Date-topic 2

Ahw, Caro, natuurlijk is het niet jouw schuld! Dat je het zo ver hebt laten komen doe je uiteraard natuurlijk zelf, maar gevoelens zijn niet altijd even goed te sturen. En het was een uitweg voor je in moeilijke tijden. Je hebt het afgelopen jaar heel veel aan hem gehad en dat is ook heel veel waard.

Ik persoonlijk zou die mail niet sturen, maar voor je zelf afstand nemen. Niet meer langs gaan en blijven kletsen, alleen zakelijke dingen bespreken. Naast het feit dat hij nu 'bezig' is met die collega heeft hij natuurlijk thuis ook nog iemand zitten, die hij niet van plan is op te geven. Dus ook al zou hij zijn aandacht weer op jou richten in plaats van op die collega, het gaat nergens toe leiden.

Je moet hem uit je systeem krijgen. En ik denk dat dat alleen maar gaat door afstand. Nu is dat erg lastig als je hem dagelijks moet zien, maar daarom lijkt het me goed om het contact echt te beperken.

Caro: wat naar meid dat je je zo voelt. Ik herken het wel ik heb vorig jaar gelijk in zo'n situatie gezeten. Bedenk goed of je echt de vriendschap wilt bekoelen. Jij weet wat het beste voor je is. Ik heb vorig jaar ook daarvoor gekozen vooral in die emoties enz. Het heeft me zeer zeker geholpen van hem af te komen, maar ik heb er ook spijt van gekregen. Hij was echt een goede vriend ook en ik heb hem toen ijskoud aan de kant gezet. Nu wil hij uiteraard niks meer met me te maken hebben.
Doe waar jij je goed bij voelt. Als het goed voor jou voelt dan is het oke. Jij beslist.

Bliss: Zit jij nu nog steeds niet achter facebook. Hup stuur een bericht wat heb je te verliezen !!!

Antibes: Jij ook een liefde ? Hoe en wat ik heb het gemist denk ik. Onmogelijk is het ?? Woont hij ver weg ??


Nou hier vanavond weer een afspraak om te "chatten" Hij heeft vannacht nachtdienst gehad en vanmorgen werd ik wakker en keek op facebook en hij heeft duidelijk tussen mijn foto;s zitten kijken hahaha. Allemaal likes Wahahah ik word er helemaal popiejopie van

Carra schreef:Ahw, Caro, natuurlijk is het niet jouw schuld! Dat je het zo ver hebt laten komen doe je uiteraard natuurlijk zelf, maar gevoelens zijn niet altijd even goed te sturen. En het was een uitweg voor je in moeilijke tijden. Je hebt het afgelopen jaar heel veel aan hem gehad en dat is ook heel veel waard.

Ik persoonlijk zou die mail niet sturen, maar voor je zelf afstand nemen. Niet meer langs gaan en blijven kletsen, alleen zakelijke dingen bespreken. Naast het feit dat hij nu 'bezig' is met die collega heeft hij natuurlijk thuis ook nog iemand zitten, die hij niet van plan is op te geven. Dus ook al zou hij zijn aandacht weer op jou richten in plaats van op die collega, het gaat nergens toe leiden.

Je moet hem uit je systeem krijgen. En ik denk dat dat alleen maar gaat door afstand. Nu is dat erg lastig als je hem dagelijks moet zien, maar daarom lijkt het me goed om het contact echt te beperken.

Ohh maar dat is ook precies wat ik wíl doen. Ik merkte alleen dat het vanmorgen voor het eerst sinds twee maanden weer eens echt gezellig was en hóe moeilijk is het dan om weg te lopen?? Heel erg dus. Het lukte me niet en toen ik terugliep heb ik mezelf wel 20x voor mijn kop gestoten dat ik niet sterk genoeg was het tegen te houden. Het is zo verdomde moeilijk.

En ik weet het: hier komt oprecht niks maar dan ook niks uit voort.. En die mail wilde ik idd sturen om voor hem ook de afstand duidelijk te maken ipv dat ik ineens geen contact meer opneem. Dacht dat het voor hem dan ook 'fijner' was en met meer respect dan opeens een koude afstand. Maar het scheelt ook al dát ik het van me af kan schrijven.. desnoods in 5 brieven die hij nooit leest.

En ja, ik heb zo gigantisch veel aan hem gehad. Hij was soms oprecht de reden om me naar mijn werk te slepen. Hij stond er, mocht tegen hem aanlullen, schoppen, verdriet tonen en dan is het niet gek dat ik het misschien niet kon tegenhouden. Ik merk gewoon dat ik daar niet sterk genoeg voor was met alle andere pijn die ik voelde. Het is zo immens veel wat je krijgt te verwerken als je vader overlijdt en je in een scheiding zit. En dan is het niet gek dat je misschien je vasthoudt aan dat ene kleine lichtpuntje, hoe twisted dat lichtpuntje dan ook wel niet is. Dus ergens kan ik het wel goed verklaren hoor, maar ik vind mezelf dan nog steeds stom dat ik het niet heb tegengehouden.

Stuiterbal schreef:Caro: wat naar meid dat je je zo voelt. Ik herken het wel ik heb vorig jaar gelijk in zo'n situatie gezeten. Bedenk goed of je echt de vriendschap wilt bekoelen. Jij weet wat het beste voor je is. Ik heb vorig jaar ook daarvoor gekozen vooral in die emoties enz. Het heeft me zeer zeker geholpen van hem af te komen, maar ik heb er ook spijt van gekregen. Hij was echt een goede vriend ook en ik heb hem toen ijskoud aan de kant gezet. Nu wil hij uiteraard niks meer met me te maken hebben.
Doe waar jij je goed bij voelt. Als het goed voor jou voelt dan is het oke. Jij beslist.

Bliss: Zit jij nu nog steeds niet achter facebook. Hup stuur een bericht wat heb je te verliezen !!!

Antibes: Jij ook een liefde ? Hoe en wat ik heb het gemist denk ik. Onmogelijk is het ?? Woont hij ver weg ??


Nou hier vanavond weer een afspraak om te "chatten" Hij heeft vannacht nachtdienst gehad en vanmorgen werd ik wakker en keek op facebook en hij heeft duidelijk tussen mijn foto;s zitten kijken hahaha. Allemaal likes Wahahah ik word er helemaal popiejopie van

Wat leuk zeg dat contact!! Geniet ervan :-).

En bedankt voor je advies. Ik wil hem als vriend zeker niet kwijt, ik heb echt veel aan hem gehad maar hoe schakel je dan iemand af die zo diep in je systeem zit? Ik weet het oprecht niet. Afstand, maar toch iets van vriendschap bewaren is gewoon lastig en ik merk dat ik hierin ook ontzettend heen en weer ga met mijn gevoelens en wat ik wil. Zolang ik daar nog niet over uit ben, doe ik even niks. Want ik kan idd meer kapot maken dan me lief is. Naast zijn vriendschap, ook zeker werkplezier en sfeer.

Antibes: Oh ik moet echt wel lachen om jouw verhaal. Via de chatroulette een vent uit Israël, hoe verzin je het . Inmiddels al een foto gezien?

Bliss: Ik snap je dilemma! Ik zou hem ook niet toe durven voegen op Facebook hoor, het is heel makkelijk om vanaf de zijlijn te zeggen dat je het wel moet doen, maar ik zou het dus ook niet zo snel doen.

Stuit: Leuk!! Is er al een serieuze date in de planning?

Caro: Ik denk dat je in een echt lastig pakket zit. Ik heb er zelf altijd enorm moeite mee om over iemand heen te komen, en zeker als je iemand nog dagelijks ziet lijkt het me lastig.

En as usual heb ik niets te melden hier

Ja dat is idd wat ik bedoel. En het is ook verdomd lastig het gevoel wat zo overheerst uit te schakelen. Dat lijkt alleen te kunnen op flinke afstand. Het is goed dat je schrijft, al schrijf je hem 10 mails bij wijze van. Versturen niet doen want ergens merk ik dat je er toch niet helemaal achter staat en bij twijfel nooit doen.

Het rotte is natuurlijk ook dat je hem op je werk steeds tegen komt. Sterkte meid

Blond: Nee nog niet we hebben gisteren pas voor het eerst gesproken. Ik had hem geliked op pepper en hij likete meteen terug. Sprak me aan en vervolgens de hele avond geklets. Een leuk, vlot gesprek het was echt gezellig.
Vervolgens op facebook toegevoegd.
Vanavond weer verder kletsen en wie weet komt er wel een afspraakje uit voort.

Daar zou ik niet te lang mee wachten . Weet je direct of hij in het echt ook zo leuk is.

heb een beetje schijt geloof ik hahaha

Jij hebt deze zomer toch ook een date gehad via Paiq? Of was dat iemand anders?

Stuiterbal schreef:Ja dat is idd wat ik bedoel. En het is ook verdomd lastig het gevoel wat zo overheerst uit te schakelen. Dat lijkt alleen te kunnen op flinke afstand. Het is goed dat je schrijft, al schrijf je hem 10 mails bij wijze van. Versturen niet doen want ergens merk ik dat je er toch niet helemaal achter staat en bij twijfel nooit doen.

Het rotte is natuurlijk ook dat je hem op je werk steeds tegen komt. Sterkte meid

Helemaal waar... ik kan er voorlopig nog niet 100% achter staan. En dat gaat makkelijker als je merkt dat de afstand er van alle kanten is. Zoals vandaag merk ik dat die afstand dus in een keer ook weer overbrugd kan worden en dan is het aan mij die afstand nog steeds op alle fronten te bewaren.. Die mail kan ik nog áltijd sturen. Dat hoeft niet vandaag, wellicht ook niet volgende week maar als ik er echt klaar voor ben. en weet je wat het is.. eenmaal verstuurd kan ik die mail niet meer terugdraaien.

Maar man oh man.. wat heb ik een liefdesverdriet. En het wordt ook niet echt minder ofzo. Ik word dus niet snel verliefd, en als ik het ben dan betekent het meestal ook echt iets. En nu dus ook...en wie met vuur speelt, moet op de blaren zitten..

Stuiterbal schreef: heb een beetje schijt geloof ik hahaha

Gewoon doen! En niet omdat ik daar nu zo'n held in ben, maar laatst had ik ook een gigantische leuke klik met iemand via een datingsite, in het echt viel het toch tegen. En dan kan je het maar beter nu weten dan pas over een tijd..

Stuiterbal schreef:Antibes: Jij ook een liefde ? Hoe en wat ik heb het gemist denk ik. Onmogelijk is het ?? Woont hij ver weg ??

Nou hier vanavond weer een afspraak om te "chatten" Hij heeft vannacht nachtdienst gehad en vanmorgen werd ik wakker en keek op facebook en hij heeft duidelijk tussen mijn foto;s zitten kijken hahaha. Allemaal likes Wahahah ik word er helemaal popiejopie van

Haha, een megasuf verhaal, op de vorige pagina door Blond wel aardig samengevat.. Eind november heb ik op chatroulette een leuk gesprek gehad met een jongen uit Israel. Toen skype en facebook uitgewisseld, na een week of 2 ook nummers.. En nu skypen/whatsappen we dagelijks en vinden elkaar helemaal leuk. Maar ik heb hem dus nog nooit gezien en ja hij woont dus ook nog ver weg... Goed geregeld toch? Jouw verhaal klinkt wel echt veelbelovend trouwens! En ik ben het eens met de andere meiden, gewoon binnenkort daten. Uit ervaring spreek ik dat 1) het echt niet minder spannend wordt als je het langer uitstelt en 2) dat het alsnog tegen kan vallen (en dan kun je het beter gelijk weten), maar vooral 3) als het wél heel leuk is en jullie elkaar helemaal geweldig vinden op een fantastische date, dan wil je dat toch ook niet uitstellen? Conclusie: alleen maar redenen om wel snel te daten dus.

@ Blond: ja, ik heb dus wel foto's gehad.. Facebook sowieso uitgewisseld de eerste avond en dus iedere avond skypen (videogesprekken). Dat is ook juist het rare, eigenlijk leer je elkaar juist heel erg kennen. Hij weet al dat ik mijn wenkbrauwen optrek als ik geirriteerd ben en ik ken bepaalde houdingen/blikken van hem ook al.

Caro schreef:
En ik vind het dus wel mijn eigen schuld dat ik hierin zit. ik kan soms echt enorm hard zijn voor mezelf en ik vind mezelf een volslagen idioot dat ik mijn hart heb verloren aan de verkeerde.

Dat vind ik echt jammer om te lezen. Want ik snap het hoor, ik zou zelf waarschijnlijk precies hetzelfde (ik baal nu ook al van mezelf hoe ver ik doorgegaan ben met mijn chatroulette-liefde, ik ga ook op de blaren zitten ergens komende maanden) hebben. Maar ergens, is het toch ook juist mooi dat je durft te hopen en te dromen? Als je je nou om de haverklap in een nieuwe onmogelijke liefde zou storten en jezelf helemaal nooit in de hand hield en continu gekwetst werd daardoor, ja, dan is het een ander verhaal. Maar zo bij één exemplaar stiekem toch dromen, dat vind ik geen slechte eigenschap hoor. Ik denk dat je ook niet al te hard voor jezelf moet zijn, dit is al lastig genoeg. Wat betreft de brieven/mails ben ik het eens met de andere meiden, veel schrijven en niets versturen.

@ BLond: Ja klopt ik heb even op paiq gestaan en toen ook een jongen ontmoet. Heb ik overigens nu nog wat contact mee. We hadden een date gepland maar ik heb gecanceld uiteindelijk omdat het niet goed voelde opeens. Hij liet wat meer het achterste van zijn tong zien en bleek behoorlijk in de shit te zitten. Omdat ik zelf toen niet lekker in mijn vel zat kon ik dat niet erbij hebben.
Dus goed met hem gepraat en de date gecanceld. Ik heb hem nog altijd niet ontmoet maar ook niet nodig. Hij heeft een vriendin gekregen en ben oprecht blij voor hem

Wie weet als ik vanavond in gesprek ben wat eruit komt. Hij heeft al te kennen gegeven dat hij verlegen is en niet snel een meisje die hij leuk vind aanspreekt in de kroeg ofzo. Dan is chatten toch de ideale oplossing :-)

Antibes: Hahahah geweldig je verhaal en helemaal niet suf. IK geef je volgend jaar gewoon op voor all you need is love !!!

@Caro: Een hele dikke knuffel ik zou willen dat ik iets voor je kon doen. Ik voel je verdriet bijna tot hier !

Ik lees hier nog altijd mee en leef heel erg mee met de verhalen van iedereen. Vind het alleen niet nodig om te posten want ik pas hier eigenlijk niet meer thuis, al ben ik hier wel begonnen..
Anyway, Caro, ik lees jouw verhaal ook mee en heb zo met je te doen. Alleen kan ik niet terugvinden waarom het nou met die collega niks kon worden..?

Haha, dat smste een vriendin van me maandag ook al Stuiterbal...

Antibes schreef:

Caro schreef:
En ik vind het dus wel mijn eigen schuld dat ik hierin zit. ik kan soms echt enorm hard zijn voor mezelf en ik vind mezelf een volslagen idioot dat ik mijn hart heb verloren aan de verkeerde.

Dat vind ik echt jammer om te lezen. Want ik snap het hoor, ik zou zelf waarschijnlijk precies hetzelfde (ik baal nu ook al van mezelf hoe ver ik doorgegaan ben met mijn chatroulette-liefde, ik ga ook op de blaren zitten ergens komende maanden) hebben. Maar ergens, is het toch ook juist mooi dat je durft te hopen en te dromen? Als je je nou om de haverklap in een nieuwe onmogelijke liefde zou storten en jezelf helemaal nooit in de hand hield en continu gekwetst werd daardoor, ja, dan is het een ander verhaal. Maar zo bij één exemplaar stiekem toch dromen, dat vind ik geen slechte eigenschap hoor. Ik denk dat je ook niet al te hard voor jezelf moet zijn, dit is al lastig genoeg. Wat betreft de brieven/mails ben ik het eens met de andere meiden, veel schrijven en niets versturen.

Wat een enorm lieve reactie! Ik ben gewoon écht hard voor mezelf en dit is een eigenschap die ik maar moeilijk kan veranderen. Ik kan mezelf hierom echt haten, juist omdat ik mezelf altijd in de hand hou. En dus nooit mezelf laat 'gaan'... dat is misschien het mooie eraan. Dat ik nu eens mijn gevoelens wél de overhand heb laten nemen en dat is me duur komen te staan.
Dus jij zegt ook 'niks sturen'? Want ergens zit er natuurlijk wel iets in om het vooral niet te versturen. Het scheelt al dat ik gewoon nu mijn verhaal kan doen en er ook voor uit kom. Ook hier bijvoorbeeld.. want omdat ik vind dat ik fout ben geweest, vind ik dat dus moeilijk. Kom er niet graag voor uit dat ik fout zat. En ik weet gelukkig: er is niks fysieks gebeurd. Ik zou zijn vriendin echt niet meer recht kunnen aankijken (die werkt hier ook).. dat vond ik nu al lastig.. laat staan als er dus wel iets was gebeurd. Niet dat wat er nu is gebeurd wel goed is hoor, zoals Euc al zei.. met het uitspreken van 'ik heb je lief' ging het al te ver.

Maar goed.. ik moet er dus nu wel mee zien te dealen helaas.. En het is zo verdomde lastig als je zo'n enorme aantrekkingskracht voelt en het zo gezellig hebt om dan weg te lopen.. Het is ook een klein bedrijf dus elkaar ontlopen gaat gewoon echt niet. Ik heb het geprobeerd, maar dan moet ik dus ook tijdens lunchpauzes niet meer mee gaan lunchen met de rest en dan raak je ook zo vervreemd van de rest. Plus dat ik het ook gewoon gezellig wil hebben..

Marsy28 schreef:Ik lees hier nog altijd mee en leef heel erg mee met de verhalen van iedereen. Vind het alleen niet nodig om te posten want ik pas hier eigenlijk niet meer thuis, al ben ik hier wel begonnen..
Anyway, Caro, ik lees jouw verhaal ook mee en heb zo met je te doen. Alleen kan ik niet terugvinden waarom het nou met die collega niks kon worden..?

Dank je :-). Ook Stuit voor haar lieve reactie.. Ik heb ook oprecht zoveel verdriet dat iedere dag een grote waas lijkt.. en dat de dagen maar aan elkaar geregen worden en er niet echt een lichtpuntje lijkt te ontstaan. Ergens. Zucht. Ik moet optimistisch blijven, blijven geloven en hopen in de liefde.. hoe moeilijk dat ook is (en trust me.. de negatieve emoties hierover zijn meer aanwezig dan de positieve).

Marsy... hij heeft een vriendin (die hier ook werkt) en twee kids. Daarnaast is het een enorme vrouwenflirt waardoor hij dus ook met een andere vrouwelijke collega loopt te sjansen en te doen. En misschien is hij ook wel oprecht niet echt verliefd op me (geweest). Who knows? We hebben zo ontiegelijk veel gedeeld, meegemaakt samen, ruzies gehad, emoties die aan beiden kanten heel hoog opliepen, zowel positief als negatief, we zijn er altijd wel samen uitgekomen. We hebben dagen gehad met non stop contact, van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat, we waren zó in elkaar verweven dat soms leek alsof dat het enige was waar we mee bezig waren. En dat gaat ergens wringen.. zeker als je in een situatie zit wat nergens naartoe gaat..

Ok, zit ff te brainstormen in de trein en heb een bericht opgesteld, wat vinden jullie ervan? Ik ben vaak nogal lang van stof, is dat erg?

Hi [naam],
Klopt het dat ik jou 2e kerstdag zag bij café [naam café] in [plaatsnaam] (wat ik daar deed is me nog een raadsel trouwens, haha)? Ik weet niet eens of je mij überhaupt (nog) kent, maar volgens mij zaten we soms bij elkaar in de klas in 5 en/of 6VWO. Er kwam een vage herinnering naar boven dat je met één vak voor me zat naast [naam klasgenoot], kan dat kloppen? Ik was ineens benieuwd wat jij daarna bent gaan doen en waar je inmiddels terecht bent gekomen Ik spreek verder bijna niemand meer van [naam school] namelijk, jij wel?
Groetjes!

Bliss schreef:Ok, zit ff te brainstormen in de trein en heb een bericht opgesteld, wat vinden jullie ervan? Ik ben vaak nogal lang van stof, is dat erg?

Hi [naam],
Klopt het dat ik jou 2e kerstdag zag bij café [naam café] in [plaatsnaam] (wat ik daar deed is me nog een raadsel trouwens, haha)? Ik weet niet eens of je mij überhaupt (nog) kent, maar volgens mij zaten we soms bij elkaar in de klas in 5 en/of 6VWO. Er kwam een vage herinnering naar boven dat je met één vak voor me zat naast [naam klasgenoot], kan dat kloppen? Ik was ineens benieuwd wat jij daarna bent gaan doen en waar je inmiddels terecht bent gekomen Ik spreek verder bijna niemand meer van [naam school] namelijk, jij wel?
Groetjes!

Je stelt wel erg veel vragen Blissje! Ik zou het iets korter houden :-). Ik zou gewoon iets zeggen van 'hee.. volgens mij heb ik je 2e kerstdag daar en daar gespot... kan dat? We zaten vroeger bij elkaar in de klas en ik vroeg me af wat je daarna bent gaat doen en waar je inmiddels terecht bent gekomen! Groetjes BLiss'

:-)

Caro schreef:

Bliss schreef:Ok, zit ff te brainstormen in de trein en heb een bericht opgesteld, wat vinden jullie ervan? Ik ben vaak nogal lang van stof, is dat erg?

Hi [naam],
Klopt het dat ik jou 2e kerstdag zag bij café [naam café] in [plaatsnaam] (wat ik daar deed is me nog een raadsel trouwens, haha)? Ik weet niet eens of je mij überhaupt (nog) kent, maar volgens mij zaten we soms bij elkaar in de klas in 5 en/of 6VWO. Er kwam een vage herinnering naar boven dat je met één vak voor me zat naast [naam klasgenoot], kan dat kloppen? Ik was ineens benieuwd wat jij daarna bent gaan doen en waar je inmiddels terecht bent gekomen Ik spreek verder bijna niemand meer van [naam school] namelijk, jij wel?
Groetjes!

Je stelt wel erg veel vragen Blissje! Ik zou het iets korter houden :-). Ik zou gewoon iets zeggen van 'hee.. volgens mij heb ik je 2e kerstdag daar en daar gespot... kan dat? We zaten vroeger bij elkaar in de klas en ik vroeg me af wat je daarna bent gaat doen en waar je inmiddels terecht bent gekomen! Groetjes BLiss'

:-)

Eens met Caro gewoon kort houden. Als er interesse is, kun je vanzelf daarna verder vragen ;-)

Ik zou het ook kort houden Bliss, die vragen kunnen altijd nog als je eenmaal in gesprek bent

Stuiterbal, veel plezier vanavond met jullie 'chatdate'

Antibes, toch vind ik jouw verhaal wel heel leuk klinken. Hij zit aan de andere kant van de wereld, maar jullie vinden elkaar wel heel erg leuk. Mooi dat dat toch kan door elkaar alleen maar te spreken!

Ja ik dacht al dat t te lang was. Als ik zo thuis ben, ga ik er ff voor zitten!

Bliss; super leuk! Echt gewoon een bericht sturen hoor, je hebt best een makkelijke ingang bij hem toch?

Antibes; ik vind jouw verhaal zo leuk om te lezen haha maar snap wel dat het voor jou ook frustrerend is.