Ik vind dit zo'n stomme opmerking..

Ik kan daar ook echt niet tegen. Hoor ook vaak J is zo.makkelijk, een tweede valt echt tegen. Grrrrrr dat zien we dan wel weer. Kan.ik me nu nog niet druk om maken.

Susan, dat is.ook niet leuk. Juist knap van E!

ik kreeg altijd te horen zo dat is snel achter elkaar. nou je zal het heel druk krijgen

en ook nu wil je zeker een jongen. iedere keer als antwoord als het maar gezond is

*

Hier ook herkenning ja.


Tijdens mijn zwangerschap:

We gingen af en toe samen naar een hotelletje/dagje weg: 'geniet er nu maar van hoor, want samen dingen doen zit er straks niet meer in'

Toen ik een keer lekker geshopt had: 'ja dat doe je nu nog voor jezelf, maar als de baby er straks is'.

Toen de baby er net was:

'ja geniet er nu maar van, straks is ze groot!' (en dan valt er niets meer te genieten?)

Wij vinden onze dochter gewoon hartstikke leuk, maar als we dat vertellen krijgen we 'ja geniet er nu maar van, straks als ze loopt is het wel anders'.



Zou dat door blijven gaan tot ze volwassen is? Soort van 'geniet er nu maar van, straks is ze een puber?'. Zouden die mensen zelf soms niet al te veel genieten van hun kinderen dat dat hun stokpaardjes zijn geworden? Kan me voorstellen dat het met een 2e nog wel erger wordt ja..

_Lana_ schreef:@ Nicci: Ja die mensen die alles negatief benaderen. Alsof je leven ophoudt als je kinderen krijgt?! Ja je levert wel in, maar daar kies je toch bewust voor?
Als het allemaal zooo negatief zou zijn, dan zou toch niemand meer kinderen krijgen?
Ik neem het allemaal maar met een korreltje zout, want ik geniet hartstikke van die kleintjes. Er komen vast nog wel moeilijkere periodes aan, maar verder is het ook vooral genieten.

Ja inderdaad! En dan helemaal in de kraamweek dat soort dingen zeggen. Ik vond het zó fijn als mensen zeiden 'oo het wordt alleen maar leuker! Elke fase is genieten hoor!'. Kijk dat je bewust af en toe moet genieten dat mag zeker gezegd worden. Maar doen alsof je kind je zo in de schoot is geworden en 'zoek het maar uit' en het daardoor allemaal zó zwaar vindt en negatief benaderd, daar hou ik niet zo van.

En inderdaad, natuurlijk is het wel eens zwaar en heb je gebroken nachten en functioneer je soms op minder slaap dan je ooit had kunnen denken. Ik denk dan altijd maar 'hier hebben we zelf voor gekozen'. Dat relativeert de boel onmiddelijk.

Ik hoor nu al zoveel negatieve opmerkingen. Vooral van oudere mensen. Waar slaat dat op, vinden ze het soms leuk je een slecht gevoel aan te praten? Voelen ze zichzelf dan beter? Vind het ook zeer ergerlijk.

Nou persoonlijk snap ik die opmerking dat er van genoten moet worden wel. Als ik zie hoe ontzettend snel dit eerste jaar is gegaan.. Ik ben het eigenlijk wel gewoon eens met die opmerking. Tuurlijk geniet je van elke fase, maar je sluit ook een andere af. En ik vind niet dat die opmerking impliceert dat je van een andere fase niet kan of mag genieten.

Maar de opmerking over dat een tweede niet zo makkelijk wordt.. Die kan ik ook wel uitkotsen.

Sommige opmerkingen zijn zo herkenbaar! Van het genieten heb ik trouwens ook vaak gehoord, maar daar ben ik het inmiddels wel mee eens. Het gaat allemaal zo ontzettend hard de tijd, het glipt je gewoon door de vingers.

Wat ik regelmatig hoor is inderdaad de opmerking van 'wacht maar tot ze ouder is, dan....'

Natuurlijk zou dit kunnen, je weet nooit hoe het gaat lopen. Alleen juist daarom vind ik het niet nodig om op een negatieve manier op de zaken vooruit te lopen. En ik hoop er zelf ook altijd nog bij te zijn wat opvoeding betreft, al heb je natuurlijk niet alles in de hand.

Ik heb echt een hekel aan die opmerkingen die doen suggereren dat je leven na het krijgen van een kind 'voorbij' is. Dat je dan nooit meer leuke/gekke/spannende dingen kunt doen. Dat je dan een suf en degelijk huismoedertje wordt, zoiets. Vreselijk vind ik dat.

_Lana_ schreef:Daar heb je ook wel gelijk in hoor Susan. En mensen bedoelen het meestal echt wel goed, dus ik vind dat verder prima.
Maar er zijn ook opmerkingen die iets tactischer kunnen, zoals: Goh, jij liever dan ik?! Dan denk ik: Okee dat kan ik me wel voorstellen, sommige mensen zouden gewoon liever geen tweeling willen, maar wat is de meerwaarde om dit tegen mij te zeggen?

En nogmaals, ik krijg ook heeel veel leuke en lieve reacties hoor, maar dit was even een kleine ( negatieve ) greep uit de reacties .

Nee, daar heb je ook gelijk in, ik vind dat ook heel raar om tegen iemand te zeggen.

Ik denk dat een heleboel mensen het positief bedoelen, maar het helaas niet zo positief weten te verwoorden. De standaardzin 'geniet er maar van' wordt volgens mij voornamelijk gezegd omdat de tijd zo ontzettend snel voorbij gaat. Voor je het weet zitten de kindjes in een andere levensfase en heb je misschien niet bewust genoeg van de voorgaande tijd genoten. Ik merk nu ook wel eens dat ik me bezig houd met voeden, verschonen, huishouden, boodschappen etc. Dan is de dag ineens voorbij zonder dat ik echt bewust aan het genieten was (om het zo maar te zeggen). Volgens mij doelen de meeste mensen daarop met hun 'geniet ervan'.

Overigens vind ik de opmerkingen die er soms bij worden geplaatst, zoals 'het wordt alleen maar drukker, moeilijker, zwaarder etc.' ook wel jammer. Ook dat is waarschijnlijk niet verkeerd bedoeld, maar het komt wel erg negatief over.

Bij die 'wacht maar' opmerkingen krijg ik altijd het gevoel dat degene die de opmerking maakt even wil laten merken dat hij of (meestal) zij meer ervaring heeft met het ouderschap en er dus een meer realistische kijk op heeft, meer door de wol geverfd is. Ik zie het dus meer als een soort ijdelheid dan als het geven van een advies.

Susan schreef:

'Het is gewoon een kwestie van discipline.'

Eigenlijk zeggen ze daarmee dat het je eigen schuld is, mensen moeten is nadenken voordat ze hun mond opendoen.

Printje, hier een vrij 'moeilijk' eerste kindje. Het is een schatje hoor maar wel een handenbindertje. Veel problemen gehad met slapen en hij wilde altijd alleen maar bij mij zijn, nooit langer dan 5 minuten in de box enz. Toen ik zwanger was en af en toe zei dat het nogsteeds best zwaar was met J. als hij weer is weken lang amper sliep kreeg ik ook standaard de opmerking ' nou wacht maar tot de tweede er is, dan krijg je het pas zwaar. Dit is nog niks.' Daar kon ik zo boos om worden, net alsof al die nachten wakker zijn niks waren.
Nu is de tweede er en slaap meer dan een jaar geleden. M. is heel lief en en een vrij makkelijk meisje. Mensen willen gewoon wat te zeggen hebben denk ik en weten niet wat ze anders moeten zeggen.

*

Susan schreef:

Tania schreef:

Susan schreef:

'Het is gewoon een kwestie van discipline.'

Eigenlijk zeggen ze daarmee dat het je eigen schuld is, mensen moeten is nadenken voordat ze hun mond opendoen.

Het is vooral mijn schoonvader die dat zegt, hij 'heeft niks met autisme' en hij vindt meestal dat Ezra 'het maar gewoon moet leren' en dat het gewoon een kwestie van discipline is.

Dat lijkt me echt heel naar, dat je geen begrip krijgt van je eigen schoonvader en notabene OPA van je kindje.
Zeker omdat hij toch van dichtbij kan zien hoe zwaar jullie het ermee hebben.

_Lana_ schreef:

Susan schreef:

Tania schreef:

Susan schreef:

'Het is gewoon een kwestie van discipline.'

Eigenlijk zeggen ze daarmee dat het je eigen schuld is, mensen moeten is nadenken voordat ze hun mond opendoen.

Het is vooral mijn schoonvader die dat zegt, hij 'heeft niks met autisme' en hij vindt meestal dat Ezra 'het maar gewoon moet leren' en dat het gewoon een kwestie van discipline is.

Dat lijkt me echt heel naar, dat je geen begrip krijgt van je eigen schoonvader en notabene OPA van je kindje.
Zeker omdat hij toch van dichtbij kan zien hoe zwaar jullie het ermee hebben.

Ja dat lijkt me ook inderdaad. Vind je het niet moeilijk om verder 'normaal' met hem om te gaan?

Susan schreef:Bij die 'wacht maar' opmerkingen krijg ik altijd het gevoel dat degene die de opmerking maakt even wil laten merken dat hij of (meestal) zij meer ervaring heeft met het ouderschap en er dus een meer realistische kijk op heeft, meer door de wol geverfd is. Ik zie het dus meer als een soort ijdelheid dan als het geven van een advies.

Dat is precies wat ik bedoel inderdaad. Dat gevoel krijg ik er ook bij.

Susan schreef:

Tania schreef:

Susan schreef:

'Het is gewoon een kwestie van discipline.'

Eigenlijk zeggen ze daarmee dat het je eigen schuld is, mensen moeten is nadenken voordat ze hun mond opendoen.

Het is vooral mijn schoonvader die dat zegt, hij 'heeft niks met autisme' en hij vindt meestal dat Ezra 'het maar gewoon moet leren' en dat het gewoon een kwestie van discipline is.

Ai, dat lijkt me vrij pijnlijk. Juist omdat het iemand is die wel dichtbij staat. Hebben jullie veel contact met hem of niet?
Overigens merk ik wel vaak dat het de 55-65+ groep is die zo denkt, omdat autisme en andere stoornissen in hun tijd bijna niet voorkwamen. Ik denk dat het toen evenveel voorkwam, maar het vaak niet als zodanig herkend werd, waardoor die personen in kwestie het erg lastig hadden. Nu is er tenminste (goede) hulp.

*

Pff wat een verhaal Susan. Lijkt me ongelooflijk zwaar en frustrerend op die manier. Hoe reageerd je man er dan op? Hebben jullie er al eens over gepraat met je schoonouders?

*