Jijzelf: 5 jaar geleden - nu

Als je jezelf bekijkt 5 jaar geleden, ben je dan erg veranderd? Positief of negatief? Ben je nu gelukkiger? Heb je andere mensen om je heen?

Ja ik ben absoluut veranderd, van een losbol naar een sociaal iemand, en natuurlijk moeder! Maar of ik nu gelukkig ben? Dat is de grote vraag.....zit momenteel namelijk (al een paar maand) zwaar depreussief thuis. Er zijn goede, maar ook veelal slechte dagen momenteel..

Ik ben wel positief veranderd, vind ik zelf. Rustiger geworden, kan dingen makkelijker accepteren zoals ze zijn. Ik durf meer naar voren te treden, en meer van mezelf te laten zien. Keerzijde daarvan is weer dat ik het hart ook op de tong heb en soms té snel dingen zeg.

Ik heb wel wat andere mensen om me heen, sowieso een hele andere schoonfamilie, vriendenkring is verder nog altijd heel erg klein, dat vind ik nog steeds jammer, maar ik vind het ook moeilijk nieuwe vriendschappen op te bouwen. De mensen die ik om me heen heb zijn me nog dierbaarder geworden.

Mijn leven is sowieso veranderd, ik zelf ook (kan ook niet anders toch, in 5 jaar tijd?).
Ik ben nu denk ik wel gelukkiger. Vroeger was ik heel onzeker. Toen ik mijn vriend leerde kennen ging dat al wel beter, maar ik zit nu echt een stuk lekkerder in mijn vel. Mensen die mij nu leren kennen zijn ook altijd verbaasd als ik aangeef dat ik vroeger gepest werd en heel onzeker was. Mijn leven is nu wel ook een stuk rustiger dan toen. Toen was het school, stage, een bijbaan, zwemmen, stappen.. Nu is het werken en af en toe afspreken met vrienden of een keer uit eten met collega's oid, maar dat gebeurt niet elke week meer.

Ik vind mezelf veranderd zowel qua uiterlijk als qua innerlijk. Ik was 5 jaar geleden best wel onzeker over mezelf, hechte heel veel waarde aan wat anderen over mij dachten. Ik heb nog steeds wel dezelfde mensen om mij heen, geen vrienden verloren gelukkig! Nog een paar nieuwe vriendschappen opgedaan.

En ik doe nu ook sneller dingen, 5 jaar terug als ik bijvoorbeeld een reisje wilde maken dacht ik "oh dat komt later wel" nu ga ik meteen kijken wanneer ik zou kunnen gaan, ik ben dus ook wel spontaner en ondernemender geworden!

Ik ben ook blij dat mijn kledingstijl veranderd is, ik zag er toen echt niet uit, ik zag laatst een foto terug hahaha En ben ook blij met de 7 kilo die er sinds een paar jaar af is.

Ik ben de afgelopen 5 jaar erg veranderd. Misschien niet altijd positief, helaas. Ik ben erg onrustig geworden (wat misschien ook wel aan mijn huidige psychische situatie ligt). Maar ben daarnaast wel volwassen geworden, en geleerd om voor mezelf te kiezen.

Eigenlijk sta ik al vijf jaar stil. Wat ik vijf jaar geleden belangrijk vond, vind ik nu nog steeds belangrijk. Ik ben nog steeds op zoek naar mezelf en ook ben ik nog steeds aan het kijken wat ik wil en wat mij echt gelukkig zou maken. Eigenlijk best triest nu ik dit op schrijf. Ik ben qua leeftijd op papier wel ouder geworden, maar qua doen en laten niet. Dat wist ik wel, maar erg confronterend als ik het zo op schrijf.

Nyx schreef:Eigenlijk sta ik al vijf jaar stil. Wat ik vijf jaar geleden belangrijk vond, vind ik nu nog steeds belangrijk. Ik ben nog steeds op zoek naar mezelf en ook ben ik nog steeds aan het kijken wat ik wil en wat mij echt gelukkig zou maken. Eigenlijk best triest nu ik dit op schrijf. Ik ben qua leeftijd op papier wel ouder geworden, maar qua doen en laten niet. Dat wist ik wel, maar erg confronterend als ik het zo op schrijf.

Waarom is dat erg dan? Los van dat het misschien vervelend is dat je nog steeds niet weet welke richting jij je bootje op moet sturen, zie ik geen negatieve dingen. En niet weten wat je wilt hoeft ook niet slecht te zijn. Dat bootje kun je langs allerlei mooie dingen laten dobberen, totdat je een keer een doel aan de horizon ziet staan waar je op af wilt.
Je bent zo oud als je je voelt, als jij je 25 voelt terwijl je op papier 30 bent, is daar niets mis mee. En als jij nu dezelfde dingen belangrijk vindt als vijf jaar terug dan geeft dat aan dat je daarin in elk geval een heel stuk stabieler bent dan jij jezelf waarschijnlijk voorhoudt

Vijf jaar geleden zat ik in spanning of ik mijn examen gehaald zou hebben. Gelukkig had ik het op het randje gehaald en had ik helemaal zin in een nieuwe uitdaging. Ik was klaar met de meeste vriendschappen van de middelbare school en was klaar voor nieuwe mensen. Met mijn rijbewijs op zak na 120 uur lessen had ik eindelijk vrijheid!
Qua relatie zat ik erg in dubio, in de zomer is het ook even uit geweest.

In de afgelopen vijf jaar ben ik veel zelfverzekerder geworden. Ik ben meer tijd gaan besteden aan mijn uiterlijk en van mezelf gaan houden, de grootste twijfels uit mijn puberteit heb ik achter kunnen laten. Samen met mijn inmiddels man wonen we nu heerlijk, heb ik leuke vriendinnen van mijn studie en het forum en ik ben lekker aan het werk!
Veel veranderingen dus, maar ik zou niet meer willen ruilen met vijf jaar terug!

Vijf jaar geleden was ik zwaar depressief, verslaafd aan harddrugs en ik was in therapie om alle rotzooi en trauma's uit mijn verleden op te ruimen. Mijn studie stond op een laag pitje en ik was niet in staat veel te werken, dus ik moest rondkomen van weinig geld, mijn leven was eigenlijk één grote chaos. Dus ja, ik ben zeker veranderd.

KimRosenberg85 schreef:Vijf jaar geleden was ik zwaar depressief, verslaafd aan harddrugs en ik was in therapie om alle rotzooi en trauma's uit mijn verleden op te ruimen. Mijn studie stond op een laag pitje en ik was niet in staat veel te werken, dus ik moest rondkomen van weinig geld, mijn leven was eigenlijk één grote chaos. Dus ja, ik ben zeker veranderd.

Goh, wat ben je toch een succesverhaal! Poeh!

Nou, dat vond ik dan ook weer niet nodig, Forti.

Fortissimo schreef:

KimRosenberg85 schreef:Vijf jaar geleden was ik zwaar depressief, verslaafd aan harddrugs en ik was in therapie om alle rotzooi en trauma's uit mijn verleden op te ruimen. Mijn studie stond op een laag pitje en ik was niet in staat veel te werken, dus ik moest rondkomen van weinig geld, mijn leven was eigenlijk één grote chaos. Dus ja, ik ben zeker veranderd.

Goh, wat ben je toch een succesverhaal! Poeh!

Nah, je hoeft toch niet overal een sneer op uit te delen. Ik vind het heftig, Kim. Knap dat je er zo uit gekomen bent!

Fortissimo schreef:

KimRosenberg85 schreef:Vijf jaar geleden was ik zwaar depressief, verslaafd aan harddrugs en ik was in therapie om alle rotzooi en trauma's uit mijn verleden op te ruimen. Mijn studie stond op een laag pitje en ik was niet in staat veel te werken, dus ik moest rondkomen van weinig geld, mijn leven was eigenlijk één grote chaos. Dus ja, ik ben zeker veranderd.

Goh, wat ben je toch een succesverhaal! Poeh!

Fortissimo doe niet zo triest joh.

Nou, die sneer naar Kim hoefde niet echt.

Maar ik vraag me toch af of die ellende iets te maken heeft met je harde houding die je nu inneemt, Kim?

Ja, ik ben wel veranderd.
Als persoon ben ik denk ik wel volwassener geworden. Ik probeer meer na te denken over de dingen die ik doe. Ook was ik 5 jaar geleden net van mijn depressie af. 5 jaar geleden studeerde ik nog, nu werk ik 40 uur. 5 jaar geleden wilde ik vrienden zijn met iedereen, deed me anders voor dan ik was, liet over me heen lopen en kwam absoluut niet voor mezelf op. Nu wil ik geen vrienden meer zijn met iedereen, alleen met mensen die mij leuk vinden zoals ik ben, ik ben meer en meer mezelf, probeer niet meer over me heen te laten lopen en ik durf het nu aan te geven als mensen te ver gaan.
Wel ben ik helaas heel wat kilo's aangekomen de laatste 5 jaren, daar probeer ik nu toch wel echt iets aan te doen.

Fortissimo, wat een kloteopmerking.

Kim, knap dat jij je leven de afgelopen jaren zo op orde hebt weten te krijgen. Komt dit mede door je relatie?

De grootste verandering voor mij in de afgelopen vijf jaar is het vinden van mijn grote liefde, waardoor ik ook stiefmoeder ben geworden. Ik ben daar gelukkig mee en het heeft meer structuur in mijn leven gebracht. Daarnaast heb ik mijn droombaan gekregen en me daar in gespecialiseerd door midden van een opleiding. Mijn vriendschappen zijn gelijk gebleven, al heb ik met een vriendin sinds enkele maanden geen contact meer.

Ik snap die sarcastische opmerking naar Kim toe eigenlijk ook niet zo goed. Het is alleen maar heel knap als je in vijf jaar zoveel kunt overwinnen en een stabiel en goed leven kan opbouwen.

Mijn leven is enorm veranderd.

Vijf jaar geleden was ik met een jongen samen die niet goed voor me was, zat ik met pfeiffer thuis, niet goed in mijn vel en kon ik niet naar school toe omdat ik daar te ziek voor was. In die jaren erna ben ik voor mezelf gaan kiezen, heb ik mijn MBO-diploma gehaald, mijn rijbewijs & op het moment dat ik me goed begon te voelen en lekker in mijn vel zat leerde ik mijn vriend kennen.

Nu ben ik gelukkig, heb ik mijn ware liefde gevonden, heb ik een eigen inkomen, een mooi huis, leuke (nieuwe & oude) vriendinnen, een gewicht waar ik me wel goed bij voel en een lichaam waar ik redelijk mee kan leven

Vijf jaar geleden was ik halverwege mijn studie, begon ik op oproepbasis bij mijn huidige baan en was ik ontzettend onzeker in mijn relatie. Nu ben ik al even afgestudeerd, werk fulltime, heb een dochter gekregen en ben niet meer onzeker in mijn relatie. Ook merk ik dat ik meer durf dan 5 jaar terug. Het is net alsof ik wat meer lef heb gekregen. Ik vind mezelf gewoon leuker nu

Wel ben ik net als vijf jaar terug nog vriendinloos, maar waar ik dat toen heel erg vond, vind ik dat nu gewoon jammer en zie ik wel of het er nog van komt.

Sanne, wat jammer om te lezen. Heb je helemaal geen vriendinnen? En hoe komt dat dan? Want je komt over als een hele lieve, spontane meid eigenlijk

5 jaar geleden.... was ik 22. Toen werkte ik net in Almere en werd ik met de dag zelfverzekerder door de successen die ik daar behaalde én het idee dat ik echt een goede stap had genomen richting een fijne toekomst. Nu, 5 jaar later, kan ik daarop tevreden terugkijken, want het wás een goede keuze. Het heeft me gebracht waar ik nu ben: een stabiel, volwassen leven. Ik ben nu zo ver, dat ik de volgende belangrijke\ en spannende stap in mijn leven aankan. Dat had ik toen niet gekund en gedacht.

Lady4 schreef:Fortissimo, wat een kloteopmerking.

Kim, knap dat jij je leven de afgelopen jaren zo op orde hebt weten te krijgen. Komt dit mede door je relatie?

Ik was al wel bezig om mijn leven op orde te brengen toen ik hem leerde kennen, maar mijn relatie heeft me zeker geholpen om ook echt afstand te doen van bepaalde destructieve patronen. Ik ben echt stukken gelukkiger in ieder geval en mijn man heeft daar een groot aandeel in gehad.

Ja, ik ben wel veranderd in een aantal opzichten. Vijf jaar geleden woonde ik nog in m'n hometown aan de andere kant van het land en was ik bezig met mijn LIO-stage. Daarna ging ik via het uitzendbureau werken en raakte ik totaal in een sleur; ik vond m'n leven en de stad waarin ik woonde maar saai en was toe aan wat nieuws. In 2009 ben ik vervolgens hierheen verhuisd en dat heeft m'n leven zeker een nieuwe boost gegeven! Ik heb met sommige vriendinnen geen contact meer, maar heb er ook weer nieuwe vriendinnen bij gekregen. Over all zit ik nu wat beter in m'n vel denk ik. Daarbij heb ik nu een koophuis, ben best trots dat ik dat in m'n eentje heb geregeld hier.

Wel weet ik, net als vijf jaar geleden, nog steeds niet goed wat ik precies wil qua werk. Maar zolang ik dat niet weet, blijf ik maar even zitten waar ik zit en ben ik blij dat ik überhaupt een baan heb! Ook op mannengebied is het nog steeds onzeker, maar ik ben wel blij dat ik meer ervaring heb opgedaan op het gebied van relaties.

Pippa, geen enkele inderdaad. Het is er gewoon nooit zo goed van gekomen. Op de middelbare school kon ik door omstandigheden de vijfde en zesde klas niet doen en toen viel ik overal buiten. Verder ben ik echt geen feestbeest, dus mijn frisse start op de universiteit bracht ook geen nieuwe vriendschappen op. En tel daarbij op dat ik het gewoon moeilijk vind om nieuwe contacten te leggen, dan is het best lastig. Ik vind mezelf de laatste jaren steeds losser worden, maak makkelijker contact, maar nu zit ik niet echt in situaties waar ik nieuwe vriendschappen kan opdoen. Binnenkort ga ik naar een meeting van hier en daar heb ik wel zin in en soms hoop ik ook wel dat daar eens iets leuks uit voortkomt, maar ik ben ook niet wanhopig op zoek, want dan ligt de druk er zo bovenop, het komt zoals het komt en anders maar niet (denk ik dan maar).

En verder bedankt voor 't complimentje.