N.a.v. ervaring met wiegje: hoe had jij dit...?

Een opmerking van iemand over het kunnen zien / aanraken van de baby 's nachts bracht herinneringen terug.

Ik ben namelijk compleet tegen het hebben van de baby op de slaapkamer. De nacht nadat de kraamhulp weg was, is de wieg ook gelijk terug gegaan naar het kamertje van N. Dat is zijn kamertje daar moet hij slapen...

Maar hoe doen jullie dat? Hoe lang heeft je baby bij jullie op de kamer geslapen of helemaal niet..? En waarom?

Ben ik gewoon benieuwd naar en ik keur het echt niet af dat anderen het wel doen Ik denk er zelf alleen anders over

SE

Ik heb nog geen ervaring.
Maar wil wel echt proberen om het kindje 's nachts in het eigen ledikantje en kamertje te laten slapen.
Mocht het een nacht zijn die heel anders verloopt zou het eens kunnen dat het in een wiegje bij ons op de kamer slaapt.
Maar ik ben er ook niet zo'n voorstander van.

J. slaapt al van de eerste nacht in zijn eigen bedje.
Hij heeft een eigen slaapkamertje en ik vind dat hij daar dan ook s'nachts hoord te liggen.

J. slaapt ook vanaf dag 1 in zijn eigen kamertje is altijd goed gegaan eigenlijk

Ik ben blij te lezen dat er mensen het met me eens zijn.. Ik kreeg en krijg nog geregeld opmerkingen dat het 'belachelijk', 'stom' en 'onverantwoord' is dat N. al vanaf die eerste week in zijn eigen bedje slaapt.

Ik ben wel van plan om de ukkies 's nachts op de eigen kamer te laten slapen. 2 extra bedjes op onze slaapkamer is ook geen doen.

Maar goed, ik heb nu makkelijk praten, de praktijk zal het vast leren...

Hier nog iemand die zijn kindje meteen op de eigen kamer gelegd heeft. De eerste nacht heeft hij bij ons op de kamer gelegen maar naderhand meteen in zijn eigen bedje op zijn eigen kamertje. Ik kreeg ook reacties van mensen van wat raar, wat een koele moeder. Nou echt niet hoor maar snachts slapen we allemaal en dan maakt het ook niet uit als hij in zijn eigen bedje ligt. Het is ook altijd goed gegaan

Ergens compleet op tegen zijn lijkt mij hetzelfde als het afkeuren, hooguit lever je er geen ongevraagd commentaar op, maar het is wel duidelijk dat je het helemaal niks vindt.

Hayley heeft ook altijd op haar eigen kamertje gelegen.
Oh nee, de eerste nacht bij ons en toen hebben we geen oog dicht gedaan!

Ik kan nog steeds niet met haar slapen bij ons op de kamer of in bed.
Ze maakt zoveel geluid dat je het soms beneden aan de trap kunt horen

Ik ben er compleet op tegen om een baby meteen op zijn eigen kamertje te leggen. Dus ik zal weer weggaan uit dit topic.

xxjojootjexx schreef:Ik ben er compleet op tegen om een baby meteen op zijn eigen kamertje te leggen. Dus ik zal weer weggaan uit dit topic.

Misschien dat je dat kunt onderbouwen? Zodat we begrip hebben voor jou mening en keuze?

Susan schreef:Ergens compleet op tegen zijn lijkt mij hetzelfde als het afkeuren, hooguit lever je er geen ongevraagd commentaar op, maar het is wel duidelijk dat je het helemaal niks vindt.

Prima susan..

Laat ik het anders verwoorden:

ZELF wil ik het gewoon niet. Wat een ander doet moet hij zelf weten.

xxjojootjexx schreef:Ik ben er compleet op tegen om een baby meteen op zijn eigen kamertje te leggen. Dus ik zal weer weggaan uit dit topic.

Ik ben benieuwd waarom je dat denkt, dat is juist waarom ik het topic opende. Ik krijg nl alleen maar te horen 'dat het niet goed is, maar waarom hoor ik maar niet.

Ben erg benieuwd waarom iemand er voor kiest een baby wel bij zich op de kamer te houden...?

SparklingEyes schreef:

xxjojootjexx schreef:Ik ben er compleet op tegen om een baby meteen op zijn eigen kamertje te leggen. Dus ik zal weer weggaan uit dit topic.

Ik ben benieuwd waarom je dat denkt, dat is juist waarom ik het topic opende. Ik krijg nl alleen maar te horen 'dat het niet goed is, maar waarom hoor ik maar niet.

Ben erg benieuwd waarom iemand er voor kiest een baby wel bij zich op de kamer te houden...?

Vandaar ook mijn reactie inderdaad :o

xxjojootjexx schreef:Ik ben er compleet op tegen om een baby meteen op zijn eigen kamertje te leggen. Dus ik zal weer weggaan uit dit topic.

+ 1.

Ik vind het belangrijk dat een baby lekker dicht bij zijn ouders kan zijn, dat de ouders direct in kunnen springen op de behoefte van de baby. Een baby geeft zelf wel aan wanneer hij het prettig vindt om alleen te gaan slapen. Tot die tijd vind ik dat een baby bij de ouders hoort te zijn.

Ik ben zelf van mening dat een baby de eerste maanden bij zijn ouders hoort. Dit redeneer ik voornamelijk vanuit mijn gevoel, maar ook vanuit wetenschappelijke onderzoeken van de laatste tijd (en ja, er zijn meer onderzoeken waar vast ook andere dingen uit kunnen komen etc maar ik heb geen zin om daar de discussie over aan te gaan) waaruit blijkt dat baby's die vanaf dag 1 op de eigen kamer liggen veel sneller een hoog cortisolgehalte in het speeksel hebben, wat er weer op wijst dat ze meer last hebben van stress. Ook zijn er onderzoeken gedaan naar sensitiviteit en reactiviteit van de ouders bij kinderen die wel vs kinderen die niet op de kamer van de ouders liggen en hieruit blijkt ook dat kinderen die bij de ouders liggen hier "beter" op scoren.

Wat helemaal niet wil zeggen dat ik het afkeur als je kind op zn eigen kamer ligt, want ik kan me goed voorstellen dat sommige mensen dan niet kunnen slapen, of liever de slaapkamer voor zichzelf hebben. Ik kon juist niet slapen als mijn kinderen niet bij mij lagen. De oudste heeft tot 6 maanden bij ons gelegen en de jongste tot bijna 9 maanden.

Dromertje schreef:

xxjojootjexx schreef:Ik ben er compleet op tegen om een baby meteen op zijn eigen kamertje te leggen. Dus ik zal weer weggaan uit dit topic.

+ 1.

Ik vind het belangrijk dat een baby lekker dicht bij zijn ouders kan zijn, dat de ouders direct in kunnen springen op de behoefte van de baby. Een baby geeft zelf wel aan wanneer hij het prettig vindt om alleen te gaan slapen. Tot die tijd vind ik dat een baby bij de ouders hoort te zijn.

Ik kon ook direct inspringen, alleen dan 10 sec later, lijkt me geen ramp. Maar goed zo zijn er zoveel discussies over hoe je je kind het beste kan opvoeden. Iedereen doet het op de manier waarop zij denkt dat het beste is toch. En ik weet 100% zeker dat mijn kind er echt niets aan over gehouden hefet om snachts in zijn eigen bedje te slapen.

Dromertje schreef:

xxjojootjexx schreef:Ik ben er compleet op tegen om een baby meteen op zijn eigen kamertje te leggen. Dus ik zal weer weggaan uit dit topic.

+ 1.

Ik vind het belangrijk dat een baby lekker dicht bij zijn ouders kan zijn, dat de ouders direct in kunnen springen op de behoefte van de baby. Een baby geeft zelf wel aan wanneer hij het prettig vindt om alleen te gaan slapen. Tot die tijd vind ik dat een baby bij de ouders hoort te zijn.

Maar op welke behoefte zou je niet in kunnen springen als de baby op de kamer ernaast ligt?

Overigens denk ik dat je naar het kind moet kijken en naar jezelf en niet af moet gaan op onderzoeken en wat anderen vinden.

Dromertje schreef:

xxjojootjexx schreef:Ik ben er compleet op tegen om een baby meteen op zijn eigen kamertje te leggen. Dus ik zal weer weggaan uit dit topic.

+ 1.

Ik vind het belangrijk dat een baby lekker dicht bij zijn ouders kan zijn, dat de ouders direct in kunnen springen op de behoefte van de baby. Een baby geeft zelf wel aan wanneer hij het prettig vindt om alleen te gaan slapen. Tot die tijd vind ik dat een baby bij de ouders hoort te zijn.

Hoe merk je dat een kind het prettig vindt om alleen te slapen..?

Zelf ben ik overigens al sinds dag 1 bij de eerste kik van N wakker en lig in in de startblokken om naar hem toe te gaan, haha.

Ik ben ook helemaal niet van plan om een discussie aan te gaan ik ben alleen benieuwd naar je beweegredenen. En of die nou onderbouwd zijn door gevoel of wetenschap, maakt mij niet zoveel uit

met inspringen op de behoeft van de baby bedoel ik bijvoorbeeld ook huidhonger, de behoefte om bij je te zijn. Een baby heeft 9 maanden lang veilig in je buik gezeten met alle kalmerende geluiden en schommelende bewegingen. Ik vind het persoonlijk heel belangrijk dat een baby ook na zijn geboorte tegen het geruststellende lichaam van zijn ouders kan liggen, de ademhaling van de ouders kan horen en eventueel met de borst of een pink in de mond in slaap kan vallen. Daarom draag ik haar ook veel bij me in de draagdoek, zij heeft behoefte aan bij me zijn en daar geef ik graag aan toe.

Ik ben er wel van overtuigd dat baby's met een ander gevoel groot worden als je het op deze manier doet. Als je kindje direct in het eigen bedje slaapt zal het daar vast aan wennen en het zal ook wel opgroeien zonder er direct wat aan over te houden, maar dit is niet hoe wij op willen voeden.

Dromertje schreef:met inspringen op de behoeft van de baby bedoel ik bijvoorbeeld ook huidhonger, de behoefte om bij je te zijn. Een baby heeft 9 maanden lang veilig in je buik gezeten met alle kalmerende geluiden en schommelende bewegingen. Ik vind het persoonlijk heel belangrijk dat een baby ook na zijn geboorte tegen het geruststellende lichaam van zijn ouders kan liggen, de ademhaling van de ouders kan horen en eventueel met de borst of een pink in de mond in slaap kan vallen. Daarom draag ik haar ook veel bij me in de draagdoek, zij heeft behoefte aan bij me zijn en daar geef ik graag aan toe.

Ik ben er wel van overtuigd dat baby's met een ander gevoel groot worden als je het op deze manier doet. Als je kindje direct in het eigen bedje slaapt zal het daar vast aan wennen en het zal ook ongetwijfeld opgroeien zonder er wat aan over te houden, maar dit is niet hoe wij op willen voeden.

Een mooie manier van denken en bewust opvoeden! Thanks voor je reactie!!

Dromertje schreef:



Ik vind het belangrijk dat een baby lekker dicht bij zijn ouders kan zijn, dat de ouders direct in kunnen springen op de behoefte van de baby. Een baby geeft zelf wel aan wanneer hij het prettig vindt om alleen te gaan slapen. Tot die tijd vind ik dat een baby bij de ouders hoort te zijn.

+1

Onze dochter heeft totdat ze ruim 2maanden was bij ons op de slaapkamer geslapen. Ik vond het erg fijn omdat ik na de bevalling heel moeilijk kon lopen en haar ook niet kon optillen ivm bekkeninstabiliteit. Zo kon ik haar vanuit mijn eigen bed in de gaten houden. Rond de 2maanden is zonder problemen gaan slapen op haar eigen kamerte.

Ik vond het zelf geen prettig idee om mijn pasgeboren kind gelijk alleen op een kamer te laten slapen. Ik deed zelf dan geen oog dicht. Wij hebben er voor gekozen haar in de wieg op onze kamer te laten slapen. Dit is prima gegaan. Maar mijn dochter maakte dan ook amper geluid.
Ze heeft t/m 9 maanden bij ons gelegen. Toen is ze naar haar eigen kamertje gegaan.

Je baby heb je negen maanden bij je gedragen, maar zo gauw het geboren is moet het meteen 's nachts op de eigen kamer? Ik vind dat een beetje raar, net of je blij bent dat je er 's nachts eindleijk eens afstand van kunt doen. Of althans, zo komt het wel op mij over, door te zeggen dat je erop tegen bent.

't Is een pasgeboren baby, geen kleuter of puber.. Zelfstandigheid komt later wel, hoor.