Heb jij de naam verteld?

Mijn nichtje wist al van jongs af aan hoe ze haar dochter zou gaan noemen en dat wist ook iedereen van haar. Toen ze allang volwassen was zei haar beste vriendin opeens: 'Weet je hoe ik mijn tweede dochter ga noemen?' Die naam dus. Haar vriendin was op dat moment niet eens zwanger en uiteindelijk werd de eerste dochter van mijn nichtje zelfs eerder geboren dan de tweede dochter van die vriendin, maar ze heeft die naam toch 'afgestaan'. Ik heb haar voor gek verklaard, maar zij is dan zo dat als ze weet dat een ander het ook wil, al was ze er zelf duizend jaar eerder mee, ze het zelf dus niet meer wil.

Susan schreef:Mijn nichtje wist al van jongs af aan hoe ze haar dochter zou gaan noemen en dat wist ook iedereen van haar. Toen ze allang volwassen was zei haar beste vriendin opeens: 'Weet je hoe ik mijn tweede dochter ga noemen?' Die naam dus. Haar vriendin was op dat moment niet eens zwanger en uiteindelijk werd de eerste dochter van mijn nichtje zelfs eerder geboren dan de tweede dochter van die vriendin, maar ze heeft die naam toch 'afgestaan'. Ik heb haar voor gek verklaard, maar zij is dan zo dat als ze weet dat een ander het ook wil, al was ze er zelf duizend jaar eerder mee, ze het zelf dus niet meer wil.

Wat een nare streek, zeg... Ik neem aan dat die beste vriendin ook al heel lang wist dat je nichtje heel graag die naam wilde? Ik zou het ook raar vinden om bij die beste vriendin te komen, die dan een dochter heeft met de naam die je eigen kind eigenlijk gehad had moeten hebben.

RYW schreef:

Wat een nare streek, zeg... Ik neem aan dat die beste vriendin ook al heel lang wist dat je nichtje heel graag die naam wilde? Ik zou het ook raar vinden om bij die beste vriendin te komen, die dan een dochter heeft met de naam die je eigen kind eigenlijk gehad had moeten hebben.

Ik vond het ook raar, ik weet haast wel zeker dat die vriendin dat wist, want mijn nichtje was er heel open over en er zat ook een logica achter met vernoeming en zo. Ik had dus mooi zelf die naam gekozen, ze was nota bene eerder bevallen, maar goed, ze is nu gelukkig ook blij met de naam die haar dochter heeft. Maar ik snapte toen niet dat ze tijdens dat gesprek niet al zei: 'Maar je weet toch dat dat de naam is die ik al mijn hele leven in mijn hoofd heb?'

Mistery-Girl schreef:Mijn moeder heeft de naam geraden toen ik 3 maanden zwanger was.
Anders had ze het ook wel te horen gekregen want ze werd helaas ernstig ziek en is inmiddels overleden dus zal haar kleinzoon niet meemaken. Ze heeft de naam wel goed geheim gehouden want mijn vader was erg verrast (maar ook blij) om te horen dat mijn moeder de naam wel wist. Verder weet niemand de naam en heeft mijn broer hem inmiddels tot bon bon gedoopt (omdat ik gek ben op bon bons sinds ik zwanger ben)

Herkenbaar, mijn moeder was ook ernstig ziek en is inmiddels ook overleden. Ik heb haar 1 of 2 dagen voor haar overlijden de naam verteld (ze was tot op het laatst nog helder dus ze heeft het gelukkig heel bewust meegekregen). Mijn vader en zusje zaten daar ook bij dus die weten de naam ook, verder weet niemand het.
Ik vind het heel fijn dat ik mijn moeder de naam nog heb kunnen vertellen. Ze vond het een hele mooie naam, ik vond het ook heel fijn om dat nog van haar te horen.

Wat een nare ervaring Mystery-girl en bimbam! Gelukkig hebben jullie de naam nog wel kunnen vertellen.

Heel veel mensen hebben als argument om de naam niet te vertellen dat het dan geen verassing meer is, maar dat is ook niet het idee achter de baby. Vriend en ik lagen niet in bed met het idee "laten we de familie eens verassen" .

Ik denk dat ik het toch rond de feestdagen maar aan schoonzusje ga vertellen, de naam van haar dochter wist ik ook een paar maanden voor de geboorte al. Als mijn moeder wil wil ik het ook aan haar vertellen, maar dat mag ze zelf weten.

Caroow schreef:Wat een nare ervaring Mystery-girl en bimbam! Gelukkig hebben jullie de naam nog wel kunnen vertellen.

Heel veel mensen hebben als argument om de naam niet te vertellen dat het dan geen verassing meer is, maar dat is ook niet het idee achter de baby. Vriend en ik lagen niet in bed met het idee "laten we de familie eens verassen" .

Ik denk dat ik het toch rond de feestdagen maar aan schoonzusje ga vertellen, de naam van haar dochter wist ik ook een paar maanden voor de geboorte al. Als mijn moeder wil wil ik het ook aan haar vertellen, maar dat mag ze zelf weten.

Als je een naam niet weet en je krijgt hem wel te horen, dan is dat dus een soort verrassing. Maar als je hem al hoort voor de baby geboren wordt, dan word je toch gewoon op een ander moment verrast. Dat verandert op zich toch niets aan of het wel of geen verrassing is?

Of je de naam wel of niet verteld is denk ik het zelfde als als je het geslacht weet of je dat wel of niet verteld.
Wij wisten het geslacht ook niet dus vertelden ook niet welke namen we in gedachten hadden, sowieso hebben wij zelfs t/m de week van de bevalling uitvoerig besproken welke namen en bij de jongensnaam bleven we tussen 2 twijfelen.

Wij hebben het aan niemand verteld, daar zag ik nou niet bepaald de meerwaarde van in. Ik snap ook niet zo goed waarom je het zou vertellen voor je kind geboren is, maar dat is een keuze. Niet de mijne in ieder geval.

Ik zal wel dikke vette last hebben van mijn hormonen maar ik heb dus net even een potje zitten janken om de verhalen van Bimbam en Mistery-girl.. Lijkt me zo erg.. Iemand verliezen die zo dichtbij staat en dan ook nog zwanger zijn. Bah, mijn hart breekt.

er zijn wel een paar mensen die de naam weten. mijn man heeft zich ook.al een paar keer versprongen maar ik vind het niet er. ik ga het niet van de daken roepen maar het hoeft van mij ook niet per se een geheim te blijven

we hebben de naam niet verteld, maar we wisten ook het geslacht niet van tevoren.
na de bevalling hebben we de meisjesnaam ook niet verteld aan mensen, die willen we misschien nog gebruiken als we een meisje krijgen..

Bij mijn dochter wist iedereen het, achteraf echt niet leuk! Mensen gingen zich ermee bemoeien en drongen hun mening op.

Nu weet alleen mijn schoonzus het, maar dit komt omdat we tegelijk zwanger waren en we op een avond erachter kwamen dat we dezelfde naam hadden voor onze zoons. Inmiddels is ze al bevallen en gaven we de hint dat ze naar mijn man zijn smaak moest kijken voor onze nieuwe naam, binnen 2 tellen had ze het geraden

Als ik ooit zwanger raak zou ik zowel naam als geslacht voor mezelf houden.
O.a. om nog van naam te kunnen wisselen en stél dat het geslacht toch niet klopt...

Alleen eventueel als ik met m'n beste vriendin/familielid zwanger zou zijn om te kijken of we niet dezelfde naam willen..

Ik vind het gewoon leuker om het als verrassing te houden

Ik heb de namen die ik/wij willen wel eens laten vallen bij mijn ouders.. Vooral de jongensnaam weten zij wel.. Maar ze denken dat ik een type ben die nog wel 100x veranderd en ik kan ook niet met 100% zekerheid zeggen dat ik het over een jaar of 4/5 nog leuk vind. (tegen die tijd willen wij eens aan kinderen denken ).

Mijn neefje (tweede zoon van mijn zus) heeft ook een naam die bij ons heel hoog op het lijstje stond. Ik weet alleen niet of ze dat wist.. Jammer genoeg vallen de verbasteringen op die naam dus ook af. Mijn neefje heet N.athan en wij vonden N.athaniel of J.onathan leuk.. Maarja dat kan dus niet meer.

Punk'd die twee namen die je noemt stonden ook bij mij op het lijstje maar mijn man vondt ze niet leuk.

Ik heb trouwens wel gewoon aan iedereen verteld wat de jongensnaam geweest was, mocht dit kindje een jongetje zijn geweest.

Ik heb er verder geen problemen mee om het te vertellen, we doen het niet maar vooral omdat het niet gebruikelijk is maar eigenlijk zou het me niet uitmaken.

Shisha schreef:Punk'd die twee namen die je noemt stonden ook bij mij op het lijstje maar mijn man vondt ze niet leuk.

Jammer! Ik ben echt fan van 'oude' Engels uitgesproken namen. (Of bijbelse namen, weet ik veel hoe je het noemt )

Bij ons wist niemand hoe we ons zoontje gingen noemen. Mijn vader dacht dat hij het wist omdat hij onze proefdruk voor het kaartje moest controleren, op dat moment waren dat ook dé namen. Twee weken voor ik beviel toch de naam nog veranderd, ineens paste de naam niet meer bij mijn gevoel. Mijn vader was opgelucht, hij vond de namen niet leuk. In onze omgeving was onlangs iemand die de naam wel vertelde, ik vond dat echt niet zo leuk. Je weet dan al wat het geslacht is en dan ook al de naam, gek eigenlijk dat dat niet leuk was want de grootste surprise is toch wel hoe het kindje eruit ziet etc. maar toch vond ik het gek.

Bij ons weet alleen mijn moeder het geslacht. En de naam weet niemand natuurlijk die gaan we ook niet vertellen.
Het geslacht misschien wel, maar dan ben ik bang dat sommige misschien de naam raden... En ik heb helaas geen pokerface

Punk'd schreef:

Shisha schreef:Punk'd die twee namen die je noemt stonden ook bij mij op het lijstje maar mijn man vondt ze niet leuk.

Jammer! Ik ben echt fan van 'oude' Engels uitgesproken namen. (Of bijbelse namen, weet ik veel hoe je het noemt )

Ja echt balen. Ik vind Olivia bijvoorbeeld ook erg mooi maar hij vindt het echt verschrikkelijk.
Bijbelse namen vind ik vaak ook mooi. Mijn man is juist meer van de korte stoere namen.

Bimbam schreef:

Mistery-Girl schreef:Mijn moeder heeft de naam geraden toen ik 3 maanden zwanger was.
Anders had ze het ook wel te horen gekregen want ze werd helaas ernstig ziek en is inmiddels overleden dus zal haar kleinzoon niet meemaken. Ze heeft de naam wel goed geheim gehouden want mijn vader was erg verrast (maar ook blij) om te horen dat mijn moeder de naam wel wist. Verder weet niemand de naam en heeft mijn broer hem inmiddels tot bon bon gedoopt (omdat ik gek ben op bon bons sinds ik zwanger ben)

Herkenbaar, mijn moeder was ook ernstig ziek en is inmiddels ook overleden. Ik heb haar 1 of 2 dagen voor haar overlijden de naam verteld (ze was tot op het laatst nog helder dus ze heeft het gelukkig heel bewust meegekregen). Mijn vader en zusje zaten daar ook bij dus die weten de naam ook, verder weet niemand het.
Ik vind het heel fijn dat ik mijn moeder de naam nog heb kunnen vertellen. Ze vond het een hele mooie naam, ik vond het ook heel fijn om dat nog van haar te horen.

Fijn dat je de naam nog hebt kunnen delen en ze nog helder was. Die bevestiging dat ze de naam ook mooi vind, vond ik inderdaad ook erg prettig om nog te horen van haar.
Zelf heb ik alles wat ik nog met haar heb mogen delen over de zwangerschap als een extraatje ervaren. Ondanks dat het natuurlijk verschrikkelijk is dat ze er niet meer is, heb ik er wel vrede mee, ik hoop voor jou dat jij dat ook hebt en toch nog kunt genieten van je zwangerschap! Dat had ze ongetwijfeld hebben gewild.




Alle meisjesnamen die we hadden zijn trouwens wel allang over tafel gegaan op het werk, in de familie, vrienden bij omdat iedereen weet dat het een jongetje wordt. Ook de jongensnamen die het net niet zijn geworden heb ik wel verteld aan een aantal mensen maar DE naam krijgt verder niemand te horen.