Er is geen werk, of toch?

Hier is een ingenieursbureau in het zuiden van het land. Maar in de techniek is overal en voor elk niveau wel werk te vinden.

Overigens snap ik heel goed dat het frustrerend kan zijn om gewoon nergens aangenomen te worden of een van die veleN te zijn. Mijn post was ook niet bedoeld als een steek onder water naar wie dan ook, maar ik zie dagelijks dat contrast en verbaas me er echt over.

Maar dan moet je daar toch voor opgeleid worden?

Ja, je moet er soms wel iets voor doen om werk te vinden. Als er geen werk is in jouw sector kun je er ook voor kiezen nog een andere opleiding te volgen. Makkelijk? Nee! Het leven is niet altijd leuk en makkelijk, maar je moet wel je eigen boontjes doppen en soms is daar een moeilijke periode voor nodig. Het komt allemaal niet voor niks naar je toewaaien, dit was een tijd wel het geval, maar nu moet er gewoon gewerkt worden en als het nodig is hoort daar een opleiding bij.

En hoe ga je dat betalen als je geen werk hebt?

KimRosenberg85 schreef:Ja, je moet er soms wel iets voor doen om werk te vinden. Als er geen werk is in jouw sector kun je er ook voor kiezen nog een andere opleiding te volgen. Makkelijk? Nee! Het leven is niet altijd leuk en makkelijk, maar je moet wel je eigen boontjes doppen en soms is daar een moeilijke periode voor nodig. Het komt allemaal niet voor niks naar je toewaaien, dit was een tijd wel het geval, maar nu moet er gewoon gewerkt worden en als het nodig is hoort daar een opleiding bij.

Hier ben ik het wel mee eens. Ik heb er na 5 jaar ook voor gekozen om een totaal andere richting in te gaan, onder andere omdat ik echt niet aan werk kon komen (ook gesolliciteerd op banen in een andere sector). Bevalt het? Jazeker, maar het is wel loeizwaar.

En dan ben je een aantal jaar kwijt aan een HBO-opleiding als je je dat al kunt veroorloven met bv een gezin/koophuis oid en dan loop je momenteel nog de kans dat je daarna ook niets hebt omdat je te oud bent of er in die sector dan ook bezuinigd wordt.

Of je wilt een wat lagere opleiding doen maar stageplekken zijn in mijn regio momenteel ook amper te vinden voor bepaalde functies. Dan willen vrouwen een opleiding doen in bv de zorg maar mogen ze niet starten omdat ze wel eerst een stageplek moeten hebben.

Precies. Het is niet iets wat zomaar even mogelijk is ofzo. Als je al een opleiding kunt doen met een werkplek, dan verdien je nog eens een stuk minder dan normaal.

Luce schreef:Maar dan moet je daar toch voor opgeleid worden?

Een MBO opleiding kan je al doen voor 100 euro per maand en daarvan kun je ook nog het grootste deel aftrekken van de belasting.

Ik vind het net iets te simpel gedacht, eerlijk gezegd. Stel dat ik nu 3500 bruto per maand zou verdienen en mijn contract wordt niet verlengd. Dan heb ik recht op 70% (?) uitkering van mijn laatst verdiende loon. Dan kan ik wel een of andere baan aan gaan nemen en 40 uur achter de kassa gaan zitten ergens maar wat schiet ik daar mee op? Ik heb jaren gewerkt en jaren betaalt om 'verzekerd' te zijn tegen eventuele werkloosheid. Ik zie het dan ook niet als 'handje ophouden' maar als iets waar ik gewoon voor gewerkt heb. Waarom zou ik dan voor 1200 euro achter de kassa gaan zitten, niet eens meer tijd overhouden voor sollicitaties en zo'n bedrijf dan vervolgens ook weer opzadelen met een tijdelijke werknemer (als ze me al aannemen want dat zullen ze zelf ook wel begrijpen dat ik niet lang wil blijven). Bovendien haal ik mijn inkomen naar beneden. Stel dat ik ineens ontslagen wordt of wat dan ook bij het kassabaantje... Dan krijg ik zeker weer 70% van dat salaris? En wie zegt dat ik met het salaris van 1200 euro mijn vaste lasten kan betalen?

Nee, ik zou gewoon mijn best doen zo snel mogelijk iets te vinden. Zolang ik me daar voor de 100% voor in zet, voel ik me ook niet schuldig over het geld dat ik 'krijg'.

Waar een wil is, is een weg. Op die manier kun je overal wel 'ja, maar' op zeggen, op die manier zou niemand meer gaan studeren, want ja, dat kost geld en hoe kom ik nou aan geld? En ja, dat kost tijd en moeite, help! En misschien krijg ik wel niet direct een baan in mijn handen gedrukt, o nee!!

Wat weer een kromme beredenering, Kim.

Eens met Zus.

KimRosenberg85 schreef:Waar een wil is, is een weg. Op die manier kun je overal wel 'ja, maar' op zeggen, op die manier zou niemand meer gaan studeren, want ja, dat kost geld en hoe kom ik nou aan geld? En ja, dat kost tijd en moeite, help! En misschien krijg ik wel niet direct een baan in mijn handen gedrukt, o nee!!

Ik denk dat eea behoorlijk afhangt van je leeftijd, een gezin, of je partner werkt e.d. Ik kan me bovenstaande in jouw situatie (van wat ik hier op het forum lees) prima voorstellen maar zie genoeg situaties in mijn omgeving waar het allemaal niet zo simpel is.

Ben het ook helemaal met Zus eens. Bij het bedrijf waar ik werk zijn ook mensen ontslagen die er heel veel jaar hebben gewerkt, het zou voor hun onverstandig zijn om meteen maar elk baantje aan te pakken met de regeling die ze nu hebben gekregen. Ze hebben er altijd voor gewerkt, hebben er niet voor gekozen om ontslagen te worden en zeker niet om er dan na een paar maanden weer op achteruit te gaan omdat ze een bepaalde baan hebben aangepakt omdat ze niet thuis wilden zitten. Er zitten behoorlijk wat haken en ogen aan.

Oh maar ik kan me ergens wel vinden in de mening van Kim. In die zin 'waar een wil is, is een weg'. Ik heb weleens mensen gehoord die alleen iets wilde doen dat ze echt leuk vonden. Ja, ik heb het ook niet altijd even leuk gehad op mijn werk maar kom op; ik wil het liefst wel mijn eigen rekeningen betalen... Als ik werk kan krijgen dat ik kan doen en daarmee een salaris verdien waar ik van kan leven dan vind ik het prima. Als ik een opleiding moet doen en ik denk dat ik dat ga kunnen/ kan betalen dan ga ik ervoor. Voor mijn werk moest ik ook compleet omgeschoold worden. En nee, dat heeft me geen extra geld gekost maar zeker wel een hoop bloed, zweet, tranen en tijd.

Monte schreef:

KimRosenberg85 schreef:Je moet je C.V. ook aanpassen aan het werk waarvoor je solliciteert.

Hoe zie jij dit dan? Je kunt moeilijk je hbo diploma's erad halen omdat je op een mbo baan of lager solliciteerd.

Dat heb ik dus wel gedaan. Binnen een week werk.

KimRosenberg85 schreef:Waar een wil is, is een weg. Op die manier kun je overal wel 'ja, maar' op zeggen, op die manier zou niemand meer gaan studeren, want ja, dat kost geld en hoe kom ik nou aan geld? En ja, dat kost tijd en moeite, help! En misschien krijg ik wel niet direct een baan in mijn handen gedrukt, o nee!!

Nee, maar je moet wel realistisch blijven. En dat is ook beseffen dat het niet zo simpel werkt als jij het stelt.

ekjir@M schreef:

Monte schreef:

KimRosenberg85 schreef:Je moet je C.V. ook aanpassen aan het werk waarvoor je solliciteert.

Hoe zie jij dit dan? Je kunt moeilijk je hbo diploma's erad halen omdat je op een mbo baan of lager solliciteerd.

Dat heb ik dus wel gedaan. Binnen een week werk.

Precies! Huub huub barbatruuuuc

Het maakt mij trouwens niet uit wat ik doe, al is het putjesschepper op zee, maar ik moet mijn rekeningen er wel mee kunnen betalen. En dat geldt volgens mij voor het overgrote deel van Nederland. Al zullen er altijd mensen blijven die liever zo hun geld krijgen en dat kan in Nederland ook.

(Disclaimer: ik heb het over de EU, niet enkel NL).

Er is misschien wel werk in de zin van dat je vacatures zult vinden. Maar momenteel is er niet genoeg werk voor iedereen (die werk zoekt), dat is gewoon een feit. Dus stel, dat iedereen die nu werkloos is, al zijn/haar eisen zou laten varen, zou nog niet iedereen werk hebben. Ter info: in de EU is de werkloosheid nu rond de 12%, dat is écht e-norm hoog!!! Ik denk zelfs dat het nog nooit hoger is geweest. In NL weet ik de cijfers niet, dat moet ik er wel eerlijk bij zeggen. Geen zin om het nog op te zoeken, want ik ga nu slapen...

Sayuri schreef:(Disclaimer: ik heb het over de EU, niet enkel NL).

Er is misschien wel werk in de zin van dat je vacatures zult vinden. Maar momenteel is er niet genoeg werk voor iedereen (die werk zoekt), dat is gewoon een feit. Dus stel, dat iedereen die nu werkloos is, al zijn/haar eisen zou laten varen, zou nog niet iedereen werk hebben. Ter info: in de EU is de werkloosheid nu rond de 12%, dat is écht e-norm hoog!!! Ik denk zelfs dat het nog nooit hoger is geweest. In NL weet ik de cijfers niet, dat moet ik er wel eerlijk bij zeggen. Geen zin om het nog op te zoeken, want ik ga nu slapen...

Zie pagina hiervoor, klopt idd helemaal

Nyx schreef:Het maakt mij trouwens niet uit wat ik doe, al is het putjesschepper op zee, maar ik moet mijn rekeningen er wel mee kunnen betalen. En dat geldt volgens mij voor het overgrote deel van Nederland. Al zullen er altijd mensen blijven die liever zo hun geld krijgen en dat kan in Nederland ook.

Volgens mij valt dat nog reuze mee. De laatste keer dat ik werkloos raakte en het UWV (nu heet het anders geloof ik) belde moest ik zo veel papieren op gaan zoeken dat ik zowat een complete paniekaanval krijg. Ik was dan ook zielsgelukkig dat ik binnen 2 dagen voor nog 5 weken werk had gevonden en uiteindelijk daar bleek te kunnen blijven haha.

Voor mij maakt het ook niet veel uit wat voor werk ik doe maar ik verdien dan ook al geen kont dus who cares. Ik kan me echter wel voorstellen dat het je wel kan schelen op het moment dat je wel veel verdient. Want daar leef je dan ook meestal naar en je zit toch ook met je vaste lasten. Je gaat niet zomaar even je huis verkopen omdat je dan achter de kassa kan gaan zitten.

Volgens mij is het nog steeds UWV? Alleen zijn ze ontzettend streng geworden. Mijn vader is na 40 jaar werken werkloos en hij wordt inmiddels vijf keer per week gebeld. Wel elke keer een ander en niemand, behalve de werkcoach, weet wat ze precies moeten, maar hij wordt uitstekend gecontroleerd.

Voor ik werkloos werd had ik een topinkomentje. Toen ik werkloos thuiskwam wist ik dat ik dat loon voor de komende jaren wel zou kunnen vergeten. Ik ben dan ook op zoek gegaan naar banen die bij mijn papieren paste. Maar ik ben een ster in het afgewezen worden tijdens een sollicitatiegesprek waar ik eigenlijk nog als enige kandidaat over ben.

En nu ga ik mezelf even verantwoorden, want momenteel kan ik niet werken. Ik sta onder verschillende behandelingen die niet vallen te combineren met een baan, maar anders zou ik ook niet meer het loon krijgen waar ik ooit naar leefde. Het is aanpassen, ook voor mij.

Ja maar jij gaat dus al uit van een veel langere tijd werkloosheid of sowieso dat je minderbetaalde banen zult gaan krijgen (om wat voor reden dan ook) de komen jaren. Ik ga er echt niet van uit dat als iemand morgen werkloos wordt, zij dan maar gelijk de beslissing zal nemen haar huis te verkopen en achter de kassa te gaan zitten. Ze werkt dat natuurlijk niet. Je mag best wat van de staat verwachten, zeker als je al jaren werkt en daar gewoon voor betaalt. Ik kan er nooit zo goed tegen als mensen het hebben over 'handje ophouden'. Natuurlijk zullen ze er tussen zitten maar ik ga er vanuit dat het grootste deel nog wel eerlijk gaat.

Nou, ik wist wel dat ik met mijn werkervaring hetzelfde inkomen zou kunnen krijgen bij een andere baas, maar ik ben gewoon te onzeker. Misschien had ik die opmerking ook bij mezelf moeten houden. Want een ander in een soortgelijke situatie, maar met een zekerheid van +10, kan natuurlijk wel voor hetzelfde inkomen doorgaan.

En ik ga er trouwens ook vanuit dat het merendeel gewoon aan het werk wil. Dat zie ik hier wel op het forum en daar ken ik ook genoeg mensen van in mijn omgeving. Alleen allemaal in hun eigen vakgebied en dat vind ik ook hun goed recht.

Ik vind ww nog iets anders Zus, maar het ging in het vorige topic om iemand met schulden die zijn tijd in de ww al uitgezeten had. Verder vind ik dat je best wat vooruit mag kijken. Wanneer je bijvoorbeeld in de kinderopvang werkt en je hoort dat er een reorganisatie aankomt en je merkt dat de verwachtingen voor de toekomst in jouw sector slecht zijn, dan kun je best vast een plan B bedenken, je hoeft niet als een koe voor het slachthuis af te wachten totdat je in de ww terecht komt, daar nog een jaar in te blijven zitten en dan pas eens te bedenken: shit wat moet ik nu?

KimRosenberg85 schreef:Ik vind ww nog iets anders Zus, maar het ging in het vorige topic om iemand met schulden die zijn tijd in de ww al uitgezeten had. Verder vind ik dat je best wat vooruit mag kijken. Wanneer je bijvoorbeeld in de kinderopvang werkt en je hoort dat er een reorganisatie aankomt en je merkt dat de verwachtingen voor de toekomst in jouw sector slecht zijn, dan kun je best vast een plan B bedenken, je hoeft niet als een koe voor het slachthuis af te wachten totdat je in de ww terecht komt, daar nog een jaar in te blijven zitten en dan pas eens te bedenken: shit wat moet ik nu?

Oh helemaal mee eens. Op een zinkend schip blijf ik ook liever niet zitten. Maar het laatste 'zinkende schip' wat ik heb verlaten drijft nog altijd en daar heb ik dan weer wel spijt van haha. Toch is het ook een lastig iets hoor. Ik zou dolgraag in de kinderopvang willen werken en ik kan me echt wel voorstellen dat je daar niet zomaar opstapt. Natuurlijk hoor je veel dat het slecht gaat maar het is niet zoals administratief werk, iets dat je bij elk bedrijf kunt doen. Kinderopvang is kinderopvang. Ga je iets anders doen dan is dat gelijk wel iets heel anders en dat lijkt me toch wel een lastige stap.