Zijn jullie kids wel eens lastig?

Sea of Trees schreef:

Luce schreef:Ik vind juist dat de meeste ouders wel wat meer op hun woorden mogen letten. Wat je vaak niet hoort wat er tegen kinderen gezegd wordt.. Ik schrik ervan hoor. Een beetje bewuster zijn over wat je zegt kan echt geen kwaad.

Hier ben ik het ook wel mee eens hoor, maar ik vind ook niet dat je alle woorden op een weegschaaltje moet leggen....een kind moet wel ergens tegen kunnen, zeker op school later. Ik vind het dubbel...

Eens met SoT.

De wereld is gewoon niet zo lief en aardig. En als een kind een ouder een keer hoort zeggen dat hij of zij vervelend is houd het kind heus niks aan over. Als zoiets een kind in zijn of haar zelfvertrouwen aantast dan is daar wel wat meer voor nodig en gaat er vaak veel meer aan vooraf en speelt er veel meer mee.

Kan iemand me vertellen waar je uit mijn stukje op de vorige pagina haalt dat ik vind dat kinderen met zijden handschoentjes aangepakt moeten worden, dan? Ik snap deze ommezwaai niet zo goed, eigenlijk.

Luce, ik vind dat anders omdat mijn zoon van 6 prima begrijpt wanneer het klaar is, en hij kan praten en zijn gevoelens verwoorden. Een kind van 2 kan dat doorgaans niet, daarom vind ik dat anders. Ik voel me niet aangevallen Lennox maar ik vind het niet zo schadelijk als je kind eens hoort dat het lastig is. Keer op keer, dag in dag uit, dat is een ander verhaal, maar af en toe lijkt mij dat geen probleem.
Lennox, ik ben bekend met die theorie dat een kind zich gaat aanpassen aan het gedrag dat het word aangepraat, als een kind vaak hoort dat hij of zij lastig is, gaat hij lastig gedrag vertonen om aan die standaard te voldoen. Daarom zeg ik heeeel vaak tegen C. dat hij zo lief aan het spelen is, zo'n lieve dingen zegt etc. Maar als hij vervelend is, en ik ben er na een week klaar mee, dan zeg ik gewoon dat hij vervelend is en ik vind dat dat nu moet stoppen.

Lennox schreef:Kan iemand me vertellen waar je uit mijn stukje op de vorige pagina haalt dat ik vind dat kinderen met zijden handschoentjes aangepakt moeten worden, dan? Ik snap deze ommezwaai niet zo goed, eigenlijk.

Ik zie het eigenlijk ook niet. En sowieso vind ik het raar om te zeggen ' Ja in de wereld is ook niet iedereen zo lief', dus dan moet je maar ook niet lief zijn tegen je eigen kind ofzo? Snap het punt wel, maar ik vind dat toch altijd zo'n vreemd argument.. Doet me denken aan mijn moeder die mijn oudste met 4 maanden een stuk taart wilde geven. 'Ja, straks komen ze daar toch ook mee in aanraking?'

Bolleke schreef:Luce, ik vind dat anders omdat mijn zoon van 6 prima begrijpt wanneer het klaar is, en hij kan praten en zijn gevoelens verwoorden. Een kind van 2 kan dat doorgaans niet, daarom vind ik dat anders. Ik voel me niet aangevallen Lennox maar ik vind het niet zo schadelijk als je kind eens hoort dat het lastig is. Keer op keer, dag in dag uit, dat is een ander verhaal, maar af en toe lijkt mij dat geen probleem.
Lennox, ik ben bekend met die theorie dat een kind zich gaat aanpassen aan het gedrag dat het word aangepraat, als een kind vaak hoort dat hij of zij lastig is, gaat hij lastig gedrag vertonen om aan die standaard te voldoen. Daarom zeg ik heeeel vaak tegen C. dat hij zo lief aan het spelen is, zo'n lieve dingen zegt etc. Maar als hij vervelend is, en ik ben er na een week klaar mee, dan zeg ik gewoon dat hij vervelend is en ik vind dat dat nu moet stoppen.

Maar als je het lief zijn specifiek op gedrag formuleert ('je bent zo lief aan het spelen'), dan kan je dat met vervelend zijn toch ook doen ('wil je even ophouden met zeuren, dat vind ik vervelend' o.i.d.). Dan is hij niet vervelend, maar zijn gedrag.

Ik snap ook niet goed waar het vandaan komt, want ook ik bedoel niet dat een kind altijd maar lief en positief benaderd moet worden. Dat je vindt dat het af en toe moet kunnen is prima, kinderen zullen daar inderdaad niks traumatisch aan overhouden. Als het echter teveel gezegd of geïnsinueerd wordt door de ouders, dán kan ik me wel voorstellen dat het de eigenwaarde van een kind niet goed doet.

Vaak genoeg gebeurt dat ook zo, ik zeg meestal "Bah wat doe je vervelend vandaag" of zoiets in die richting. Maar als ik dan tegen mijn ouder praat komt het wel eens voor dat ik zeg "Blegh wat was hij vervelend vandaag". Dat is eigenlijk waar deze hele discussie om draait.

Lennox schreef:Bolleke, je voelt je werkelijk onnodig aangevallen. Dat jij jouw ding doet, is toch prima? Zolang je gedrag maar los kunt zien van persoonlijkheid. Er zit zeker wel een kern van waarheid in wat ik zeg. Parel, heb je dat niet geleerd op je opleiding? Je werkt(e) toch ook in de kinderopvang?

Wat bedoel je precies? Waar doel je op?
Ik krijg hem niet helemaal binnen

Parel schreef:

Lennox schreef:Bolleke, je voelt je werkelijk onnodig aangevallen. Dat jij jouw ding doet, is toch prima? Zolang je gedrag maar los kunt zien van persoonlijkheid. Er zit zeker wel een kern van waarheid in wat ik zeg. Parel, heb je dat niet geleerd op je opleiding? Je werkt(e) toch ook in de kinderopvang?

Wat bedoel je precies? Waar doel je op?
Ik krijg hem niet helemaal binnen

Dat je kinderen moet aanspreken op hun gedrag, niet op hun persoonlijkheid. Dus niet 'wat ben je vervelend', maar benoemen welk gedrag je vervelend vind.

Ik heb overigens een perfect voorbeeld aan mijn bovenbuurkinderen. Die kinderen krijgen elke dag weer dingen naar hun hoofd geslingerd: "Je bent irritant! Je bent stout! Doe nou eens normaal! Je bent vervelend! Je irriteert me, ga weg, ga uit mijn buurt! Ik wil je even niet meer zien!" Ik vind het niet gek dat die kinderen vervelend of ondeugend gedrag blijven vertonen.

Ik heb trouwens ook nergens gezegd dat je beschadigde kinderen krijgt als het er af en toe eens uit floept. Hoewel je het jezelf prima eigen kunt maken om dat soort dingen totaal niet te zeggen, ook niet tegen bijvoorbeeld je moeder. Zolang een kind het niet dagelijks of wekelijks te horen krijgt is er niets mis. Parisienne draagt wel een mooi voorbeeld aan wat ik bedoel dat fout is.

Lennox: Ik doelde niet op jou stukje maar op het stukje van Parisienne op de vorige pagina. Maar zoals ze het nu uitlegt, dat bedoelde ik dus ook.
En wat ze zegt over haar buurkinderen... Dat is gewoon kleinerend, de grond in trappen en geestelijk je kinderen naar de je weet wel helpen. Op die manier krijg je inderdaad kinderen met onzekerheden en minderwaardigheidscomplexen.

Parisienne schreef:Ik heb overigens een perfect voorbeeld aan mijn bovenbuurkinderen. Die kinderen krijgen elke dag weer dingen naar hun hoofd geslingerd: "Je bent irritant! Je bent stout! Doe nou eens normaal! Je bent vervelend! Je irriteert me, ga weg, ga uit mijn buurt! Ik wil je even niet meer zien!" Ik vind het niet gek odat die kinderen vervelend of ondeu
gend gedrag blijven vertonen.

Idd het ligt vaak bij de ouders ipv de kinderen. En dat is wat ik hier dus altijd al zeg. Je kunt je kind als ouder zo enorm vormen, je hebt met karakter te maken oké maar ook zeer zeker met hoe jij zelf als ouder bent.

Lennox schreef:

Parel schreef:

Lennox schreef:Bolleke, je voelt je werkelijk onnodig aangevallen. Dat jij jouw ding doet, is toch prima? Zolang je gedrag maar los kunt zien van persoonlijkheid. Er zit zeker wel een kern van waarheid in wat ik zeg. Parel, heb je dat niet geleerd op je opleiding? Je werkt(e) toch ook in de kinderopvang?

Wat bedoel je precies? Waar doel je op?
Ik krijg hem niet helemaal binnen

Dat je kinderen moet aanspreken op hun gedrag, niet op hun persoonlijkheid. Dus niet 'wat ben je vervelend', maar benoemen welk gedrag je vervelend vind.

Oh zo, natuurlijk.
Ik ben alleen ook maar een mens, ik let niet altijd en overal op mijn bewoording en zeker niet thuis. Dat ik haar vervelend vind, en dat ook naar haar benoem, betekend niet dat ze altijd vervelend is, ze mag alleen best weten dat ze op dat moment echt niet tof is.

Het ligt denk ik aan het verschil in opvoedingsvisies. Ik zeg het nooit op die manier. Niet tegen mijn dochter, maar ook niet tegen mijn ouders óver mijn dochter. Ik heb het mezelf eigen gemaakt om op een wellicht andere manier te communiceren naar mijn kind toe. Ik hoef er niet over na te denken en hoef mijn woorden niet af te wegen of het pedagogisch gezien wel correct is.

Zoals altijd met betrekking tot opvoeden geldt: de één doet het zus, de ander weer zo. Prima toch?

Iedereen is anders, iedereen doet het op een andere manier, en ook ieder kind reageert er weer anders op of heeft een andere aanpak nodig.

Ik hecht gewoon niet zoveel belang aan zoiets, dat betekend niet dat jij het verkeerd doet.

Wat een discussie trouwens, ik wilde CBL alleen maar de reactie van Caroow uitleggen hoor

Parel schreef:Iedereen is anders, iedereen doet het op een andere manier, en ook ieder kind reageert er weer anders op of heeft een andere aanpak nodig.

Ik hecht gewoon niet zoveel belang aan zoiets, dat betekend niet dat jij het verkeerd doet.

Klopt helemaal. Niemand hier doet iets verkeerd.

Parisienne schreef:

Parel schreef:Iedereen is anders, iedereen doet het op een andere manier, en ook ieder kind reageert er weer anders op of heeft een andere aanpak nodig.

Ik hecht gewoon niet zoveel belang aan zoiets, dat betekend niet dat jij het verkeerd doet.

Klopt helemaal. Niemand hier doet iets verkeerd.

Behalve je kind tot moes meppen en uitschelden, dat is natuurlijk wel fout

Zeker! Vandaar dat ik er ook bij zetten dat niemand hier (op 't forum) iets verkeerd doet. Ik weet wel zeker er hier allemaal goede moeders zitten, met alle beste bedoelingen

Parisienne schreef:Zeker! Vandaar dat ik er ook bij zetten dat niemand hier (op 't forum) iets verkeerd doet. Ik weet wel zeker er hier allemaal goede moeders zitten, met alle beste bedoelingen

Ik vind het altijd tricky om dat te denken. Dit is een forum, mensen kunnen zich hier anders voordien dan dat ze zijn. Je weet niet wat er achter de voordeur gebeurt. Je kunt nooit zeggen dat je zeker weet dat niemand hier haar kind mishandeld.

Beetje een nare ondertoon, maar hopelijk snap je wat ik bedoel

Één op de dertig kinderen is slachtoffer van mishandeling. Statistisch gezien zouden er hier dus wel wat kindjes moeten zitten die het thuis zwaar hebben. Ik denk alleen dat je daar via het forum nooit achter zult komen.

Serieus? Wat naar om te lezen!

Tsja, ik heb daar eigenlijk nooit over nagedacht. Natuurlijk weet ik het niet zeker, dat weet je van niemand 100% zeker.

Het klopt wat lennox zegt maar dat is dan dus ookbijv geestelijke verwaarlozing slechte thuissituatie etc.

Printje schreef:Het klopt wat lennox zegt maar dat is dan dus ookbijv geestelijke verwaarlozing slechte thuissituatie etc.

Klopt. Toevallig pas nog op gewezen tijdens m'n laatste cursus