N.a.v. ervaring met wiegje: hoe had jij dit...?

Sunprincess schreef:Wegduwen is misschien een ongelukkige woordkeuze maar zo voelt het voor mij wel een beetje.
Is ben misschien een verschrikkelijke trut hierin maar ik vind dat er tegenwoordig een beetje veel geroepen wordt dat een vrouw meer dan een moeder is.
We hebben geen zin in gebroken nachten, we willen een goed betaalde baan en brengen daarvoor ons 12 weken oude baby's bij vreemden onder, willen minimaal eens per maand stappen of tijd voor onze relatie want we zijn nog meer dan alleen maar moeder.
Ik ben in de eerste plaats moeder en de rest komt daarna wel. En ja, ik cijfer mezelf dan af en toe weg en soms ga ik ook tot het gaatje maar dat hoort voor mij bij het moederschap.
Mijn tijd komt wel weer als de kinderen dat aankunnen.

En daarmee wil ik niet zeggen dat ik nooit uitga of dat ik sta te juichen als ik s'nachts wakker gehouden wordt door 1 van de twee maar het hoort er gewoon bij.
Het moederschap is nu eenmaal niet 1 grote blauwe of roze wolk.

helemaal mee eens. Ik doe ook graag nog dingen buiten het moeder zijn, maar mijn kinderen komen op de 1e plaats. En ja, je relatie heeft daar best onder te leiden af en toe. En ja vriendinnen zie ik ook minder, maar dat hoort bij moeder zijn vind ik. En als je het een beetje relativeerd.... hoelang duurd de vermoeiendste tijd nu eigenlijk? 2 jaar? Na hun 2e jaar breng je ze al makkelijker even bij iemand die oppast en gaan ze makkelijker mee als je weg moet. Ik heb er echt totaal geen moeite mee om mijn leven zo in te richten dat het voor mijn kinderen de fijnste manier is.

Sunprincess schreef:Wegduwen is misschien een ongelukkige woordkeuze maar zo voelt het voor mij wel een beetje.
Is ben misschien een verschrikkelijke trut hierin maar ik vind dat er tegenwoordig een beetje veel geroepen wordt dat een vrouw meer dan een moeder is.
We hebben geen zin in gebroken nachten, we willen een goed betaalde baan en brengen daarvoor ons 12 weken oude baby's bij vreemden onder, willen minimaal eens per maand stappen of tijd voor onze relatie want we zijn nog meer dan alleen maar moeder.
Ik ben in de eerste plaats moeder en de rest komt daarna wel. En ja, ik cijfer mezelf dan af en toe weg en soms ga ik ook tot het gaatje maar dat hoort voor mij bij het moederschap.
Mijn tijd komt wel weer als de kinderen dat aankunnen.

En daarmee wil ik niet zeggen dat ik nooit uitga of dat ik sta te juichen als ik s'nachts wakker gehouden wordt door 1 van de twee maar het hoort er gewoon bij.
Het moederschap is nu eenmaal niet 1 grote blauwe of roze wolk.

Prima als jij hier zo in staat, maar dat betekent niet dat je over een ander hoeft te praten alsof zij haar kind weg duwt als haar kindje toevallig in een andere kamer slaapt? De ene leefwijze is niet beter dan de ander. Iedere moeder doet haar best om er voor haar kind te zijn en het is niet aan jou om een ander te veroordelen omdat zij haar kinderen toevallig niet zo opvoed als jij de jouwe.

En ja, ik ben meer dan een moeder. En ja, ik vind ook dat ik dat mag zijn. Ik zal er altijd voor mijn zoon zijn en hij komt voor mij altijd op de eerste plek. Maar ik ben wél meer dan een moeder. En dat vind ik meer dan normaal.

Eens met Giacomo. Jeetje, er wordt ineens gesproken over je kindje op de 1e plek zetten. Ik mag toch hopen dat voor iedere moeder haar kindje op de 1e plek komt, ik snap niet wat dat te maken heeft met je kind wel of niet op je kamer laten slapen.

Storm schreef:Eens met Giacomo. Jeetje, er wordt ineens gesproken over je kindje op de 1e plek zetten. Ik mag toch hopen dat voor iedere moeder haar kindje op de 1e plek komt, ik snap niet wat dat te maken heeft met je kind wel of niet op je kamer laten slapen.

+1

Mijn kind gaat boven alles en iedereen. Altijd dag en nacht maar dat wil niet zeggen dat hij dan ook bij ons op de kamer moet liggen.

Ik vind het als moeder zijnde erg belangrijk om tijd vrij te maken voor mijzelf en mijn relatie. Dat heb ik nodig om een goede moeder te zijn. Ik vind het dus erg veroordelend om te zeggen dat iemand haar baby wegduwt als ze ook gewoon tijd voor zichzelf wil. Dat is vrij normaal lijkt me.

Sunprincess schreef:Wegduwen is misschien een ongelukkige woordkeuze maar zo voelt het voor mij wel een beetje.
Is ben misschien een verschrikkelijke trut hierin maar ik vind dat er tegenwoordig een beetje veel geroepen wordt dat een vrouw meer dan een moeder is.
We hebben geen zin in gebroken nachten, we willen een goed betaalde baan en brengen daarvoor ons 12 weken oude baby's bij vreemden onder, willen minimaal eens per maand stappen of tijd voor onze relatie want we zijn nog meer dan alleen maar moeder.
Ik ben in de eerste plaats moeder en de rest komt daarna wel. En ja, ik cijfer mezelf dan af en toe weg en soms ga ik ook tot het gaatje maar dat hoort voor mij bij het moederschap.
Mijn tijd komt wel weer als de kinderen dat aankunnen.

En daarmee wil ik niet zeggen dat ik nooit uitga of dat ik sta te juichen als ik s'nachts wakker gehouden wordt door 1 van de twee maar het hoort er gewoon bij.
Het moederschap is nu eenmaal niet 1 grote blauwe of roze wolk.

Ik kan bij zo'n reactie eigenlijk alleen maar denken: Gelukkig sta ik er zelf niet zo stak en stijf in. Ik zou dat dus echt niet aankunnen op die manier en ik ben gelukkig meer dan alleen een moeder.
Ik ben namelijk niet opgehouden met leven toen mijn kinderen kwamen, ik combineer het samen en dat gaat prima. Ik had liever ook geen gebroken nachten en dat mijn kinderen meteen vanaf dag 1 doorsliepen, maar is dat zo erg dan? Dat is dan alleen maar mooi meegenomen toch? Doorslapen kun je gewoon niet afdwingen maar je kunt best tips en trucs vragen aan andere moeders, niets mis mee toch.
Een goedbetaalde baan is ook weer mooi meegenomen, het is tegenwoordig op 1 salaris best moeilijk te halen met kinderen dus je moet vaak wel.
Dat je dan je kinderen met 12 weken wegbrengt is niet altijd een keuze, soms moet je wel. En ook daar is volgens mij niets mis mee. Of je ze nu naar je moeder brengt of naar een kdv, wegbrengen blijft wegbrengen.
Een keer per maand stappen is ook fijn, helaas doen wij dat nooit meer. Ik zou het wel willen. Lekker een avondje met je vrienden weg, heerlijk. En vaak is het nog een feest voor de kinderen ook als ze naar opa en oma mogen. Als je het structureel doet vind ik het ook niet zo best, dan ben ik het met je eens.

Verder is het ouderschap inderdaad niet altijd rozengeur en manenschijn, daarom mag (moet) je af en toe best eens aan jezelf denken of iets voor jezelf doen. De papa's doen dat toch ook. Voor hen veranderd er aanzienlijk minder in veel gevallen dan voor de moeder en zij zijn ook in 1e plaats de papa.

De opmerking dat je in eerste plaats moeder bent geldt niet alleen voor jou en jouw manier van opvoeden. Iedere moeder zal er zo over denken, daar ben ik van overtuigd. Doe je dat namelijk niet dan ben je in mijn ogen een belabberde moeder.

Ach ja en zo denkt iedereen anders. En dat is maar goed ook.

Ik denk dat je heel bewust op moet voeden/verzorgen. Wat voor jou werkt, hoeft voor een ander niet te werken. Ik vind het echt belangrijk dat je iets doet, omdat jij daarover nagedacht hebt en dit voor jou het beste werkt en niet omdat je moeder/buurvrouw/oma/cb of wie dan ook dat zegt. Voor de een betekent dit een strak ritme, voeden op schema en alleen slapen, voor een ander betekent dat samen slapen en voeden op verzoek. Het ene is niet per definitie slechter dan het andere.

Storm schreef:Ik vind het als moeder zijnde erg belangrijk om tijd vrij te maken voor mijzelf en mijn relatie. Dat heb ik nodig om een goede moeder te zijn. Ik vind het dus erg veroordelend om te zeggen dat iemand haar baby wegduwt als ze ook gewoon tijd voor zichzelf wil. Dat is vrij normaal lijkt me.

Ik ook. Mijn leven is niet gestopt toen ik een kind baarde.

Printje schreef:

Storm schreef:Eens met Giacomo. Jeetje, er wordt ineens gesproken over je kindje op de 1e plek zetten. Ik mag toch hopen dat voor iedere moeder haar kindje op de 1e plek komt, ik snap niet wat dat te maken heeft met je kind wel of niet op je kamer laten slapen.

+1

Mijn kind gaat boven alles en iedereen. Altijd dag en nacht maar dat wil niet zeggen dat hij dan ook bij ons op de kamer moet liggen.

+1

Giacomo schreef:

Storm schreef:Ik vind het als moeder zijnde erg belangrijk om tijd vrij te maken voor mijzelf en mijn relatie. Dat heb ik nodig om een goede moeder te zijn. Ik vind het dus erg veroordelend om te zeggen dat iemand haar baby wegduwt als ze ook gewoon tijd voor zichzelf wil. Dat is vrij normaal lijkt me.

Ik ook. Mijn leven is niet gestopt toen ik een kind baarde.

Het mijne ook niet! Wel is mijn leven veranderd nadat ik mijn dochtertje heb gekregen. Ik kan niet alleen maar aan mezelf denken en zet ook dingen opzij die ik anders wel gedaan zou hebben. Zo heb ik er voor kunnen kiezen wat langer over mijn studie te kunnen doen om meer bij mijn meisje te zijn. Terwijl ik er voor haar geboorte niet aan had moeten denken om studievertraging op te lopen.

Hiermee wil ik niet zeggen dat moeders die niet alles opzij zetten slechte ouders zijn. Bij mij is het gewoon zo dat ik er zelf ook gelukkig van word als ik bijvoorbeeld een feestje afzeg omdat ik haar liever niet te vaak wegbreng (terwijl mijn moeder dan oppast en ze daar heel goed op haar plek is). Als zij gelukkig is, ben ik het ook! Een hoop dingen zijn nu niet zo belangrijk meer voor mij als voorheen, daardoor kan ik ook makkelijker dat soort dingen opzij zetten.

Maargoed, iedereen staat anders in het moederschap en er is geen goed of fout! En als je het juist even nodig hebt om er eens tussenuit te gaan zonder kind, of even bewust tijd voor jou en je partner te nemen is daar ook niks mis mee! Ik vind dit dan ook een lastige discussie, want zolang je gezin het goed doet bij je aanpak is er niks mis mee. Duidelijk is niet iedereen hetzelfde en dat is maar goed ook toch? Anders zou de wereld er zo saai uitzien

PapillonRose schreef:

Giacomo schreef:

Storm schreef:Ik vind het als moeder zijnde erg belangrijk om tijd vrij te maken voor mijzelf en mijn relatie. Dat heb ik nodig om een goede moeder te zijn. Ik vind het dus erg veroordelend om te zeggen dat iemand haar baby wegduwt als ze ook gewoon tijd voor zichzelf wil. Dat is vrij normaal lijkt me.

Ik ook. Mijn leven is niet gestopt toen ik een kind baarde.

Het mijne ook niet! Wel is mijn leven veranderd nadat ik mijn dochtertje heb gekregen. Ik kan niet alleen maar aan mezelf denken en zet ook dingen opzij die ik anders wel gedaan zou hebben. Zo heb ik er voor kunnen kiezen wat langer over mijn studie te kunnen doen om meer bij mijn meisje te zijn. Terwijl ik er voor haar geboorte niet aan had moeten denken om studievertraging op te lopen.

Hiermee wil ik niet zeggen dat moeders die niet alles opzij zetten slechte ouders zijn. Bij mij is het gewoon zo dat ik er zelf ook gelukkig van word als ik bijvoorbeeld een feestje afzeg omdat ik haar liever niet te vaak wegbreng (terwijl mijn moeder dan oppast en ze daar heel goed op haar plek is). Als zij gelukkig is, ben ik het ook! Een hoop dingen zijn nu niet zo belangrijk meer voor mij als voorheen, daardoor kan ik ook makkelijker dat soort dingen opzij zetten.

Maargoed, iedereen staat anders in het moederschap en er is geen goed of fout! En als je het juist even nodig hebt om er eens tussenuit te gaan zonder kind, of even bewust tijd voor jou en je partner te nemen is daar ook niks mis mee! Ik vind dit dan ook een lastige discussie, want zolang je gezin het goed doet bij je aanpak is er niks mis mee. Duidelijk is niet iedereen hetzelfde en dat is maar goed ook toch? Anders zou de wereld er zo saai uitzien

Maar elke moeder gaat toch wel een keer niet stappen omdat ze een kind heeft? Ik geloof dat ik geen enkele moeder ken die haar leven doorleeft alsof ze geen kinderen heeft.

Sunprincess noemt het je kind wegduwen als je kind gewoon in zijn eigen bedje slaapt en dát vind ik raar.

Wat zeg ik? Ik vind dat zelfs een belediging.

Sunprincess schreef:Wegduwen is misschien een ongelukkige woordkeuze maar zo voelt het voor mij wel een beetje.
Is ben misschien een verschrikkelijke trut hierin maar ik vind dat er tegenwoordig een beetje veel geroepen wordt dat een vrouw meer dan een moeder is.
We hebben geen zin in gebroken nachten, we willen een goed betaalde baan en brengen daarvoor ons 12 weken oude baby's bij vreemden onder, willen minimaal eens per maand stappen of tijd voor onze relatie want we zijn nog meer dan alleen maar moeder.
Ik ben in de eerste plaats moeder en de rest komt daarna wel. En ja, ik cijfer mezelf dan af en toe weg en soms ga ik ook tot het gaatje maar dat hoort voor mij bij het moederschap.
Mijn tijd komt wel weer als de kinderen dat aankunnen.

En daarmee wil ik niet zeggen dat ik nooit uitga of dat ik sta te juichen als ik s'nachts wakker gehouden wordt door 1 van de twee maar het hoort er gewoon bij.
Het moederschap is nu eenmaal niet 1 grote blauwe of roze wolk.

Ik vind dit heel mooi gezegd. Ik geef ook makkelijk dingen op voor mijn dochter, ik heb bijvoorbeeld twee weekenden terug voor het eerst in anderhalf jaar weer een cafe van binnen gezien . Ik offer op dit moment verdere carriere en opleiding op zodat ik meer tijd kan doorbrengen met D. Voor mij voelt dit wegcijferen als logisch, doe het ook met alle liefde, letterlijk en figuurlijk.

Twellie schreef:

Sunprincess schreef:Wegduwen is misschien een ongelukkige woordkeuze maar zo voelt het voor mij wel een beetje.
Is ben misschien een verschrikkelijke trut hierin maar ik vind dat er tegenwoordig een beetje veel geroepen wordt dat een vrouw meer dan een moeder is.
We hebben geen zin in gebroken nachten, we willen een goed betaalde baan en brengen daarvoor ons 12 weken oude baby's bij vreemden onder, willen minimaal eens per maand stappen of tijd voor onze relatie want we zijn nog meer dan alleen maar moeder.
Ik ben in de eerste plaats moeder en de rest komt daarna wel. En ja, ik cijfer mezelf dan af en toe weg en soms ga ik ook tot het gaatje maar dat hoort voor mij bij het moederschap.
Mijn tijd komt wel weer als de kinderen dat aankunnen.

En daarmee wil ik niet zeggen dat ik nooit uitga of dat ik sta te juichen als ik s'nachts wakker gehouden wordt door 1 van de twee maar het hoort er gewoon bij.
Het moederschap is nu eenmaal niet 1 grote blauwe of roze wolk.

Ik vind dit heel mooi gezegd. Ik geef ook makkelijk dingen op voor mijn dochter, ik heb bijvoorbeeld twee weekenden terug voor het eerst in anderhalf jaar weer een cafe van binnen gezien . Ik offer op dit moment verdere carriere en opleiding op zodat ik meer tijd kan doorbrengen met D. Voor mij voelt dit wegcijferen als logisch, doe het ook met alle liefde, letterlijk en figuurlijk.

Precies zo zie/voel ik het ook.

Ok, wegduwen vind ik inderdaad ook een beetje vreemd gekozen, maar dat zegt SP zelf ook al. Ik ga er ook zeker niet vanuit dat de mama's die het kindje op de eigen kamer laten slapen dat doen om dan even het kindje kwijt te kunnen en er vanaf te zijn Maar ik snap wel wat SP bedoelt, de woordkeuze is alleen niet helemaal handig.

Het is denk ik meer zo dat het tegenwoordig allemaal maar gelijk zo zelfstandig mogelijk moet volgens sommigen en dat het kindje dan ook maar gelijk na de warme baarmoeder in het eigen kamertje gelegd moet worden, gelijk alleen slapen om er meteen aan te wennen. Dat is één zienswijze, en als je het daar niet mee eens bent zoals SP en ikzelf kan die aanpak misschien wat koud lijken en extreem gezien op wegduwen. Maar zo extreem zie ik het zelf niet, ik zie het gewoon als een aanpak die niet bij mij past. Maar dan kan hij nog wel werken voor iemand anders