Nav Je kind verteld dat hij/ zij homo is

Nav het topic over tiener zwangerschappen. Hoe zou je reageren als je kind je verteld lesbisch/ homo/ bi te zijn?

Daar is pas een topic over geweest (volgens mij vorige week?).

Op dit forum ja? Dan heb ik die ook gemist.

Het zou mij echt niets kunnen schelen.
Als R.uben blij wordt met een man, wie ben ik dan om daar moeilijk over te doen.
Ik zou juist blij zijn als hij gelukkig is

Ik zou er geen enkel probleem mee hebben en het gewoon accepteren. Wel zou ik me wat bezorgd maken omdat ik weet dat er genoeg mensen die zijn die er in meer of mindere mate wel een probleem mee zouden hebben en dat gun ik haar niet.

Dan hoop ik dat hij/zij snel een leuke vriend(in) vindt. Het zou me echt niet uitmaken.

Ik zou het zelf zonder meer accepteren maar ik zou me wel zorgen maken over de scene waar hij in terecht zou komen. In de gayscene worden veel middelen gebruikt en er zijn nog best veel wisselende sexuele contacten. En dan heb je ook nog de homohaters. Dat zou ik best moeilijk vinden.

Heb hem even geupt... Geslachtsneutraal opvoeden.

Teigertje schreef:Heb hem even geupt... Geslachtsneutraal opvoeden.

Ik was al aan het zoeken maar kon 'm niet vinden .

Het zou me niets uitmaken.

Zou hij absoluut niet minder om zijn, hij is mijn kind en dat blijft hij en zou daarom niet minder van hem houden, als hij maar gelukkig is dan ben ik het ook.

Liadan schreef:

Teigertje schreef:Heb hem even geupt... Geslachtsneutraal opvoeden.

Ik was al aan het zoeken maar kon 'm niet vinden .

Ik wist nog wat voor reactie ik had geplaatst, dus ik ben tussen mijn reacties gaan zoeken.

Ik zou hopen dat de rest van Tomas' omgeving net zo goed zou reageren als ik

En ik zou me stiekem ook afvragen of ik nog wel oma zal worden. Dat lijkt me namelijk wel heel leuk. Maar das egocentrisch natuurlijk.

Ik heb weliswaar geen kinderen, maar denk dat ik er bij een eventuele zoon meer moeite mee zou hebben dan bij een eventuele dochter. Mede om de redenen die Sunprincess noemt.

En nu formuleer ik het niet helemaal zoals ik het bedoel. Wat ik eigenlijk bedoel is dat ik me bij een zoon zorgen zou maken en bij een dochter niet.

Het zou me echt niks uitmaken.

Ik zou er totaal geen probleem mee hebben, maar zou me wel zorgen maken om hoe de maatschappij met homo's omgaat.

Daar zou ik totaal geen problemen mee hebben, en zie in mijn directe omgeving eigenlijk ook geen homos die niet geaccepteerd worden.

Zou ik geen problemen mee hebben, zou niks veranderen aan mijn gevoelens voor hem.

Als zij gelukkig is/zijn, zijn wij dat ook!

Dit zou voor ons geen probleem zijn. Alhoewel het natuurlijk wel even 'wennen' zou zijn als 1 van onze kinderen dit aan ons zou vertellen. Als ons kind maar gelukkig is, dan zijn wij dat ook.

Evy schreef:Daar zou ik totaal geen problemen mee hebben, en zie in mijn directe omgeving eigenlijk ook geen homos die niet geaccepteerd worden.

Ik gelukkig in mijn omgeving ook niet! Maar helaas is de maatschappij niet overal even tolerant en dat doet me wel pijn (helemaal als het om je eigen kind zou gaan)

Ik zou er in eerste instantie vreselijk verdrietig over zijn, maar het uiteindelijk wel accepteren. Iedereen kan wel makkelijk praten dat ze hopen dat hij /zij gelukkig is. Dat is natuurlijk ook zeker zo. Máár je kunt mij niet wijsmaken dat iedereen er meteen blij mee zou zijn. Volgens mij hoopt iedere moeder dat ze later thuiskomen met iemand van het andere geslacht.

Lolly's schreef:Ik zou er in eerste instantie vreselijk verdrietig over zijn, maar het uiteindelijk wel accepteren. Iedereen kan wel makkelijk praten dat ze hopen dat hij /zij gelukkig is. Dat is natuurlijk ook zeker zo. Máár je kunt mij niet wijsmaken dat iedereen er meteen blij mee zou zijn. Volgens mij hoopt iedere moeder dat ze later thuiskomen met iemand van het andere geslacht.

Ben ik niet helemaal met je eens. Mijn neef is een jaar of 6 geleden uit de kast gekomen en van een ingetogen, ongelukkige jongen veranderd in een hele vrolijke gelukkige vent met een superlieve vriend. Dat is voor mij echt wel het bewijs dat ik liever een gelukkige homoseksuele zoon heb dan een zoon die ongelukkig is met een meid.

Natuurlijk is het fijn als ze eindelijk gelukkig zijn doordat ze uit de kast zijn gekomen. En daar ben je als ouders ook blij mee, maar ik denk dat als je het als ouders voor het kiezen had je liever had gehad dat ze gelukkig zouden zijn met iemand van het andere geslacht. Ik zou het ook wel gaan accpeteren, maar ik denk dat het me ook wel verdrietig zou maken.

Jetje schreef:

Lolly's schreef:Ik zou er in eerste instantie vreselijk verdrietig over zijn, maar het uiteindelijk wel accepteren. Iedereen kan wel makkelijk praten dat ze hopen dat hij /zij gelukkig is. Dat is natuurlijk ook zeker zo. Máár je kunt mij niet wijsmaken dat iedereen er meteen blij mee zou zijn. Volgens mij hoopt iedere moeder dat ze later thuiskomen met iemand van het andere geslacht.

Ben ik niet helemaal met je eens. Mijn neef is een jaar of 6 geleden uit de kast gekomen en van een ingetogen, ongelukkige jongen veranderd in een hele vrolijke gelukkige vent met een superlieve vriend. Dat is voor mij echt wel het bewijs dat ik liever een gelukkige homoseksuele zoon heb dan een zoon die ongelukkig is met een meid.

Ik ben het helemaal met je eens Jetje. Mijn schoonzus is zoveel malen gelukkiger nu ze een relatie heeft met een vrouw. Zou voor mij het bewijs ook zijn!