Re: Klapperende eierstokken, maar nog niet te realiseren..

Arwyn wo 3 okt 2012 - 3:05

Hangt allemaal af van de economie hè.
In het noorden is sowieso weinig werk, in het onderwijs ook, tel dat maar eens bij elkaar op.. Vriend zit in eenzelfde situatie, als er al eens een vacature is, is het uitzendwerk.
Maar ach, als je sommige verhalen hoort nu, mogen we echt niet klagen hoor. Kunnen prima rondkomen samen.

Marin wo 3 okt 2012 - 3:08

Nou ja inderdaad, count your blessings. En die tijd komt ook echt wel.

studiebol wo 3 okt 2012 - 3:17

Arwyn schreef:Wij zaten gister op de bank Uitstel van executie te kijken. Zegt mijn vriend opeens in de reclame dat als wij nou allebei een vaste baan hadden en een ander huisje, hij klaar zou zijn voor trouwen en kindjes
Meestal zegt hij gewoon 'Ooit, maar nu nog niet', maar het is dus echt een geldkwestie.. Ach ja, niks nieuws onder de zon, dat is ook gewoon zo. Niet dat we gelijk de pil de deur uitdoen als we nu opeens een vaste baan zouden hebben, maar toch. Over 10 jaar kijken we wel eens verder, haha

Marin: Niet naar babykleertjes kijken!! Slecht voor de eierstokken en portemonnee, haha.

Jeuh Arwyn... dat zijn de dingen je vriend moet zeggen Very Happy

Arwyn wo 3 okt 2012 - 3:28

Stokstaartje wo 3 okt 2012 - 9:35

@ slakje: sterkte met de therapie. Ik hoop dat jullie er uit komen smile

@Discordia: Ik denk dat elke vrouw wel onzeker is over het moederschap en of ze wel een goeie moeder is..

@Arwyn: dat zijn heeeeele gunstige opmerkingen Razz

En ook ik vermoed dat het wel wat eerder zal worden dan 10 jaar haha

@All: Afgelopen maandag had ik mijn sollicitatiegesprek voor leerling OK assistent. Vandaag waren er ook nog weer gesprekken en om 16 uur kreeg ik ineens telefoon. Ze waren er al uit en ik ben door het gesprek heen! Volgende week vrijdag heb ik mijn assessment en als dat allemaal goed is en ze nog steeds een goed gevoel bij me hebben dan mag ik volgend jaar maart aan de opleiding beginnen!!! :shock:

Ik bedacht me ineens dat ik tijdens mijn opleiding een doorstroom module heb gevolgd voor HBO-V. Je kon dan kijken op je de HBO-V leuk vond en of je dat niveau aan kon. Als je dat haalde kon je deze laten zien en had je 'bewijs' dat je HBO niveau denkniveau hebt. Ik had er een 8 op dus heb daar even flink mee gezwaaid hahaha. Ook had ik al eens eerder een capaciteitentest (assessment) gedaan bij een andere sollicitatieronde en daar scoorde ik 'hoog' op. Uiteraard heb ik daar ook even flink mee gezwaaid. Misschien heeft dit alles toch een beetje extra geholpen naast de antwoorden die ik heb gegeven op de vragen natuurlijk...Nu maar hopen dat het allemaal goed gaat en ik volgend jaar kan beginnen met de opleiding!

RYW wo 3 okt 2012 - 10:18

Wat fijn stokstaartje! Spannend!

Slakje, ik kan me voorstellen dat je er in de huidige situatie niet aan kan beginnen. Ik hoop dat de therapie uitpakt zoals je hoopt..

Discordia: je zegt al jaren dat je geen goeie moeder zou zijn, dus je bent er al wel een tijd mee bezig geweest en hebt erover nagedacht. Je zag/ziet jezelf dan wel als moeilijke moeder, maar toch zit er genoeg gevoel voor om er in ieder geval over te denken. Je moet natuurlijk je eigen keuzes maken, maar jij bent je in ieder geval heel erg bewust van je eigen persoonlijkheid, je eigen problemen en wat dat voor gevolgen zou kunnen hebben. Daarmee kwalificeer je jezelf in mijn ogen al gelijk als betere moeder dan heel wat mensen die zich er zomaar in zouden storten terwijl ze onbewust met dezelfde problematiek worstelen als jij, of, erger nog, denken dat het allemaal wel mee zal vallen en dat alles één grote roze wolk van geluk en vrede zal zijn. Nou, dan had ik liever jou als moeder Wink

Mijn vriend zei er ook weer wat over van de week. We hadden het over hoe veel zijn leven veranderd is in korte tijd (negatief in de situatie met zijn zoon, positief in de zin van: ineens 2 (!) nieuwe banen na lange werkeloosheid, heel veel meer bij ons zijn ineens) en ik vroeg hem of hij, met al die veranderingen, nog steeds stond achter de toekomstplannen die hij met mij had gemaakt. En ja, zei hij, daar staat hij volledig achter. Hij keek me zelfs een beetje gek aan, zo van: ja natuuuuuurlijk, gek mens Wink

en hij zei ook, ja, tussen ons zit het zó goed, het komt niet eens in me op onze plannen te wijzigen, volgend jaar zomer lijkt me een mooi moment om aan een kindje te beginnen en om maar gelijk te trouwen ook Wink

daar schrok hij zelf een beetje van en zei, dit is geen aanzoek hoor, als ik je vraag, dan vraag ik je ook écht Wink

maat heel lief en fijn was het wel.

Gast za 13 okt 2012 - 20:43

Morgen gaan we navraag doen bij de bank of we een hypotheek kunnen krijgen. Als het kan gaan we bij een huisje kijken (waar ik al op aas sinds het te koop staat, twee jaar geleden). Dat zou echt een gezinswoning zijn, met een ruime woonkamer met keuken (goed voor het overzicht tijdens het koken), 4 slaapkamers, een badkamer op dezelfde verdieping als de slaapkamers, grotere tuin. Ik zie ons er al helemaal wonen, ook al moet er grondig verbouwd worden.
Spannend!

Chocoholic za 13 okt 2012 - 22:56

Nou, na een tijdje te hebben meegelezen in dit topic meld ik me ook:

Toen mij als klein meisje werd gevraagd wat ik later wilde worden, was mijn antwoord altijd 'mama'. En als tiener heb ik altijd gezegd dat ik 'jong' moeder wilde worden; rond een jaar of 20/21. Nu ben ik 26, dus het is iets anders gelopen dan ik had verwacht, haha. Ondanks de twijfels die ik soms heb (à la 'dan heb ik een HUGE verantwoordelijkheid', 'dan zit ik 'vast' aan iets/kan ik niet veel meer ondernemen' en 'dan zal ik me 24/7 zorgen maken laughcry

) weet ik gewoon dat ik niks liever wil in dit leven dan moeder worden. Helaas heb ik een vriend (ook 26) die nog niet eens zeker wil of hij kinderen wil; hij vind het in ieder geval een 'ver-van-mijn-bed'-show. Ook al zeg ik dat ik ze NU ook nog niet wil (zit in mijn laatste studiejaar en wil graag nog reizen) maar dat ik wel graag wil weten of hij ze in ieder geval ooit wil, dan zegt hij nog steeds dat hij het niet weet. En hij wil zich er ook niet mee bezig houden. Zou het zijn dat hij bang is als hij zegt dat hij ze ook ooit wil, dat ik ze dan stante pede wil? Een soort van mannen-logica zeg maar? I sure hope so. :nopompom:

Arwyn zo 14 okt 2012 - 0:09

Chipp: Ohh, leuk zeg! En spannend ook smile

Een echt huisje, dat zou ik ook wel willen.
Ik duim voor je dat het allemaal kan!

Choco: Dat lijkt mij best lastig. Ik heb aan het begin van onze relatie het al met vriend over kinderen gehad. Ik wist gewoon heel zeker dat ik kindjes wil en als hij dat niet zou willen, hield het voor mij eigenlijk al op. Als hij nu dan nog zou zeggen 'Ik weet het niet' zou ik dat wel lastig vinden.. Maar hé, wie weet komt het nog! Mijn vriend is er ook heel terughoudend over. Heel soms zegt-ie opeens dat hij het wel zou willen, maar meestal is het 'Ja, later'.

Stokstaartje: Hoe is je assessment gegaan? Hoop dat je erdoor bent!

RYW: Dat zijn wel leuke dingen om te horen! smile

Ik heb echt weer even kriebels hoor, haha. Maar echt om gewoon verder te gaan zeg maar. Als het aan mij ligt, gaan we volgend jaar verhuizen (wel huren, maar wel een echt huisje ipv een flat), in 2014 trouwen en daarna bezig voor een kindje, haha. Maar eerst maar eens werk krijgen..

Stokstaartje zo 14 okt 2012 - 2:41

@Chipp: SPANNEND ik duim voor je dat het allemaal gaat lukken wat je graag wil!

@Choco: dat lijkt me verschrikkelijk lastig. Gelukkig denken mijn vriend en ik er vanaf het begin af aan hetzelfde over. Liever gister dan vandaag kindjes maar het kan nog niet. En dat al 5 jaar. Wordt wel steeds moeilijker om er niet aan te denken en er niet aan toe te geven....

@Arwyn: wat lief dat je er naar vraagt! Het assessment is supergoed gegaan. Heb erg hoog gescoord bij de 2 intelligentie testen en de persoonlijkheidstest is ook positief. Ze geven dan ook een positief advies uit naar de sollicitatie commissie. Aankomende vrijdag moet ik weer heen en ga ik de testresultaten en het verslag bespreken met de mw die het assessment heeft afgenomen. Ik kan dan zelf nog toelichtingen geven op het verslagje en dan gaat het pas echt naar de sollicitatiecommissie. Daarna hoor ik of ik definitief ben aangenomen of dat ze er toch nog vanaf zien....Dus het blijft nog even spannend..

Arwyn ma 15 okt 2012 - 0:23

Goed nieuws dus Stokstaartje!
Fijn zeg smile

Vrijdag dus je laatste inbreng en dan is het afwachten.. Het klinkt tot nu toe allemaal positief, dus ik hoop voor je dat je het wordt smile

Stokstaartje ma 15 okt 2012 - 1:10

Ja klinkt en voelt allemaal heel positief idd. Ik hoop ook echt dat ik word uitgekozen...

Pff gisteren echt weer even heel heel moeilijk gehad over het feit dat we nog niet kunnen toegeven aan onze kinderwens...Gelukkig wel goed met mijn vriend er over kunnen praten, omdat hij precies hetzelfde voelt als ik...Dat maakt het overigens ook wel weer moeilijk, want ja waarom gaan we er dan niet gewoon voor...owja geld, ruimte en hij wil graag trouwen...

Gast ma 15 okt 2012 - 3:11

Spannend Stokstaartje! Ik herken je dubbele gevoelens ook wel. In mijn hoofd gaat het zo:

Het is verstandiger om meer baanzekerheid te hebben, dan kunnen we ook voor een echt huisje gaan en het meteen inrichten zoals we willen. Een kindje zou dat moeten wachten. Maar ik wil een kindje. Ik kan weer meer van een kindje genieten als we geen financiële zorgen hebben en een praktisch huis. Maar ik wil kindje. Het huisje duurt dan wel langer en misschien is het wel verkocht of wordt mijn contract niet verlengd. MAAR IK WIL EEN KINDJE!

Stokstaartje ma 15 okt 2012 - 3:17

whaha ja heel goed omschreven...zo gaat het echt!

Parisienne ma 15 okt 2012 - 3:39

Oke, vandaag heb ik even een kriebel-moment. Ik zag een moeder met een mini-baby in de draagdoek en toen was het moment daar: ik wil nog een kindje! Ik heb N. nog nooit gedragen in een draagdoek, daar heb ik achteraf spijt van. Een eventueel volgend kindje wil ik wel dragen. Heerlijk slapend bij mij in de doek. En dan ga je verder dromen.. zo'n lief klein baby'tje op je buik en in je armen, weer die schattige kleine kleertjes.. *zucht*

Eerst afstuderen, een baan zoeken en verhuizen :nopompom:

Stokstaartje ma 15 okt 2012 - 3:43

ja ook dat is zo herkenbaar. En juist altijd op de momenten dat ik weer zo'n kriebelmoment heb zie ik echt OVERAL zwangeren vrouwen lopen....Hebben jullie dat ook??

Gast ma 15 okt 2012 - 3:46

Er is gewoon een invasie van schattige baby's, mooie zwangerschapsbuikjes en lieve babykleertjes, minimaal drie jaar al. Echt, ik zeg het je, een invasie!

Thunder ma 15 okt 2012 - 3:47

Ik wil ook! Met een beetje geluk wordt dat in 2013, maar dat zien we wel. Wij moeten eerst nog naar de klinisch geneticus ergens in december en aan de hand van die uitslagen besluiten we wat we doen. Maar dat verrekte wachten...blegh! smile

Marin ma 15 okt 2012 - 4:04

Oh wat lief Parisienne, van dat soort momentjes smelt ik ook altijd en ik heb hetzelfde gevoel bij draagdoeken als jij.

Ik zag vanmiddag in de supermarkt zo'n schattige tweeling (van 1,5 ong) in de wagen zitten. Ze leken zo op elkaar en ik was meer met ze aan het 'spelen' door middel van oogcontact, zo lief. Dan zie je die oogjes echt lachen.

Ik bedacht me laatst iets moois, iets waarmee ik iets meer rust heb gekregen..

Ik wil zo graag kinderen en weet dat die tijd echt nog wel komt enzo. Maar ineens realiseerde ik me dat ik gewoon niet steeds zo kijkend naar de toekomst moet leven, maar ook echt in het nu moet leven. NU is de tijd dat ik nog alleen ben met m'n vriend, dat we nog samen vol rust kunnen genieten van elkaar, dat ik nog zonder kinderen boodschappen kan doen, naar de stad kan gaan, vriendinnen opzoeken, reizen, en kan genieten van alles. Ik weet zeker dat een kindje m'n leven echt heel erg zal verrijken, maar ineens besefte ik me: Als ik een kindje heb, dan is hij/zij daar voor altijd. Dan ben ik moeder voor altijd. Ook als de kinderen ouder zijn. Moeder blijf je. Die rol wil ik echt heel graag gaan vervullen, maar jeetje, wat is het eigenlijk ook bijzonder om nog NIET moeder te zijn. Nu mag ik soms nog best asociaal even egoistisch alleen aan mezelf denken, lekker uitslapen tot wanneer ik wil, en lekker doen wat ik wil. Die gedachte vond ik ook wel even fijn: Dat ik nu een kinderwens heb voor later, betekent niet dat ik nu niet 'mag' genieten van m'n leven. Ik moet gewoon echt realiseren dat het ook heel fijn is om die periode van niet-moeder te zijn te waarderen. Daarna ben ik voor altijd moeder en krijg je die niet-moeder periode nooit meer terug.

Snap je?

Stokstaartje ma 15 okt 2012 - 4:10

@Parisienne: ik wil trouwens ook wel graag gaan dragen in een draagdoek of draagzak. Vroeger had ik als kind al een draagzak waar mijn pop in zat. Die droeg ik dan van voren.

@Chipp:Whaha voor mijn gevoel al 10 jaar! Ik wist toen al dat ik heel graag kinderen wilde en was toen al bezig met aftellen. Dit jaar hoopte ik en inmiddels wij om er in 2013 voor te kunnen gaan. Ik ben alleen bang dat het toch eerder 2014 zal worden.

@Rataplan: wachten is echt verschrikkelijk. Waarom moeten jullie dan eerst naar de geneticus als ik vragen mag?

@Marin: ik hou mezelf altijd een beetje voor de gek. Dat wat jij beschrijft heb ik al gedaan. Eigenlijk heb ik alles al gedaan en er is niets meer wat werkt. Mijn eierstokken klapperen overal dwars doorheen!!

Gast ma 15 okt 2012 - 4:10

Marin schreef:Oh wat lief Parisienne, van dat soort momentjes smelt ik ook altijd en ik heb hetzelfde gevoel bij draagdoeken als jij.

Ik zag vanmiddag in de supermarkt zo'n schattige tweeling (van 1,5 ong) in de wagen zitten. Ze leken zo op elkaar en ik was meer met ze aan het 'spelen' door middel van oogcontact, zo lief. Dan zie je die oogjes echt lachen.

Ik bedacht me laatst iets moois, iets waarmee ik iets meer rust heb gekregen..

Ik wil zo graag kinderen en weet dat die tijd echt nog wel komt enzo. Maar ineens realiseerde ik me dat ik gewoon niet steeds zo kijkend naar de toekomst moet leven, maar ook echt in het nu moet leven. NU is de tijd dat ik nog alleen ben met m'n vriend, dat we nog samen vol rust kunnen genieten van elkaar, dat ik nog zonder kinderen boodschappen kan doen, naar de stad kan gaan, vriendinnen opzoeken, reizen, en kan genieten van alles. Ik weet zeker dat een kindje m'n leven echt heel erg zal verrijken, maar ineens besefte ik me: Als ik een kindje heb, dan is hij/zij daar voor altijd. Dan ben ik moeder voor altijd. Ook als de kinderen ouder zijn. Moeder blijf je. Die rol wil ik echt heel graag gaan vervullen, maar jeetje, wat is het eigenlijk ook bijzonder om nog NIET moeder te zijn. Nu mag ik soms nog best asociaal even egoistisch alleen aan mezelf denken, lekker uitslapen tot wanneer ik wil, en lekker doen wat ik wil. Die gedachte vond ik ook wel even fijn: Dat ik nu een kinderwens heb voor later, betekent niet dat ik nu niet 'mag' genieten van m'n leven. Ik moet gewoon echt realiseren dat het ook heel fijn is om die periode van niet-moeder te zijn te waarderen. Daarna ben ik voor altijd moeder en krijg je die niet-moeder periode nooit meer terug.

Snap je?

Ik denk dat dit een goede instelling is. Geniet ook van het leven met je man/vriend. Ik lees hier veel "ik wil een kind", " ik wil jong moeder worden" etc. Het klinkt zo dwingend, alsof je geluk van een baby krijgen afhangt, alsof je leven met je vriend/man nu nog niet volwaardig is. Soms lukt het ook niet. Ben blij met wat je nu hebt en hoop dat je in de toekomst een kind mag krijgen als de tijd er rijp voor is.

Marin ma 15 okt 2012 - 4:18

Ik ben zelf altijd heel erg bang geweest dat ik onvruchtbaar blijk te zijn. Ik weet niet waarom, ik denk dat het met name de angst is omdat mijn kinderwens zo groot is. Ik heb er geen gegronde reden voor om te denken dat het echt zo zou zijn. Dat zou ik wel heel eng vinden, als we echt de beslissing nemen dat we op dat moment voor een kindje proberen te gaan, en het blijkt na een tijd dat het er niet in zit. Dan is gevoelsmatig je knop al om, en moet je 'm weer terugschakelen. Daarom zou ik nooit willen dat het krijgen van een kind zo'n grote rol gaat spelen, ook als het niet of moeilijk lukt. Maar dat lijkt me erg moeilijk. Vind ik erg knap, Ecrits, dat jij zo veel andere dingen weet te waarderen in je leven. Dat is erg belangrijk. Ik hoop overigens wel dat het het mooiste en belangrijkste is wat ik mag doen in m'n leven. Ik hoop er echt héél erg op. En kan echt niet wachten tot die periode kan beginnen. Maar ik wil niet dat dat het enige is waar ik voor leef. En met name wil ik ook gewoon genieten van het niet-moederschap nu. Daarna ben ik moeder voor eens en altijd en zal ik misschien zelfs soms eens met weemoed terug denken aan 'toen ik nog geen moeder was'. Dat krijg ik niet meer terug. Dus geniet er dan nu ook maar echt van. Vind ik op zich wel een mooie gedachte.

Stokstaartje ma 15 okt 2012 - 4:45

Daar ben ik ook erg bang voor dat het niet weggelegd is voor ons. Daar wil ik nog niet teveel aan denken net zoals ik nog niet teveel probeer te denken aan kindjes. Mocht het zo zijn dat het niet voor ons weggelegd is dan zie ik dat dan wel weer. Niet teveel beren op de weg zien zegt mijn moeder altijd Razz

Ook ik probeer dus niet te ver meer in de toekomst te kijken aangezien ik al meerdere malen op mijn smoel ben gegaan door dingen te plannen en dat dat niet uitkwam...

Gast ma 15 okt 2012 - 4:58

Kan me goed in jouw tekst vinden Marin, maar toch zit er een stemmetje achter in mijn hoofd dat zegt, nee het moet NU! Het is dat mijn vriend het NU niet wil, maar anders.. Laughing

Ik ben ook enorm bang dat het ons niet gegund is, maar dat komt meer omdat mijn vriend vroeger een liesbreuk & gedraaide bal heeft gehad, waardoor hij/ik bang zijn dat het wellicht minder werkt. Maar dat willen we niet weten, dat zien we dan wel weer. Yes

Thunder ma 15 okt 2012 - 5:14

Stokstaartje: Mijn jongste zoon heeft een chromosoomafwijking die erfelijk kan zijn. Daarom worden wij ook getest. Om uit te sluiten of mijn man of ik de afwijking ook hebben.

Gesponsorde inhoud