Peuter/kleuter mama's hoe zijn jullie hierin?

Filoria schreef:Tomas mag alleen eten en drinken als hij op een stoel bij een tafel zit. Ook op visite. Ik vraag me soms af of ik de enige ben met die regel, want ik zie kindjes van anderen ook altijd met koekjes in de hand door de kamer lopen. Ik snap dat niet, het geeft troep én eten doe je met aandacht, niet tijdens het spelen. Vind ik. En dingen kapot maken kan gebeuren, maar 'wen er maar aan' vind ik geen gepaste reactie van de moeder. Ze had op zn minst kunnen vragen of je nog hulp kon gebruiken met opruimen en met die kapotte spullen.

Oh mijn kinderen hoeven hun koekje niet op een stoel bij de tafel te eten nee. Die mogen ze ook wel op de grond voor de tv eten of in de hoek van de kamer of tijdens het kleuren. Stofzuigen moet ik toch wel, die paar extra kruimeltjes maakt mij niet uit. Troep maken kinderen toch wel. Maar een maaltijd moeten ze wel aan tafel eten.

Opruimen hoef ik ze niet te leren, dat kunnen ze best. Ik vind dat op deze leeftijd alleen echt nog niet altijd nodig. Ooit inderdaad, als ze eens naar de basisschool gaan wellicht, dan wordt het misschien een verplichting. Het is niet dat ze nooit opruimen, doen ze geregelt of samen. Maar als ze een keer niet willen ook prima. Ik veeg alles met de bezem naar de kast en sorteer het daar en dat kost mij niet meer dan 5-10 minuten.

Het is al eerder voorgekomen toch dat een ander kind je inboedel terroriseerde? Ik zou er zelf wat van gezegd hebben, niet in mijn lades, niet met je schoenen op het boxkleed en zeker niet met je vieze choco vingers aan mijn shutters. Het zijn dan niet jouw kinderen, maar het is wel jouw huis. Als de moeder jouw correctie niet accepteert dan moet ze zelf opletten.

Zoon is nog klein, maar speelt wekelijks met zijn vriendinnetje. Ik kan niet voorkomen dat hij knoeit (koekje, rozijntjes, kibbeling) maar daarna ruimen we wel ff samen op (bordjes in de keuken, doekje over de snoetjes, over de tafel en vloer) en we ruimen het speelgoed op voor we weggaan.

Parel schreef:Ik ben zo'n moeder die continu achter haar kind aanloopt, en waarvan mensen zeggen 'joh, laat gaan, dat mág hoor!', dus nee, ik begrijp het niet.

Eerlijk is eerlijk, die kennis zou bij mij niet meer zo gauw over de vloer komen.

Een vette +1. Ik heb ook zo'n vriendin waarvan haar zoontjes de hele tent afbreken hier. En ik blijf die kinderen corrigeren. En vriendin lacht erom dat ze mij moeilijk vind... We spreken nu ook niet meer af met kinderen.

Ja achteraf denk ik ook, ik had er echt wat van moeten zeggen maar helaas omdat 't een kennis is had ik zoiets van, ik ken haar niet goed genoeg om te polsen of ik haar kinderen wel of niet kan corrigeren. Die knuffel is een hele dure, een kraamkado en die plukten ze uit de box en trokken beide eraan en de knuffel scheurde en vloog die jongste door de woonkamer.. En die meiden vlogen elkaar continu in de haren, die jongste beet zo hard de oudste en moeder zei er echt niets van. Ik snap dat niet..

Ik snap dat ook niet eigenlijk..

Nee! Wat een bitch, dat zou echt géén kennis meer van mij zijn. Het lijkt wel of die kinderen het er om deden.
Mocht zoiets ooit weer gebeuren: zeggen dat je dit niet wil hebben. Ik heb het ooit ook een keer met een vriendin haar dochter gehad dat ze veel te ver ging (maar dat kwam lange na niet in de buurt bij wat die kennis haar kinderen bij jou hebben gedaan), die keer daarop heb ik de moeder er op aangesproken als ze iets deed wat in mijn ogen te ver ging. Het gaat wel om mijn spullen!

Coco, ik snap wel wat je zegt hoor, dat die paar kruimels en speelgoedjes opruimen jou niet zoveel tijd kost, maar misschien denken andere mensen die te maken krijgen met jouw kinderen daar anders over. Ik ben blij dat Tomas van jongs af aan altijd opruimt en bij tafel eet, waar hij ook is. Moet wel zeggen dat dat pas echt lekker gaat sinds hij 2 is. Die van jou zijn nog wat jonger he?

Tania schreef:

mickey schreef:Wij hebben ook eens visite gehad van een stel met een kind. Nou ben ik het sowieso niet helemaal eens met hun opvoedwijze, maar op het moment dat dat kind iets doet bij mij in huis, corrigeer ik dat kind dus, zodra de ouders het niet doen. Het kind begon speelgoed van onze hond in de kast te leggen, zodat de hond zou springen om het te pakken. Aangezien er ook stenen beeldjes en foto's in die kast staan, heb ik toen aangegeven dat hij niets in die kast mocht leggen. Daarna wilde het kind een dvd kijken, nou... das prima. We vonden het alleen beide geen strak plan dat het kind (toen 3,5 jaar) zelf onze dvd speler zou bedienen.. Thuis mag dat wel blijkbaar.
Als mijn zus hier is met haar kids, corrigeer ik ze ook, als ze iets doen wat ik niet wil. Andersom doet mn zus dat ook bij mijn zoon als ik bij haar ben. Al waarschuw ik wel vaker dan mijn zus, maar das meer omdat mijn vriend en ik "strenger" zijn dat mijn zus en haar vriend.

Is daar iets mis mee? Dat je het bij jou thuis niet wilt kan ik me voorstellen maar dat hij dat thuis mag is toch niet zo raar?

Ik weet niet of dat raar is. Ik zou het zelf niet willen dat F de tv en dergelijke kan bedienen, maar wie weet hoe ik daar over een jaar (of 2) over denk Dat stel liet hun kind erg vrij, kind bepaalt ook regelmatig wat ze gaan doen in het weekend. Kind is ook de reden geweest dat ze niet op kraamvisite zijn geweest bij ons, "want hij wil in het weekend graag leuke dingen doen.". Kan aan mij liggen, maar 1x in het weekend op kraamvisite gaan, dan kan het kind zich toch wel aanpassen?? Ik ben wel klaar met hun eigenlijk... Het zit mij behoorlijk dwars dat ze ons zo hebben laten vallen, daardoor kan ik het gewoon niet hebben en haalde ik dat voorbeeld aan.

Parel schreef:Ik ben zo'n moeder die continu achter haar kind aanloopt, en waarvan mensen zeggen 'joh, laat gaan, dat mág hoor!', dus nee, ik begrijp het niet.

Eerlijk is eerlijk, die kennis zou bij mij niet meer zo gauw over de vloer komen.

+1, ik ook.

Wát! Ik zou me doodschamen! Dat hoeft mijn dochter en zoon echt niet te flikken. Ten eerste schoenen uit en eten doen we zittend. Mocht er toch veel gemorst zijn dan zou mijn dochter (of ik) het opruimen. De rest wat er bij je gebeurt is zou gewoon niet gebeuren. En nee, ik heb echt geen voorbeeldige kinderen, maar daar hoor je als ouder zijnde op te letten.

In dit geval zou ik die kennis van je 'bedanken' voor haar oplettendheid. Dit heeft niks te maken met wennen, dit heeft te maken hoe je als ouder optreedt als je kinderen de tent willen afbreken. En daar hoef je écht niet aan te wennen, dat doe je je zelf aan of niet.

Edit: als ik zulke slopers of zwijgende ouders op bezoek heb corrigeer ik de kinderen. Dat is iets wat je wel kunt aanleren

Ik zou toch echt nog contact met die moeder opnemen over het feit wat ze allemaal gesloopt hebben.
Wat een asociaal mens zeg.
B hoeft echt niet op te zitten en pootjes te geven, maar je kunt je wel gewoon fatsoenlijk gedragen.
Iets kapot maken mag ze niet, niet bij mij en niet bij iemand anders. En als het wel gebeurd, zal ik 9878934 mijn excuses aanbieden en het vergoeden.

Ik zou me als moeder zijnde echt de ogen uit mijn kop schamen als mijn kind er zo'n enorme teringbende van maakt. En als een kind van een ander dit in mijn huis zou doen, zou diegene echt nooit meer een voet over de drempel hier mogen zetten! Wat een asociaal gedrag zeg!

L is hier een ware Duvel in huis, bij anderen is ze heel lief, ze blijft alleen ondeugend soms.
Koekjes, drinken, dat hoeft hier echt niet allemaal aan tafel, dat doe ik zelf ook niet.

Ze zei ook de hele tijd: 'ja maar s, jij hebt een jongen, echt meisjes zijn zo vervelend!' Net of dat iets te maken heeft met geslacht. Eerder de opvoeding.

Zegt ze ook nog, ik ben een makkelijke moeder, thuis mogen ze heel veel. Ze zegt ook dat haar zus (die ik beter ken) niet wil dat de kinderen daarheen gaan met oppassen, ze gingen namelijk weg want zus zou voor de deur staan voor 't oppassen op de meiden en toen vroeg ik: 'huh breng je ze niet naar Ro?' Duh die zus is ook niet helemaal gek.

Ik heb ook eens een kennis op bezoek gehad met haar twee zoontjes met asogedrag. Met modderschoenen op de bank springen, moeder het haar uit trekken, vechten, slopen, hetzelfde als bij jou kortom. Ik wist ook niet precies hoe ik moest reageren op het moment omdat ik er zo door overdonderd was maar achteraf baalde ik ervan toen ik de ravage in huis zag. Ik heb het opgelost door dat de laatste keer te laten zijn dat ze bij mij over de vloer kwamen.

Nu ik wat meer weet van normaal peuter- en kleutergedrag, zou ik er wat van zeggen als kinderen zich misdragen in mijn huis en de ouders niet ingrijpen.

Mijn nichtje is 2, iets jonger dus. Ze is hier meerdere keren per week, dus ik corrigeer haar ook gewoon als ik het nodig vindt, ik snap dat dat lastiger is als kinderen verder van je af staan.

Spullen wat te aantrekkelijk voor haar is leg ik buiten haar zicht, puzzels van 1000 stukjes, babydingetjes wat ik schoon wil houden. Als ze toch iets wil pakken wat ik liever niet heb, dvd's ofzo, dan zeg ik dat dat geen speelgoed is en ga ik samen met haar wat anders pakken. Kruimels over de grond vind ik niet erg, even stofzuigen en klaar, maar ik hoef geen chocosnorren op mijn behang. Als ze dus met eten of drinken aan het slepen is dan probeer ik haar af te leiden met een filmpje op mijn telefoon waardoor ze stil staat of zit en zo de rest op eet. En daarna haal ik een doekje over haar gezicht of handen, en kan ze weer rennen.

Mijn vriend heef het wat lastiger, die kan niet zo goed nee zeggen en loopt geregeld achter haar aan om op te letten of ze niks doet wat we liever niet hebben.
Afwachten tot ouders iets zeggen is niet echt mijn ding, ik wil graag mijn huis wel een beetje heel laten.

Mijn zus is ook niet zo'n held in het corrigeren van haar kids. Zeg maar gerust, niet. Als ze bij mij in huis zijn en ze doen iets wat ik niet wil, corrigeer ik ze zelf wel wanneer moeders dat niet doet. Het is nog altijd mijn huis, dus mijn regels. Zo sloopte mijn neefje haast het tussenraam. Is al niet zo'n sterk raam, en hij bleef er maar op rammen. Meerdere keren gezegd dat hij het niet moest doen, kreeg alleen een vuil lachje terug. Dan ben ik zo dat ik hem even bij zijn arm pak en bij dat raam weg haal. Dan maar janken.. (Gevolg: Moeders troost hem direct.. en dat weet 'ie ook dondersgoed..)

Ik had 't met mijn moeder besproken en die zei dat soms kinderen zo stout zijn dat de moeder 't niet echt ziet of moe is van: 'nee nee nee' zeggen. Maar ik denk niet dat dat 't is want ze zei toen ze wegging: sorry voor de ravage. Dat zeg je ook niet als je 't niet ziet wat je kids aanrichten.

Mijn kinderen kunnen ook heel goed rotzooi maken, zolang dit met speelgoed is, ga ik ze niet corrigeren. Bij het weggaan van visite, waar dan ook, ruimen we wel altijd het speelgoed weer op.
Wanneer er gesmeerd wordt met drinken of koekjes, zou ik dit ook opruimen en niet de gastvrouw er mee laten zitten.

T is erg ondernemend en zit ook graag overal aan. Dingen die kapot kunnen gaan, glas, apparaten oid mag hij dan ook niet aanzitten en dit pak ik af en corrigeer ik hem.
Maar als hij zit te spelen naast een heel groot raam, dan kan en ga ik niet voorkomen dat hij met zijn handen aan dat raam zit. Zijn handen zitten dan niet onder de chocola, dat is daarvoor wel schoongemaakt, maar vettig worden de ramen dan toch.
Sommige mensen hebben van hun huis zo'n showroom waar alles spik en span is, mijn kind mag en kan wel kind blijven en anders kom ik daar gewoon niet weer met kind. Hij kan nou eenmaal niet rustig met zijn handjes over elkaar blijven zitten.

Als wij ergens op visite gaan waar ze binnen geen schoenen aan hebben, moet ze haar schoentjes uit. Ik zou het wel fijn vinden als ik dat van te voren weet, zodat ik bijvoorbeeld haar sloffen of antislip sokken mee kan nemen. Als ze haar schoenen aan mag houden, dan wel goed voeten vegen.

Chipjes eet je aan de (salon)tafel, net als drinken, dat doe je ook bij de tafel. Wil je spelen, prima, maar dan blijven de chipjes en het drinken op tafel. Knoeien kun je bij een peuter nauwelijks voorkomen, maar zo blijft de knoei wel beperkt tot één plek. Vieze handjes worden eerst schoongemaakt voor je weer ergens aanzit en van dingen waar je niks mee te maken hebt, zoals een tijdschriftenmand en lampen) daar blijf je gewoon vanaf. Voor we naar huis gaan ruimen we de rommel op die we gemaakt hebben, dat hoort ook bij spelen.

Luister je niet, dan zeg ik er wat van.


Dus nee, zo zou ik het niet aanpakken. (Had je mijn neefjes op bezoek trouwens?)

Oeh nee daar had ik de moeder en de kinderen toch echt op aangesproken. Ik begrijp dat dat moeilijk is maar geloof me dit gebeurt je geen 2e keer.

Jasmine - als jouw neefjes nichtjes zijn haha!

Nee ik snap echt dat kinderen niet keurig zitten en niets vies maken hoor, ik vind t ook inderdaad een kwestie van stofzuigen dweilen en klaar en de shutters komen ook heus wel weer schoon maar als je kinderen bewust paar chipjes eten en de rest leeggooien op de grond en op stampen, en vervolgens ziet die van 5 dat ook en doet 't ook en moeder zegt alleen iets van: nee wat doe je nu? En nipt verder van dr theetje.. Ja ik weet niet hoor, ik had Julian bij de arm gepakt en om de stofzuiger/stoffer en blik gevraagd.

Gisteren waren hier 4 kinderen, van 5,4 bijna 4 en bijna 1 en die moeders vroegen om een kleedje dat ging op de grond, kinderen erop en ze kregen wat te eten op die manier en bleven keurig zitten om te eten en toen ik aan de moeders vroeg willen ze misschien wat drinken, zeiden ze: nee ik heb pakjes mee hoor
want anders knoeien ze vreselijk. Dus kregen ze alle 4 een pakje.

Mijn kinderen drinken trouwens altijd in de keuken. Thuis ook en meesta bij andere dus ook. Ze weten niet beter dus dat is makkelijk.