Vakantie vriend ingetrokken - mag dit?

Het valt me op dat jullie al jaren problemen hebben met jullie werkgevers, met elkaar, met werktijden, met geld, met de verdeling van taken, met communicatie en daar tussendoor graag een kindje willen. Als je het nu allemaal zo zwaar vindt (zijn houding, werktijden en niets doen in.huis), hoe zie je dat dan met een gezin?

JaneDoe schreef:

RYW schreef:Je moet het geheel en al zelf weten hoor, maar je geeft net zelf aan dat dit zijn tol begint te eisen van de relatie en dat je dat slecht trekt. Hoe denk je dat dat is als er een kind is?

Je hoeft niet te antwoorden hoor, maar wees alsjeblieft wel eerlijk naar jezelf en probeer jezelf niet te overtuigen dat het echt wel prima is zo, puur omdat je nu graag een kind wil. Trek je huidige situatie, waar je nu al niet tegen kan, eens door naar als je een kind hebt.

Het probleem is...

Dat ik stapelgek op hem ben, oud met hem wil worden, hem als de vader van mijn kinderen zie etc....
Maar als je elkaar zó weinig ziet is het al best moeilijk om een goede relatie te hebben, maar dit is iets waar wij onze weg in hebben gevonden samen.
Maar dat zorgt er wel voor dat ik na 6 avonden alleen thuis, ont-zettend uitkijk naar onze vrije avond samen, en als er dan geeist wordt dat hij weer komt en je alsnog alleen zit...keer op keer, dan eist dat een keer zijn tol.
Zelfde nu met de vakantie, ik was echt de dagen aan het afstrepen in mn agenda, eindelijk 2 weken samen vrij....en eindelijk eens een weekend, een zaterdagavond samen vrij, dat gebeurt 1x per jaar. En als dat dan ook al niet doorgaat.... ben ik boos, verdrietig en teleurgesteld, maar het doet niets af aan mijn gevoelens voor mijn vriend.

Juist als je zoveel van iemand houdt wil je het liefst zoveel mogelijk bij diegene zijn, en als dat je dan zó moeilijk wordt gemaakt.
Zonder die baas zou het zoveel beter zijn. Natuurlijk zien we elkaar dan ook weinig, maar dat wist ik toen we wat kregen. Ook met een kindje hadden we al uitgekiend hoe het zou gaan. Overdag bij mijn vriend, ik 1 dag minder werken, hij om de week de zaterdag vrij... dan zouden we 2 om 3 dagen in de week met z'n 3tjes samen vrij zijn...maar dan moeten we er wel van op aankunnen dat hij ook vrij is wanneer hij vrij hoort te zijn. Natuurlijk is hij best bereid om bij plotselinge ziekte ofzo van collega's eens te komen, dat is niet meer dan normaal, maar dan is dat wel zijn eigen keuze, en niet iets wta hem wordt opgelegd en waarbij er wordt gedreigd met zijn baan...

Die teleurstelling snap ik ook heel goed. Echt. Maar snapt HIJ wel hoe erg je het vindt? En vindt hij het dan niet erg elkaar zo weinig te zien? Want hij kan niets anders vinden? Er is altijd werk, alleen misschien niet het meest ideale. Feit blijft dat ik hoe dan ook indexen situatie waar je het al zo moeilijk mee hebt echt, echt, echt niet aan kinderen zou beginnen. Je kan al niet ermee dealen dat jij vaak wordt teleurgesteld, en als moeder kan ik je vertellen dat het nog veel moeilijker is om ermee te dealen als naast jezelf ook je kind vaak wordt teleurgesteld.

Smikkell schreef:Het valt me op dat jullie al jaren problemen hebben met jullie werkgevers, met elkaar, met werktijden, met geld, met de verdeling van taken, met communicatie en daar tussendoor graag een kindje willen. Als je het nu allemaal zo zwaar vindt (zijn houding, werktijden en niets doen in.huis), hoe zie je dat dan met een gezin?

Smikkell, zowaar, ik ben het een keer met je eens..

Ik heb het idee dat je een hele hoop dingen goed praat voor jezelf....zo'n gevoel krijg ik bij je verhaal. En bij meerdere topics trouwens ook.
Ik vind het rot voor jullie dat het zo loopt, wil je vriend niet vast gaan kijken naar een andere baan? Misschien vindt hij toch wel iets anders?

Smikkell schreef:Het valt me op dat jullie al jaren problemen hebben met jullie werkgevers, met elkaar, met werktijden, met geld, met de verdeling van taken, met communicatie en daar tussendoor graag een kindje willen. Als je het nu allemaal zo zwaar vindt (zijn houding, werktijden en niets doen in.huis), hoe zie je dat dan met een gezin?

jeetje smikkell, je bent ook wel erg goed in oude koeien uit de sloot halen..



Ja we hebben samen problemen gehad, dit was in 2010, toen ik erachter kwam dat mijn vriend vreemd was gegaan. Hier zijn we samen sterker uitgekomen en hebben we nu al een tijdje achter ons gelaten.

Ja we hebben geldproblemen gehad, dat was ruim een jaar geleden toen ik anderhalf jaar zonder baan heb gezeten. Ook dit hebben we achter ons gelaten, we hebben geen geldzorgen meer.

Verdeling van taken in huis is ook een topic van pakweg een jaar terug...
Dus ik vind dit allemaal niet erg relevant voor dit topic.

Ja we hebben samen zware tijden gekend, feit dat we daar samen uitgekomen zijn zegt veel over onze relatie denk ik.

JaneDoe als je veel negativiteit plaatst over je relatie hier op het forum blijft dat helaas bij velen hangen. En je vertelt nogal veel en in detail. Dus als ze weer zo'n topic van jou zien, wordt jouw naam automatisch gelinkt aan de negativiteit die je toen vertelde over je relatie...ik herinner me ook nog het 1 en ander namelijk.
Dus helemaal kwalijk kun je dit Smikkell niet nemen, je bepaalt zelf wat er op het forum komt te staan en hoe veel je vertelt..

Smikkell schreef:Het valt me op dat jullie al jaren problemen hebben met jullie werkgevers, met elkaar, met werktijden, met geld, met de verdeling van taken, met communicatie en daar tussendoor graag een kindje willen. Als je het nu allemaal zo zwaar vindt (zijn houding, werktijden en niets doen in.huis), hoe zie je dat dan met een gezin?

Eens...

En wat ik bedoelde JaneDoe met dat je er altijd maar een leuk verhaaltje van weet te maken is dat je echt niet realistisch bent. Oke, ik heb nu in de reacties van jou 1x iets gelezen dat je je fout bekend. Maar echt, kijk eens even anders naar situaties. Ik vrees echt dat je een verkeerd beeld hebt van zaken, en dat je een hoop goed praat door er een mooi verhaal van te maken.

Daarbij vind ik dat jullie je in een situatie weten te zetten die niet nodig is. Als ik vrij ben en ik heb geen zin in werk, dan neem ik dus ook niet op of zet mijn telefoon uit. Op die manier kan je ook niet gevraagd of hoe jij het vind gedwongen worden om te werken. En ja dat dreigen met ontslag, is het dan dreigen? Laat hem lekker dreigen en anders hem lekker ontslaan... Zo ver zal het allemaal heus niet komen als hij met echte problemen zit. Mocht het wel op een ontslag uitkomen, heb je ook weer rechten.En daarbij, horeca is nou eenmaal een vakgebied waar je flexibel en loyaal moet zijn, vaak zijn horeca mensen passievolle mensen die er echt keihard voor gaan in deze sector. En geloof me, ik spreek uit ervaring met een Restaurantmanager in huis.

Misschien word het eens tijd om een rechtsbijstandverzekering te nemen als je deze nog niet hebt, dan kun je je eventuele vragen juridisch gezien aan een prof. stellen en daar hulp van krijgen. Maar ik denk echt, dat je zelf even kritisch moet kijken naar de gehele situatie. Geen vrij krijgen, dat komt gewoon voor. Als je al weet met deze 'voorgeschiedenis' dat er vaak misbruik word gemaakt van situaties, had je dit (jou vriend) kunnen voorkomen door dit zwart op wit te krijgen.

Ook een puntje, je word geopereerd hij is er niet meer als je bij komt uit de narcose? Denk even na ajb, ik vind dit echt opvallend hoor, ook nav je andere topics...

Zelda schreef:Ik heb het idee dat je een hele hoop dingen goed praat voor jezelf....zo'n gevoel krijg ik bij je verhaal. En bij meerdere topics trouwens ook.
Ik vind het rot voor jullie dat het zo loopt, wil je vriend niet vast gaan kijken naar een andere baan? Misschien vindt hij toch wel iets anders?

Wat praat ik dan allemaal goed voor mezelf? Ik bedoel dit niet aanvallend, maar ik denk dat het iets is wat ik zelf niet zie?? en welke topics bedoel je dan nog meer? Want ik post tegenwoordig eigenlijk alleen nog maar in het "voor een kindje in 2012" topic?

Mijn vriend is nu 1x afgewezen bij de politie, hij mag het daar over 2 maanden weer proberen.
Hij heeft nog wat sollicitaties, maar omdat hij niet echt een goed diploma heeft, wordt hij nergens aangenomen.
Hij heeft MBO ICT behaald jáááren terug, maar omdat hij meteen daarna in de horeca is gaan werken en geen werkervaring in die branche heeft opgebouwd, kiezen ze toch liever mensen mét ervaring helaas...

En ja tuurlijk kan hij als schoonmaker ofzo aan de slag, maar sorry...daar is hij echt te slim voor, en dat zal ook wel een flink verschil in salaris zijn....

chococupcake schreef:

Smikkell schreef:Het valt me op dat jullie al jaren problemen hebben met jullie werkgevers, met elkaar, met werktijden, met geld, met de verdeling van taken, met communicatie en daar tussendoor graag een kindje willen. Als je het nu allemaal zo zwaar vindt (zijn houding, werktijden en niets doen in.huis), hoe zie je dat dan met een gezin?

Eens...

En wat ik bedoelde JaneDoe met dat je er altijd maar een leuk verhaaltje van weet te maken is dat je echt niet realistisch bent. Oke, ik heb nu in de reacties van jou 1x iets gelezen dat je je fout bekend. Maar echt, kijk eens even anders naar situaties. Ik vrees echt dat je een verkeerd beeld hebt van zaken, en dat je een hoop goed praat door er een mooi verhaal van te maken.

Daarbij vind ik dat jullie je in een situatie weten te zetten die niet nodig is. Als ik vrij ben en ik heb geen zin in werk, dan neem ik dus ook niet op of zet mijn telefoon uit. Op die manier kan je ook niet gevraagd of hoe jij het vind gedwongen worden om te werken. En ja dat dreigen met ontslag, is het dan dreigen? Laat hem lekker dreigen en anders hem lekker ontslaan... Zo ver zal het allemaal heus niet komen als hij met echte problemen zit. Mocht het wel op een ontslag uitkomen, heb je ook weer rechten.En daarbij, horeca is nou eenmaal een vakgebied waar je flexibel en loyaal moet zijn, vaak zijn horeca mensen passievolle mensen die er echt keihard voor gaan in deze sector. En geloof me, ik spreek uit ervaring met een Restaurantmanager in huis.

Misschien word het eens tijd om een rechtsbijstandverzekering te nemen als je deze nog niet hebt, dan kun je je eventuele vragen juridisch gezien aan een prof. stellen en daar hulp van krijgen. Maar ik denk echt, dat je zelf even kritisch moet kijken naar de gehele situatie. Geen vrij krijgen, dat komt gewoon voor. Als je al weet met deze 'voorgeschiedenis' dat er vaak misbruik word gemaakt van situaties, had je dit (jou vriend) kunnen voorkomen door dit zwart op wit te krijgen.

Ook een puntje, je word geopereerd hij is er niet meer als je bij komt uit de narcose? Denk even na ajb, ik vind dit echt opvallend hoor, ook nav je andere topics...

hoe maak ik er een leuk verhaaltje van??
Jezus CCC, je weet niet hoe de vork hier in de steel zit, en kent de mensen waar het om gaat niet.
En mijn vriend is flexibel en gedreven, maar het kan ook té ver gaan he. Daar hoef je geen restaurantmanager voor in huis te hebben om dat te snappen.

Ik vind dat je harde dingen zegt over een situatie waarvan je niet half weet hoe het is.

Daarbij ben ik erg benieuwd op welke andere topics van mij je doelt??

Laat sowieso maar, dit wordt gezellig samen met Smikkell in de aanval op mij, en dat is het laatste waar de topic voor bedoelt was.



edit:

Misschien word het eens tijd om een rechtsbijstandverzekering te nemen als je deze nog niet hebt, dan kun je je eventuele vragen juridisch gezien aan een prof. stellen en daar hulp van krijgen. Maar ik denk echt, dat je zelf even kritisch moet kijken naar de gehele situatie. Geen vrij krijgen, dat komt gewoon voor. Als je al weet met deze 'voorgeschiedenis' dat er vaak misbruik word gemaakt van situaties, had je dit (jou vriend) kunnen voorkomen door dit zwart op wit te krijgen.

We hebben rechtsbijstand, en deze heb ik de afgelopen weken veelvuldig aan de lijn gehad. Alles wat zijn baas doet, is helaas wettelijk gezien toegestaan. Als mijn vriend ontslagen wordt, heeft hij praktisch geen poot om op te staan. Wat betreft de vakantie intrekken dus.

JaneDoe schreef:

Zelda schreef:Ik heb het idee dat je een hele hoop dingen goed praat voor jezelf....zo'n gevoel krijg ik bij je verhaal. En bij meerdere topics trouwens ook.
Ik vind het rot voor jullie dat het zo loopt, wil je vriend niet vast gaan kijken naar een andere baan? Misschien vindt hij toch wel iets anders?

Wat praat ik dan allemaal goed voor mezelf? Ik bedoel dit niet aanvallend, maar ik denk dat het iets is wat ik zelf niet zie?? en welke topics bedoel je dan nog meer? Want ik post tegenwoordig eigenlijk alleen nog maar in het "voor een kindje in 2012" topic?

Mijn vriend is nu 1x afgewezen bij de politie, hij mag het daar over 2 maanden weer proberen.
Hij heeft nog wat sollicitaties, maar omdat hij niet echt een goed diploma heeft, wordt hij nergens aangenomen.
Hij heeft MBO ICT behaald jáááren terug, maar omdat hij meteen daarna in de horeca is gaan werken en geen werkervaring in die branche heeft opgebouwd, kiezen ze toch liever mensen mét ervaring helaas...

En ja tuurlijk kan hij als schoonmaker ofzo aan de slag, maar sorry...daar is hij echt te slim voor, en dat zal ook wel een flink verschil in salaris zijn....

Ik zie heel veel 'maars' in je verhalen, dat is wat ik probeer te zeggen. Ik kan er mijn vinger niet op leggen, maar ik heb het gevoel alsof je niet echt realistisch bent maar dingen probeert om te buigen zodat jij ze goed kan praten voor jezelf. En ik snap dat je dat doet hoor, echt waar. Maar het is niet realistisch.

Als je steeds als argument geeft dat mensen niet moeten oordelen omdat ze niet je hele verhaal kennen dan moet je of je hele verhaal hier neerzetten of niks neerzetten of in de openingspost zetten dat je alleen wilt horen dat je gelijk hebt.

Zelda schreef:

JaneDoe schreef:

Zelda schreef:Ik heb het idee dat je een hele hoop dingen goed praat voor jezelf....zo'n gevoel krijg ik bij je verhaal. En bij meerdere topics trouwens ook.
Ik vind het rot voor jullie dat het zo loopt, wil je vriend niet vast gaan kijken naar een andere baan? Misschien vindt hij toch wel iets anders?

Wat praat ik dan allemaal goed voor mezelf? Ik bedoel dit niet aanvallend, maar ik denk dat het iets is wat ik zelf niet zie?? en welke topics bedoel je dan nog meer? Want ik post tegenwoordig eigenlijk alleen nog maar in het "voor een kindje in 2012" topic?

Mijn vriend is nu 1x afgewezen bij de politie, hij mag het daar over 2 maanden weer proberen.
Hij heeft nog wat sollicitaties, maar omdat hij niet echt een goed diploma heeft, wordt hij nergens aangenomen.
Hij heeft MBO ICT behaald jáááren terug, maar omdat hij meteen daarna in de horeca is gaan werken en geen werkervaring in die branche heeft opgebouwd, kiezen ze toch liever mensen mét ervaring helaas...

En ja tuurlijk kan hij als schoonmaker ofzo aan de slag, maar sorry...daar is hij echt te slim voor, en dat zal ook wel een flink verschil in salaris zijn....

Ik zie heel veel 'maars' in je verhalen, dat is wat ik probeer te zeggen. Ik kan er mijn vinger niet op leggen, maar ik heb het gevoel alsof je niet echt realistisch bent maar dingen probeert om te buigen zodat jij ze goed kan praten voor jezelf. En ik snap dat je dat doet hoor, echt waar. Maar het is niet realistisch.

ja dat doe ik omdat ik geen uitweg meer zie in deze hele situatie, en omdat ik nu godverdomme jankend achter de pc zit. Ik heb gewoon geen idee wat ik met deze situatie aan moet.....maar geloof ook dat ik een beetje high ben van de pijnstillers...



en ja sorry, als iemand dan begint over dingen die 2 jaar terug al gebeurd zijn, ga je dan lekker met andere topics bemoeien, niet echt een nuttige bijdrage. (daar bedoel ik jou niet mee Zelda)

JaneDoe, doe er je voordeel mee... Stukje persoonlijke ontwikkeling, openstaan voor dingen en dingen willen en kunnen veranderen indien nodig. Nu geef je aan dat ik hard ben over de situatie, maar ik probeer je wat dingen te laten inzien. Als je ergens wilt komen in het leven, zul je er hard voor moeten werken en vooral in een situatie zoals deze zoals jou vriend nu zit (geen diploma, crisis ed. en dat is niet persoonlijk bedoeld, maar iedereen heeft nu te maken met de crisis en je mag blij zijn als je een baan hebt). Wellicht doet je vriend dit allemaal voor een betere toekomst voor jullie samen? Ik weet het niet wat de insteek is, en nee ik ken de situatie niet persoonlijk. Maar je deelt er wel erg veel over op het forum, dus dan kun je ook verwachten dat er reacties op komen. En als je dit niet kunt handelen, dan moet je dit soort dingen gewoon niet delen.

Tania schreef:Als je steeds als argument geeft dat mensen niet moeten oordelen omdat ze niet je hele verhaal kennen dan moet je of je hele verhaal hier neerzetten of niks neerzetten of in de openingspost zetten dat je alleen wilt horen dat je gelijk hebt.

IK wil graag het hele verhaal neerzetten, maar typen met je duim in t gips die ontzettend veel pijn doet, gaat al niet echt.

en al typ ik alles, dan nog is het best moeilijk oordelen als je de mensen waarover het gaat niet kent.

En ik hoef geen gelijk te hebben hoor, maar de topic gaat nu over mij, de relatie waarin ik zit, en het feit dat ik beter geen kinderen kan krijgen, en geloof niet dat ie daarvoor bedoelt was.

chococupcake schreef:JaneDoe, doe er je voordeel mee... Stukje persoonlijke ontwikkeling, openstaan voor dingen en dingen willen en kunnen veranderen indien nodig. Nu geef je aan dat ik hard ben over de situatie, maar ik probeer je wat dingen te laten inzien. Als je ergens wilt komen in het leven, zul je er hard voor moeten werken en vooral in een situatie zoals deze zoals jou vriend nu zit (geen diploma, crisis ed. en dat is niet persoonlijk bedoeld, maar iedereen heeft nu te maken met de crisis en je mag blij zijn als je een baan hebt). Wellicht doet je vriend dit allemaal voor een betere toekomst voor jullie samen? Ik weet het niet wat de insteek is, en nee ik ken de situatie niet persoonlijk. Maar je deelt er wel erg veel over op het forum, dus dan kun je ook verwachten dat er reacties op komen. En als je dit niet kunt handelen, dan moet je dit soort dingen gewoon niet delen.

oke CCC ik snap je....
Maar, ik deel de laatste maanden juist expres niets/nauwelijks meer iets op het forum. Er is een tijd geweest waarin er dingen slecht gingen, een paar jaar terug, en dat uitte ik toen veel hier. Nu de laatste maanden/het laatste jaar schrijf ik alleen nog meer in het "voor een kindje in 2012" topic, dus ik snap niet goed waar je op doelt.....

Ik denk dat als je moet huilen, het topic beter even met rust kan laten zoals je al eerder aan gaf. Het is ook een rotsituatie, maar het enige advies dat ik voor je heb, is praten met je vriend. Vertel hem je frustraties en laat hem ook praten en probeer tot een oplossing te komen.

Edit: het staat er misschien een beetje hard, maar dat bedoel ik niet zo. Ik vind het sneu voor je dat je moet huilen, daarom zou ik even afsluiten en gaan slapen, bedoel ik. Morgen weer een frisse blik.

Gympie_ schreef:Ik denk dat als je moet huilen, het topic beter even met rust kan laten zoals je al eerder aan gaf. Het is ook een rotsituatie, maar het enige advies dat ik voor je heb, is praten met je vriend. Vertel hem je frustraties en laat hem ook praten en probeer tot een oplossing te komen.

nee dat gejank ligt aan mij zelf.... ik heb een pijnlijke rotduim, kan geen kant op, mn werkgever werkt even niet mee, en doordat ik me zo voel trek ik me alles nogal persoonlijk aan vandaag:oops:

JaneDoe schreef:

Gympie_ schreef:Ik denk dat als je moet huilen, het topic beter even met rust kan laten zoals je al eerder aan gaf. Het is ook een rotsituatie, maar het enige advies dat ik voor je heb, is praten met je vriend. Vertel hem je frustraties en laat hem ook praten en probeer tot een oplossing te komen.

nee dat gejank ligt aan mij zelf.... ik heb een pijnlijke rotduim, kan geen kant op, mn werkgever werkt even niet mee, en doordat ik me zo voel trek ik me alles nogal persoonlijk aan vandaag:oops:

het is ook niet niks allemaal. Het is ook niet leuk om de dingen te horen die in dit topic gezegd zijn, die zijn best wel hard. Maar misschien kun je er je voordeel mee doen, zoals CCC al zegt.

Het maakt niet uit waarop ik doel, miss. zijn het inderdaad dingen uit het verleden die me opvallen en terugkomen. En misschien is dat ook niet handig, maar wees even reeël het zijn wel steeds terugkomende feiten in je verhalen. Ik zeg niet dat je het niet hier mag neerzetten, dat is je eigen keuze. In elke relatie is er wel wat, maar ik snap bepaalde keuzes gewoon niet zo goed in jullie relatie zoals dat je vriend zomaar weggaat vanuit het ziekenhuis ed. Ik denk dat dit ook een terugkerend iets is met zijn werkgever, en ik ben altijd vrij nuchter en reeël in dit soort situaties het is en blijft een 50/50 issue voor beide partijen....

JaneDoe schreef:


De voorgeschiedenis,paar voorbeelden;

-gister,dag van mijn operatie en zijn vaste vrije dag. Hij wordt gebeld en er wordt geeist dat hij komt werken. Ik kom bij,er is niemand? Ben met een taxi naar huis gebracht. hier had hij gewoon op zijn strepen moeten staan vrij is vrij en ik heb wat anders te doen, baas mag niet zomaar een werkopdracht geven
-paar maanden terug, zijn oma lag op sterven. Zn baas dreigde 'dat hij niet terug hoefde te komen' als hij weg wwilde op t werk om bij zn oma te waken. Hij heeft hierdoor geen afscheid meer van haar kunnen nemen. deze weet ik niet zeker maar zou zijn baas nog wel eens gelijk kunnen hebben
-crematie van oma - heeeeel veel moeite en boze blikken, uiteindelijk wel vrij. baas moest vrij geven
-crematie mijn neefje - geen vrij gekregen baas staat in zijn recht
-crematie mijn opa - geen vrij gekregen baas staat in zijn recht
-crematie mijn oma - geen vrij gekregen. baas staat in zijn recht
-een zaterdag vrij gevraagd om zijn eigen verjaardag te vieren - geen vrij gekregen. baas staat in zijn recht
-mijn verjaardag de afgelopen 3 jaar - alleen gevierd,vriend geen vrij gekregen. baas staat in zijn recht
-2 jr terug vrij gevraagd om te kunnen klussen in ons huis - geen vrij gekregen. baas staat in zijn recht
-in 2010 slechts 1 week vakantie gekregen over een heel jaar, 2011 slechts anderhalve week over een heel jaar. zal je vriend toch meer op zijn strepen moeten staan
-vorig jaar kermisgeld waar hij recht op had niet alles gekregen (met kermis werkt iedereen zwart). Baas had geldproblemen en hield dit daarvan in, vriend kreeg 500 e ipv 1000. tja is het risico met zwart werken

En zo kan ik nog wel even doorgaan...

Ja ik weet het; dit is iets voor mijn vriend,en HIJ is degene die eens meer zn mond open moet trekken,of een andere baan moet gaan zoeken....niet ik.

[b]

Je vriend moet denk ik meer zijn mond open trekken. Hij laat over zich heen lopen. En als het echt zo'n leuke groep is komen ze toch ook voor elkaar op.

Geeft toch niet, je hebt ook wat spanning van je operatie denk ik.. Ik heb even mijn berichtje aangepast, voordat het te hard over kwam.

Zelda schreef:

JaneDoe schreef:

Gympie_ schreef:Ik denk dat als je moet huilen, het topic beter even met rust kan laten zoals je al eerder aan gaf. Het is ook een rotsituatie, maar het enige advies dat ik voor je heb, is praten met je vriend. Vertel hem je frustraties en laat hem ook praten en probeer tot een oplossing te komen.

nee dat gejank ligt aan mij zelf.... ik heb een pijnlijke rotduim, kan geen kant op, mn werkgever werkt even niet mee, en doordat ik me zo voel trek ik me alles nogal persoonlijk aan vandaag:oops:

het is ook niet niks allemaal. Het is ook niet leuk om de dingen te horen die in dit topic gezegd zijn, die zijn best wel hard. Maar misschien kun je er je voordeel mee doen, zoals CCC al zegt.

Ik weet ook wel dat veel dingen die CCC en anderen gezegd hebben waar zijn, maar ik kan vandaag gewoon even weinig hebben en trek me alles nogal persoonlijk aan. En dit is gewoon een probleem waar ik vanaf wil zijn, en ik kan er niet tegen dat ik daar zelf geen grip op heb. En ja ik kan echt wel tegen kritiek en hoef echt niet altijd gelijk te hebben, maar ik vind het erg vervelend als mensen als Smikkell dan het topic in komen walsen en oude koeien uit de sloot gaat halen, over dingen die ik al lang heb afgesloten....dat is gewoon jammer.

Ik ga nu lekker een filmpje kijken, wachten tot mijn vriend thuis komt, en dan maar weer eens een poging doen om erover te praten. (en ondertussen misschien maar eens tig vacatures voor hem proberen te vinden)

En wbt de pijn en de emotionele bui nu, het kan ook niet goed zijn nu zoveel te doen. Neem je rust en tijd om dingen te laten genezen, het is niet mijn bedoeling om je je hierdoor rot te laten voelen. Praat er goed over samen en kijk wat voor oplossingen er zijn. Het lijkt nu alsof ik het allemaal beter weet, maar geloof me hier zijn dit soort gesprekken thuis ook heel vaak aan de orde. Het gaat allemaal om een balans vinden samen, en die vind je niet zomaar....

Sterkte en beterschap met je duim! Heb je trouwens geen pijnstillers gekregen?

JaneDoe schreef:

Tania schreef:Als je steeds als argument geeft dat mensen niet moeten oordelen omdat ze niet je hele verhaal kennen dan moet je of je hele verhaal hier neerzetten of niks neerzetten of in de openingspost zetten dat je alleen wilt horen dat je gelijk hebt.

IK wil graag het hele verhaal neerzetten, maar typen met je duim in t gips die ontzettend veel pijn doet, gaat al niet echt.

en al typ ik alles, dan nog is het best moeilijk oordelen als je de mensen waarover het gaat niet kent.

En ik hoef geen gelijk te hebben hoor, maar de topic gaat nu over mij, de relatie waarin ik zit, en het feit dat ik beter geen kinderen kan krijgen, en geloof niet dat ie daarvoor bedoelt was.

Ik zeg dat niet om jou te kwetsen, hè. Ik zie alleen gebeuren dat je je blindstaart daarop, terwijl het de bestaande problemen niet zal oplossen, integendeel. Ik vind net als Zelda dat je wel vaak dingen goedpraat zodat je toch kan gaan doen wat je al in je hoofd had. Daarom zei ik ook, wees in godsnaam eerlijk tegen jezelf en praat niet alles voor jezelf goed. Dat je het naar ons toe doet is prima. Maar niet naar jezelf, dat is niet eerlijk tegenover jezelf, je vriend en een toekomstig kindje.

Ik wilde je niet aan het huilen maken, maar ik neem mijn woorden ook niet terug, want ik sta er echt achter. Ik hoop dat je je frustraties even van elkaar kan scheiden, opdelen in hapklare brokken, en dan stukje bij beetje die dingen kan aanpakken om de situatie te veranderen, zodat je gelukkiger bent.

chococupcake schreef:En wbt de pijn en de emotionele bui nu, het kan ook niet goed zijn nu zoveel te doen. Neem je rust en tijd om dingen te laten genezen, het is niet mijn bedoeling om je je hierdoor rot te laten voelen. Praat er goed over samen en kijk wat voor oplossingen er zijn. Het lijkt nu alsof ik het allemaal beter weet, maar geloof me hier zijn dit soort gesprekken thuis ook heel vaak aan de orde. Het gaat allemaal om een balans vinden samen, en die vind je niet zomaar....

Sterkte en beterschap met je duim! Heb je trouwens geen pijnstillers gekregen?

Dankje CCC en sorry voor mijn boze reacties....

Ja heb wel pijnstillers gehad, diclofenac en paracetamol, maar moet zeggen dat de pijn erger is dan ik vtv had verwacht...