Man viert verjaardag dus de hond moet in de keuken!

Mijn was gister jarig en viert het vandaag. Er komt alleen familie waaronder mijn nichtje die al loopt.
Onze hond hebben wij uit een soort van asiel vandaan en er is niet veel bekend over zijn verleden. Dat is nou eenmaal zo en die keuze hebben wij gemaakt. Naar kids reageerd hij dmv blaffen en dus denken we dat hij is getreiterd door ze.
Toen mijn nichtje net liep hebben we een stoel ertussen gezet zodat hij niet bij haar kon.
Het is geen makkelijke hond en dus had het in het begin al geen nut om dingen te leren, want wat eenmaal in een hond zit gaat er niet uit iig de verwaarlozing daar zal je altijd wat van merken.

Dat doet er dus even niet toe, maar mijn man wil hem in de keuken doen zodat mijn nichtje gewoon rond kan lopen. Ik ben het er niet mee eens en heb dat ook gezegd tegen hem. Tenslotte is dit ons huis, men weet dat we een hond hebben dus vind ik niet dat ik hem op moet sluiten.
Bovendien kiest een ander voor kinderen en onze hond was er zelfs eerder.
Dan is het aan de ander om wel of niet te komen vind ik.
Ik heb geen hekel aan kids, maar heb verder niks met ze.
Mijn hond gaat voor kids, want hij hoort bij ons.

Ik heb al gezegd dat ik dan wel boven ga zitten met de hond omdat ik het niet fijn vind dat hij in de keuken moet van mij man.

Hoe los ik dit op?

Tja, als je gastvrijheid wilt tonen, dan leef je je in je gasten in, en dus doe je die hond even tijdelijk in de gang/bijkeuken/slaapkamer. Wij hadden ook altijd kinderen op bezoek op verjaardagen die onze hond heel eng vonden. Dan deden we de hond ook even tijdelijk in de bijkeuken. Ik ben het dus met je man eens, dus heb niet echt een oplossing voor jou. Je kunt moeilijk je nichtje in de keuken zetten

Tja, er zijn maar een paar opties.

- De hond in de keuken doen, lijkt mij geen ramp.
- De hond alleen boven doen.
- De hond boven doen en er zelf bij gaan zitten (lijkt mij overdreven)
- Bellen of de visite de kids thuis wil laten ivm hond
- Je nichtje in de keuken

Vroeger deden mensen overal ook altijd de huisdieren weg voor mij als mijn ouders met mij op bezoek kwamen. Nu soms nog wel. Ik heb nooit een strijd met een kat gevoerd wie er eerder was, hij of ik. Als visite uit zichzelf zegt het beest weg te doen, prima, doen ze het niet, blijf ik ook in leven.

Marin schreef:Tja, als je gastvrijheid wilt tonen, dan leef je je in je gasten in, en dus doe je die hond even tijdelijk in de gang/bijkeuken/slaapkamer. Wij hadden ook altijd kinderen op bezoek op verjaardagen die onze hond heel eng vonden. Dan deden we de hond ook even tijdelijk in de bijkeuken. Ik ben het dus met je man eens, dus heb niet echt een oplossing voor jou. Je kunt moeilijk je nichtje in de keuken zetten

+1

Creer een lekker plekje voor je hond ergens in een kamer waar je hem eventjes laat. Om er zelf heel de tijd bij te zitten vind ik wat overdreven, maar je kunt wel zo af en toe binnen lopen.

Caribbeanlover schreef:Mijn was gister jarig en viert het vandaag. Er komt alleen familie waaronder mijn nichtje die al loopt.
Onze hond hebben wij uit een soort van asiel vandaan en er is niet veel bekend over zijn verleden. Dat is nou eenmaal zo en die keuze hebben wij gemaakt. Naar kids reageerd hij dmv blaffen en dus denken we dat hij is getreiterd door ze.
Toen mijn nichtje net liep hebben we een stoel ertussen gezet zodat hij niet bij haar kon.
Het is geen makkelijke hond en dus had het in het begin al geen nut om dingen te leren, want wat eenmaal in een hond zit gaat er niet uit iig de verwaarlozing daar zal je altijd wat van merken.

Dat doet er dus even niet toe, maar mijn man wil hem in de keuken doen zodat mijn nichtje gewoon rond kan lopen. Ik ben het er niet mee eens en heb dat ook gezegd tegen hem. Tenslotte is dit ons huis, men weet dat we een hond hebben dus vind ik niet dat ik hem op moet sluiten.
Bovendien kiest een ander voor kinderen en onze hond was er zelfs eerder.
Dan is het aan de ander om wel of niet te komen vind ik.
Ik heb geen hekel aan kids, maar heb verder niks met ze.
Mijn hond gaat voor kids, want hij hoort bij ons.

Ik heb al gezegd dat ik dan wel boven ga zitten met de hond omdat ik het niet fijn vind dat hij in de keuken moet van mij man.

Hoe los ik dit op?

Ik zou de hond in de keuken doen zoals je man heeft voorgesteld. Je geeft zelf aan dat ie gaat blaffen naar kinderen, en dat het geen makkelijke hond is. Als ik zou weten dat het broertje van mijn vriend of wie dan ook bang zou zijn voor mijn kat of dat mijn kat onverwacht uit de hoek kan komen dan zou ik haar niet bij de visite laten..

Reva de laatste 2 opties lijken me niet zo slim. Heb hier wel eens gelezen dat iemand tegen visite van te voren had gezegd dat ze de kids niet mee mochten nemen en toen was er geen hond in het spel. Dat vind ik niet netjes.

Jullie hebben wel gelijk hoor, maar onze hond is mijn kind.

Misschien kan ik even naar de speeltuin gaan met mijn nichtje. Bovendien is iedereen er nooit echt langer dan 3 uur.
Maar leuk is anders.

Leuk is het ook niet, maar het is maar voor eventjes moet je maar denken.

Caribbeanlover schreef:
Jullie hebben wel gelijk hoor, maar onze hond is mijn kind.

Misschien kan ik even naar de speeltuin gaan met mijn nichtje. Bovendien is iedereen er nooit echt langer dan 3 uur.
Maar leuk is anders.

Ja precies, dat snap ik ook wel, en dat is belangrijk voor jou. Alleen moet je je denk ik in zo'n situatie denk ik even verplaatsen in het bezoek. Zij zijn te gast, dus kan je denk ik beter op zo'n moment even het prettiger maken voor je nichtje, dat wat je zelf liever hebt. Even jezelf (en de hond) dus op de tweede plaats zetten, tijdelijk. En je kan inderdaad of even met de hond een blokje om lopen, of met je nichtje even naar de speeltuin, maar dat is maar tijdelijk, daar ben je met een half uurtje allebei ook wel mee klaar, en bovendien moet je ook gewoon beneden bij het bezoek zijn als gastvrouw. Dus kan je het beste toch de hond even in de keuken of slaapkamer hebben. Zet er een bak eten bij of iets lekkers of iets te spelen (weet niet wat ie allemaal mag van jullie) en dan is het zo weer om. Zo'n hond heeft daar echt geen last van hoor, vindt hij misschien wel fijn juist, even uit de drukte weg. Dus in het belang van de hond is het misschien ook nog niet eens zo'n gek idee.

Mijn kat (misschien wel anders dan een hond, maar toch een huisdier) kruip sowieso altijd weg als er veel bezoek is. Ze gaat dan het liefst in haar mandje op de gang, of natuurlijk ons bed. Net wat Marin zegt, misschien vind je hond het zelf ook wel prettiger .

Maar als hij van ons weg is, dan blaft hij best veel nl. Mijn schoonzus had een poes en haar schoonmoeder is allergisch, maar ze zei tegen mij ''het is mijn huis, ze weet dat we een poes hebben en die ga ik niet opsluiten voor haar als ze er is''.
Nou waarom zou ik dat dan wel doen voor hun vraag ik me dan af?
Maar echt een keuze heb ik niet helaas.
Zal lekker worden als we straks een weekend met schoonfamilie weg gaan.

Hier staat de hond ook op 1, maar rekening houden met bezoek vind ik niet meer dan logisch. Nu is onze hond gék op kinderen en als er een kamer vol mensen is denkt hij 'Wooooow, komen die allemaal met MIJ spelen ' en steelt hij als het even kan de hele avond de show. Maar niet iedereen is fan van honden. Dus als bepaalde mensen aanwezig zijn, gaat hij op een gegeven moment naar boven met wat lekkers (boven staat toch al in alle kamers een mand voor hem en er ligt genoeg speelgoed en staat water etc). Alleen omdat niet iedereen erop zit te wachten om de hele avond een glibbereend in zijn schoot geduwd te krijgen. Ik wil de hond er niet voor waarschuwen, want hij mag dat gewoon bij ons, maar ik begrijp dat niet iedereen dat wil. Dus de hond naar boven, hoef ik niet te waarschuwen, voelen de mensen die niet van honden houden zich niet bezwaard om toch even het glibbereendje weg te gooien voor hem en ligt de hond gewoon ontspannen boven. Iedereen blij.

Onze hond moest steevast in zijn mand in de kamer als er visite kwam. En was hij dan niet te handelen, dan moest hij in zijn gang of naar buiten. Het was niet omdat hij geen gemakkelijke hond was, of dat hij niet met kinderen kon omgaan, maar hij kende geen hoogte. In zijn enthousiasme sprong hij tegen mensen op van 2 meter, om ze te begroeten, maar ook tegen kinderen van nog geen meter. De laatst genoemde werd natuurlijk bang van hem.

Wat ik vaak tijdens verjaardagen deed, als hij er niet bij mocht zijn, omdat hij "straf" had omdat hij te enthousiast op de kinderen was gesprongen, was even bij hem zitten. Rustig tegen hem praten, zodat hij weet dat het geen "straf" had, omdat hij iets fout deed, maar omdat hij gewoon te lief was. Vaak hielp het ook nog, ik moet hondenfluisteraar worden, en kon ik hem met gemak weer meenemen naar de kamer en hem in zijn mand leggen.

Als kinderen hem dan wilde aaiene zei ik altijd dat ze dat niet moesten doen, als ze dat wel deden, en dus niet naar mij luisterden, dan aaide ik mijn hodn. Hij is immers niet altijd degene die de dupe moet worden van kinderhandjes.

Je hond in bedwang houden is sociaal wenselijk. Maar dat zegt niet dat je hem dan maar de hele avond moet negeren. Gewoon lief zijn tegen de hond. Hem aaien. Hem eventueel troosten, want hij snapt zijn "straf" ook niet, is alles wat je kunt doen. Leuk is het niet, maar maak het niet nog minder leuk door tegen de wens van anderen in te gaan. Het is maar een paar uur.

Wat is de ramp van de keuken? Je hond blaft niet zomaar, maar reageert op iets waar hij zich waarschijnlik niet fijn door voelt, dus voor je hond zelf is het ook alleen maar fijner om in de keuken te zitten. Daarmee sluit je je hond niet op en straf je hem, nee je creëert juist een veilig plekje voor hem. Ik vind het daarom helemaal niet zo raar van je man. Dan kan zowel je hond, als het meisje een beetje rondlopen, zonder dat je hond overstuur raakt en dat jullie heel erg op de hond moeten letten dat hij niet in de buurt van het meisje komt.

Je hond blaft al, alleen omdat ze rondloop en niet omdat zij verder iets verkeerds doet toch? Want in het geval wanneer je hond naar de keuken zou moeten, omdat hij boos is geworden op bijvoorbeeld een slaand kind, dan had ik je nog wel gelijk gegeven in je boosheid. (Maar dat is in jouw geval niet aan de orde en hiermee kijk je naar de oplossing die het beste en fjnste is voor je hond.) Want in zo'n situatie zit het kind fout en valt er op in te grijpen door de ouders. Door bijvoorbeeld te corrigeren of de keuze om niet te komen. En dan hoef jij de oplossing niet te vinden door je hond ergens anders neer te leggen. Ik begrijp dan dat je dat gevoel zou hebben, maar zelfs dan vind ik nog dat je je hond in de keuken moet leggen als er visite komt. Puur alleen al om gastvrij te zijn naar de familie van je man. Blijkbaar vind je man het wel vervelend dat je hond blaft bij de visite en hij zoekt een goede oplossing omdat hij dat belangrijk vindt. Steun hem hier dan in en stel je hond niet boven je man.

Welk ras heeft jullie hond?
Die van ons heeft eigenlijk altijd al geleerd dat hij in de mand moet (die staat in de bij keuken) als we veel bezoek hebben of een verjaardag. Anders geeft de visite hem misschien dingen die hij niet mag (chips en worst enz.. ) .
We hebben in de keuken ook een mat liggen waar hij altijd op ligt als er visite is.
Ik weet niet hoe oud jullie hond is maar misschien kan je het hem leren om op 1 plaats te blijven als er kleine kinderen komen.

Ok in de eerste instantie dacht ik 'hahahahahaha, natuurlijk doe je je hond in de keuken' maar toen je schreef dat je hond voor jou als een kind is kreeg ik wel wat meer begrip. Toch zou ik er niet al te hoog aan tillen als ik jou was. Een paar uurtjes in de keuken met wat eten drinken en mss iets lekkers zal toch niet een ramp zijn voor je hond? Je bent altijd goed voor haar, dit zal daar echt niets aan af doen. Nog gefeliciteerd met je man!

Ik heb de rest van de reacties niet gelezen, maar CL, ik denk dat jullie r fout aan hebben gedaan om niet al helemaal in het begin trainingen te gaan volgen met jullie hond. Het is namelijk bullshit dat je verwaarloosde honden niets kunt leren. Natuurlijk zal er altijd iets van een trauma achterblijven, maar dmv trainingen had je dat wel kunnen minimaliseren.
Nu behandel je je hond met zijden handschoentjes en die je alsof hij zielig is. En natuurlijk is het verschrikkelijk, wat je hond ook overkomen mag zijn, maar aan die zijden handschoentjes heeft niemand wat. Een mens die iets traumatisch heeft meegemaakt kan ook niet de rest van zijn leven vertroeteld worden, die zal daar ook in geholpen moeten worden. Die zal zich ook altijd aan moeten passen aan de geldende regels, normen en waarden in de maatschappij. Net als jullie hond. Opsluiten zou ik idd ook moeilijk vinden, en ik denk dat je hond prima te leren valt hoe hij wel moet reageren in bepaalde situaties, zonder te blaffen. En dat situaties gewoon goed zijn, niemand hem kwaad zal doen en hij niet hoeft te blaffen. Daarbij zeg je zelf niet te weten wat er vroeger gebeurd is, dus misschien vloeit dit gedrag wel niet voort uit een trauma.

Maple schreef:Ik heb de rest van de reacties niet gelezen, maar CL, ik denk dat jullie r fout aan hebben gedaan om niet al helemaal in het begin trainingen te gaan volgen met jullie hond. Het is namelijk bullshit dat je verwaarloosde honden niets kunt leren. Natuurlijk zal er altijd iets van een trauma achterblijven, maar dmv trainingen had je dat wel kunnen minimaliseren.
Nu behandel je je hond met zijden handschoentjes en die je alsof hij zielig is. En natuurlijk is het verschrikkelijk, wat je hond ook overkomen mag zijn, maar aan die zijden handschoentjes heeft niemand wat. Een mens die iets traumatisch heeft meegemaakt kan ook niet de rest van zijn leven vertroeteld worden, die zal daar ook in geholpen moeten worden. Net als jullie hond.

Dit is niet relevant in dit topic en ook niet waar het om gaat, Maple. Je dwaalt af.

@CBL: Is het niet een optie om je hond even bij de buren te laten verblijven?

Maar hij blaft veel als hij van jullie weg is en hij blaft veel in het bijzijn van kleine kinderen. Blaffen zal hij dus sowieso.

Hebben jullie wel eens aan een bench in de huiskamer gedacht?

Ik vind het wel relevant, ik neem aan dat haar man en zij in de toekomst ook nog een X-aantal keer jarig willen zijn, dus misschien is het wel iets waar ze in de toekomst over na zou kunnen denken.

Caribbeanlover schreef:Reva de laatste 2 opties lijken me niet zo slim. Heb hier wel eens gelezen dat iemand tegen visite van te voren had gezegd dat ze de kids niet mee mochten nemen en toen was er geen hond in het spel. Dat vind ik niet netjes.

Jullie hebben wel gelijk hoor, maar onze hond is mijn kind.

Misschien kan ik even naar de speeltuin gaan met mijn nichtje. Bovendien is iedereen er nooit echt langer dan 3 uur.
Maar leuk is anders.

Maar je vind het wel netjes dat je zo iets denkt "hadden ze maar geen kinderen moeten nemen, want ze wisten dat ik een hond had"?

Natuurlijk is je hond als een kind voor je, maar ik vind ook dat als je je hond niet opvoed, en dus onhandelbaar is, je ook geen visite moet uitnodigen, als je hem niet eens even in de keuken wilt houden oid.
Een béétje rekening met elkaar houden is nog nooit iemand slecht van geworden...

Het is hooguit een paar uurtjes, want zo'n kindje houd het toch niet lang vol, en je band met je familie is toch wel belangrijker dan dat?

Ik zou iig niet blij zijn als de mensen waar ik op visite kwam, niet eens even rekening mee zouden houden met het feit dat ik een kindje mee zou nemen, als hun hond onhandelbaar is.

Ik had ooit een vriendje en zijn moeder had precies zo'n hond die ALTIJD blafte bij ELKE vreemdeling. Let wel, ik kwam daar drie jaar over de vloer als 'vriendin van' en hij heeft drie jaar lang geblaft als ik er was. Hij was ooit geschopt door een inbreker en sindsdien deed hij dat. Ik vond het zielig hoor maar ook onwijs irritant. De moeder van mijn ex heeft er alles aan geprobeerd maar het beestje bleef blaffen. Buren klaagde weleens maar zij zei dan 'ok, zal ik hem dan maar af late maken?' tegen de buren en dat is natuurlijk ook zielig haha dus dan zeiden ze natuurlijk 'nee'. Tja, wat moet je dan met zo'n beestje? Hij werd ook altijd dus opgesloten als er visite was, er was gewoon geen beginnen aan, ze had alles geprobeerd. En geen visite meer ontvangen is ook weer zoiets...

Sorry maar jij geeft aan dat je hond niet goed is opgevoed o.a. door zijn verleden.
Maar jullie krijgen toch visite dan kan je toch niet verwachten dat ze het kind thuis laten. Als dat tegen mij gezegd zou worden zou ik niet eens meer langskomen. Ik bedoel graag of traag. Wat nou als jullie hond wel iets doet hoe voel je je dan? Ik denk slechter dan dat je de hond even in de keuken zet.

Zusje van Bert schreef:Ok in de eerste instantie dacht ik 'hahahahahaha, natuurlijk doe je je hond in de keuken' maar toen je schreef dat je hond voor jou als een kind is kreeg ik wel wat meer begrip. Toch zou ik er niet al te hoog aan tillen als ik jou was. Een paar uurtjes in de keuken met wat eten drinken en mss iets lekkers zal toch niet een ramp zijn voor je hond? Je bent altijd goed voor haar, dit zal daar echt niets aan af doen. Nog gefeliciteerd met je man!

Mss nog een aanvulling. Ik kan me voorstellen dat je niet zo veel met je schoonfamilie hebt en liever niet een kind waar je blijkbaar niets mee hebt voor je hond wilt laten gaan waar je wel heel veel mee hebt maar ik neem aan dat je man wel op nr 1 staat bij je? Zou je die paar uurtjes hond in de keuken niet voor hem over willen hebben? Het is wel zijn familie en hij ziet dit graag. Het is niet dat hij van je vraagt je hond op te hangen ofzo. Doe het dan voor je man. Die paar uurtjes is toch niet zo'n ramp?