Zijn jullie kids wel eens lastig?

Ja maar parisienne, je hoeft het niet te benoemen maar de fases waar zij doorheen gaat en de strubbelingen die ze heeft, die mag jij toch wel gewoon af en toe interpreteren als lastig? Maakt je geen slechte moeder, ook al weet je de oorzaak, ik kan me heel goed voorstellen dat ik in jouw plaats met haar slechte slapen af en toe met mijn handen in het haar zou zitten en die situatie en haar manier waarmee ze ermee omgaat best als lastig zou beschouwen.

Betekend niet dat je het tegen je kind hoeft te zeggen, natuurlijk.

Ja vind ik ook wel. Mijn dochter zoekt ook grenzen op, lokt reacties uit enzovoorts. Snap ik helemaal, maar dan vind ik haar wel gewoon lastig op dat moment.

Caribbeanlover schreef:

Barbabella schreef:

Supertalentje schreef:Mijn zoon is nooit lastig, alleen ik kan hem weleens minder goed hebben.

Hier hetzelfde. Hij is lastig op momenten dat ik niets kan hebben wat dus eigelijk alleen in mijn beleving lastig is.

Dan denk jij toch niet hetzelfde als haar erover aangezien zij zegt dat haar zoon dat nooit is.

Mijn kind is ook nooit lastig alleen ik ervaar het als lastig als ik even niet tegen bepaald gedrag kan. Het ' lastige' gedrag dat hij bijvoorbeeld kan laten zien is als hij doodmoe is en daardoor niet wil eten of opruimen. Dan is hij moe,niet lastig

Parel schreef:Ja maar parisienne, je hoeft het niet te benoemen maar de fases waar zij doorheen gaat en de strubbelingen die ze heeft, die mag jij toch wel gewoon af en toe interpreteren als lastig? Maakt je geen slechte moeder, ook al weet je de oorzaak, ik kan me heel goed voorstellen dat ik in jouw plaats met haar slechte slapen af en toe met mijn handen in het haar zou zitten en die situatie en haar manier waarmee ze ermee omgaat best als lastig zou beschouwen.

Betekend niet dat je het tegen je kind hoeft te zeggen, natuurlijk.

Hier ben ik het ook mee eens.

Vanavond zo'n voorbeeld:
Dochter moet onder de douche vandaan komen. Wil ze niet, dus strubbelt tegen.
Dan moet ze een zetpil, want ze is ziek, wil ze niet.
Dan moet haar romper en pyjama aan, grote, hysterische drama!!
Tot overmaat van ramp moest er ook nog tanden worden gepoetst. Vette hysterie!

Ik kan het allemaal begrijpen en voorstellen. Maar poeh hé, ik vind haar op zo'n moment dus echt wel lastig.

CBL, was dit topic nou om de meningen van anderen te vragen, of om je eigen gelijk te halen?

Ja, ik snap wat jullie bedoelen. Interpreteren kan als lastig, moeilijk, ondeugend, vervelend, etc. De één noemt het zus, de ander noemt het zo. Ik vind alleen wel dat het zinnetje 'mijn kind is lastig' zo negatief klinkt, dat staat me een beetje tegen. Zo zou ik liever zeggen: "Ik vind het gedrag dat mijn kind vertoont weleens lastig of moeilijk om mee om te gaan"

Maargoed, nu ben ik misschien weer veel te veel aan het doordenken. Ik maak het weer allemaal te lastig


Ik denk wel dat bijna elk kind moeilijke momenten heeft en dat bijna elk kind weleens gedrag vertoont waar moeder/vader niet altijd even makkelijk mee om kan gaan.

Linda, dat zijn ook wel moeilijke momenten, wij kunnen dat inderdaad als lastig ervaren. Alleen hier komen dit soort momenten bij N. voort uit haar dwangmatig handelen. Ik kom er steeds meer achter dat zij dingen in haar hoofd heeft hoe het moet gaan, niet omdat ze dat wil of omdat ze iets juist niet wil (de bekende peuterpuberteit, het 'ik zeg nee'), maar omdat het zo moet. Omdat het zo hoort. Zij slaat erin door, het is bij haar een dwangmatig iets. Dus ik ervaar het de laatste tijd steeds meer als een moeilijk moment voor haarzelf.

Zegt de kinderpsycholoog dat Parisienne, dat het iets dwangmatigs is?

Dat beeld van hoe iets moet gaan, herken ik ook bij mijn oudste dochter. Laatst was een vriendin van mij hier en zij at drie sinasappels en ze schilde die in plaats van dat ze die pelde. Dat is nu voor mijn dochter de enige juiste manier om sinasappels te eten.

Eén sinasappel: kan niet. Twee sinasappels: helemaal fout. Sinasappels kunnen uitsluitend per drie stuks gegeten worden en moeten per se geschild worden. Als iemand een sinasappel pelt, schrikt ze er echt van en begint ze een preek van vijf minuten over hoe verkeerd dat wel niet is.

Twellie, dat is hier ook herkenbaar. Mijn zoon raakt helemaal hysterisch als ik zijn boterham in stukjes snijd bijv. Of als zijn banaan is afgebroken, dan weigert hij pertinent om die banaan nog op te eten en is dan helemaal van de wap.
Zo gaat dat met nog wel meer dingen, is dit herkenbaar voor iemand?

Hebben niet alle kinderen dat? Hier kan het ook een enorm drama zijn als ik waag om het brood voor de vla te geven bij het ontbijt 's ochtends, want normaal heeft ze altijd eerst de vla.

Ik denk dat het (in zekere mate) ook een stukje grip op de wereld willen hebben is.

Twellie: ja, we hebben het de vorige keer met de kinderpsycholoog gehad over dwangmatige handelingen. Uit de voorbeelden kwam voor haar goed naar voren hoe N. dingen bedoelt. Dus niet omdat ze het graag zo wil, maar omdat het zo moet, omdat het zo hoort.

Rejoy: het zal inderdaad wel iets zijn wat alle kinderen hebben. Het is voor hen een stukje structuur, een stukje duidelijkheid en inderdaad wellicht wat grip op de wereld hebben.

Lennox schreef:CBL, was dit topic nou om de meningen van anderen te vragen, of om je eigen gelijk te halen?

Tuurlijk niet, maar zoals Rush al zei dan klopt er iets niet.

Alle kinderen zijn wel eens lastig, het zijn mensen, dus net als grote mensen zijn ze wel eens lastig en vervelend.

CBL, ik maakte een grapje he .

Natuurlijk zijn mijn kinderen wel eens lastig. Vaak zelfs. Maar lastig zijn vind ik dan weer iets normaals. Plus dat als ik mijn dag niet heb ik sneller iets als lastig zal ervaren dan bijvoorbeeld op een dag dat ik het gevoel heb dat ik de wereld aankan (wach even...die dagen had ik vroeger wel eens maar nu ik er zo over nadenk al lang niet meer gehad ).

Mijn dochter is niet lastig maar ze doet soms dingen die ik lastig vind. Als ik zeg dat mijn dochter lastig/vervelend/stout is dan keur is haar als persoon af terwijl het juist alleen het gedrag is dat ik niet prettig vind. En zoals anderen al zeggen heeft het lastige gedraag eigenlijk altijd een reden. Bijvoorbeeld als ze 's avonds huilerig en hangerig is, dan is ze moe en daardoor doet ze lastig, maar dan is ze nog geen lastig kind.
En natuurlijk word ik wel eens knettergek van haar gedrag maar ik zal in mijn reactie naar haar toe altijd proberen om haar op haar gedrag aan te spreken en niet op haar als persoon.

Dus nee, mijn dochter is nooit lastig

Fiwen schreef:Mijn dochter is niet lastig maar ze doet soms dingen die ik lastig vind. Als ik zeg dat mijn dochter lastig/vervelend/stout is dan keur is haar als persoon af terwijl het juist alleen het gedrag is dat ik niet prettig vind. En zoals anderen al zeggen heeft het lastige gedraag eigenlijk altijd een reden. Bijvoorbeeld als ze 's avonds huilerig en hangerig is, dan is ze moe en daardoor doet ze lastig, maar dan is ze nog geen lastig kind.
En natuurlijk word ik wel eens knettergek van haar gedrag maar ik zal in mijn reactie naar haar toe altijd proberen om haar op haar gedrag aan te spreken en niet op haar als persoon.

Dus nee, mijn dochter is nooit lastig

Jup, das wat ik zei! Ben het zo met je eens!

Bolleke schreef:Alle kinderen zijn wel eens lastig, het zijn mensen, dus net als grote mensen zijn ze wel eens lastig en vervelend.

He gelukkig zie jij in dat alle kids het wel eens zijn, anderen zijn gewoon naief en willen alleen het goede zien.

Caribbeanlover schreef:

Bolleke schreef:Alle kinderen zijn wel eens lastig, het zijn mensen, dus net als grote mensen zijn ze wel eens lastig en vervelend.

He gelukkig zie jij in dat alle kids het wel eens zijn, anderen zijn gewoon naief en willen alleen het goede zien.

Rejoy. schreef:Hebben niet alle kinderen dat? Hier kan het ook een enorm drama zijn als ik waag om het brood voor de vla te geven bij het ontbijt 's ochtends, want normaal heeft ze altijd eerst de vla.

Ik denk dat het (in zekere mate) ook een stukje grip op de wereld willen hebben is.

Ik weet eigenlijk niet of alle kinderen dat hebben. Ik heb weinig vergelijkingsmateriaal. Alleen het kindje van een vriendin van mij is even oud en dat is altijd een toonbeeld van voorbeeldig gedrag, dus daar kan ik ook niet echt mee vergelijken. Bij kindjes op de opvang zie ik het niet zo in die paar minuten dat ik ze zie.

Dus ben wel benieuwd of dit bij de leeftijd hoort. Jij herkent het dus ook?

Puggle schreef:

Caribbeanlover schreef:

Bolleke schreef:Alle kinderen zijn wel eens lastig, het zijn mensen, dus net als grote mensen zijn ze wel eens lastig en vervelend.

He gelukkig zie jij in dat alle kids het wel eens zijn, anderen zijn gewoon naief en willen alleen het goede zien.

Dus... toch je gelijk willen halen.

Nou, iedereen zegt toch dat hun kinderen wel eens lastig zijn? Alleen sommigen verwoorden het anders als in dat ze lastig gedrag vertonen, maar dat betekent eigenlijk hetzelfde, alleen het klinkt leuker

Aha. Waarom zeggen ze niet gewoon dat hun kids lastig zijn? Dat is toch niet zo erg/moeilijk om te zeggen aangezien het op hetzelfde neerkomt.

Lejow schreef:

Puggle schreef:

Caribbeanlover schreef:

Bolleke schreef:Alle kinderen zijn wel eens lastig, het zijn mensen, dus net als grote mensen zijn ze wel eens lastig en vervelend.

He gelukkig zie jij in dat alle kids het wel eens zijn, anderen zijn gewoon naief en willen alleen het goede zien.

Dus... toch je gelijk willen halen.

Nou inderdaad.

Ja hoor ook hier wel eens lastige kinderen.

Caribbeanlover schreef:Aha. Waarom zeggen ze niet gewoon dat hun kids lastig zijn? Dat is toch niet zo erg/moeilijk om te zeggen aangezien het op hetzelfde neerkomt.

Maar het komt niet op hezelfde neer, ondat ze niet lastig is maar lastig doet en voor mij is dat wel een groot verschil. Lastig zijn impliceert dat ze als persoontje een lastig persoon is, in alles wat ze zou doen. Terwijl ze een geweldig persoontje is die soms onder bepaalde omstandigheden (met name vermoeidheid) lastig gedrag heeft. Maar dat maakt haar dus niet een lastig kind maar een kind dat lastig doet.

(Ik weet eigenlijk niet waarom ik het nog probeer uit te leggen want ik heb het idee bij jou dat je al voor je dit topic opende een bepaalde mening had en alle reacties die niet in jouw gedachtengang passen zijn toch niet goed, hoe veel en hoe duidelijk ook uitgelegd wordt waarom iemand een andere mening heeft dan jij)