Jijzelf: 5 jaar geleden - nu

Kowalski schreef:Brr, kippenvel Charles! Vooral met in mijn achterhoofd het verhaal van je ex er nog bij

Inderdaad..

5 jaar geleden was ik hoog zwanger. 9 juli uitgerekend.
Verder weet ik eigenlijk vrij weinig van die tijd, ik deed dan ook helemaal niks. Ik maakte niks mee, ik ging de deur niet uit.
Nu 5 jaar verder hebben we 2 kindjes, ben ik bijna 35 kilo afgevallen, geniet ik van het leven en doe ik dingen die mij gelukkig maken ipv mijzelf altijd maar aan de kant te zetten wat ik tot vorig jaar wel deed.

Ik ben best wel veranderd. 5 jaar geleden was ik 17, toen waren wij er net achter dat ik zwanger was, en dat was een complete verrassing voor ons. Ik heb daarover best wat over mij heen gekregen en ben mij heel onzeker gaan voelen. Ik wil er zelfs in het echt niet meer over praten over die periode, dus ja, ik voel me nu veel gelukkiger.
Inmiddels zijn wij alweer bijna 4 jaar getrouwd, hebben wij een 2e meisje gekregen en hebben een koophuisje waar we nu 2.5mnd in wonen.

5 jaar geleden zat ik in het tweede jaar van de Pabo. Ik woonde thuis bij mijn ouders en was 4,5 jaar samen met mijn vriend. Ik had veel vriendinnen en familie/vriendschap was heel belangrijk voor me. Ik was gelukkig en zat lekker in m'n vel.

Inmiddels woon ik samen met mijn vriend in een ander dorp. In het begin moest ik erg wennen aan dit dorp. Dit is mijn derde jaar voor de klas en ik hou van m'n werk. Daarnaast volg ik een master SEN. Ik kan zeggen dat ik nog steeds gelukkig ben. Vrienden/vriendinnen/familie zijn nog steeds belangrijk voor me. Ik ben tevreden met mijn leven.

5 jaar geleden ging ik bijna trouwen 20-08-2008. Was heel erg gelukkig toen. In die 5 jaar zijn er veel dingen gebeurt mijn ouders zijn beide ziek geworden.  Heb miskramen gehad. Veel tegenslagen met het bedrijf van mijn man. Zou graag terug willen in de tijd. Ben nu zeer ongelukkig

Ach Sarah, dikke knuffel! 
Jij bent een van die mensen die ik écht een kindje en het gedroomde geluk gun. 
Ik hoop echt dat het tij een keer keert voor jullie. Zijn jullie nu helemaal gestopt met proberen? Het lijkt me slopend.

5 jaar geleden was ik ongeveer 20 weken zwanger van mijn zoontje. Ik was nog bezig met mijn studie, maar zou vanaf eind juni een half jaar stoppen vanwege de bevalling etc.

In die 5 jaar is er flink veel gebeurd en kan ik zeker zeggen dat ik veranderd ben.
Toen mijn zoontje 4 maand was ging het uit met zijn vader. Ik heb toen eerst 2 maanden met zoontje bij mijn ouder gewoond. Daarna had ik een eigen huisje. Moest ik een studie combineren met de zorg voor mijn zoontje, het huishouden en een bijbaan om rond te komen.
Ik ben toen door een flink dal gegaan, maar daar gelukkig ook weer uitgeklommen.
Ik ben een stuk zelfverzekerder geworden over het algemeen. En durf nu veel eerder te zeggen wat ik van iets vind. Al kan dat nog steeds beter.

Nu heb ik een hele lieve vriend waarmee ik samenwoon. Ik heb een vaste baan (wat toen mijn bijbaan was). Ben 16 weken zwanger van de tweede en mijn zoontje is inmiddels een kleuter.
Het contact met ex is wel erg stroef, maar daar leer ik steeds beter mee omgaan. 
Ik hoop nu dat mijn vriend snel nieuw werk vind (nu werkloos), we het huis mogen huren waar we afgelopen week op gereageerd hebben en dat we daar een mooie toekomst op kunnen bouwen als gezin.

Parel Dankje voor de lieve woorden. Op dit moment gaat het ook niet goed tussen ons. We zijn nu niet veel bezig met een kindje. Eerst maar aan de relatie werken

5 jaar geleden was ik werkende bij hetzelfde bedrijf als waar ik nu voor werk. Ik woonde samen met mijn vriend in een appartement. We kregen 5 jaar geleden rond deze tijd te horen dat mijn moeder kanker had. Mijn schoonzus kreeg een jaar later (toen mijn moeder geopereerd was en weer beter was) te horen dat ook zij kanker had. We spraken al wel over kinderen maar ik durfde het nog niet aan omdat mijn moeder ziek was en ik graag wilde dat ze het mee zou krijgen in gezonde toestand. We waren beide 40 uur per week aan het werk en probeerden in ons privéleven een aantal dingen op een rijtje te krijgen. 

Nu wonen we samen in een hoekhuis en zit mijn vriend na de ziektewet (burn out) in de ww. Hebben we qua privéleven alles weer een beetje op de rit en zijn we er samen sterker uitgekomen. Mijn moeder heeft een aantal jaar gevochten tegen de kanker. We hebben 2 keer te horen gekregen dat het weg was en toen hebben we weer volop genoten van het leven maar helaas heeft ze bij de 3e keer (2012) de strijd verloren. We hebben inmiddels een zoontje van ruim 6 maand oud. Mijn vader heeft te horen gekregen dat hij COPD heeft en heeft mijn schoonzus, heeft na een aantal onderzoeken, te horen gekregen dat de kanker voor nu weg is. Inmiddels ben ik weer aan de studie (via mijn werkgever: HBO Facility Management) en hoop ik de studie binnen nu en 1,5 jaar af te ronden. Ik heb nog dezelfde vrienden als 5 jaar geleden, ik heb er wel een paar leuke collega's bij gekregen waarvan één waar ik een speciale band mee heb opgebouwd.