Er is geen werk, of toch?

Ik heb haar geen werkloosheid toegewenst.

Lennox schreef:Ik heb haar geen werkloosheid toegewenst.

Daar ging mijn reactie over...

Ik reageerde op jouw eerste twee zinnen van die reactie, ik vind dat gewoonweg echt een kwestie van het geluk aan je zijde hebben als je binnen een paar maanden een baan vindt. Dat ik niet op de verwensingen van Bazinga doelde, was toch wel duidelijk? Ik snap niet zo goed waarom je daar dan een discussie over met me aan probeert te knopen.

Ik snap niet waarom het verzandt in een discussie, waarbij vooral persoonlijke ervaringen als argumenten worden aangedragen. Zo blijf je bezig ("bij was het zo", "nou bij mij niet, dus het klopt niet", "jawel, want ik ken nog mensen bij wie het zo ging", "nee, want in mijn omgeving / sector / etc)...maar blijkbaar is dat ook de bedoeling, want het topic is behoorlijk wat pagina's lang geworden.

Lennox schreef:Ik reageerde op jouw eerste twee zinnen van die reactie, ik vind dat gewoonweg echt een kwestie van het geluk aan je zijde hebben als je binnen een paar maanden een baan vindt. Dat ik niet op de verwensingen van Bazinga doelde, was toch wel duidelijk? Ik snap niet zo goed waarom je daar dan een discussie over met me aan probeert te knopen.

Huh? Nu maak je het wel heel vaag. Ik reageer toch duidelijk op Bay haar uitleg waarom ze Kim zoiets toewenst en geef aan dat het niet perse zo hoeft te lopen. Jij gaat daar tussen dan zelf dus blijkbaar een andere discussie, wat ik niet door had, met mij aan, niet ik...

Maar dan nog vind ik het echt niet altijd een kwestie van geluk. Ik zou het namelijk vreemd vinden als ik lang werkloos zou zijn omdat ik vrij breed kan zoeken naar mijn idee. Als je heel lang heel specialistisch werk hebt gedaan is dat inderdaad lastiger maar dat maakt het voor mij geen geluk dus...

Lennox, heeft er wel eens iemand naar de sollicitatie brief en cv van je vriend gekeken? Omdat je zegt dat hij nog geen 1 gesprek heeft gehad.
Hij is al best een tijdje werkloos toch?

Bijheeft meerdere gesprekken gehad, maar als hij één van de driehonderd is dan is de kans op uitnodigen sowieso al klein. Bij z'n brieven help ik hem al, van het weekend gaan we z'n CV nog aantrekkelijker proberen te maken. Voor de derde of vierde keer al

Oké, verkeerd begrepen ik dacht dat hij nog nooit op gesprek was geweest.

Ik denk dat mensen die snel weer een baan vinden meer hebben dan alleen geluk. Geluk vind ik altijd zoiets stoms om over iemand te zeggen. Nee, zo iemand heeft simpelweg keihard gewerkt om zijn kwalificaties op orde te hebben, een goed c.v. en sollicitatie op te stellen en goed over te komen tijdens de sollicitatie. Zo iemand heeft vaak hard gewerkt om nét even boven het maaiveld uit te steken en niet in z'n comfort zone te blijven hangen. Al dat soort factoren spelen mee. Door die geluksfactor zo belangrijk te maken doe je eigenlijk alsof het een soort loterij is en verlaag je de eigen verantwoordelijkheid, het eigen aandeel, dat juist zóóó belangrijk is tijdens een sollicitatieprocedure.

Om een voorbeeldje te noemen: mijn oom zit al heel lang zonder werk, hij vroeg me of ik eens wilde kijken naar de brief die hij naar alle bedrijven stuurt. Ten eerste stuurde hij dus naar al die bedrijven exact dezelfde brief en ten tweede was die brief heel algemeen, er stond niks persoonlijks in over hem en ook niet over waarom hij nu net dát bedrijf zo interessant vond.

Ja, logisch dat je dan niet wordt aangenomen...

Op mij is dat toch echt niet van toepassing. Ik heb een leuke brief (al zeg ik het zelf haha). Heb hem laten nakijken door 3 verschillende mensen en ik krijg van allemaal als feedback terug dat het een leuke/aparte brief is die mij als type naar voren laat komen. Het enige nadeel daarvan is dat ik blijkbaar een best specifieke persoonlijkheid heb en die brief niet bij elk bedrijf past. Als ik solliciteer voor administratieve functies in het ziekenhuis moet ik mijn brief dus omgooien omdat hij gewoon weg te 'outgoing' is (in vergelijking met het bedrijf waar ik nu bijvoorbeeld werk, daar ben ik aangenomen met deze brief).

Nu pas ik mijn brief sowieso per bedrijf aan. Je kunt toch niet overal dezelfde brief heen sturen? Het nadeel aan mijn CV is daarnaast dat ik een hbo opleiding interieurvormgeving heb gedaan en verder wel wat losse bijbaantjes heb gehad in o.a. de horeca maar daar houd het wel op. Ik solliciteer op van alles en nog wat, maar op bijv. administratieve functies maak ik nauwelijks kans. (De baan die ik nu heb zie ik dan ook echt als geluk en heb ik gekregen om wie ik ben als persoon. Ik had iets bij ze 'losgemaakt' en dat had niets te maken met mijn C.V )

Ik ben wel benieuwd naar een goede voorbeeldbrief. Voelt iemand de behoefte om daar een voorbeeld te geven of om die te mailen?

Motivatiebrief bedoel je? Heb er wel wat omdat ik vaak verschillende brieven schreef en niet steeds hetzelfde.

Ik heb inmiddels ook gemerkt dat het niet eens altijd aan de brief ligt.
Ik heb bijvoorbeeld op mijn werk gesolliciteerd, ik werk daar inmiddels al 10 jaar en had gesolliciteerd op de functie waar ik voor geleerd heb. Kreeg ik een standaard afwijzing. Vervolgens heb ik gebeld waarom en dat ik toch wel op zijn minst iets meer uitleg had verwacht als interne kandidaat. Kreeg ik vervolgens als reactie: was je interne kandidaat dan. Ik zat echt vol verbazing aan de telefoon, ze hebben dus én mijn brief niet gelezen én mijn cv aan de kant gezet toen ze zagen wanneer ik was afgestudeerd. Dit heeft me toen wel aan het denken gezet.

Inmiddels begint het werk een beetje te lopen maar ook ik vind het erg moeilijk om wat te vinden. Er is nou eenmaal niet genoeg werk. Ik merk ook dat ik heel erg veel geluk heb met mijn opleiding. Ik kan gewoon ergens enkele dagen/weken/maanden werken en dan weer ergens anders. Ik heb dus de mogelijkheid om ervaring op te doen en toch aan mijn cv te werken. Ik probeer ook echt te sparen om cursussen te doen. Ja dat is duur maar het vergroot wel mijn kansen op een baan en dat is ook belangrijk. Het is kei en keihard werken. Ik moet er ook echt dingen voor laten. Zo heb ik nu gewoon geen kans om op mezelf te gaan en zit ik dus weer bij mijn ouders maar dat is niet anders. Ik zie het ook als investering in de toekomst. Het zal moeilijk zijn maar het moet goed komen.

Ik wil je er best één of twee mailen Luce. Alleen de écht goede brieven die ik heb geschreven voor banen waar ik daadwerkelijk ben uitgenodigd zijn wel in het Engels. Niet dat dat een probleem voor jou zal zijn maar is misschien lastiger als voorbeeld te nemen. Maar ik heb ook wel veel in het Nederlands uiteraard.

Ik vind dat je wel geluk moet hebben. Je moet bv ook maar net het type zijn dat ze zoeken, dat hun aanspreekt. En daar kun je soms van te voren niet al te veel aan doen, omdat je dat lastig of niet kunt inschatten. Dus ook al heb je een goede brief, goede kwalificaties etc dan kan het nog mis gaan in een gesprek door de kleding die je draagt of wel/niet make-up. Die kan voor het ene bedrijf precies goed zijn terwijl het voor een ander bedrijf/andere mensen weer net te veel is. Bij ons is het bv meer van doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg dus als er iemand komt op een gesprek die voor ons gevoel net wat te veel make up op heeft en er is iemand die er wat meer huis/tuin/keuken achtig uit ziet dan krijgt die laatste misschien wel de voorkeur omdat ze er niet overdreven uitspringt en we het idee hebben dat die misschien meer aanpakt en in het team past. Terwijl een ander bedrijf juist misschien meer ziet in diegene met meer make-up / andere kleding omdat die daar beter in het team zou passen/hun meer aanspreekt.

Ik blijf het overigens ook een deel kwestie van geluk vinden. Alleen al omdat je niet weet wat je concurrentie is. Je kunt je nog zo goed voorbereiden op een gesprek, op papier zo goed passen bij een bedrijf en functie, ook het gesprek kan echt goed gaan met een klik, je kunt alle nodige kwalificaties en vaardigheden bezitten. Maar als er iemand is die nét even één ervaring rijker is, kan dat al de doorslaggevende factor zijn. En bij een andere functie ben jij dan net weer degene met die ene doorslaggevende factor. Naast dat je kwaliteiten kunt hebben, blijft het ook een portie geluk.

Tuurlijk is er werk maar je moet de baan maar wel net krijgen. Ik had in 2011 geen werk en 2 vrijwilligersbanen. Bij de een kreeg ik een contract voor een paar uren per week en dat is verder uitgebouwd en daarna kon ik terug naar mijn oude werk voor het volle aantal uren. Heb nu 2 banen en vrijwilligerswerk. Druk maar ik wed liever op 2 paarden in deze tijd. Geluk? Vast en zeker maar ik heb wel het onderste uit de kan moeten halen. Maar in deze tijd is het gewoon moeilijk om iets te vinden. Ik heb respect voor een ieder die het hoofd niet laat hangen na de zoveelste afwijzing, of je nou in de ww of de wwb zit.