Mijn verhaal

Chocolate Cookie schreef:Ik vind dat we respect moeten hebben voor het feit dat ze hier haar verhaal neer durft te zetten. En hoe het is geschreven, ja erg kinderlijk, maar niet minder waar natuurlijk.

Dat wou ik eventjes zeggen.

Ik klinkt erg aanvallend eigenlijk. Maar dat bedoel ik niet zo natuurlijk!

Anousch schreef:Ik moest praten bij Jeugdzorg, en die vonden dat mijn probleem niet ernstig genoeg was het waren alleen 'maar' negatieve gedachten.

Dat pesten ging maar door ja, maar doordat ik dus sneed verzachtte mijn pijn even en kon ik er op school weer een dag tegenaan.

En ja van dat oog klopt.

Wat raar dat dat zo onduidelijk in het stuk naar voren komt. Ik moest ook altijd een pleister op mijn oog, mijn vader tekende er dan een oog op haha, anders wilde ik het niet. Jammer dat de school dan nooit iets gedaan heeft om het pesten te stoppen trouwens. Heb je zelf of je ouders nooit overwogen om van school te wisselen?

Chocolate Cookie schreef:

Chocolate Cookie schreef:Ik vind dat we respect moeten hebben voor het feit dat ze hier haar verhaal neer durft te zetten. En hoe het is geschreven, ja erg kinderlijk, maar niet minder waar natuurlijk.

Dat wou ik eventjes zeggen.

Ik klinkt erg aanvallend eigenlijk. Maar dat bedoel ik niet zo natuurlijk!

Maar zeggen dat het verhaal hinderlijk is geschreven is toch geen aanval naar haar? Gezien ze het zelf niet geschreven heeft...

Ik herrinner me trouwens ook iets, mijn riendin heeft een zoontje van bijna een jaar en tot hij een maand of twee was, keek hij geregeld scheel. Haar was verteld dat dat kwam omdat de coördinatie tussen beide ogen op die leeftijd gewoon nog niet goed is, maar dat dat met de tijd goed zou komen (en dit is inderdaad ook goed gekomen). Ik snap dus ook niet helemaal dat ze bij jou vlak na de geboorte met zekerheid konden zeggen dat je een lui oog had? Nogmaals, níét dat ik je verhaal in twijfel wil trekken, echt niet, maar ik zie wat dingen die ik niet helemaal begrijp.

Zusje van Bert schreef:

Anousch schreef:Ik moest praten bij Jeugdzorg, en die vonden dat mijn probleem niet ernstig genoeg was het waren alleen 'maar' negatieve gedachten.

Dat pesten ging maar door ja, maar doordat ik dus sneed verzachtte mijn pijn even en kon ik er op school weer een dag tegenaan.

En ja van dat oog klopt.

Wat raar dat dat zo onduidelijk in het stuk naar voren komt. Ik moest ook altijd een pleister op mijn oog, mijn vader tekende er dan een oog op haha, anders wilde ik het niet. Jammer dat de school dan nooit iets gedaan heeft om het pesten te stoppen trouwens. Heb je zelf of je ouders nooit overwogen om van school te wisselen?

Hahaha grappig! En met dat oog wilde je het wel?
Ik had altijd van die leuke plaatjes die je er op kraste, die vond ik laatst nog zelfs

Nou, in het begin wel maar de school waar ik dan terecht zou komen stond helemaal bekend om het treiteren en mijn mentor raadde me dat af.
Vooral omdat ik ook moeilijk kon leren door al deze problemen heb ik moeten vechten om mijn diploma te kunnen halen en dacht als ik van school wissel begin ik weer opnieuw met alles.

Was dus ook erg blij toen ik naar het MBO kon, nieuwe start.

Oh en ja ze staan nu recht ZVB

Zusje van Bert schreef:

Chocolate Cookie schreef:

Chocolate Cookie schreef:Ik vind dat we respect moeten hebben voor het feit dat ze hier haar verhaal neer durft te zetten. En hoe het is geschreven, ja erg kinderlijk, maar niet minder waar natuurlijk.

Dat wou ik eventjes zeggen.

Ik klinkt erg aanvallend eigenlijk. Maar dat bedoel ik niet zo natuurlijk!

Maar zeggen dat het verhaal hinderlijk is geschreven is toch geen aanval naar haar? Gezien ze het zelf niet geschreven heeft...

Dat bedoelde ik ook niet Never mind verder

Maple schreef:Ik herrinner me trouwens ook iets, mijn riendin heeft een zoontje van bijna een jaar en tot hij een maand of twee was, keek hij geregeld scheel. Haar was verteld dat dat kwam omdat de coördinatie tussen beide ogen op die leeftijd gewoon nog niet goed is, maar dat dat met de tijd goed zou komen (en dit is inderdaad ook goed gekomen). Ik snap dus ook niet helemaal dat ze bij jou vlak na de geboorte met zekerheid konden zeggen dat je een lui oog had? Nogmaals, níét dat ik je verhaal in twijfel wil trekken, echt niet, maar ik zie wat dingen die ik niet helemaal begrijp.

Een lui oog kan ontstaan in de baby-, peuter- en kinderleeftijd, echter niet na de basisschoolleeftijd.
Amblyopie kan alleen behandeld worden gedurende de vroege kinderjaren en daarom is het heel belangrijk dat deze afwijking vroeg wordt ontdekt. De ogen van een kind onder de drie jaar moeten tenminste eenmaal worden onderzocht. Wanneer er in de familie sprake is van scheelzien, sterke brillenglazen, 'luie ogen' of andere oogheelkundige afwijkingen, dan is het verstandig om op nog jongere leeftijd dan drie jaar een oogheelkundig onderzoek te verrichten. In Nederland vormt het onderzoek van de ogen een onderdeel van het PGO (periodiek geneeskundig onderzoek) op het consultatiebureau. Bij afwijkende bevindingen wordt het oogheelkundig onderzoek herhaald en in twijfelgevallen of bij afwijkingen wordt het kind door de huisarts verwezen naar een orthoptist.

De diagnose amblyopie
Het vaststellen van diagnose 'een lui oog' kan heel moeilijk zijn. Een kind is zich er dikwijls niet van bewust dat hij een goed en een slecht oog heeft en als er geen sprake is van duidelijk scheelzien, merken de ouders het vaak ook niet op.
De diagnose amblyopie wordt gesteld door een duidelijk verschil aan te tonen in gezichtsvermogen tussen beide ogen. Aangezien het bepalen van de exacte gezichtsvermogen op jonge leeftijd moeilijk is, schat de orthoptist vaak de gezichtsscherpte door het beoordelen van de volgbewegingen, d.w.z. er wordt gekeken hoe goed een kind een lichtje of een voorwerp volgt met één oog, terwijl het andere oog wordt afgedekt. Als één oog duidelijk minder ziet dan het andere oog, tengevolge van amblyopie, dan is dit bij het onderzoek vaak snel duidelijk door slecht volgen, protesteren, of zelfs huilen van de baby.

Maar kan zo'n oogonderzoek dan wel bij een héél jonge baby uitgevoerd worden?

Ik heb overigens nog altijd een lui oog. Ben jarenlang gepleisterd, had nog van die krasstickers voor op de pleisters, zat ik op woensdagmiddag al mijn pleisters van krasstickers te voorzien Maar helaas heeft het niet voldoende geholpen waardoor ik met links nu altijd nog een heel stuk slechter zie. En als ik erop let dan merk ik het ook, als ik moe ben dan merk ik dan mijn lichaam mijn linkeroog bij wijze van spreken op de slaapstand zet en dat ik verder alles met mijn rechteroog doe.

Susan schreef:

Megara schreef:

Op de eerste pagina staat te lezen dat het verhaal al zo'n twee jaar oud is en nooit gepubliceerd is in het blad.

Ik zie het. Wel raar dat het dan maar meteen niet wordt gepubliceerd, iemand van Mijn Geheim die beter schrijft had het toch kunnen herschrijven?

Dat was mijn idee ook. Al snap ik sowieso niet zo heel goed hoe iemand met zo'n schrijfstijl rond mag lopen op de redactie van een tijdschrift.

Megara schreef:
Dat was mijn idee ook. Al snap ik sowieso niet zo heel goed hoe iemand met zo'n schrijfstijl rond mag lopen op de redactie van een tijdschrift.

Nee, precies. Het lijkt me ook niet dat het blad daar erg op vooruit gaat.

Misschien is ze daarna wel ontslagen

Maple schreef:Maar kan zo'n oogonderzoek dan wel bij een héél jonge baby uitgevoerd worden?

Ik heb overigens nog altijd een lui oog. Ben jarenlang gepleisterd, had nog van die krasstickers voor op de pleisters, zat ik op woensdagmiddag al mijn pleisters van krasstickers te voorzien Maar helaas heeft het niet voldoende geholpen waardoor ik met links nu altijd nog een heel stuk slechter zie. En als ik erop let dan merk ik het ook, als ik moe ben dan merk ik dan mijn lichaam mijn linkeroog bij wijze van spreken op de slaapstand zet en dat ik verder alles met mijn rechteroog doe.

Volgens mij ben je nog heel jong als je naar het consultatiebureau gaat? Pleisters helpen nu eenmaal niet bij iedereen, gelukkig hebben ze bij mij wel geholpen maar ik vond het werkelijk vreselijk als kind. Ook druppels enzo die ik kreeg, de oogartsbezoeken... Staat me nog heel goed bij. Het verhaal is verwarrend geschreven, dat is gewoon irritant. Ik denk ook eigenlijk dat de TO niet geopereerd is aan haar luie oog maar aan evt scheelzien? Want aan de sterkte van je ogen kun je toch niet geopereerd worden? En van de pleisters verminderd het scheelzien weer niet.

Als jij nu nog een lui oog hebt dan kun je daar niets meer aan doen volgens mij.

Megara schreef:

Susan schreef:

Megara schreef:

Op de eerste pagina staat te lezen dat het verhaal al zo'n twee jaar oud is en nooit gepubliceerd is in het blad.

Ik zie het. Wel raar dat het dan maar meteen niet wordt gepubliceerd, iemand van Mijn Geheim die beter schrijft had het toch kunnen herschrijven?

Dat was mijn idee ook. Al snap ik sowieso niet zo heel goed hoe iemand met zo'n schrijfstijl rond mag lopen op de redactie van een tijdschrift.

Mss was het een stagiere?

Nee, klopt, aan een lui oog is op volwassen leeftijd niets meer te doen helaas. Wel lastig, want qua sterkte vallen mijn ogen reuze mee, maar juist door dat luie oog zie ik best slecht.

Zusje van Bert schreef:
Mss was het een stagiere?

Dan deed ze wel de verkeerde opleiding lijkt me.

He Anoush wat een heftig verhaal wat je heb meegemaakt! (slecht geschreven inderdaad maar ok.. )
Wil je even zeggen dat ik je steeds aardig vind over komen en echt interesse toont in de mensen hier op het forum.

Jeej anousch wat heftig wat jij hebt meegemaakt. De operaties en het pesten en daardoor snijden.
Ik wordt altijd zo naar van dit soort verhalen. Dat mensen zoiets anderen aan kunnen doen bah

Anousch knap en respect dat jij je verhaal hebt gedaan!

Ik ben als jong kind geopereerd aan het verkeerde oog, ik had een oog dat erg scheef stond en een oog dat vanzelf bij zou trekken en toen hebben ze dus het verkeerde geopereerd zodat ze allebei erg scheef stonden. Daar was toen niets aan te doen want die spieren moeten herstellen en mijn ouders waren erg verdrietig en kwaad op de artsen. Ben zelf ook gepest op de basisschool en middelbare, maar niet zodanig dat ik er echt problemen van heb ondervonden. Ik ben toen geopereerd toen ik 18 was aan beide ogen, en daarna nog eens en nu is er niets meer te zien.

Wat een verhaal Anousch, heftig!! Gelukkig gaat het nu beter.
En van wat ik uit je reacties die ik af en toe lees kan opmaken ben je juist een hardstikke leuke meid. Heb vertrouwen in jezelf (weet, is makkelijker gezegd dan gedaan) en laat de rest maar kletsen!

Zusje van Bert schreef:

Megara schreef:

Susan schreef:

Megara schreef:

Op de eerste pagina staat te lezen dat het verhaal al zo'n twee jaar oud is en nooit gepubliceerd is in het blad.

Ik zie het. Wel raar dat het dan maar meteen niet wordt gepubliceerd, iemand van Mijn Geheim die beter schrijft had het toch kunnen herschrijven?

Dat was mijn idee ook. Al snap ik sowieso niet zo heel goed hoe iemand met zo'n schrijfstijl rond mag lopen op de redactie van een tijdschrift.

Mss was het een stagiere?

tip: stagiaire

Ik had je verhaal nog niet gelezen, maar ben er gewoon een beetje stil van geworden. Een dikke knuffel voor jou.

Ik herken veel in je verhaal! Alleen was de periode van pesten bij mij minder lang.