Re: Kind straffen

Gast ma 20 mei 2013 - 7:56

loesje schreef:ik waarschuw 3 keer en als hij dan niet luistert gaat hij de gang op en mag hij 2 min nadenken. Hij weet altijd precies waarom hij de gang op moet en erna zegt hij sorry. maar zovaak straffen wij hem helemaal niet meestal is hij best lief

Denk je dan echt dat ie twee minuten zijn gedrag gaat overpeinzen?

missy. ma 20 mei 2013 - 8:27

Ik straf niet. Vroeger moest ik zelf regelmatig in de hoek staan of op de trap zitten. Ik vons dat altijd heel vernederd en bedacht altijd 'wraakplannen'. Daarom wil ik dat niet bij mijn kind doen.

Fiwen ma 20 mei 2013 - 8:59

Rejoy. schreef:
loesje schreef:ik waarschuw 3 keer en als hij dan niet luistert gaat hij de gang op en mag hij 2 min nadenken. Hij weet altijd precies waarom hij de gang op moet en erna zegt hij sorry. maar zovaak straffen wij hem helemaal niet meestal is hij best lief

Denk je dan echt dat ie twee minuten zijn gedrag gaat overpeinzen?

Hahaha ik zie nu meteen de lezing van Alfi Kohn weer voor me terwijl hij verteld over het meisje dat haar zusje schopt en naar haar kamer moet :-P

Fiwen ma 20 mei 2013 - 9:10

Wij straffen J niet. We leggen dingen uit, proberen haar af te leiden of halen haar uit de situatie.

Lejow ma 20 mei 2013 - 9:17

B vindt met machtig interessant om op mijn laptop te rammen.
Ik pak dan een aantal keer haar handje vast, zeg dat ze dat niet mag doen en dat de laptop dan kapot gaat. Over het algemeen ramt ze gewoon door, en meestal zet ik haar dan na de 3e keer op de grond, met haar eigen speelgoed en vertel dat ze hier wel mee mag spelen, en dat dat van haar is.
Wat meestal gevolgd wordt door een keiharde 'kijk eens hoe zielig ik nou ben-huilbui' haha Very Happy

Ik probeer haar dus ook wel uit te leggen waarom het niet mag, en wat ze dan wel mag ook.
Ze heeft er ook nogal een handje van om te slaan als ze boos is (zo lekker midden in je gezicht, en dan in je 'slaap' knijpen en krabbelen). Ik pak dan ook haar handje vast en zegt dat ze me pijn doet, en dat ze me wel mag aaien, dat dat lief is. En aai mezelf dan met haar handje over mijn wang.

Tania ma 20 mei 2013 - 9:17

Parisienne schreef:Dingen zeggen als: "Als je nu niet ophoudt dan gaan we niet zwemmen/krijg je geen snoepje/ga je vroeg naar bed." valt bij mij ook onder straffen. Dat doen wij dus eigenlijk ook niet. Als N. door blijft gaan en écht niet wil luisteren dan haal ik haar weg uit de situatie, leg uit waarom en biedt haar een alternatief aan. Er zitten wel consequenties aan haar gedrag, maar in mijn ogen is dat een samenhangend gevolg met hetgeen waar het over gaat. Voorbeeld: als we in de supermarkt lopen, N. telkens wegrent en niet luistert naar de vraag of ze bij me wil blijven lopen dan reageer ik met iets als: "Ik zet je nu even in het winkelwagentje. Je bent druk bezig met de dingen om je heen, maar als je wegloopt kan je mama kwijtraken. Nu blijf je even zitten zodat we bij elkaar blijven." Als ik écht in moet grijpen (meestal doe ik dat in situaties buitenshuis) dan zoek ik dus wel naar een logisch gevolg, zodat N. oorzaak-gevolg beter in kan gaan zien. Volgens mij verwar ik haar alleen maar meer als ik een consequentie aan haar gedrag bind die los van elkaar staan. Daarmee los ik bij N. het directe probleem van niet-luisteren uiteindelijk niet op.

Maar in een winkelwagentje moeten zitten terwijl een kind eigenlijk rond wil lopen ziet dat kind toch ook als straf? Ik verbind meestal ook een consequentie aan het gedrag, tv uit als ze niet van de knopjes afblijven, speelgoed op de kast als ze het stuk maken of er dingen mee doen niet mogen enz. Maar volgens mij zien zij dat wel als straf.

hellowkitty di 21 mei 2013 - 9:09

Hier heeft ze nog geen straf gehad. Als ze iets heeft wat niet mag haal ik het weg. Dan gaat ze wel huilen maar de afstandsbediening e.d mag ze niet.
Maar heb der nog nooit apart gezet.

Parisienne di 21 mei 2013 - 9:58

Tania schreef:
Parisienne schreef:Dingen zeggen als: "Als je nu niet ophoudt dan gaan we niet zwemmen/krijg je geen snoepje/ga je vroeg naar bed." valt bij mij ook onder straffen. Dat doen wij dus eigenlijk ook niet. Als N. door blijft gaan en écht niet wil luisteren dan haal ik haar weg uit de situatie, leg uit waarom en biedt haar een alternatief aan. Er zitten wel consequenties aan haar gedrag, maar in mijn ogen is dat een samenhangend gevolg met hetgeen waar het over gaat. Voorbeeld: als we in de supermarkt lopen, N. telkens wegrent en niet luistert naar de vraag of ze bij me wil blijven lopen dan reageer ik met iets als: "Ik zet je nu even in het winkelwagentje. Je bent druk bezig met de dingen om je heen, maar als je wegloopt kan je mama kwijtraken. Nu blijf je even zitten zodat we bij elkaar blijven." Als ik écht in moet grijpen (meestal doe ik dat in situaties buitenshuis) dan zoek ik dus wel naar een logisch gevolg, zodat N. oorzaak-gevolg beter in kan gaan zien. Volgens mij verwar ik haar alleen maar meer als ik een consequentie aan haar gedrag bind die los van elkaar staan. Daarmee los ik bij N. het directe probleem van niet-luisteren uiteindelijk niet op.

Maar in een winkelwagentje moeten zitten terwijl een kind eigenlijk rond wil lopen ziet dat kind toch ook als straf? Ik verbind meestal ook een consequentie aan het gedrag, tv uit als ze niet van de knopjes afblijven, speelgoed op de kast als ze het stuk maken of er dingen mee doen niet mogen enz. Maar volgens mij zien zij dat wel als straf.

Ja, je zou het een 'straf' kunnen noemen. Zij zien 'nee' zeggen ook waarschijnlijk al als straf Wink

Echter vind ik het een logischer gevolg op hetgeen ze doet dan dat ik er een onlogische consequentie aan vast bind. Ik heb het idee dat de link tussen oorzaak en gevolg op deze manier net iets makkelijker gelegd kan worden. Dat N. op deze manier sneller vanuit haar intrinsieke motivatie kan gaan handelen. Een ander voorbeeld: knoeien. Als N. moedwillig met drinken zit te knoeien en spelen, gaat ze me helpen schoonmaken. Het liefst zou zij doorgaan, knoeien met drinken is immers leuk. Ik wil graag dat ze het opruimt, ik wil geen geknoei. Voor haar is dit wellicht ook een 'straf'. Echter in een heel andere context dan een strafstoeltje, hoek of trap, waar het uiteindelijk in dit topic om gaat.

Tania di 21 mei 2013 - 10:03

Ja ik snap waarom je het doet hoor. We zijn hier ook niet zo van een strafhoekje, het enige wat wel is voorkomt is dat J. even op de bank moet blijven zitten om tot rust te komen.
J. vindt het trouwens geweldig om te knoeien en dan een doekje te mogen pakken om het op te ruimen laughcry

Dan staat hij met z'n beker te druppelen, gaat een doekje halen, ruimt het op, legt het doekje terug en begint weer overnieuw. Hij kan zich er een hele tijd mee vermaken.

Parisienne di 21 mei 2013 - 12:28

Fijn hé, dat knoeien? Dat is hier ook favoriet, alleen vind N. het enkel leuk zonder op te moeten ruimen Laughing

Gesponsorde inhoud