Is afzeggen tegenwoordig normaal?

Ik baal echt! Ik heb de laatste tijd te vaak meegemaakt dat mensen afspraken 'gewoon' afzeggen. Ook nog met redenen zoals...ben wat moe...ga toch liever op stap....kan het een andere keer? Enz.

Ik word hier super onzeker van, ben ik dan zo'n bore om mee af te spreken of is de moraal veranderd? Als ik een afspraak heb neem ik die serieus en zorg ik dat ik ga. Afzeggen doe ik alleen als het anders niet kan...vind het gewoon niet netjes en aardig.

Ik merk ook vaker dat afspraken 'vaag' worden gehouden, dan voel ik bij voorbaat al aan dat een afspraak uiteindelijk wordt afgezegd. In 9 van de 10 gevallen gebeurt dit.

Ik voel me hier echt lullig onder, is nu al zo vaak voorgekomen dat ik klaarzit met thee en koekjes en iemand afzegt. Ben ik zo saai of is dit normaal geworden ofzo?

Ik denk niet dat jij saai bent hoor, maar ik merk het ook :-). Mensen spreken vooral erg los af en ik kan daar slecht tegen. Laatst vierde een goede vriendin haar verjaardag en ik moest er 1 uur en 20 min voor rijden: prima, dat doe ik, geen probleem. Kom ik daar: hadden alle andere vriendinnen afgezegd. Zaten we samen..en zij vroeg zich dat ook al af of ze saai was voor de rest.

Ik merk inderdaad dat mensen steeds makkelijker afspraken afzeggen onder het mom: Ik moet even aan mezelf denken, heb toch iets anders oid.
Ik vind dat ook zeer vervelend omdat ik me wel aan mijn afspraken houd en er ook op reken dat anderen dat ook doen. Ik vind het ook wel jammer dat ik er uiteindelijk zelf ook makkelijker in wordt bij bepaalde mensen, terwijl ik dat eigenlijk niet wil.

Ik herken het ook steeds meer. In ieder geval van een aantal vriendinnen. Dan komt er van hun kant uit een afspraak, dan denk ik leuk! Maar dan toch voel ik aan mijn water dat de afspraak toch niet door zal gaan. En inderdaad een dag of ochtend van te voren krijg ik zo'n stom appje. Tegenwoordig reageer ik niet eens meer echt. Althans ik vraag niet meer om redenen of wat dan ook. Ik reageer dan alleen nog maar met ok. Ik vind het zooo stom!

Nee, ik vind dat ook irritant, ik heb er ook een enorme hekel aan als mensen afzeggen omdat ze opeens iets leukers te doen hebben. Natuurlijk, als het om de kans van je leven gaat snap ik dat, als je opeens toch naar dat uitverkochte concert kan waar je dolgraag naartoe wilde of de liefde van je leven belt totaal onverwacht voor een date, dat snap ik, als je echt ziek bent snap ik het ook, maar mensen die inderdaad afbellen omdat ze al zo'n drukke week hebben gehad of toch liever de stad ingaan vind ik echt irritant.

Het is niet iets van nu, ik had als kind al vriendjes en vriendinnetjes die zo waren.

Ik ben wel een sjaak afhaak. Ik kan daar deels wel wat aan doen en deels zit 't in mijn opvoeding. Bij ons thuis wordt nooit een tijd afgesproken, vroeger kwamen en gingen mensen en als ze niet kwamen was 't ook goed. Ik heb 't van mijn man geleerd dat mensen op je rekenen en je niet zomaar kunt en mag afzeggen maar toch doe ik 't makkelijk. Ligt nooit aan de mensen met wie ik afspreek maar aan mij. Ik kan me er soms echt niet toezetten maaaaar als ik een afspraak afzeg is dat niet omdat andere plannen me leuker lijken maar ik in feite alleen tv wil staren.

Blegh, daar zou ik ook niet zo goed tegen kunnen. Gelukkig gebeurt het bij mijn vrienden alleen met een goede reden en zeg ik ook niet zomaar af.

Ik had vorige week echt de hele week volgepland met bezoek, iedereen wilde komen en heb echt zitten schuiven. En gewoon IEDEREEN heeft afgezegd. Met mijn verjaardag hetzelfde, niemand kwam. Ik wist het gelukkig vantevoren en heb mijn familie uitgenodigd dus was niet zielig ofzo. Maar vroeger waren DEZE vrienden niet zo, had inderdaad wel altijd vriendjes en vriendinnetjes die zo waren.

Ah wat stom zeg! Ik zou ook echt balen als je op een afspraak gerekend hebt en iemand zegt af.

Ik herken het inderdaad ook wel, ook komen mensen vaak te laat. Je staat keurig om 6 uur ergens op straat klaar, en dan komen ze om 10 over 6 zonder ook maar te zeggen: sorry dat ik te laat ben. Misschien ben ik nu een mierenneuker hoor, maar 6 uur is 6 uur, en als je niet op tijd kan komen dan moet je dat even laten weten
Ik vrees dat ik het zwaar zal krijgen als ik naar landen op vakantie oid ga waar ze iets minder punctueel zijn

Bah ja te laat ook zoiets stoms. Ik vind het gewoon respectloos, alsof je de ander niet belangrijk genoeg vindt om je best voor te doen op tijd te komen. Ik woon in Limburg, die staat er bekend om altijd te laat te zijn.

Oh daar heb ik ook een hekel aan ja. Het is niet dat ik niks beters te doen heb dan afwachten of mensen gaan komen. Ik hou mezelf echt zoveel mogelijk aan afspraken, maar ik krijg bij die afhakers (en laatkomers) steeds vaker de neiging om het zelf ook niet meer zo nauw te nemen.

Als ik tien minuten te laat kom, ga ik echt niet bellen. Als het langer duurt, laat ik wel iets horen, maar tien minuten is mijn marge. Ik ben er zelf ook makkelijk in bij anderen. Als ik met bezoek om 10 uur afspreek, vind ik het ook prima als ze om 10.30 komen. Ik ben toch thuis en merk wel wanneer de bel gaat. Ik ga niet op de bank zitten wachten tot ze komen. Als ik niet thuis afspreek, vind ik het wat anders en dan probeer ik wel redelijk op tijd te zijn, maar 10 minuten later vind ik nog op tijd. Als ik weet dat iemand heel punctueel is, probeer ik daar wel rekening mee te houden. Ik snap gewoon niet dat iemand zich zo druk kan maken om die paar minuten, maar misschien ben ik er dan wel weer te makkelijk in.

Liever dat ze te laat komen, dan te vroeg. Zoals van het weekend, hadden we afgesproken met mijn schoonouders. Komen ze drie kwartier voor de afgesproken tijd. We schrokken ons dood van de bel.

Wel vervelend dat iedereen de afspraken af zegt Charles! Hier niet zoveel last van gelukkig. Als ik bij voorbaat al weet dat ik geen zin heb of wat dan ook, dan zeg ik niet eerst toe en zeg ik vervolgens af.

Heel vervelend is dat ja en herken het ook wel. Heb een vriendin die 9 van de 10 keer afzegd maar dat dan ook pas rond de afgesproken tijd laat weten grrrrr...

Derpy schreef:Als ik tien minuten te laat kom, ga ik echt niet bellen. Als het langer duurt, laat ik wel iets horen, maar tien minuten is mijn marge. Ik ben er zelf ook makkelijk in bij anderen. Als ik met bezoek om 10 uur afspreek, vind ik het ook prima als ze om 10.30 komen. Ik ben toch thuis en merk wel wanneer de bel gaat. Ik ga niet op de bank zitten wachten tot ze komen. Als ik niet thuis afspreek, vind ik het wat anders en dan probeer ik wel redelijk op tijd te zijn, maar 10 minuten later vind ik nog op tijd. Als ik weet dat iemand heel punctueel is, probeer ik daar wel rekening mee te houden. Ik snap gewoon niet dat iemand zich zo druk kan maken om die paar minuten, maar misschien ben ik er dan wel weer te makkelijk in.

Als ik thuis ben maakt het me inderdaad niets uit. Maar als ik voor een supermarkt of wat dan ook sta te wachten vind ik het wel irritant, een whatsappje is toch zo gestuurd? Je staat daar maar een beetje dom buiten dan..

Oh bah, wat irritant! Zowel afzeggen als te laat komen heb ik een hekel aan. Kennissen van ons komen steevast een half uur te laat. Eerst was het nog 10 à 15 minuten te laat, maar het wordt steeds langer. Ik vind dat echt heel storend.

Laatst hadden we een verjaardag bij iemand. Iedereen was welkom vanaf een uur of 20:00 uur was gezegd. Dus wij bellen daar rond 20:30 uur aan, was er nog helemaal niemand! De eerstvolgende na ons kwam om 21:30 en daarna begon het pas na 22:00 uur binnen te druppelen. Bizar vind ik dat.

Ik heb ook wel het idee dat mensen tegewoordig heel gemakkelijk afzeggen en dan ook nog alleen met een simpel berichtje met een simpel excuus. Als ik met iemand afspreek dan probeer ik dat na te komen en als ik dan onverwacht toch niet kan (omdat ik ziek ben, onverwachts moet werken) dan voel ik mij daar rot onder, maak excuses en probeer gelijk een andere datum af te spreken.
Ik vind het heel irritant als andere mensen daar zo gemakkelijk over denken. 2 voorbeelden:
Mijn verjaardag 2 jaar geleden. Mijn man en ik vieren het altijd tegelijk omdat we allebei in Maart jarig zijn. We hadden dus zo'n 25 mensen uitgenodigd in de avond (vrienden en kennissen) en daar zijn er 5 komen opdagen. De rest heeft of een dag van te voren/de dag zelf afgezegt met een berichtje en een gedeelte heeft gewoon niks laten horen en later pas een berichtje gestuurd met sorry vergeten. Zit je dan met mega veel taart, hapjes en drank.
Met de bruiloft net zo. Mensen die een dag van te voren via facebook een berichtje sturen dat ze het toch niet redden maar je een fijne dag wensen. Ik snap dat echt niet.
Onze vrienden/kennissenkring is de laatste tijd dus ook erg ingekrompen.

Charles schreef:Bah ja te laat ook zoiets stoms. Ik vind het gewoon respectloos, alsof je de ander niet belangrijk genoeg vindt om je best voor te doen op tijd te komen. Ik woon in Limburg, die staat er bekend om altijd te laat te zijn.

Ja is dat zo, ik woon ook in Limburg maar dat is me nooit echt opgevallen. Ik ben zelf overigens heel punctueel, ben eerder 5 min te vroeg dan te laat. Ook afspraken neem ik serieus. Hoewel ik afspraken soms ook bewust een beetje vaag hou omdat ik dan bv nog wat wil schuiven met afspraken in een hele drukke week ofzo. Maar als een afspraak daarna eenmaal 'vaststaat' zeg ik dat echt niet zomaar af en ik zou het ook heel vervelend vinden als anderen dat wel te pas en te onpas zouden doen.

Ik kan me dus heel goed voorstellen dat je dat heel vervelend vindt en dat je daar wat onzeker van wordt, zou ik zelf ook hebben. Ik zou mezelf dan blijven voorhouden dat het echt niet aan mij ligt en m'n vriendinnen er wel op aanspreken zodat het gedrag hopelijk verandert.

Een gewone afspraak snap ik, maar voor bijvoorbeeld een verjaardag, dat snap ik niet... Ik zou echt niet te genieten zijn als iemand zou afzeggen voor mijn verjaardag.

Ik spreek trouwens alleen nog af met mensen die niet afzeggen. Voor de rest heb ik geen tijd.

Een 'vriendin' liet mij ook altijd gewoon zitten. Of ze belde niet af, of ze belde 5 minuten op voorhand. En altijd hetzelfde excuus: "Ik was in slaap gevallen." Ik heb gezegd dat ik klaar was met haar.

Paper Crown schreef:Ik ben wel een sjaak afhaak. Ik kan daar deels wel wat aan doen en deels zit 't in mijn opvoeding. Bij ons thuis wordt nooit een tijd afgesproken, vroeger kwamen en gingen mensen en als ze niet kwamen was 't ook goed. Ik heb 't van mijn man geleerd dat mensen op je rekenen en je niet zomaar kunt en mag afzeggen maar toch doe ik 't makkelijk. Ligt nooit aan de mensen met wie ik afspreek maar aan mij. Ik kan me er soms echt niet toezetten maaaaar als ik een afspraak afzeg is dat niet omdat andere plannen me leuker lijken maar ik in feite alleen tv wil staren.

Los van het feit dat dit niet mijn opvoeding is, ben ik ook wel een afzegger. Het heeft zelden te maken met het 'saaiheid' gehalte van de desbetreffende ander. Wel veel met mijzelf.
Ik ben een enorme huismus, heb óók heel veel vrienden, maar verkies lekker op mezelf vaker toch boven het samenzijn.
Ik realiseer mij nu, door dit topic pas, hoe vervelend dat voor de ander kan zijn.
Ik doe het trouwens niet heeel erg vaak, al schiet het dan wel door mijn hoofd, en ik weet inmiddels dat s'avonds na 20.00 uur voor mij niet werkt. Dus die afspraken maak ik dan bij voorbaat al niet.

Grappig topic eigenlijk. Er verschijnen hier ook met enige regelmaat topics waarin iemand met een dilemma zit om wel of niet naar een verjaardag / afspraak te gaan. Regelmatig met het issue dat ze zo moe zijn en echt even tijd voor zichzelf nodig hebben. Het overgrote merendeel reageert dan met; meid, je moet echt aan jezelf denken en lekker thuis blijven oid. Maar als het dan bij jezelf gebeurt dat iemand afzegt dan vinden mensen het toch wel vervelend.

Ik ben zelf ook zo iemand die gemakkelijk afzegt overigens. Maar dit heeft meer te maken met het feit dat ik echt een gruwelijke hekel aan verjaardagen heb dan dat ik geen zin heb in een persoon. Als k dan echt een slechte dag heb ga ik gewoon niet. Maar Zorg er wel voor dat het ingehaald wordt door een andere keer iets af te spreken. Gelukkig weten mjn vrienden dit en nemen ze het me ook niet kwalijk. Vind het ook niet erg wanneer het andersom gebeurt. Mijn troep komt wel op dan. Ik heb wel een hekel aan te laat komen.
Zo had ik eens afgesproken met mijn huidige vriend aan het begin van onze relatie. Hij zou hier tussen 2 en half 3 zijn. Toen hij er kwart over drie nog niet was, ben ik gewoon weggegaan. Sndsdien komt hij iig niet meer te laat

Sneeuwvlok schreef:

Derpy schreef:Als ik tien minuten te laat kom, ga ik echt niet bellen. Als het langer duurt, laat ik wel iets horen, maar tien minuten is mijn marge. Ik ben er zelf ook makkelijk in bij anderen. Als ik met bezoek om 10 uur afspreek, vind ik het ook prima als ze om 10.30 komen. Ik ben toch thuis en merk wel wanneer de bel gaat. Ik ga niet op de bank zitten wachten tot ze komen. Als ik niet thuis afspreek, vind ik het wat anders en dan probeer ik wel redelijk op tijd te zijn, maar 10 minuten later vind ik nog op tijd. Als ik weet dat iemand heel punctueel is, probeer ik daar wel rekening mee te houden. Ik snap gewoon niet dat iemand zich zo druk kan maken om die paar minuten, maar misschien ben ik er dan wel weer te makkelijk in.

Als ik thuis ben maakt het me inderdaad niets uit. Maar als ik voor een supermarkt of wat dan ook sta te wachten vind ik het wel irritant, een whatsappje is toch zo gestuurd? Je staat daar maar een beetje dom buiten dan..

Ik wacht dan nooit, maar ik ga vast de winkel in. Ik whatsapp meestal ook wel als ik thuis wegga en weet dat ik er later ga zijn, maar mijn vrienden kennen me goed genoeg om te weten dat ze gerust vijf minuten later kunnen komen Ik kan er niet tegen als mensen te vroeg komen. Tien minuten is prima, maar als je bij mij een halfuur te vroeg voor de deur staat, heb je kans dat ik nog onder de douche sta of niet thuis ben.
Afzeggen doe ik dan weer zelden, of er moet echt iets aan de hand zijn. Ik heb een paar vrienden bij wie ik soms al een dubbele afspraak maak, omdat ik weet dat de kans groter is dat ze afzeggen dan dat ze wel komen. Erg eigenlijk.

Het heeft vaak geheel niets te maken met degene met wie ik heb afgesproken als ik de afspraak afzeg. Dan zou ik namelijk keer op keer een smoes moeten gaan verzinnen, dus dat schiet niet op. Afzeggen omdat er iets leukers is, vind ik niet kunnen (voor mezelf). Wel zou ik dan kunnen voorstellen om het te verplaatsen en meteen iets nieuws voor te stellen, maar dan moet het dus ook wel echt om iets heel unieks gaan - laatste moment kaartje voor een concert van favoriete band gekregen van iemand die zelf niet kan, ofzo.

Afzeggen omdat ik m'n dag niet heb door vermoeidheid of hangerig gevoel en net niet fit zijn, dat doe ik wel. Dan weet ik van mezelf dat het voor die ander en mezelf toch niet leuk gaat worden, omdat ik dan heel sterk de drang voel alleen te zijn en ook heel erg in mezelf gekeerd ben. Daar heeft niemand wat aan, maar mijn vrienden maken daar geen probleem van en zeggen zelf ook wel eens af. Ik ben er in beide opzichten vrij makkelijk in, maar snap wel dat een ander daar moeite mee kan hebben en aan zichzelf gaat twijfelen, terwijl het m.i. geheel losstaat van die ander.

Ik zeg ook wel regelmatig af. Niet omdat de ander niet interessant is, maar ik ben geen ster in plannen en dan kan het dus voorkomen dat ik een afspraak met een vriendin heb staan (gewoon samen thee drinken) en dat blijkt dat én de auto nog naar de garage moet én ik nog naar het gemeentehuis moet. En ik werk onregelmatig, dus het komt ook nog wel eens voor dat ik op het laatste moment moet invallen. Of dat ik een afspraak maak en gewoon kan, maar dat blijkt dat ik niet goed ingeschat heb dat ik na 4 vroege en 2 late diensten gewoon heel erg moe ben en de puf niet meer heb om de deur uit te gaan (ik lig dan ook gewoon om 21.00 in bed).

Gelukkig doen mijn vriendinnen niet moeilijk, ik zeg ook echt niet 10 minuten van tevoren af, maar ik heb het gewoon heel erg druk met werk en mijn gezin, kan niet alles plannen en dus komt het echt weleens voor dat ik sms 'hé ik kan vanavond niet, kun je morgen?'. Voor verjaardagen enzo doe ik dat niet, maar ik vind een afspraak om samen een kopje thee te drinken nou niet iets wat je niet even kunt verschuiven als er belangrijkere dingen gedaan moeten worden. Is soms gewoon lastig plannen.

En andersom komt dat ook gewoon voor, mijn vriendinnen zijn óók druk, zitten ook schaars in de vrije tijd, dus als ik een sms krijg met 'ik heb echt de energie niet om af te spreken, zullen we het verzetten' vind ik dat écht niet erg. Liever dat dan dat ze zich verplicht voelen en dat je tegen elkaar aan zit te gapen en de volgende dag nog brakker bent.

Ik ben druk, andere mensen zijn druk, dan gebeuren dat soort dingen.