Stoppen met anti depressiva

Discordia schreef:Waarom slikken/slikten jullie AD?

Ik slikte het wegens een depressie en paniekaanvallen.

Zelda schreef:

Discordia schreef:Waarom slikken/slikten jullie AD?

Ik slikte het wegens een depressie en paniekaanvallen.

Oke. Want ik vraag me altijd af of een AD geen symptoombestrijder is. Ga je wel aan de slag met de oorzaak van die dingen?

shygirl87 schreef:ik wil er ook mee stoppen, het is rotzooi en als ik amber moet geloven heeft gezond eten ook invloed op je stemming(in de zin van beter...) ik ben nu stabiel al bijna 2 jaar alleen mijn psychiater zegt dat ik ze nog minstens 5 jaar moet slikken omdat ik 17 jaar depressief ben geweest

Waarom zo lang? Is dan de kans op terugval groter?

Discordia schreef:

Zelda schreef:

Discordia schreef:Waarom slikken/slikten jullie AD?

Ik slikte het wegens een depressie en paniekaanvallen.

Oke. Want ik vraag me altijd af of een AD geen symptoombestrijder is. Ga je wel aan de slag met de oorzaak van die dingen?

Door de AD heb ik nu geen paniekstoornis meer. Verder werd ik er heel 'vlak' van, ik weet dus niet zeker of het wel geholpen heeft tegen mijn depressie.

Ik heb heel langzaam afgebouwd, gebruikte 60mg fluoxetine/prozac en heb per 2 maanden steeds 10mg eraf gedaan. De laatste 10mg heb ik geloof ik daarna ook nog evenom de dag genomen, gewoon omdat ik het eng vond. Met die langzame afbouw heb ik geen klachten gehad. Ik heb veel meer lastvan de opbouw gehad.

Ik hoor regelmatig mensen praten over AD en vlak worden.

Volgens mij bestaat de illusie dat een AD je uit een depressie haalt en gelukkig maakt. Maar dat is absoluut niet het geval.
Een AD is een demper, het dempt je gevoelens, zowel je positieve als je negatieve. Dus dat het je vlak maakt is juist heel logisch.
Dat vlakke is natuurlijk niet altijd wenselijk, maar in een depressie zorgt het wel dat je de diepe dalen niet meer zo hebt. Als je je op den duur beter gaat voelen willen de positieve dingen ook niet zo positief meer voelen, en dan is het tijd om af te bouwen of te stoppen.
Dat vlakke is dus volgens mij juist wat een AD doet, en wat dus betekent dat het helpt!

Discordia schreef:

Zelda schreef:

Discordia schreef:Waarom slikken/slikten jullie AD?

Ik slikte het wegens een depressie en paniekaanvallen.

Oke. Want ik vraag me altijd af of een AD geen symptoombestrijder is. Ga je wel aan de slag met de oorzaak van die dingen?

Ik geloof (voor mezelf) niet in therapie, en 'aan de slag gaan' met problemen, van die zinsnede krijg ik al kokhalsneigingen. Ik ben erfelijk belast met een gevoeligheid voor depressies, in die gevallen werkt antidepressiva vaker dan bij andere vormen van depressies. Maar goed, ik geloof ook niet in antidepressiva Dus bij mij werkte dat net zo goed niet.

Meestal krijg ik een kuurtje van een paar weken, maar laatst heb ik een 'langere' periode, drie maanden, AD geslikt. Ik stop net zo snel als ik ermee begin en eigenlijk nooit onwenningsverschijnselen gehad. Maar misschien ligt dat ook aan het feit dat ik altijd maar kort gebruik maak van AD. Op het moment dat ik merk dat ik vlak word, moet ik er van mezelf mee stoppen. Want het vlakke kan erg vervelend zijn voor mijn omgeving.

Maura schreef:Meestal krijg ik een kuurtje van een paar weken, maar laatst heb ik een 'langere' periode, drie maanden, AD geslikt. Ik stop net zo snel als ik ermee begin en eigenlijk nooit onwenningsverschijnselen gehad. Maar misschien ligt dat ook aan het feit dat ik altijd maar kort gebruik maak van AD. Op het moment dat ik merk dat ik vlak word, moet ik er van mezelf mee stoppen. Want het vlakke kan erg vervelend zijn voor mijn omgeving.

Helpt dit jou?

Lijkt me meer psychisch dat het dan werkt.

Zoals bijna altijd met antidepressiva.

SuperGrover schreef:

Maura schreef:Meestal krijg ik een kuurtje van een paar weken, maar laatst heb ik een 'langere' periode, drie maanden, AD geslikt. Ik stop net zo snel als ik ermee begin en eigenlijk nooit onwenningsverschijnselen gehad. Maar misschien ligt dat ook aan het feit dat ik altijd maar kort gebruik maak van AD. Op het moment dat ik merk dat ik vlak word, moet ik er van mezelf mee stoppen. Want het vlakke kan erg vervelend zijn voor mijn omgeving.

Helpt dit jou?

Dit werkt wel voor mij. Het is gewoon een tijdelijke ondersteuning.

Ik ben van de 1 op de andere dag gestopt met het slikken van antidepressiva (fluoxitine/prozac). Eerst op eigen houtje, nergens last van gehad, maar omdat k toen op vakantie zou gaan ben ik ook zelf weer gestart, puur omdat ik bang was dat ik op vakantie ergens last van zou krijgen en dat mijn vakantie dan verpest zou zijn. Uiteindelijk door blijven slikken tot ik weer een afspraak had bij psychiater, toen aangegeven dat ik wilde stoppen, en dat mocht.. hoefde niet af te bouwen. Volgens haar heeft fluoxitine een hoge 'halfwaardetijd', waardoor het vanzelf afbouwt.

Eigenlijk heb ik vrijwel nergens last van gehad, alleen na 3 a 4 weken voelde ik me wat raar bij het opstaan, en toen ik ging douchen werd ik helemaal naar, alles draaide en ik had het idee flauw te gaan vallen, uiteindelijk na 10 minuten gezeten te hebben ging het wel weer, ik heb me die hele dag wankel, draaierig en wat grieperig gevoeld en daarna nergens meer last van gehad..



@ Maura; welke antidepressiva slik jij tijdens die periodes? Ik heb begrepen dat je de meeste namelijk 6 tot 8 weken moet slikken voor je de eerste effecten gaat merken (op de bijwerkingen na). Ik zou namelijk zweren bij een vorm die zo snel werkzaam is, en zou dat dan momenteel ook overwegen aan te vragen bij de huisarts..

Zelda schreef:

Discordia schreef:Waarom slikken/slikten jullie AD?

Ik slikte het wegens een depressie en paniekaanvallen.

Dat heb ik ook. Zware depressie en paniek aanvallen. Door de ad werden mijn emoties minder heftig. En kon ik er beter aan werken. Als ik het bekijk met pannetjes van 1 tm 10, pannetje 1 was zwaar deprie en pannetje 10 zeer gelukkig. Dan verkeerde ik rond de 1. Als ik zo diep in de put zit kan ik er moeilijk mee aan de slag. Door de ad, kwam ik meer richting pannetje 4 en 5 (ging niet vanzelf) En vanuit die pannetjes kon ik beter leren met emoties en situaties om gaan. dmv therapie en positieve ervaringen op doen.

Ik merk trouwens wel dat de paniek erg op de loer ligt. Vooral met veel mensen om me heen. Bij teveel prikkels raak ik erg geëmotioneerd.

Ik gebruikte het tegen paniekaanvallen, als ik soms weleens een dagje een pil vergat werd ik echt super draaierig. Met het afbouwen ook. Verder merkte ik er niks van, ik denk dat het op mij meer een soort van placebo-effect heeft gehad. Hoop ze iig nooit meer hoeven te gebruiken.

Toen ik het trouwens net gebruikte kon ik ineens niet meer klaarkomen. Daar krijg je toch alleen al een depressie van? Maar dat kwam gelukkig al snel weer goed..

Dropdraakje schreef:

shygirl87 schreef:ik wil er ook mee stoppen, het is rotzooi en als ik amber moet geloven heeft gezond eten ook invloed op je stemming(in de zin van beter...) ik ben nu stabiel al bijna 2 jaar alleen mijn psychiater zegt dat ik ze nog minstens 5 jaar moet slikken omdat ik 17 jaar depressief ben geweest

Waarom zo lang? Is dan de kans op terugval groter?

blijkbaar

nu ben ik noodgedwongen een paar dagen gestopt omdat ik vergeten ben nieuwe te halen voor t weekend, en nu heb ik gelijk hoofdpijn en moe, denk dat t daardoor komt

Sogood schreef:

Toen ik het trouwens net gebruikte kon ik ineens niet meer klaarkomen. Daar krijg je toch alleen al een depressie van? Maar dat kwam gelukkig al snel weer goed..

haha dat had ik ook ja, vrij kut

FruttiTutti schreef:
@ Maura; welke antidepressiva slik jij tijdens die periodes? Ik heb begrepen dat je de meeste namelijk 6 tot 8 weken moet slikken voor je de eerste effecten gaat merken (op de bijwerkingen na). Ik zou namelijk zweren bij een vorm die zo snel werkzaam is, en zou dat dan momenteel ook overwegen aan te vragen bij de huisarts..

Ik zou mijn huisarts moeten vragen welk merk hij mij voorschrijft. Maar wat ik er nog van week is dat het binnen 48u werkzaam was. 'Even een kuurtje', zei hij dan altijd.

Het 'probleem' is dat ik niet depressief ben. Ik heb slechts periodes waarin ik mezelf uitermate vervelend en irritant vind. Dan weet ik even niet meer of ik van voor of achter leef. En of dat wat ik doe wel het juiste is. Ook ga ik opeens mensen ontlopen. etc. En dan helpt hij me even.

Maar ik zal het echt even moeten navragen, want ik weet echt niet wat ik dan krijg.

Curious schreef:Ik hoor regelmatig mensen praten over AD en vlak worden.

Volgens mij bestaat de illusie dat een AD je uit een depressie haalt en gelukkig maakt. Maar dat is absoluut niet het geval.
Een AD is een demper, het dempt je gevoelens, zowel je positieve als je negatieve. Dus dat het je vlak maakt is juist heel logisch.
Dat vlakke is natuurlijk niet altijd wenselijk, maar in een depressie zorgt het wel dat je de diepe dalen niet meer zo hebt. Als je je op den duur beter gaat voelen willen de positieve dingen ook niet zo positief meer voelen, en dan is het tijd om af te bouwen of te stoppen.
Dat vlakke is dus volgens mij juist wat een AD doet, en wat dus betekent dat het helpt!

Vanaf mijn 15e tot mijn 17e heb ik Prozac geslikt. En wat ik verschrikkelijk vond, of althans de gedachte, is dat mijn moeder dood voor me neer kon vallen en dat ik dan nog over haar heen zou stappen. Ik voelde helemaal niets meer. En op dat moment ben ik gelijk gestopt. Want dat is een gevoel wat absoluut niet wenselijk is.

Dat heb ik ook een tijdje gehad Maura, met de hoogste dosering Prozac, heel naar was dat maar met een half tabletje minder was dat snel opgelost. Tijdens de opbouw ben ik trouwens ook een tijdje hypomaan geweest, wel een fijn afwisseling :p heb toen echt dingen uitgespookt en gelukkig dat ik was

Ik slikte trouwens voor een combi van depressie en een eetstoornis. Hogere dosering prozac onderdrukte eetbuien.

Ik ben gewoon heel erg bang geworden voor Prozac. Stom misschien, maar dat ik niets voelde, voelde niet goed. En dat wil ik ook echt nooit weer. En ik vond het de schuld van Prozac, haha.

Hypomanie lijkt me ook heel erg eng.

Het was niet eng, wel onwerkelijk en gelukkig was mijn ' kring' er op voorbereid en die hebben vrij snel aan de bel getrokken. Ik had het zelf overigens op een gegeven moment ook wel erg door; kan me nog zo goed herinneren dat ik enorm druk was, naar het toilet op mijn werk ging en me daar zelf hardop vertelde dat ik wel zo gelukkig was met mezelf (?) haha

SuperGrover schreef:

Discordia schreef:

Zelda schreef:

Discordia schreef:Waarom slikken/slikten jullie AD?

Ik slikte het wegens een depressie en paniekaanvallen.

Oke. Want ik vraag me altijd af of een AD geen symptoombestrijder is. Ga je wel aan de slag met de oorzaak van die dingen?

Ik geloof (voor mezelf) niet in therapie, en 'aan de slag gaan' met problemen, van die zinsnede krijg ik al kokhalsneigingen. Ik ben erfelijk belast met een gevoeligheid voor depressies, in die gevallen werkt antidepressiva vaker dan bij andere vormen van depressies. Maar goed, ik geloof ook niet in antidepressiva Dus bij mij werkte dat net zo goed niet.

Dat het erfelijk is betekent niet dat het geen zin heeft eraan te werken.

Ik geloof er wel in dat therapie wat helpt. Je leert namelijk situaties anders bekijken en gevoelens anders te benaderen. Kans is groot dat je je meer zelf bewust word. En door dat te worden, ga je anders in de dingen staan.