Nu het dichterbij komt...twijfel tussen thuis-ziekenhuis..

Mijn keuze was de vorige keer om thuis te bevallen. En ik ben super blij dat ik dat gedaan heb. Ondere andere ook omdat ik het ziekenhuis ook met de dood van mijn moeder associeer. (overleden tijdens mijn vorige zwangerschap) dus ik had er mijn buik wel vol van.
Je weet nooit hoe je bevalling gaat lopen. Dat is het enige ''enge'' eraan vind ik.
Ik heb geluk gehad, want E had in het vruchtwater gepoept. Toen de vliezen braken zag ik dat, dus toen heb ik gelijk gebeld, maar de baby kwam ook gelijk al. De verloskundige was net op tijd. Dus gelukkig ging de bevalling zo snel anders had ik mooi naar het ziekenhuis gemogen.

Vooral achteraf was het zo heerlijk! Gewoon het idee dat ik al thuis was. Geen heen en weer gesleep inderdaad.

Dus ik hoop dat ik nu weer thuis kan bevallen.

Printje, waarom ik niet in het ziekenhuis wil bevallen? Gewoon het idee...
Ik wil niet met weeen in de auto, ik wil niet 100 verschillende mensen aan mijn bed, het lijkt me toch echt 10x niks om net bevallen met kind en al weer naar huis te moeten en het liefst zo snel mogelijk als alles goed is want dan is je kamer weer vrij voor een ander.
hier is het gewoon het gevoel wat ik er bij heb en ik ben heel bang dat ik moet blijven terwijl ik juist gezellig met D. en mijn man lekker op bed de baby bewonder en dat D. ten alle tijde gewoon bij me kan komen want ik zou d'r echt niet kunnen missen hoor als ik daar in het ziekenhuis lig. Het is voor haar al een hele omslag als straks de baby er is en als mama ook nog eens weg is, nee... dat vind ik zielig voor d'r.

Ik weet nog dat ik bij Yrsa dat taxiritje wel wat vond hebben, dat donker en die koelte en dat gelijkmatige bewegen van de auto. Het was maar vijf minuten rijden, maar ik had er wel meteen ruim een centimeter ontsluiting bij. Terug vond ik ook fijn, ik vond het heel indrukwekkend om zo door de nacht te rijden met mijn pasgeboren baby.

Toen ik naar het ziekenhuis ging om van Ezra te bevallen vond ik de autorit wat minder, dat was ook op klaarlichte dag en alles was afgezet waardoor we om moesten rijden. Naar huis vond ik wel weer leuk, al kon ik amper zitten in die taxi.

kwak schreef:Printje, waarom ik niet in het ziekenhuis wil bevallen? Gewoon het idee...
Ik wil niet met weeen in de auto, ik wil niet 100 verschillende mensen aan mijn bed, het lijkt me toch echt 10x niks om net bevallen met kind en al weer naar huis te moeten en het liefst zo snel mogelijk als alles goed is want dan is je kamer weer vrij voor een ander.
hier is het gewoon het gevoel wat ik er bij heb en ik ben heel bang dat ik moet blijven terwijl ik juist gezellig met D. en mijn man lekker op bed de baby bewonder en dat D. ten alle tijde gewoon bij me kan komen want ik zou d'r echt niet kunnen missen hoor als ik daar in het ziekenhuis lig. Het is voor haar al een hele omslag als straks de baby er is en als mama ook nog eens weg is, nee... dat vind ik zielig voor d'r.

Ezra heeft niet eens gemerkt dat we weg waren, we gingen naar het ziekenhuis toen hij allang sliep en waren weer terug toen hij wakker werd. Ik zou ook niet hebben gewild dat hij erbij was geweest toen ik aan het bevallen was, daar had hij ook niks van begrepen.

Ik zou het gewoon op dat moment bekijken, dan kun je alle kanten nog op.

Ik twijfelde ook, maar uiteindelijk werd het voor mij bepaald: ik kreeg een medische indicatie wegens zwangerschapsvergiftiging. Mocht helaas ook niet meteen naar huis, moest na de bevalling nog 8 dagen blijven en ons zoontje 12 dagen. Dat had ik graag anders gewild, maar het kon helaas niet anders wegens complicaties.

Met de keus kan ik je verder niet helpen, ik denk dat aan beide voor- en nadelen zitten. Ik zou heel graag nog eens thuis bevallen maar helaas zal dat nooit meer gaan, ik moet de volgende keer weer in het ziekenhuis bevallen.

Ik ben bij beide thuis bevallen en ik had niet anders gewild. Bij de jongste moest ik eigenlijk naar het ziekenhuis, omdat de ontsluiting niet vorderde. Na 25 uur zat ik amper op 4 cm. Toen ik daarna hoorde, dat als ze de vliezen zouden breken het wel veel sneller kon gaan, wilde ik niet meer weg thuis. 2 uur later is hij geboren.

Susan schreef:

kwak schreef:Printje, waarom ik niet in het ziekenhuis wil bevallen? Gewoon het idee...
Ik wil niet met weeen in de auto, ik wil niet 100 verschillende mensen aan mijn bed, het lijkt me toch echt 10x niks om net bevallen met kind en al weer naar huis te moeten en het liefst zo snel mogelijk als alles goed is want dan is je kamer weer vrij voor een ander.
hier is het gewoon het gevoel wat ik er bij heb en ik ben heel bang dat ik moet blijven terwijl ik juist gezellig met D. en mijn man lekker op bed de baby bewonder en dat D. ten alle tijde gewoon bij me kan komen want ik zou d'r echt niet kunnen missen hoor als ik daar in het ziekenhuis lig. Het is voor haar al een hele omslag als straks de baby er is en als mama ook nog eens weg is, nee... dat vind ik zielig voor d'r.

Ezra heeft niet eens gemerkt dat we weg waren, we gingen naar het ziekenhuis toen hij allang sliep en waren weer terug toen hij wakker werd. Ik zou ook niet hebben gewild dat hij erbij was geweest toen ik aan het bevallen was, daar had hij ook niks van begrepen.

ik wil D. ook niet bij de bevalling, maar ik ben juist bang dat ik moet blijven en dan kan D. niet steeds bij me zijn en ik niet bij haar als we dat willen. Gewoon dat idee dat je als gezin word gescheiden.
Bij D. had ik dat ook, stel dat ik moest blijven dat wou ik niet want ik wou de eerste nacht samen beleven als gezin en niet gescheiden van mijn man.

Bij de oudste was het de bedoeling om in het ziekenhuis te bevallen, omdat mijn vriend dat graag wilde. Maar toen de vk de eerste keer kwam had ik al volledige ontsluiting en het was precies spits, dus ben ik thuis bevallen. We moesten op dat moment wel even slikken omdat we hier niet op ingesteld waren, maar we hadden geen keus en wat was het fijn. Heerlijk in je eigen bed, onder je eigen douche en daarna weer lekker in je schone bed en alle tijd van de wereld.

Bij de tweede bewust gekozen om thuis te bevallen. De bevalling begon s'nachts en de oudste sliep gewoon verder, me moeder zat wel beneden voor het geval hij wakker zou worden, maar dat was niet het geval. Hij werd wakker toen ik onder de douche stond maar toen was het ook al s'ochtends vroeg. Ik ben in 2,5 uur bevallen. En vond het wederom weer hartstikke fijn om thuis te zijn, met ons gezin lekker op bed, de oudste erbij.

Deze keer ga ik weer voor thuis uiteraard!

En van de rommel heb ik beide keren helemaal niks gemerkt. Ik had een waterdicht molton op bed dus er is niks vies geworden. Toen ik onder de douche vandaan kwam had ik een lekker schoon bed en geen rommel te zien!

Kijk als ik echt naar het ziekenhuis moet ok dan is dat zo maar net zoals jou het liefst zo kort mogelijk.

kwak schreef:
ik wil D. ook niet bij de bevalling, maar ik ben juist bang dat ik moet blijven en dan kan D. niet steeds bij me zijn en ik niet bij haar als we dat willen. Gewoon dat idee dat je als gezin word gescheiden.
Bij D. had ik dat ook, stel dat ik moest blijven dat wou ik niet want ik wou de eerste nacht samen beleven als gezin en niet gescheiden van mijn man.

In ons ziekenhuis kan de partner gewoon blijven slapen op je kamer, ze hebben een extra opklapbed voor de partner. Mijn vriend heeft gewoon 3 nachten bij ons geslapen, de laatste nacht is hij naar huis gegaan omdat hij slecht sliep daar.

Maar als je al een kind hebt is het niet zo handig want dan zal je partner thuis moeten slapen met je kindje.

Bij J. ben ik in het ziekenhuis bevallen met medische indicatie. Bij M. poliklinisch omdat mijn man dat graag wilde. Ik ben om half 3 bevallen en om 5 uur lag ik thuis in bed dus we mochten echt vrij snel naar huis.

Het heeft hier ook veel met R te maken. Ik kan hem gewoon niet missen moest ik in het ziekenhuis blijven. Ik neig steeds meer naar thuis bevallen door jullie verhalen

Ik zou er gewoon voor gaan dan Printje. Als het begonnen is en je wilt toch liever naar het ziekenhuis, dan kan dat natuurlijk alsnog hè.

Printje schreef:Het heeft hier ook veel met R te maken. Ik kan hem gewoon niet missen moest ik in het ziekenhuis blijven. Ik neig steeds meer naar thuis bevallen door jullie verhalen

beslis gewoon als de bevalling is begonnen, je moet toch hoe dan ook thuis beginnen

@printje, misschien als het allemaal makkelijk gaat en je hebt je meisje op je borst dan ga je misschien ook wel weer proberen bv te geven! Dat schijnt wel vaker te gebeuren

Printje schreef:Het heeft hier ook veel met R te maken. Ik kan hem gewoon niet missen moest ik in het ziekenhuis blijven. Ik neig steeds meer naar thuis bevallen door jullie verhalen

Je kan toch vragen hoe dat gaat bij jullie in het ziekenhuis? Heb ik ook gedaan van tevoren, als ik langer had moeten blijven was ik thuis bevallen.

Niet zwanger en geen kind maar toch denk ik hier vaak over na. In mijn vorige relatie leek het mij niets om thuis te bevallen, het ziekenhuis leek me veel zorgelozer. Maar in mijn huidige relatie zou ik juist absoluut niet naar het ziekenhuis willen zolang het niet nodig is. Allebei geen rijbewijs, geen auto, dus dan zou ik eerst iemand op moeten trommelen óf met de bus naar het ziekenhuis gaan, wat ook nog eens een ruime 10 km verderop is... Nee dank je

Maargoed, niet dat je hier wat aan hebt, haha...

Ik moest in het ziekenhuis bevallen natuurlijk en het was totaal niet 'intiem' met 8 mensen aan mijn bed tijdens de bevalling. Maar toch vond ik het heel erg fijn om in het ziekenhuis te bevallen. Ik heb er na de bevalling nog 6 dagen gelegen en ik ben zo enorm verwend door de verpleegsters. Ze waren zo lief en gezellig, haha.
Ik zou volgende keer zeker weer in het ziekenhuis willen bevallen.

Als ik jou was, zou ik het van het moment af laten hangen. Je weet nooit hoe je je op dat moment voelt.
Maar als ik jou zo hoor, lijkt het me het fijnst om thuis te bevallen.
En met de troep zal het vast wel meevallen joh. En anders zet je tijdelijk een logeerbed neer en beval je daarin.

Maple schreef:Niet zwanger en geen kind maar toch denk ik hier vaak over na. In mijn vorige relatie leek het mij niets om thuis te bevallen, het ziekenhuis leek me veel zorgelozer. Maar in mijn huidige relatie zou ik juist absoluut niet naar het ziekenhuis willen zolang het niet nodig is. Allebei geen rijbewijs, geen auto, dus dan zou ik eerst iemand op moeten trommelen óf met de bus naar het ziekenhuis gaan, wat ook nog eens een ruime 10 km verderop is... Nee dank je

Maargoed, niet dat je hier wat aan hebt, haha...

Oh, ik dacht juist dat jij daar heel dicht bij woonde, of kun je op die locatie niet bevallen?

- Waar zijn/willen jullie bevallen en waarom? Wij wouden allebei sowieso graag in het ziekenhuis bevallen. Er is daar van alles aanwezig, mocht er wat gebeuren met het kindje of mij dan ben ik in een goede omgeving. En niets geen 'gedoe' thuis.
- Wanneer je in het ziekenhuis bevallen bent, mocht je idd meteen naar huis? Ik ben idd in het ziekenhuis bevallen, met een medische indicatie, en ik mocht al heel snel naar huis. 21:00 uur waren we in het ziekenhuis, 01:32 kind geboren en we mochten om 3:00 al naar huis. Niet gedaan want vond het nog best eng Wij zijn toen 6:00 uur naar huis gegaan.
- Wanneer je thuis bevallen bent, hoe gaat dat met die rommel vd bevalling? Wat vond je het fijnste van thuis bevallen? nvt.

Ik ben in het ziekenhuis bevallen, dat riep ik al vanaf het begin. Maar op het laatst begon ik wel wat te twijfelen. Toch heb ik naar mijn eerste gevoel geluisterd en heb voor het ziekenhuis gekozen.
Achteraf had het best thuis gekund, maar de vk hier wel dat je dan een bed beneden hebt staan, dus dan had ik ook niet in mijn eigen bed kunnen liggen.
L is om 12.16 geboren en om 16.00 mochten weer naar huis, dit is uiteindelijk een uurtje later geworden omdat ik nog veel bloed verloor toen ik ging staan. Ik vond het heerlijk om 's nachts weet lekker in mijn eigen bed te liggen!

Happydobby schreef:@printje, misschien als het allemaal makkelijk gaat en je hebt je meisje op je borst dan ga je misschien ook wel weer proberen bv te geven! Dat schijnt wel vaker te gebeuren

hahaha nou nee das 1 ding dat ik echt heel heel zeker weet, geen bv hier daar twijfel ik niet eens aan.

Printje schreef:Het heeft hier ook veel met R te maken. Ik kan hem gewoon niet missen moest ik in het ziekenhuis blijven. Ik neig steeds meer naar thuis bevallen door jullie verhalen

Ik kon mijn oudste ook niet missen, maar als het echt niet anders kan moet je wel.

Heb je het al besproken met de vk? Is er niet de mogelijkheid om het thuis te proberen en dan evt naar het ziekenhuis te gaan? In het ziekenhuis houden ze je echt niet zomaar. Mijn vriendin wilde eigenlijk nog blijven omdat ze zich echt niet lekker voelde door het bloedverlies, maar ze moest toch echt naar huis.

Ik heb er nooit een keus in gehad. De eerste is geboren met een keizersnee, en de bevalling(en) daarna moet je in het ziekenhuis bevallen.
Uitspraken als 'ik kan mijn kind zo lang niet missen' gaan dan ook echt niet op hoor. Je bent net bevallen van een nieuw kindje, dat totaal afhankelijk is van zijn/haar moeder. Dan ben je met je hoofd echt niet als eerste bij een ouder kindje dat zich prima red met wie er dan ook maar is.
Naast mijn vriend, was mijn dochter dan ook gewoon de eerste die haar broertje kon bewonderen, ik heb me er niet een tel schuldig over gevoeld dat ze bij mijn ouders moest blijven zo lang. Het is niet anders, dus dan doe je dat.
Ik heb dan de keuze niet, maar als ik die wel had, had ik niet in het ziekenhuis willen bevallen. Niet om de bevalling zelf, maar je hebt daar gewoon altijd te maken met wacht tijden. De jongste is 's morgens om half 6 geboren, en omdat er steeds weer wat tussendoor kwam, is mijn ontslagpapier pas om 4 uur in de middag klaar gemaakt. Daar zit je dan de hele dag op een bed met je nieuwe baby te wachten tot je naar huis mag.
Uiteindelijk bleef er van die dag gewoon te weinig over om de boel thuis mooi op te starten, en dat is jammer.
Rommel thuis heb je dan denk ik ook echt niet, daar zijn toch mensen voor die alles voor je opruimen. Lijkt me heerlijk om na de bevalling lekker in je eigen douche te kunnen douchen, en dan lekker je eigen bed in te kruipen. Maar goed, dat is niet voor mij weggelegd dus.

Susan schreef:

Maple schreef:Niet zwanger en geen kind maar toch denk ik hier vaak over na. In mijn vorige relatie leek het mij niets om thuis te bevallen, het ziekenhuis leek me veel zorgelozer. Maar in mijn huidige relatie zou ik juist absoluut niet naar het ziekenhuis willen zolang het niet nodig is. Allebei geen rijbewijs, geen auto, dus dan zou ik eerst iemand op moeten trommelen óf met de bus naar het ziekenhuis gaan, wat ook nog eens een ruime 10 km verderop is... Nee dank je

Maargoed, niet dat je hier wat aan hebt, haha...

Oh, ik dacht juist dat jij daar heel dicht bij woonde, of kun je op die locatie niet bevallen?

Ik woon idd wel dichtbij één van de locaties maar daar doen ze idd geen bevallingen, dan moet je naar L'dorp.

Printje schreef:

- Waar zijn/willen jullie bevallen en waarom?
- Wanneer je in het ziekenhuis bevallen bent, mocht je idd meteen naar huis?
- Wanneer je thuis bevallen bent, hoe gaat dat met die rommel vd bevalling? Wat vond je het fijnste van thuis bevallen?

De 1e keer eindigde na een uur persen alsnog in het ziekenhuis, met de ambulance, waar ik al persend inlag. Ik heb daar wel erg veel last van gehad, en durfde bij de 2e eigenlijk niet goed thuis te bevallen. Toch heb ik de gok maar gewaagd, en achteraf is me dat echt heel goed bevallen. Persen ging dit keer zo snel, maar minuutjes. Voor ik het zelf doorhad, lag hij al op mijn buik. Het fijnste vond ik dat ik daarna heerlijk onder mijn eigen douche kon gaan en in een lekker schoon bed.

Rommel heb ik niet eens meegekregen, maar ik ben die keer ook vrij schoon bevallen, alles werd netjes opgevangen in de onderleggers, en zoveel was het dus niet eens. Bij de 1e kreeg ik een bloeding en dat viel allemaal op de grond, moet er niet aan denken dat dat thuis was gebeurd, dan kon de vloerbedekking er uit. Maar dat is gelukkig niet gebeurd.

Toen ik de 1e keer in het zh ben bevallen mocht ik na 3 uurtjes weer naar huis. Moest eigenlijk blijven, maar dat was meer omdat het al nacht was inmiddels, en ze dan liever hadden dat ik de nacht nog bleef. Maar ik mocht naar huis ivm mijn moeder. Normaal gesproken mag je overdag al vrij snel weer naar huis als alles goed is gegaan.

't Is dat ik nooit meer thuis mag bevallen ivm de keizersnee, maar anders zou ik daar zeker weer voor kiezen!