Naam aangeven bij de gemeente

Even een vraagje:

Wie heeft bij jullie de naam aangegeven aan de gemeente? Jullie vriend of man? Dat is wel traditiegetrouw hè?

Heeft hij de naam toen gewoon gezegd aan de balie, of had je het op een briefje meegegeven ofzo?

Heel stom hoor, maar ik zou zoooo bang zijn dat er iets mis gaat als ik het niet zelf zou doen, dus zou ik het op een briefje mee geven. Straks wordt het per ongeluk Nina ipv Nine, bijvoorbeeld.

Bij de aangifte van m'n vriend z'n naam had z'n vader ook uiteindelijk iets anders gedaan dan in de planning stond, waardoor zijn officiële naam nu niet overeenkomt met de naam die z'n ouders eigenlijk bedacht hadden. Vandaar misschien mijn angst.

Ben benieuwd hoe jullie dat geregeld hadden en of je daar niet bang voor was

Mijn vriend was goed op de hoogte van de naam, de tweede naam is ook zijn tweede naam en zijn vader heeft het verkeerd doorgegeven bij de gemeente waardoor er nu een D mist in die naam (niet dat je die mist voor de uitspraak). Hier geen seconde die angst gehad dat het mis zou gaan.

Haha marin, hier heeft man de aangifte gedaan. Hebben de namen zo vaak al samen geschreven dat hij dat wel wist haha.

Staat N.iene op je lijstje ja of was jet maar een voorbeeld?

Mijn vriend heeft haar aangegeven bij de gemeente. Was er wel een beetje huiverig voor idd haha, maar dat komt omdat m'n vriend nogal dyslectisch is. Hij had al een paar keer geoefend op haar naam, en voor de zekerheid een kaartje van het ZH meegenomen waar haar naam op stond. Gelukkig vond hij het zelf ook belangrijk om het goed te doen, dus had er wel vertrouwen in (maar toch he... met al die hormonen op dat moment ).

Printje schreef:

Staat N.iene op je lijstje ja of was jet maar een voorbeeld?

Hahaha ik dacht al dat jij ging reageren vanwege de naam

Ik vind Nine een hele leuke naam ja! Ik hou meer van de -e klank dan de -a. Ik zou 'm zeker overwegen. Maar het was nu meer omdat ik een voorbeeld zocht van een naam waar de klank zo kan veranderen met één letter. En toen kwam ik hierop, denkend aan jou. Hoewel wel ik zelf de spelling van Nine leuker vindt dan N.iene (even met puntje voor jou), alleen in het Engels is dat echt heel stom. Nine. Nine. Negen. En gezien ik een mooie Engelse uitspraak of handige internationale naam heel belangrijk vind, kleine kans dat dat 'm dan uiteindelijk wordt.

Bij ons kan de aangifte in het ziekenhuis. Lekker gemakkelijk.

Mijn man, hij is alleen gegaan(kon hier ook in het ziekenhuis) en zonder briefje. Hij heeft wel de tijd van de geboorte verkeerd doorgegeven (2 min later) maar de namen goed haha. Wat ik wel leuk vond is dat hij een fototoestel heeft meegenomen en gevraagd heeft of de ambtenaar een foto wilde nemen van hem toen hij de naam aangaf.

Haha ik ben voorspelbaar he... Wij wilden ook de e erbij omdat er anders idd nine staat en dat vond ik raar.

Mijn heeft aangifte gedaan. Hij wist heel goed hoe F's naam geschreven moest worden. De achternaam was ook geen probleem F heeft verder geen doopnamen, dus daar hoefde ik niet bang voor te zijn. Ik heb er overigens geen seconde over nagedacht dat het verkeerd zou kunnen gaan.

Printje schreef:Haha ik ben voorspelbaar he... Wij wilden ook de e erbij omdat er anders idd nine staat en dat vond ik raar.

Haha ja ik geef je dus groot gelijk, want ik vind dat op z'n Engels echt raar staan/klinken.

Lente, in jouw geval kan ik het me wel voorstellen dat je toch beetje zenuwachtig was, met een dyslectische vriend. Maar gelukkig is het goed gegaan

Mijn man heeft de aangifte gedaan bij allebei. Hij is dyslectisch helaas. Bij J.enna ging het schrijven gelijk goed en bij A.lyssa heeft hij thuis eerst geoefend of hij het goed schreef haha. Dus elke dag ging hij haar naam spellen. Dus bij haar is het ook goed gegaan gelukkig.

Mijn vriend heeft aangifte gedaan. Hij had het kaartje van het ziekenhuis mee waar de namen opstaan zodat ze het goed konden overnemen. Maar mijn vriend wist gelukkig zelf heel goed hoe het geschreven moest worden.

Mijn man. Ik lag nog zwaar voor pampus in het ziekenhuis. En verder is hij niet achterlijk, die van jou ook niet neem ik aan. Dus dat met die naam is wel goedgekomen. Bovendien, een net bevallen vrouw is zelf ook meestal niet de helderste dus wie weet geef jij iets verkeerd door haha.

Mijn man. Trots dat hij was
Ik heb hem een briefje meegegeven met de geboortenamen en dan de roepnaam.
En nog was het niet duidelijk Man kwam thuis na het aangeven en zei: nou ik weet niet of zijn tweede naam goed gelukt is. Ze deden daar zo moeilijk. Maar gelukkig is het goed gegaan.

Oh nee ik geloof ook echt wel dat ie dat kan, niet dat we dat samen uitvoerig gaan oefenen ofzo. Maar ik zou 't voor de zekerheid toch wel op een briefje schrijven en in de kraam tas doen ofzo, al dan niet voor hem, dan wel voor de ambtenaar. Maar zo'n paniek freak ben ik dan denk ik gewoon.

Als ik twijfel of mijn man capabel is om ons kind en de naam correct aan te geven en ik een briefje of iets zou overwegen, dan wil ik geen kinderen met hem.

Uitzonderingen daargelaten.

Mijn man heeft ze aangegeven, ik kon dat zelf toen echt nog niet. Wij kregen zo'n kaartje toen ik bevallen was wat je moest gebruiken bij het aangeven en daar stonden ook de namen op.

Mijn vriend heeft de aangifte gedaan. In sommige grote ziekenhuizen kan het ook, dus als je dan in het ziekenhuis bevalt kunnen de ouders het ook samen doen. Ik ben thuis bevallen en mijn vriend heeft 's middags de aangifte gedaan.

Overigens kregen wij een paar weken later van de gemeente een uittreksel toegestuurd, niet zo'n officiële, maar gewoon een lijst met alle gegevens, met het verzoek goed te controleren of onze dochter op de juiste manier in de GBA was opgenomen. Dat was hier zo, maar ik denk dat er anders nog wel een mogelijkheid was of eventuele fouten te herstellen.

Haha, nou, ik kan me zomaar voorstellen dat een man door de zenuwen/adrenaline ineens alles zomaar kwijt is, Reva, en op de simpelste vragen ineens geen antwoord meer weet. Of een soort self fulfilling prophecy, 'als die mevrouw nou vraagt of Rick nou met -ck is of met alleen een -k, dan moet ik het wél goed zeggen' en dan alsnog 'alleen een -k' antwoorden op die vraag. Een foutje is zó gemaakt en het gebeurt vaker dan je denkt, dus die opmerking gaat wel wat ver, vind ik.

Mijn vriend. Ik was lichamelijk niet eens in staat om het zelf te gaan doen.

Bij mijn neef s het wel fout gegaan vroeger: zijn naam was Michael. Totdat mijn oom hem ging aangeven en hij door de spanning dus de a vergeten was. Nu heet mijn neef Michel

Wij hebben de aangifte met z'n drietjes gedaan, gewoon in het ziekenhuis. R is maandagavond geboren en de aangifte kon op donderdag. Ik in de rolstoel, baby in een dikke wikkeldoek op schoot en mijn vriend kon ons duwen. Maar, ik had hem alleen ook wel vertrouwd, hij weet prima hoe zijn zoon heet.

Lennox schreef:Haha, nou, ik kan me zomaar voorstellen dat een man door de zenuwen/adrenaline ineens alles zomaar kwijt is, Reva, en op de simpelste vragen ineens geen antwoord meer weet. Of een soort self fulfilling prophecy, 'als die mevrouw nou vraagt of Rick nou met -ck is of met alleen een -k, dan moet ik het wél goed zeggen' en dan alsnog 'alleen een -k' antwoorden op die vraag. Een foutje is zó gemaakt en het gebeurt vaker dan je denkt, dus die opmerking gaat wel wat ver, vind ik.

Haha ja of de ambtenaar doet het fout en verstaat dus idd Nina ipv Nine bijvoorbeeld. Lekker op papiertje overtypen dus. Wel zo makkelijk.

Ik vond het wel een grappig topic, was benieuwd hoe de echte ervaringen van ouders waren!

Lennox schreef:Haha, nou, ik kan me zomaar voorstellen dat een man door de zenuwen/adrenaline ineens alles zomaar kwijt is, Reva, en op de simpelste vragen ineens geen antwoord meer weet. Of een soort self fulfilling prophecy, 'als die mevrouw nou vraagt of Rick nou met -ck is of met alleen een -k, dan moet ik het wél goed zeggen' en dan alsnog 'alleen een -k' antwoorden op die vraag. Een foutje is zó gemaakt en het gebeurt vaker dan je denkt, dus die opmerking gaat wel wat ver, vind ik.

Ik kan me dat eerlijk gezegd helemaal niet voorstellen. Het is niet dat je meteen na de bevalling naar de gemeente rent dus die adrenaline is inmiddels wel gezakt lijkt me.

Dat heeft mijn man gedaan. Helemaal goed ook nog, en met onze namen is dat best een opgave. Haha
Ik wist bij de 2e niet meer hoe je het moet spellen toen ze dat net na de bevalling vroegen.
Ik stamelde maar wat.

Mijn man heeft het gedaan. Samen met zijn vader. Die heeft het gefilmd zo trots was hij op zijn zoon.
Mijn man had zich ook helemaal netjes aangekleed (net jasje)...zo lief
En wat betreft de naam. Ik vertrouw mijn man blindelings en we hadden de naam al zo lang vast staan dat ik geen problemen verwachtte.