hij heeft in het begin ook overdag bij ons gelegen, beneden in de wandelwagen. Dit was op advies van het ziekenhuis. Omdat hij best veel stress heeft gehad tijdens de bevalling zou het hem een veilig gevoel geven als hij ons om hem heen zou kunnen horen.
Na een aantal weken zijn we hem overdag ook gewoon in de wieg gaan leggen en dat gaat prima.
Ik denk dat hij nu snachts ook wel in zn ledikantje zou kunnen slapen op zn eigen kamer maar het is ook wel een beetje luiïgheid van ons dat hij nog bij ons ligt...als hij begint te huilen omdat hij zn speen kwijt is stoppen we hem erin en slapen we weer gewoon verder...zou hij niet meer bij ons liggen dan zouden we eerst ook lekker warme bedje uit moeten...

+1, zolang ze in de wieg past blijft ze in elk geval bij mij slapen! Tenzij ze net als dromertje zegt zelf zou laten merken dat ze het beter doet op haar eigen kamertje. Daar slaapt ze overdag in haar ledikantje en 's nachts dus bij mij in de kamer in haar wiegje.
Vanwege wiegendood wordt geadviseerd je kindje tot het minimaal 6 maanden oud is op de ouderslaapkamer te laten slapen 's nachts. Kleine moeite lijkt mij dan?

Tuurlijk snap ik het als je je kindje liever op de eigen kamer hebt, maar ik ben er voor mezelf heel erg op tegen om je kindje vanuit de warme baarmoeder meteen in een eigen kamertje te leggen. Plus dat ik het zelf ook gezellig vind en ik er een fijn gevoel bij heb dat ze dichtbij is en ik echt alles kan horen. En soms slaapt ze zelfs bij mij in bed als ze moeilijk in slaap komt (ik zorg wel dat het veilig is), waarom ook niet? Als je kindje zich er prettig bij voelt en jij ook dan moet je dat toch gewoon doen.

Ik respecteer trouwens ieder z'n mening, gewoon doen wat je zelf prettig vind. Mijn eigen mening is dat het beter is voor een kindje om de eerste tijd bij de ouders te slapen.

Gast zo 27 feb 2011 - 5:08

Persoonlijk vind ik het ook belangrijk om je kindje de eerste weken bij je te houden en dus in dezelfde kamer te laten slapen. S. heeft 10 weken bij ons op de kamer geslapen en ik vond het heerlijk dat hij zo dicht bij me was. Ook handig met voeden of als hij zijn tutje kwijt was. Ik vond het dan ook jammer dat hij naar z'n eigen kamertje ging. M'n vriend kon de laatste week dat hij bij ons lag ook niet meer goed slapen door hem en ik wilde niet dat zijn nachtrust eronder zou lijden. Maar als er ooit een tweede zou komen zo ik het weer 10 weken doen.

Susan zo 27 feb 2011 - 5:11

Toen Ezra een kleine baby was deed ik de eerste weken ook geen oog dicht, ik lag de hele nacht naar zijn ademhaling te luisteren. Op een gegeven moment was ik eraan gewend. Toen Yrsa een kleine baby was had ik er ook veel minder last van, toen was ik ook wat minder angstig dan de eerste keer.

Tania zo 27 feb 2011 - 5:14

J. Heeft ongeveer drie maanden bij ons op de kamer geslapen. Toen begon hij minder goed te slapen bij ons. Hij werd wakker van ons en hij leek z'n wiegje te klein te gaan vinden. Toen is hij naar z'n ledikantje gegaan en daar sliep hij toen beter dan bij ons. Daarna heeft hij nog wel regelmatig bij ons in bed gelegen.
De eerste nachten in het ziekenhuis lag hij dus wel alleen in een bedje op de neonatalogie afdeling en dat vond ik zo'n naar gevoel. Ik zou m'n kindje nooit meteen vanaf de eerste nacht alleen in z'n kamertje kunnen leggen.

Overigens kreeg ik juist commentaar op het feit dat hij wel bij ons op de kamer sliep. En ik krijg nu nogsteeds commentaar als ik zeg dat J. nog wel is bij ons in bed ligt als hij niet kan slapen. Je doet het toch nooit goed, andere mensen hebben altijd wel een mening over wat je met je kindje doet.

Susan zo 27 feb 2011 - 5:16

Tania schreef:Je doet het toch nooit goed, andere mensen hebben altijd wel een mening over wat je met je kindje doet.

Exact.

xxjojootjexx zo 27 feb 2011 - 5:22

yes1984 schreef:
xxjojootjexx schreef:Ik ben er compleet op tegen om een baby meteen op zijn eigen kamertje te leggen. Dus ik zal weer weggaan uit dit topic.

Misschien dat je dat kunt onderbouwen? Zodat we begrip hebben voor jou mening en keuze?

Waarom moet ik onderbouwen waarom ik er op tegen ben. Terwijl er voor mij 10 mensen zijn die het met de topicstarter een zijn, en zij zelf dat ook niet doen.

Gast zo 27 feb 2011 - 6:00

Ik vind het niet belachelijk, stom of onverantwoord, maar ik vind het wel zielig om een baby gelijk vanaf de eerste dag op zijn/haar eigen kamertje te laten slapen.

De baby heeft 9 maanden ín je gezeten, het voelt voor mij niet natuurlijk om hem dan meteen op zijn eigen kamertje te leggen.

Gast zo 27 feb 2011 - 6:51

xxjojootjexx schreef:
yes1984 schreef:
xxjojootjexx schreef:Ik ben er compleet op tegen om een baby meteen op zijn eigen kamertje te leggen. Dus ik zal weer weggaan uit dit topic.

Misschien dat je dat kunt onderbouwen? Zodat we begrip hebben voor jou mening en keuze?

Waarom moet ik onderbouwen waarom ik er op tegen ben. Terwijl er voor mij 10 mensen zijn die het met de topicstarter een zijn, en zij zelf dat ook niet doen.

Ik heb geloof ik 3 of 4 reacties gelezen voor jou die het liever anders doen mét onderbouwing.

juffie001 zo 27 feb 2011 - 7:05

ik heb nog een week met mijn zoon in het ziekenhuis gelegen, en daar lag hij op een aparte kamer. Hij mocht niet bij me slapen.
Thuis hebben we hem een week bij ons gehad, wij sliepen zelf amper. Elk kuchje, hikje, overal werder we wakker van.
We hebben nog een aantal dagen extra kraamhulp gehad en zij gaf ons t advies om hem in zijn eigen kamertje te leggen. (in eerste instantie niet hoor, maar ze zag ons met de dag vermoeider worden) Dit hebben we gedaan en hij slaapt er nog steeds prima!

Ik vind dat hier geen goed of fout in is. Ieder moet doen wat je het beste gevoel geeft.

Gast zo 27 feb 2011 - 7:12

Ik heb ook eerst een week in het ziekenhuis gelegen en mijn zoon lag op een andere afdeling. Ik voelde me niet prettig hierbij en toen we eenmaal thuis waren heeft hij nog een paar weken bij ons op de kamer gelegen. Zeker vanwege de borstvoeding was dit erg fijn. Daarna hebben we het langzaam afgebouwd omdat we merkten dat wijzelf en hij niet meer lekker sliepen en dit ging prima.

Gast zo 27 feb 2011 - 7:36

Ik vind het altijd toch weer apart om te lezen dat er zulke felle reacties uit zo'n tpic voorkomen. Waarom stoort iemand zich zo aan een ander zijn manier van doen. Ik begrijp dat nooit. Al zou je het doen omdat je je nachten zo snel mogelijk weer terug wilt hebben dan is dat gewoon zo. Als iemand anders denkt dat het goed is om je kindje bij je te houden dan is dat ook zo.

Tygo heeft nooit bij ons op de kamer geslapen. Dat ging gewoon zo, daar hebben wij nog geen seconde over nagedacht eigenlijk. Volgens mij was dat 6 jaar geleden ook nog niet zo'n hot item als nu. Althans de verloskundige en de kraamhulp zijn er nooit over begonnen en ik had er nog nooit iemand over gehoord. Toen ik zwanger was van Jens was dat ineens heel anders. Jens heeft een paar weken bij ons op de kamer geslapen in de wagenbak. Deels omdat we Tygo niet wakker wilden laten worden als Jens 's nachts kwam en deels omdat we dachten dat hij beter sliep in de bak dan in zijn grote bed. Jens is overigens wel zo snel mogelijk naar zijn eigen kamer gegaan want ik deed geen oog dicht. En tja, misschien hartstikke egoïstisch, maar mijn nachtrust is ook wel heilig eigenlijk. En ik ben nu eenmaal een moeder die het belangrijk vind dat ze er zelf niet aan onderdoor gaat, dus de keuze was hier snel en gemakkelijk gemaakt.

juffie001 zo 27 feb 2011 - 7:44

Lieskuh schreef:Ik vind het altijd toch weer apart om te lezen dat er zulke felle reacties uit zo'n tpic voorkomen. Waarom stoort iemand zich zo aan een ander zijn manier van doen. Ik begrijp dat nooit. Al zou je het doen omdat je je nachten zo snel mogelijk weer terug wilt hebben dan is dat gewoon zo. Als iemand anders denkt dat het goed is om je kindje bij je te houden dan is dat ook zo.

Tygo heeft nooit bij ons op de kamer geslapen. Dat ging gewoon zo, daar hebben wij nog geen seconde over nagedacht eigenlijk. Volgens mij was dat 6 jaar geleden ook nog niet zo'n hot item als nu. Althans de verloskundige en de kraamhulp zijn er nooit over begonnen en ik had er nog nooit iemand over gehoord. Toen ik zwanger was van Jens was dat ineens heel anders. Jens heeft een paar weken bij ons op de kamer geslapen in de wagenbak. Deels omdat we Tygo niet wakker wilden laten worden als Jens 's nachts kwam en deels omdat we dachten dat hij beter sliep in de bak dan in zijn grote bed. Jens is overigens wel zo snel mogelijk naar zijn eigen kamer gegaan want ik deed geen oog dicht. En tja, misschien hartstikke egoïstisch, maar mijn nachtrust is ook wel heilig eigenlijk. En ik ben nu eenmaal een moeder die het belangrijk vind dat ze er zelf niet aan onderdoor gaat, dus de keuze was hier snel en gemakkelijk gemaakt.

het is ook belangrijk om aan jezelf te denken. Je kindje heeft er niks aan als je omvalt van de slaap overdag

Gast zo 27 feb 2011 - 7:48

juffie001 schreef:

het is ook belangrijk om aan jezelf te denken. Je kindje heeft er niks aan als je omvalt van de slaap overdag[/quote]Dat is inderdaad ook mijn gedachte erbij. Toch zijn er moeders die vinden het belang van je kindje belangrijker dan zelf goed in je vel te zitten. Ik denk persoonlijk dat het echt een wisselwerking is.

juffie001 zo 27 feb 2011 - 7:51

Lieskuh schreef:
juffie001 schreef:

het is ook belangrijk om aan jezelf te denken. Je kindje heeft er niks aan als je omvalt van de slaap overdag

Dat is inderdaad ook mijn gedachte erbij. Toch zijn er moeders die vinden het belang van je kindje belangrijker dan zelf goed in je vel te zitten. Ik denk persoonlijk dat het echt een wisselwerking is.[/quote]

ben ik het helemaal mee eens. Ik heb een tijdje niet lekker in mn vel gezeten en in die periode was mijn zoontje alleen maar aan het huilen als hij wakker was.
Ik ben ervan overtuigd dat ze het aanvoelen. Van slaapgebrek is nog nooit iemand vrolijker geworden dus dat voelt je kindje ook wel aan.

Gast zo 27 feb 2011 - 7:52

Lieskuh, vraagje voor jou uit pure interesse, niet om te veroordelen of aan te vallen: Is/was Jens een goede slaper? Stel dat hij nou wel veel had gehuild in zijn eigen bed, op zijn eigen kamer, zou je dan wel overwogen hebben om hem bij jullie op de kamer te laten slapen? Als hij nou beter bij jullie had geslapen, maar jij wel veel wakker zou worden, wat had je dan gedaan?

Printje zo 27 feb 2011 - 7:58

Ik ben het met Lieskuh eens. Een kind heeft denk ik meer aan een uitgeslapen lekker in haar vel moeder dan een moeder die geen slaap krijgt.
Er is hier idd geen goed/fout in vind ik. Je doet het op de manier die jij denkt dat het beste is. Er zullen altijd wel van die onderwerpen blijven waar discussies over komen.

Over een paar jaar gaat het cb weer zeggen dat het totaal verkeerd is om je kind op je kamer te laten, ze bedenken iedere keerw eer iets nieuws. Dan is dit weer goed, dan dat weer.
Ik denk dat iedereen hier het allerbeste met zijn kindje voorheeft en dat is waar het om draait.

Darius zo 27 feb 2011 - 8:00

Wij wilden L.aurens vanaf nacht 1 in zijn eigen bed laten slapen, in zijn eigen kamer. Omdat wij vonden dat het zo 'hoort'. Wel gelezen over rooming-in, maar dat kwam wat geitewollensok op mij over, dus wij wilden L op zijn kamer leggen. Bovendien waren we van mening dat we hem dan zouden verwennen. (hahaha, ik lach mezelf nu echt keihard uit).
In de praktijk kwam het erop neer dat hij de eerste drie nachten op het aankleedkussen tussen ons in in bed heeft gelegen. Makkelijk met borstvoeding en idd met het in slaap vallen. Daarna is hij naar zijn eigen kamer gegaan en dat ging verder prima.

Nu met baby 2 wil ik hem wel proberen om langer bij ons op de kamer te laten slapen, bij ons in bed of in de kinderwagenbak. Puur omdat ik dat makkelijk vind voor de borstvoeding. Verder ben ik bang dat Lauren.s wakker wordt snachts als de baby huilt. En verder probeer ik echt te gaan genieten van zo'n kleintje in bed, maar ik zie wel of dat loopt.

Als er nu een nummer 3 komt, en deze wordt in de 'koude' maanden geboren, dat zal de baby een tijd bij ons op de kamer bivakkeren, omdat het op de babykamer gewoon niet warmer wordt dan 14 graden.....(en dan woon je in een nieuwbouw van 2 jaar oud)

Dus, bij mij niet echt een filosofie (nou ja, bij L.aurens dan wel weer) maar ik zie wel wat praktisch is.

Susan zo 27 feb 2011 - 8:01

Printje schreef:

Over een paar jaar gaat het cb weer zeggen dat het totaal verkeerd is om je kind op je kamer te laten, ze bedenken iedere keerw eer iets nieuws. Dan is dit weer goed, dan dat weer.

De beslissing om je kind bij je op de kamer te laten slapen wordt ook heus niet klakkeloos genomen op basis van wat het consultatiebureau zegt.

Printje zo 27 feb 2011 - 8:02

Susan schreef:
Printje schreef:

Over een paar jaar gaat het cb weer zeggen dat het totaal verkeerd is om je kind op je kamer te laten, ze bedenken iedere keerw eer iets nieuws. Dan is dit weer goed, dan dat weer.

De beslissing om je kind bij je op de kamer te laten slapen wordt ook heus niet klakkeloos genomen op basis van wat het consultatiebureau zegt.

Deels hoor ik hier, ja maar onderzoek zus zegt dit. En zo zal het altijd blijven. Dus ik denk dat het voor sommigen echt wel meetelt wat zij zeggen. jaren terug hadden zehet echt niet over rooming inn etc. Dat hebben ze nu weer bedacht en ik wil alleen maar zeggen dat er altijd nieuwe dingen gezegd zullen blijven worden.

Het ene jaar moeten ze bij je slapen het andere jaar is het slecht volgens 'deskundigen'.

Gast zo 27 feb 2011 - 8:06

Dromertje schreef:Lieskuh, vraagje voor jou uit pure interesse, niet om te veroordelen of aan te vallen: Is/was Jens een goede slaper? Stel dat hij nou wel veel had gehuild in zijn eigen bed, op zijn eigen kamer, zou je dan wel overwogen hebben om hem bij jullie op de kamer te laten slapen? Als hij nou beter bij jullie had geslapen, maar jij wel veel wakker zou worden, wat had je dan gedaan?

Zowel Jens als Tygo zijn beiden slechte slapers geweest. Daarmee bedoel ik dat ze 's nachts vaak wakker zijn geweest óf ze waren heel vroeg wakker en gingen niet meer slapen. Dit zijn telkens periodes geweest en ging na verloop van tijd gelukkig ook weer over. Het was altijd een kwestie van even doorbijten. Het nadeel bij ons was dat ze elkaar afwisselden, dus daardoor leek het net of er altijd wel iemand wakker was 's nachts.

Pff, dat is wel een moeilijke eerlijk gezegd. Maar ik denk het niet. Ik ga altijd bij ze kijken en troost ze altijd, maar ze blijven wel in hun bed. Ik heb ze er wel eens een tijdje uitgehaald gehad maar dan wilden ze niet meer in hun eigen bed en was het al brullen als ik richting hun bedjes liep. Dat wil ik zelf koste wat kost voorkomen. Maar goed hier zijn ze alweer 2,5 en 5 jaar he dat is anders dan een baby. Maar om antwoord te geven op je vraag. Nee, ze zouden niet bij mij op de kamer gekomen zijn. Dat zou echt een uiterste redmiddel geweest zijn.

Susan zo 27 feb 2011 - 8:09

Ja, maar dat wil niet zeggen dat mensen alleen maar simpelweg kijken of er een ja of een nee uit die onderzoeken komt en zich daardoor de wet laten voorschrijven, maar kijken naar de redenen die naar boven komen uit zo'n onderzoek. Als uit onderzoek blijkt dat de ademhalingsprikkel van een baby wordt gestimuleerd door de ademhaling van de ouders dan is dat voor mij een goed argument, als blijkt dat bij baby's die bij de ouders op de kamer slapen minder cortisol in hun lichaam aanwezig is dan is dat voor mij ook een goed argument. Dat zijn namelijk dingen waar ik op eigen houtje niet achterkom, dus daar heb ik de wetenschap voor nodig om dat voor mij te ontdekken. Dat is heel iets anders dan: 'Oh, de onderzoeken zeggen dat we dat moeten doen, nou dan doen we dat maar' want zo komt jouw reactie op mij een beetje over.

Over een paar jaar worden er misschien weer voordelen ontdekt van apart slapen en dan kun je die als jonge ouders afwegen tegen de voordelen van het samen slapen, dat is een ander verhaal.

Bolleke zo 27 feb 2011 - 8:09

Ik vond het niet zo'n domme reactie eigenlijk, en hij was niet aan Maple gerciht, zij kan haar mening duidelijk maken zonder daarbij mensen voor het hoofd te stoten.
Mijn zoon heeft gewoon lekker op zijn eigen kamer geslapen, das heus niet zielig, vind ik dan. Ik kon lekker slapen, hoorde hem echt wel, hoor nu nog ieder kuchje, dus was zo bij hem.
Overdag heeft hij daarentegen wel tot zijn 4de maand in de box geslapen, dan vond ik het fijn dat hij op dezelfde verdieping lag. Daar is ook weer wat over te zeggen natuurlijk. Ik snap niet dat moeders elkaar niet gewoon in hun waarde kunnen laten.

Gast zo 27 feb 2011 - 8:10

Printje schreef:
Susan schreef:
Printje schreef:

Over een paar jaar gaat het cb weer zeggen dat het totaal verkeerd is om je kind op je kamer te laten, ze bedenken iedere keerw eer iets nieuws. Dan is dit weer goed, dan dat weer.

De beslissing om je kind bij je op de kamer te laten slapen wordt ook heus niet klakkeloos genomen op basis van wat het consultatiebureau zegt.

Deels hoor ik hier, ja maar onderzoek zus zegt dit. En zo zal het altijd blijven. Dus ik denk dat het voor sommigen echt wel meetelt wat zij zeggen. jaren terug hadden zehet echt niet over rooming inn etc. Dat hebben ze nu weer bedacht en ik wil alleen maar zeggen dat er altijd nieuwe dingen gezegd zullen blijven worden.

Het ene jaar moeten ze bij je slapen het andere jaar is het slecht volgens 'deskundigen'.

Maar ik vraag me dan altijd af waarom mensen het 1 daarin wel serieus nemen en het ander niet.
Ik heb bijv. nog nooit iemand horen zeggen dat ze haar kind niet in een autostoeltje doet omdat het 20 jaar geleden niet hoefde en misschien hoeft het volgend jaar niet meer.
Dan worden al die onderzoeken wel serieus genomen maar als het zo uitkomt wordt er wel geroepen dat een x aantal jaar geleden niet hoefde en wie weet wat ze volgend jaar verzinnen.
Ik ga er nog steeds vanuit dat al die onderzoeken en nieuwe "regels" bedacht worden om het sterftezijfer onder baby's naar beneden te brengen en niet om moeders te pesten.

Ik overigens absoluut dat je moet doen waar je, je goed bij voelt en zal ook niemand veroordelen maar ik begrijp het soms niet zo goed.

sheila123 zo 27 feb 2011 - 8:13

Hier heeft J. Tot 3 maanden bij ons geslapen in de wieg. Ik vond het praktisch met de bv en vond het fijn haar dicht bij me te hebben. Na 3 maanden vonden wij het wel tijd om te gaan proberen in haar ledikantje op haar eigen kamertje. Deze baby zal overigens langer bij ons komen te slapen in verband met het ruimtegebrek.

Gesponsorde inhoud