Wat vonden jullie van het krijgen van kraambezoek?

Wat vonden jullie van het krijgen van kraambezoek? En in welke periode na de geboorte kwam het meeste bezoek? Hoeveel bezoek hebben jullie gehad? En hoe deed je dat met voedingen als er bezoek zat?

Ik zag (van te voren al) best op tegen het krijgen van kraambezoek. M'n hoofd stond er ook helemaal niet na om bezoek te ontvangen. Ik was nog helemaal van de wereld en kon me niet concentreren op de visite. Daarbij wou mijn baby ook veel aan de borst en huilde ze ook regelmatig en vond ik het heel lastig om dit te combineren met de visite die in de kamer zat. Ik vond het wel heel lief dat mensen op bezoek wouden komen, maar ik voelde er wel gejaagd en gestrest door. Hoe was dat voor jullie?

Ik vond het heerlijk. Ik was zo blij dat ik na 7 weken ziekenhuis haar eindelijk aan de hele wereld mocht laten zien!!

Ik ben op maandag bevallen en lag samen met vriend en zoon t/m vrijdag in een kraamsuite in het ziekenhuis. 
We hadden daar een senseo, waterkoker en beschuit met muisjes. 

De meeste visite is daar geweest, ik lag lekker in bed, meestal met zoon bij mij, soms lag hij in zijn bakje. Vriend maakte koffie of thee en beschuitjes en ik kon lekker chillen. Ik had de eerste dagen veel pijn, maar ik lag aan een morfinepomp dus drukte regelmatig op het knopje. Voeden deed ik gewoon waar de visite bij was, met een deken erover en zo dat de visite het meestal niet eens door had.

Verschrikkelijk!
Eerste 3 weken ook alleen ouders, zussen en een paar vrienden.
Na 4 weken mochten ooms, tantes en buren komen.

Heb eerlijk gezegd dat ik me nog helemaal niet lekker voelde en eerst wou aansterken.

Ik vond het heerlijk!!
Een hele leuke afleiding tussen alle voedingen door, haha.

Mijn kinderen hebben 3 weken in het ziekenhuis gelegen en toen ze thuiskwamen hebben we de eerste week rustig aan gedaan en de weken erna heel veel bezoek gehad.

Ik gaf BV en het ging eigenlijk vanzelf met de visite, we planden het ongeveer om de voedingen heen en wat ik ook vaak deed, is mijn zoon of dochter in de keuken even aanleggen en dan bij de visite zitten.
Daar zag je niets van.

En merendeel lagen ze te slapen en gingen we boven even kijken.

Ik vond het fijn omdat we maar weinig mensen op een dag planden en die ook gewoon even een kort bezoekje kwamen doen.

de eerste weken wilde ik gewoon rust. Bij de eerste had ik daar helemaal niet bij stil gestaan en heb ik het allemaal laten gebeuren. Achteraf niet prettig. Lichamelijk voelde ik me prima, maar geestelijk had ik meer mijn rust moeten pakken. Bij J hebben we het rustiger aan gedaan en dat ben ik nu weer van plan.

Wel oké. Ik kreeg bijna al mijn bezoek in het ziekenhuis. Als ik iets niet fijn vond liet ik hen buiten zetten door de verpleegkundige.

Twellie schreef:Ik vond het fijn omdat we maar weinig mensen op een dag planden en die ook gewoon even een kort bezoekje kwamen doen.

Dit gaan wij bij nummer 2 ook doen. Het liefste sochtends en smiddags. Savonds zou ik graag voor ons zelf willen.

Ik heb ook zo evaren als jou Robin. Ik snap het hele fenomeen kraamvisite ook niet. Ik vind dat je die eerste week/weken in alle rust moet kunnen genieten van de baby en je kunnen focussen op je herstel. Daar hoort even geen visite bij vind ik.

Doordat E pas na 1 week thuis was hadden we al wel wat visite in het ziekenhuis gehad alleen niet iedereen heeft haar daar mogen en kunnen zien omdat ze op de couveuse-afdeling lag.

De eerste 4 dagen thuis hebben we behalve onze ouders en zus/ broer/ zwager/neefje niemand laten komen. Er waren mensen gewoon gepikeerd omdat we dat niet wilden, maar wij wilden rust!!! Nu ga ik het precies zo doen. Afhankelijk van waar en hoelang ik in het ziekenhuis eventueel moet blijven na bevalling, wil ik de eerste week gewoon alleen naaste familie. Dit keer ook onze opa en oma's en 2 goede vrienden.

Verder plannen we de kraamvisite op 2 dagdelen zodat we ook 1 dagdeel rust hebben. Zolang mijn man vrij is mogen ze ook 's ochtends komen, maar zodra hij weer moet werken alleen 's middags en 's avonds.

Bij m'n dochter wilden we zoveel mogelijk mensen in de kraamweek laten komen, dat hadden we ook op het kaartje gezet. Ik vond het heerlijk om zoveel mensen over de vloer te hebben.

Bij zoon wilden we het rustig houden. Het zou voor dochter al een grote verandering zijn dat ze opeens een broertje heeft. Dus wilden we als gezin samen zijn en er aan wennen. Daarna zijn we ook om de haverklap ziek geweest. Uiteindelijk zijn er maar weinig mensen gekomen, heel jammer vond ik dat.

Ik vond het bij onze dochter heel leuk om kraamvisite te krijgen. Ik was trots en wilde haar graag aan iedereen laten zien.
Bij onze zoon vond ik het minder leuk maar dat komt omdat hij heel onrustig was en tijdens een kraamvisite meestal alleen maar aan het huilen was. Het is vaak voor gekomen dat ik hem dan in de draagdoek deed en terwijl het bezoek op de bank koffie dronk, liep ik de woonkamer rond met mijn zoon zodat hij wat rustiger was. Was niet echt genieten in ieder geval.

Ik vond het niks aan. Met zijn 46 cm wilde ik hem aan niemand 'afgeven', omdat ik zo bang was dat ze hem zouden laten vallen of wat dan ook, had allemaal enge scenarios in mijn hoofd, het liefst mocht ook niemand hem vasthouden. Enige bezoek wat ik fijn vond waren van (schoon)moeder, broers en zussen.

Ik vond het de eerste week vreselijk, te zwaar. We hebben dan ook gevraagd om zo min mogelijk bezoek de eerste week.  Daarna vond ik het leuk, maar wel met mate, het hele huis vol kon ik nog niet zo goed hbben.

Ik zit nog steeds te wachten tot al die mensen nou komen . Ik heb het kraambezoek de eerste weken erg afgehouden omdat L. nog in het ziekenhuis lag en ik zelf maar 2 keer per dag bij hem kon zijn. Daar wilde ik graag optimaal van genieten, ik wilde niet ook nog allemaal bezoek daarbij hebben dan. Daarna kwam het kraambezoek heel mondjesmaat, ik heb ook nog kraambezoek afspraken staan.

Twellie schreef:Ik vond het fijn omdat we maar weinig mensen op een dag planden en die ook gewoon even een kort bezoekje kwamen doen.

+1

Bij de eerste vond ik het wel gezellig, we hebben best een poosje in het ziekenhuis gelegen en ik vond het fijn, die afleiding en belangstelling. Bij de tweede vond ik er niet veel aan omdat ik niet goed in mijn vel zat en mijn man niet thuis was. Gelukkig kwamen er bij de tweede ook veel minder mensen. Achteraf had ik liever een kraamfeest oid willen houden.

Bij Laurens vond ik het wel leuk, toen kwamen er ook veel meer mensen. We waren net daarvoor verhuisd, dus iedereen wilde ook graag ons huis zien.

Bij Pepijn kwamen er al veel minder mensen en bij Elise weer minder. Maar bij Elise was ik die beschuiten wel goed zat, dus ik vond het niet erg.

Ik vond het gezellig. De eerste week is zelfs meteen mijn directeur etc op visite geweest. Ik voelde me prima, nergens last van dus laat komen laat komen dacht ik. Bij beiden ging dat zo trouwens. Bij N zijn wel veel minder mensen geweest dan bij R

Ik woon niet zo groot en ik zie het niet zo heel erg zitten eigenlijk. Afhankelijk van of het goed blijft gaan en wanneer de baby wordt geboren, verwacht ik ongeveer 6 weken later 30 jaar te worden. Ik zit er dus nu al aan te denken om een kraam/verjaardagsfeest te organiseren in een zaaltje ofzo met een mooie taart en drinken. Ik bedoel, mijn (schoon)ouders, broers/zus en de beste vrienden wil ik eigenlijk niet tegenhouden, maar ik verwacht ook niet dat ze hier in 1x de deur plat lopen.

Ik vond het erg leuk op een paar keer na, mijn schoonouders kwamen een paar keer met broers en zussen van hun. Voor mijn gevoel zat dan het hele huis best vol en dat vond ik vreselijk druk.

Ik vond het meestal wel leuk. Ik herinner me een keer dat ik er helemaal geen zin in had en veel te moe was en toen ze er eenmaal waren vond ik het ook gewoon leuk.

ik vond het erg leuk dat iedereen langs kwam. Als niemand van zich had laten horen zou dat ook een flinke domper zijn geweest. Ik vond het wel fijn dat we ook de momenten voor ons zelf hadden, maar alle aandacht en visite vond ik ook leuk.

Ik vond het kraambezoek erg gezellig, en leuk om onze kleine te kunnen laten zien. Wel waren ik en mijn vriend blij toen we iedereen gehad hadden!