Pff mijn verhaal (mijn vader)

Ik wil graag even iets van mij afschrijven. Graag niet quoten voor het geval ik het weer weg wil halen.

Het gaat dus over mijn vader waar ik al een paar jaar geen contact meer mee heb. Mijn ouders gingen scheiden toen ik 14 jaar was. Maar ik heb nooit begrepen waarom. Mijn moeder ook niet en mijn vader deed er vaag over. Waardoor ik allerlei dingen zelf ging bedenken natuurlijk, maar alles wat ik tegen hem zei was niet waar.

Nou ja, om een heeeeeel lang verhaal zo kort mogelijk te maken;
Mijn vader toonde steeds minder interesse in mij en mijn zusje. Ik heb hem regelmatig gebeld/geschreven. En dan hing hij voor 1 dag weer huilend aan de telefoon dat hij dit zo niet wilde en dat hij meer contact wilde.
Maar in de praktijk kwam er niks van terecht wat ervoor heeft gezorgd dat ik het contact heb verbroken, want ik trok het niet meer. Dan wel en dan geen contact. Ik wilde een vader die er voor me was, maar hij deed zijn best niet.
Dit heb ik hem verteld en hij nam er vrede mee.
Zo gezegd zo gedaan... ik heb geen contact opgenomen meer sinds die tijd en hij ook niet....

Tot vorige week zaterdag. Via msn nota bene. Ik schrok me wezenloos. Hij kwam nooit online, dus ik had hem ook niet geblokt ofzo. Hij vroeg hoe het ging en hij wilde weer contact.
Pff ik zat helemaal te shaken ik had dit helemaal niet verwacht. En weet ook niet zo goed wat ik ervan moet vinden en ik ben helemaal in de war.
Mijn vriend had even verder met hem gechat, want ik was echt van slag. Mijn vriend zei dat hij beter even kon mailen, omdat dit wel erg direct was ineens.
Oké dat zou hij dus doen, maar tot vandaag nog geen mail gezien.

En dáár kan ik me dan weer zo kwaad om maken. Maar zo is mijn vader dus. Hij beloofd en zegt van alles en nog wat, maar komt niks na. Hij zorgt ervoor dat ik weer helemaal uit mijn doen ben en dat mijn gedachten bij hem zijn.
Dan denk ik van waarom zoek je dan contact als je het blijkbaar toch niet zo graag wilt als je zegt?
Hij is er nooit voor me geweest sinds mijn ouders gescheiden zijn trouwens... niet toen het uitging met mijn vriend, niet toen ik mijn diploma haalde....
Hij lag een keer heel erg slecht in het ziekenhuis en niemand die mij en mijn zusje daarover heeft ingelicht hijzelf niet, maar ook zijn vriendin niet. Hij vond het maar raar dat ik daar boos over werd... nou ja... zo kan ik nog wel even doorgaan met rare fratsen....

In de tijd dat we geen contact hebben gehad ben ik gaan samen wonen, heb ik een kind gekregen is mijn moeder overleden.... en ook toen heb ik allemaal niks van hem gehoord.

Hij vindt dat wij allebei fouten hebben gemaakt en dat we alles maar moeten vergeven en vergeten en een nieuwe start maken. Maar ten eerste ik was onder de 18... en hij mijn vader hoezo we hebben beide fouten gemaakt? Kunnen kinderen fouten maken in zo'n situatie?

Nou ja een beetje warrig verhaal misschien, maar ik heb er lang over gedaan maar moest tussendoor ook af en toe weg voor m'n dochter, dus vandaar dat het niet even helder is allemaal misschien sorry daarvoor. Maar ik vraag me gewoon af wat ik hiermee moet en ik wilde het even kwijt naast iemand anders dan mijn familie. Niet dat jullie mij misschien advies kunnen geven of zeggen wat ik moet doen, want die keuze is natuurlijk geheel aan mij dat weet ik. Maar het is wel lekker om er even over te praten.

Jeetje meid, wat een heftig verhaal. Kan me voorstellen dat je weer even helemaal in shock bent en wederom teleurgesteld omdat hij weer niet doet wat hij beloofd. Ik vind het moeilijk je hierin een tip te geven. Omdat het uiteindelijk toch een beslissing is die je zelf moet nemen. Je hebt het een aantal jaar geleden voor jezelf afgesloten, je hebt hem aangehoord en weer doet hij je pijn. Zijn constatering dat jullie beiden fouten hebben gemaakt, slaat natuurlijk nergens op en dat zou ik ook per direct van je af proberen te zetten. Als ik in jouw situatie zou zitten, zou ik het denk ik van me af zetten en geen contact meer met hem opnemen, en hem blokkeren op msn. Maar ik begijp dat dat makkelijker is gezegd dan gedaan. Ik wil je in ieder geval een hele dikke geven en je heel veel sterkte wensen.

Bedankt voor je reactie.
Het is inderdaad heel erg moeilijk om niet te geloven dat ik inderdaad ook fout heb gezeten.
Het slaat natuurlijk nergens op, maar ik heb het jaren moeten aanhoren en dan ga je het zelf nog geloven ook.
Het is gewoon een bizarre situatie.
En mijn eerste reactie was dan ook weg ermee ik wil geen contact.
Maar het doet ook wel weer erg veel met me, want ja het is toch mijn vader. Alleen heb ik niks aan hem als vader zijnde. Dus wat voor een contact zou het zijn? Volgens mij is hij meer nieuwsgierig met hoe ik het nu doe en naar mijn dochter dan dat het oprechte interesse is.
Ik ben bang dat hij het na 1 á 2 keer wel weer gezien heeft en zich niet meer bezig houdt met mij.

Mijn zusje heeft trouwens nog wel contact met hem. Ineens komt hij dan aanwaaien en zo hoort ze maandenlang niks van hem. Zij kan daar gelukkig wel mee omgaan. Maar ik ben altijd al de meest emotionele geweest hahaha.

slaatje schreef:Jeetje meid, wat een heftig verhaal. Kan me voorstellen dat je weer even helemaal in shock bent en wederom teleurgesteld omdat hij weer niet doet wat hij beloofd. Ik vind het moeilijk je hierin een tip te geven. Omdat het uiteindelijk toch een beslissing is die je zelf moet nemen. Je hebt het een aantal jaar geleden voor jezelf afgesloten, je hebt hem aangehoord en weer doet hij je pijn. Zijn constatering dat jullie beiden fouten hebben gemaakt, slaat natuurlijk nergens op en dat zou ik ook per direct van je af proberen te zetten. Als ik in jouw situatie zou zitten, zou ik het denk ik van me af zetten en geen contact meer met hem opnemen, en hem blokkeren op msn. Maar ik begijp dat dat makkelijker is gezegd dan gedaan. Ik wil je in ieder geval een hele dikke geven en je heel veel sterkte wensen.

+1, mooi gezegd!

hee had een heel verhaal getypt maar het is weg, ik herken je verhaal helaas helemaal inclusief je schuldig voelen.Ik ben hiervoor zelfs bij een psycholoog geweest omdat ik mezelf niet los kon maken van mn vader en maar bleef hangen in het cirkeltje aan e naf stoten en bijna 'smeekte'om zn liefde

ik heb geen tijd om t nog een keer te typen maar je mag me gerust pmen als je wil!

Jammer dat je verhaal weg is. Ik was er wel benieuwd naar. Ik ga je even een PM sturen.