Stoppen met anti depressiva

Iemand ervaring hiermee? Ook last gehad van afkickverschijnselen ofzo?

Ik ben rustig gestopt, eerst 2 maanden overgegaan naar een halve pil en toen helemaal. Ik had last van duizeligheid. Maar al met al viel het me heel erg mee. Voelde me uiteindelijk veel beter zonder!

Ik heb een keer geprobeerd te halveren en ben toen heel rustig af gaan bouwen. Ook 1 keer gestopt om over te stappen naar een andere AD (dat ging heel snel, binnen 1 week).

Beide keren geen afkickverschijnselen. Al ging het halveren wel niet goed, en ben ik weer depressief geworden (was duidelijk te vroeg nog).

Mijn moeder is de afgelopen weken er mee bezig geweest, helaas heeft ze het niet vol kunnen houden en zit ze weer aan de medicijnen.
Niet dat dat erg is, maar ze ging er zo vol met goede moed in dat het haar wel tegenvalt. Ik ben alleen maar hartstikke trots op mijn mama dat ze het durfde te proberen

Het moet wel te doen zijn als je het heel langzaam doet. Ik heb het geprobeerd en met steeds een kwart geminderd maar waarschijnlijk toch te snel gedaan waardoor ik in storte jammer genoeg. nu ben ik weer aan de medicijnen.

Ik slik ze al 3 dagen niet meer.. Dacht wel even te stoppen. Maar niet dus, moet dus toch gaan afbouwen. Morgen langs de arts.

Jackie, waardoor heeft ze weer besloten om te stoppen met het stoppen?

Toen ik zwanger was moest ik wel stoppen. Ik ben cold turkey afgekickt zeg maar. In het begin voelt het heel raar, alsof ik stroomstootjes in mijn hoofd had, een soort elektrische schokken..

Dolcis_ schreef:Ik slik ze al 3 dagen niet meer.. Dacht wel even te stoppen. Maar niet dus, moet dus toch gaan afbouwen. Morgen langs de arts.

Jackie, waardoor heeft ze weer besloten om te stoppen met het stoppen?

Ze kon alleen nog maar piekeren, alles somber in zien, nergens van genieten.. Het was twee weken geleden juist toen het zulk ontzettend mooi weer was! Binnenkort gaan mijn ouders met oom en tante op vakantie en daar zag ze echt tegenop, want niets was leuk.

Jammer, maar het maakt iemand niet minder als diegene niet zonder dat pilletje kan vind ik.

Zelda schreef:Toen ik zwanger was moest ik wel stoppen. Ik ben cold turkey afgekickt zeg maar. In het begin voelt het heel raar, alsof ik stroomstootjes in mijn hoofd had, een soort elektrische schokken..

Dat had mijn moeder ook inderdaad, vooral als ze te snel ging staan of opeens haar hoofd bewoog.

Alsjeblieft, ga niet ineens stoppen. Ik was er ongeveer van overtuigd dat ik een placebo slikte, aangezien ik er niets van merkte en ook met opbouwen geen enkele bijwerking had gehad. Maar ik ben er hondsberoerd van geworden. Na een dag of 4 was ik zo misselijk dat ik me niet kon bewegen, bij elke beweging moest ik weer overgeven. Ik had het gevoel dat mijn hersenen los in mijn hoofd zaten. Ik ben toen weer begonnen en moest alsnog afbouwen (dit keer in overleg met een arts), maar hoewel die vreselijke misselijkheid van de eerste dagen toen weg was, ben ik nog bijna 2 maanden continu misselijk geweest. Niet zo erg dat ik moest overgeven, maar dat was echt een hel.

Ik heb er qua antidepressieve werking verder niets van gemerkt, dus ik ben blij dat ik gestopt ben. Maar echt, bouw het langzaam af, in overleg met een arts.

SuperGrover schreef:Alsjeblieft, ga niet ineens stoppen. Ik was er ongeveer van overtuigd dat ik een placebo slikte, aangezien ik er niets van merkte en ook met opbouwen geen enkele bijwerking had gehad. Maar ik ben er hondsberoerd van geworden. Na een dag of 4 was ik zo misselijk dat ik me niet kon bewegen, bij elke beweging moest ik weer overgeven. Ik had het gevoel dat mijn hersenen los in mijn hoofd zaten. Ik ben toen weer begonnen en moest alsnog afbouwen (dit keer in overleg met een arts), maar hoewel die vreselijke misselijkheid van de eerste dagen toen weg was, ben ik nog bijna 2 maanden continu misselijk geweest. Niet zo erg dat ik moest overgeven, maar dat was echt een hel.

Ik heb er qua antidepressieve werking verder niets van gemerkt, dus ik ben blij dat ik gestopt ben. Maar echt, bouw het langzaam af, in overleg met een arts.

Dat is wel heel heftig hoor SuperGrover, dit zal meer uitzondering dan regel zijn..
Maar ik ben het zeker met je eens dat je niet ineens moet stoppen, maar moet afbouwen in overleg met een arts. Dat is altijd beter dan op je eigen houtje besluiten te stoppen.

Ik snap dat het niet bij iedereen zo heftig is. Maar juist omdat ik nooit iets gemerkt had van die medicatie, ook niets met opbouwen, had ik dit echt niet zien aankomen. Ik zou het er dus niet op gokken, ook al denk je dat je prima in een keer zonder kunt, misschien toch niet. Het is geen ramp om iets langer te doen over je afbouw, maar het is wel een ramp om je zo te voelen. Ik zou geen risico nemen.

Mijn moeder bouwt nu af. Ik heb het gevraagd en ze zegt er geen last van te hebben.

Ik ben ook een keer plots gestopt en de eerst zat ik echt te trillen als een rietje. Ik voelde me ook echt klote. Toen ik zwanger wilde worden ben ik rustig af gaan bouwen. Ik slikte toen al een half tabletje en ik moest toen een maand lang om de dag een tabletje nemen en de maand erna helemaal stoppen en dat ging goed

Zelda schreef:Toen ik zwanger was moest ik wel stoppen. Ik ben cold turkey afgekickt zeg maar. In het begin voelt het heel raar, alsof ik stroomstootjes in mijn hoofd had, een soort elektrische schokken..

Dat heb ik dus ook. Dat gevoel in mijn hoofd steeds. Gaat dat wel over?

Jeetje supergrover wat heftig! Dat heb ik niet. Ben alleen enorm prikkelbaar en dat gevoel in mijn hoofd wat Zelda beschrijft. Heel maf.

Overleg dit met je huisarts. Je moet niet zelf gaan klooien met afbouwen, want dat kan heel naar zijn.

Noooooit zelf gaan dokteren met medicatie. Ga in overleg met je huisarts/psychiater.

Therapy schreef:Noooooit zelf gaan dokteren met medicatie. Ga in overleg met je huisarts/psychiater.

Mee eens. Geleidelijk aan af bouwen voorkomt grotendeels afkickverschijnselen.

Ik heb nu bijna 2 jaar geleden ook zelf de AD's afgebouwd, ik dacht dat ik dat wel kon. Maar ik ging veel te snel met de dosering omlaag en ik heb dagenlang last gehad van angsten, naar dromen, zweten, duizeligheid, onrust en als ik stil lag in bed leek het net of ik op een boot zat die heel erg aan het deinen was.

Ik heb erg veel last gehad van afkickverschijnselen. Elke keer dat er weer wat vanaf was leek het weer alsof ik in een depressie belandde. Ik wilde niet meer leven, kon mijn bed niet uitkomen. Voelde me ontzettend moe en had hoofdpijn en zweetaanvallen. Dit duurde telken 1 tot 2 weken waarna ik me weer mezelf voelde worden.

Ik ben bij de huisarts geweest. En hij vindt het geen probleem om zo te stoppen zolang ik er niet teveel last van krijg. Dinsdag moet ik terug komen. hij houdt het goed in de gaten en als het toch dreigt mis te gaan kan hij wat anders bedenken.

Dolcis_ schreef:

Zelda schreef:Toen ik zwanger was moest ik wel stoppen. Ik ben cold turkey afgekickt zeg maar. In het begin voelt het heel raar, alsof ik stroomstootjes in mijn hoofd had, een soort elektrische schokken..

Dat heb ik dus ook. Dat gevoel in mijn hoofd steeds. Gaat dat wel over?

Welke AD gebruik jij?
En ja dat gaat écht over hoor, wees gerust! het duurt een paar weken en je voelt het langzaam minder worden, er zit steeds meer tijd tussen de schokken in. En op den duur is het helemaal weg.

Lexapro gebruikte ik. Ben nu bijna een week verder zonder medicijnen. Behalve wat schommelingen in mijn emoties en dat stroom gevoel gaat het best goed. Heb wel goede hoop dat het zo blijft :-)

ik wil er ook mee stoppen, het is rotzooi en als ik amber moet geloven heeft gezond eten ook invloed op je stemming(in de zin van beter...) ik ben nu stabiel al bijna 2 jaar alleen mijn psychiater zegt dat ik ze nog minstens 5 jaar moet slikken omdat ik 17 jaar depressief ben geweest

Waarom slikken/slikten jullie AD?