Re: Jijzelf: 5 jaar geleden - nu

Aggi zo 9 jun 2013 - 8:44

– 5 jaar geleden, was ik net samen met mijn vriend, was toen 24
woonde nog wel deels thuis, en deels bij mijn vriend. Bij ons woonde toen 1 hond en 2 katten.
Vriend woonde op een 1 kamer appartementje klein maar fijn, in een gezellig stadje.
Was toen 20 kilo zwaarder... echt erg hahaha.

– Nu 5 jaar later ben ik 29, wonen we in een 1 gezins woning, met dakterras en een tuin, in een dorpje. Dichter bij mijn werk, vriendlief heeft inmiddels ook werk dichterbij gevonden.
We hebben een zoon van ruim 21 maand en de hond en de 2 katten wonen ook nog bij ons.
Ben nu 20 kilo lichter en dat na ook een zwangerschap, ben er erg trots op Very Happy

Fortissimo zo 9 jun 2013 - 8:47

Sea of Trees schreef:
Poubelle schreef:
Fortissimo schreef:
KimRosenberg85 schreef:Vijf jaar geleden was ik zwaar depressief, verslaafd aan harddrugs en ik was in therapie om alle rotzooi en trauma's uit mijn verleden op te ruimen. Mijn studie stond op een laag pitje en ik was niet in staat veel te werken, dus ik moest rondkomen van weinig geld, mijn leven was eigenlijk één grote chaos. Dus ja, ik ben zeker veranderd.

Goh, wat ben je toch een succesverhaal! Poeh!

Fortissimo doe niet zo triest joh.
Inderdaad, doe even lekker normaal.

Dan maar triest. Ik geloof er namelijk geen hol van. En ja, dat spreek ik gewoon uit smile

Gast zo 9 jun 2013 - 8:49

Prima dat jij het niet geloofd, maar dan hoef je nog niet zo hooghartig te doen hoor Rolling Eyes

Printje zo 9 jun 2013 - 8:50

Zulke dingen kun je natuurlijk ook alleen denken, dat doen misschien meerdere mensen ook wel maar de manier waarop je het zei is, als het allemaal echt waar is, niet zo netjes natuurlijk

Fortissimo zo 9 jun 2013 - 8:51

Pippa schreef:Prima dat jij het niet geloofd, maar dan hoef je nog niet zo hooghartig te doen hoor

Hooghartig? Meer sarcastisch hoor. Niks hooghartigs aan.

Gast zo 9 jun 2013 - 8:53

Fortissimo schreef:
Pippa schreef:Prima dat jij het niet geloofd, maar dan hoef je nog niet zo hooghartig te doen hoor

Hooghartig? Meer sarcastisch hoor. Niks hooghartigs aan.

Zo vind ik je overkomen met je 'en ja dat zeg ik gewoon' Alsof anderen het niet zouden durven ofzo.

Fortissimo zo 9 jun 2013 - 8:55

Pippa schreef:
Fortissimo schreef:
Pippa schreef:Prima dat jij het niet geloofd, maar dan hoef je nog niet zo hooghartig te doen hoor

Hooghartig? Meer sarcastisch hoor. Niks hooghartigs aan.

Zo vind ik je overkomen met je 'en ja dat zeg ik gewoon' Alsof anderen het niet zouden durven ofzo.

Nou ja, blijkbaar niet. Want ik weet zeker dat meerderen het hier denken.

Printje zo 9 jun 2013 - 8:56

Fortissimo; dat denk ik zeker maar ik denk dat een deel, of nou ja laat ik maar alleen voor mezelf spreken, haar sowieso niet gelooft dus ik lees er meer overheen.

Poubelle zo 9 jun 2013 - 8:57

Jij, en nog een stuk of 2 forummers, reageren op alles wat Kim post op deze manier.
En dat vind ik schijtirritant. Je kunt Kim nog zo irritant vinden maar je hoeft niet op elke slak zout te leggen.

Manderijn zo 9 jun 2013 - 8:57

5 jaar geleden woonde ik nog thuis, duurde het nog 3 weken voor ik er achter kwam dat ik zwanger was, en we toch echt op zoeken moesten naar een huis.
Nu heb ik dus een kleuter die naar school gaat, een peuter van bijna 3 jaar oud, een heerlijke parttime baan, en nog steeds dezelfde lieve mensen om me heen, alleen wat aangevuld met nieuwe mensen. In de afgelopen 5 jaar heb ik van een aantal familieleden 'afscheid' moeten nemen, en daardoor ziet mijn leven er in die zin anders uit dan 5 jaar geleden. Maar het is wel prima zo zoals het nu is.
Mijn kinderen hebben mijn leven echt een flinke boost gegeven!

Caro zo 9 jun 2013 - 8:57

Nou, bravo dan voor jou Fortissimo.

Fortissimo zo 9 jun 2013 - 8:59

Poubelle schreef:Jij, en nog een stuk of 2 forummers, reageren op alles wat Kim post op deze manier.
En dat vind ik schijtirritant. Je kunt Kim nog zo irritant vinden maar je hoeft niet op elke slak zout te leggen.

Dat is knap! Ben nauwelijks op het forum te vinden! Laughing

Caro, bedankt! Very Happy

Stuiterbal zo 9 jun 2013 - 9:01

5 jaar geleden ging ik net samen wonen met mijn ex. In dat jaar ging het de eerste keer al goed fout. Dat hadden we overwonnen en een klein poosje later raakte ik in verwachting van mijn mooie zoon.
Na een zware zwangerschap met complicaties, zette ik hem op de wereld niet wetende dat ik nog 1,5 jaar lichamelijk moest gaan herstellen. Ook geestelijk kreeg ik een klap ervan wat ik achter af pas in zag.
Relatie is onder druk komen te staan en mijn ex ging de 2e keer de fout in. Ik zat vooral met mezelf heel erg in de knoop het vertrouwen terug te winnen, te zorgen voor mijn kind, mijn lichamelijk gesteldheid te overwinnen en ondertussen fulltime te werken.
2,5 jaar geleden ging mijn relatie van 10 jaar uit. Binnen een maand woonde ik op mezelf en toen begon het grote gevecht met mezelf. Ik kreeg te maken met een burn out en Ptst. Ik deed mijn best mijn hoofd boven water te houden en door mijn kleine ventje heb ik dat overwonnen. Wellicht als ik hem niet had gehad, was me dat niet gelukt.
Na een lange therapie sessie, confrontaties en vele dieptepunten, kroop ik steeds langzaam omhoog.
Ik nam ontslag bij mijn baan in de kinderopvang want ik was aangenomen voor de opleiding verpleegkundige oftewel mijn droombaan wat ik altijd al gehoopt had.
Vanaf aug 2012 ging ik weer terug naar school, ik vond in die tijd mezelf helemaal terug en was gelukkig elke dag. Mijn kleine ventje wat een grote jongen werd en een mooie toekomst wat voor me lag.
In nov 2013 kreeg ik na 8 jaar weer contact met mijn moeder niet wetende dat ik in mei 2013 haar getuige zou zijn op haar bruiloft.
In feb 2013 ontmoette ik mijn huidige vriend wat mijn leven compleet maakte en samen met onze 3 jongens gaan we nu dol gelukkig door het leven.
Ik zit helemaal op mijn plek in het ziekenhuis en mijn opleiding erbij gaat me goed af.

Elke dag dat ik wakker word besef ik hoe gelukkig ik ben en hoe ongelukkig ik ooit was maar daar nooit over heb ingezeten.
Het kwam zoals het kwam, alles wat ik heb mee moeten maken heeft mij de stuiterbal gemaakt tot wie ik ben. Van overleven naar echt leven.

IK kan zeggen dat ik op 5 jaar tijd onwijs veel ben veranderd en ook mijn leven een hele omslag heeft gemaakt. En dat in de meeste positieve zin.

June zo 9 jun 2013 - 9:01

Fortissimo schreef:
Poubelle schreef:Jij, en nog een stuk of 2 forummers, reageren op alles wat Kim post op deze manier.
En dat vind ik schijtirritant. Je kunt Kim nog zo irritant vinden maar je hoeft niet op elke slak zout te leggen.
Dat is knap! Ben nauwelijks op het forum te vinden!

Caro, bedankt!

Bizar dan dat je alsnog zo vaak commentaar weet te leveren op Kim. Bravo.

Fortissimo zo 9 jun 2013 - 9:03

June schreef:
Fortissimo schreef:
Poubelle schreef:Jij, en nog een stuk of 2 forummers, reageren op alles wat Kim post op deze manier.
En dat vind ik schijtirritant. Je kunt Kim nog zo irritant vinden maar je hoeft niet op elke slak zout te leggen.
Dat is knap! Ben nauwelijks op het forum te vinden!

Caro, bedankt!

Bizar dan dat je alsnog zo vaak commentaar weet te leveren op Kim. Bravo.

Wil je eens gaan turven? Volgens mij valt het namelijk best wel mee, maar letten jullie er juist enorm op. Tja, jullie zitten hier natuurlijk ook wat meer dan mij, dus dan valt zoiets wel op.

Linda zo 9 jun 2013 - 9:05

Vijf jaar geleden had ik een relatie met een harddrugs verslaafde jongen. Meestal was hij clean, maar eens in de zoveel tijd had hij een ernstige terugval. Ik was toen dood ongelukkig. We woonden samen, dat was echt een zware tijd.

In de afgelopen 4 jaar heb ik mijn super lieve man leren kennen, ben ik getrouwd en hebben we 2 kindjes gekregen. Grote verandering dus, zijn m'n ouders heel blij mee.

Bliss zo 9 jun 2013 - 9:06

Volgens mij zit jij hier nog genoeg hoor F, dus ik vind het een slecht argument.

Carra zo 9 jun 2013 - 9:07

Ik vind mezelf nu veel leuker dan 5 jaar geleden.

Fortissimo zo 9 jun 2013 - 9:07

Bliss schreef:Volgens mij zit jij hier nog genoeg hoor F, dus ik vind het een slecht argument.

Vind jij, maar valt wel mee Wink

Kowalski zo 9 jun 2013 - 9:15

Carra schreef:Ik vind mezelf nu veel leuker dan 5 jaar geleden.

Jijzelf: 5 jaar geleden - nu - Pagina 3 281626781

Sea of Trees zo 9 jun 2013 - 9:19

Susan schreef:Maar ik ben ook trots op de anderen in mijn gezin, niet alleen op mezelf.

Dat geloof ik meteen, maar ik lees hier natuurlijk alleen dingen van jou, vandaar dat ik jou noem smile

Aziraphale zo 9 jun 2013 - 9:21

Vijf jaar geleden woonde ik net een jaar in Drenthe, samen met m'n toen nog vriend, en daar had ik het in het begin best moeilijk mee. Ik had heimwee en was vaak verdrietig en eenzaam. Ik ben puur verhuisd voor de liefde, daar heb ik geen spijt van hoor. Maar ik miste mijn oude, eigen omgeving, familie en vrienden en ik baalde dat ik alleen tijdelijke contracten/invalwerk had in het onderwijs terwijl al m'n klasgenoten wel een vaste baan hadden in Zuid-Holland. Ik ben degene die verhuisd is omdat m'n vriend een koophuis had en een vaste baan, ik was net afgestudeerd aan de Pabo. Wel altijd in het achterhoofd dat we samen zouden verhuizen als ik het echt niet trok. Mijn vriend besloot vijf jaar geleden om een fulltime studie te gaan volgen en ik wilde eigenlijk dat hij dat eerder had bedacht, want die studie kon je in mijn regio ook prima doen. Dan hadden we daar samen kunnen gaan wonen en had ik direct een vaste baan gehad op m'n Lio-school. Nu heb ik er geen moeite meer mee, het is gelopen zoals het is en het is nu goed zo.

Inmiddels, vijf jaar later, heb ik een vaste baan op een leuke school hier vlakbij en zijn vriend en ik getrouwd en nog steeds heel blij met elkaar. We wonen nog steeds in Drenthe en ik heb geen spijt meer van mijn keuze om te verhuizen. We hebben drie geweldige katten en zijn gewoon heel erg blij hier in ons fijne huis. Ik heb nog wel de drang om ooit te verhuizen naar het westen, maar die tijd komt nog wel. Wellicht sneller dan we denken, het vergroot de werkgelegenheid voor mijn man denk ik wel. Maar op dit moment wil ik mijn vaste baan niet opgeven en wonen we hier heel fijn met een hele lage hypotheek.

Qua karakter ben ik niet echt heel erg veranderd! Iets zelfverzekerder geworden en op m'n werk een stuk assertiever omdat ik nu meer het gevoel heb erbij te horen en dat ik veel verantwoordelijkheden heb (als invaller lukt dat niet zo goed). Ik ben daar wel iemand die het voortouw neemt in dingen en ik regel/organiseer veel. Ohja, ik ben ook 8 kilo lichter Wink

Roza zo 9 jun 2013 - 9:26

Fortissimo, zoals je nu reageert ken ik je echt niet. Ik vind je erg vervelend over komen. Niet alleen naar Kim, maar ook naar andere hier. Jammer.

Knillis zo 9 jun 2013 - 9:27

Ik ben zeker verandert. Ik ben inmiddels moeder van 2 kinderen en ben een stuk volwassener geworden. Laat meer van mezelf zien en ben opener geworden. Ook ben ik zelfverzekerder geworden. Mijn man en ik zijn nog dichter naar elkaar toegegroeid en we zijn echt een team. Ook zijn we verhuisd. Qua werk is alles hetzelfde gebleven helaas, ik zou graag wat anders willen doen maar dat is momenteel niet mogelijk.

Ik ben heel tevreden met mijn (ons) leven!

Sanne zo 9 jun 2013 - 9:34

Dat klinkt ook wel heftig, Linda. Dan is je huidige leven wel een hele verbetering.
En dan in best korte tijd eigenlijk.

Gesponsorde inhoud