Vakantie vriend ingetrokken - mag dit?

Dan nog zou ik het echt noooooit gedaan hebben

Hij is toch een grote jongen die zelf zijn zaken moet regelen met zijn baas? Al is het je buurman! Hij heeft met jouw vriend een zakelijke betrekking en niet met jou, en in die rol hebben zij nu een conflict met elkaar, en niet met jou. En dat hij jou ermee heeft? Dan dient je vriend dat maar naar hem te benoemen en niet jij. Ik zou echt bijzonder woest worden als mijn vriend zoiets zou doen.

En dat je vriend het best vindt dat jij zijn baas benadert vind ik ook dom van hem trouwens. Hoe duidelijk geef je dan aan dat je zelf je zaken niet kan regelen, als je vriendin even voor jou je strijd komt uitvechten? Hoe moet hij ooit nog door die baas serieus genomen worden?

RYW schreef:Dan nog zou ik het echt noooooit gedaan hebben

Hij is toch een grote jongen die zelf zijn zaken moet regelen met zijn baas? Al is het je buurman! Hij heeft met jouw vriend een zakelijke betrekking en niet met jou, en in die rol hebben zij nu een conflict met elkaar, en niet met jou. En dat hij jou ermee heeft? Dan dient je vriend dat maar naar hem te benoemen en niet jij. Ik zou echt bijzonder woest worden als mijn vriend zoiets zou doen.

En dat je vriend het best vindt dat jij zijn baas benadert vind ik ook dom van hem trouwens. Hoe duidelijk geef je dan aan dat je zelf je zaken niet kan regelen, als je vriendin even voor jou je strijd komt uitvechten? Hoe moet hij ooit nog door die baas serieus genomen worden?

Zooohoooo mee eens..

Sja ik ben t deels met jullie eens en deels niet..maar dat komt doordat ik de hele voorgeschiedenis van de afgelopen 3jaar ken.
Natuurlijk had ik t beter niet kunnen doen, t was mega impulsief en actie van boosheid,maar er is niet veel wat ik daar nu nog aan kan veranderen..

Wat zegt je vriend er nu van?

JaneDoe schreef:Sja ik ben t deels met jullie eens en deels niet..maar dat komt doordat ik de hele voorgeschiedenis van de afgelopen 3jaar ken.
Natuurlijk had ik t beter niet kunnen doen, t was mega impulsief en actie van boosheid,maar er is niet veel wat ik daar nu nog aan kan veranderen..

Sorry hoor, ik snap best dat je boos en gefrustreerd bent, maar ik ben oprecht enorm nieuwsgierig over welk gedeelte je het niet met ons eens bent.

En wat betreft de voorgeschiedenis: ik ken dat, en heb een vriend die een rechtszaak heeft gevoerd om een schandalig arbeidsconflict dat (sorry dat ik het zeg) echt een stuk ingrijpender is dan dit, en ik zou het niet in mijn hoofd halen, ook niet deels. Ik leef mee en steun hem, maar ik zou het voor mijn vriend vernederend vinden als ik over zijn hoofd zijn zaken ga uitvechten, alsof ik hem daar niet zelf hoog genoeg voor inschat.

Gympie_ schreef:Wat zegt je vriend er nu van?

Hij is aan t werk.

De voorgeschiedenis,paar voorbeelden;

-gister,dag van mijn operatie en zijn vaste vrije dag. Hij wordt gebeld en er wordt geeist dat hij komt werken. Ik kom bij,er is niemand? Ben met een taxi naar huis gebracht.
-paar maanden terug, zijn oma lag op sterven. Zn baas dreigde 'dat hij niet terug hoefde te komen' als hij weg wwilde op t werk om bij zn oma te waken. Hij heeft hierdoor geen afscheid meer van haar kunnen nemen.
-crematie van oma - heeeeel veel moeite en boze blikken, uiteindelijk wel vrij.
-crematie mijn neefje - geen vrij gekregen
-crematie mijn opa - geen vrij gekregen
-crematie mijn oma - geen vrij gekregen.
-een zaterdag vrij gevraagd om zijn eigen verjaardag te vieren - geen vrij gekregen.
-mijn verjaardag de afgelopen 3 jaar - alleen gevierd,vriend geen vrij gekregen.
-2 jr terug vrij gevraagd om te kunnen klussen in ons huis - geen vrij gekregen.
-in 2010 slechts 1 week vakantie gekregen over een heel jaar, 2011 slechts anderhalve week over een heel jaar.
-vorig jaar kermisgeld waar hij recht op had niet alles gekregen (met kermis werkt iedereen zwart). Baas had geldproblemen en hield dit daarvan in, vriend kreeg 500 e ipv 1000.

En zo kan ik nog wel even doorgaan...

Ja ik weet het; dit is iets voor mijn vriend,en HIJ is degene die eens meer zn mond open moet trekken,of een andere baan moet gaan zoeken....niet ik. Maar ik merk dat ze een loopje met hem nemen en vanmiddag knapte er gewoon iets bij me...
Merk ook dat t zijn tol begint te eisen bij mij wbt onze relatie. Ik ben gek op hem,maar elkaar 1 dag in de week zien,is weinig. En als we dan eindelijk samen extra vrij zijn wordt het weer ingetrokken,of wordt ie weer gebeld...ik weet niet zo goed hoelang ik dit nog volhoudt zo

Ja sorry maar ik vind die voorgeschiedenis geen excuus. Je vriend gaat zelf werken terwijl hij bij jou, z'n oma of op een crematie hoort te zijn. Mijn baas zou het echt niet voor mekaar krijgen om mij naar m'n werk te laten komen terwijl m'n man denkt dat ik er ben als hij uit z'n operatie komt hoor. Ik denk dat je beter is een goed gesprek met je vriend kan hebben dan met z'n baas.

Ik had allang een andere baan gezocht als ik jouw vriend was

Je maakt er altijd weer een leuk verhaaltje van....

JaneDoe schreef:

Ja ik weet het; dit is iets voor mijn vriend,en HIJ is degene die eens meer zn mond open moet trekken,of een andere baan moet gaan zoeken....niet ik. Maar ik merk dat ze een loopje met hem nemen en vanmiddag knapte er gewoon iets bij me...
Merk ook dat t zijn tol begint te eisen bij mij wbt onze relatie. Ik ben gek op hem,maar elkaar 1 dag in de week zien,is weinig. En als we dan eindelijk samen extra vrij zijn wordt het weer ingetrokken,of wordt ie weer gebeld...ik weet niet zo goed hoelang ik dit nog volhoudt zo

Dat kan ik me goed voorstellen. Maar wat Tania ook zegt: dat moet je met je vriend bespreken. Niet met zijn baas. Je laat nu je frustraties over jullie privéleven in de vrije loop en die neem je mee in de communicatie naar zijn baas. Totaal onprofessioneel, en op de lange duur gaat het averechts werken.

Voorbeeld:
Baas: vriend, ik wil dat jij zaterdag komt werken.
Vriend: kan niet, ik zou met JaneDoe naar de film gaan.
Baas: oh ja, haha, ja, anders gaat ze weer boos naar me mailen. Man, jij zit onder de duim, zeg... *insert honend gelach van collega's*
Vriend: *probeert zijn trots te bewaren* helemaal niet. Ik bepaal zelf wel wat ik doe, we gaan wel een ander moment naar de film.

Of zo. Ik ken je vriend niet, maar dit lijkt mij geen vreemd scenario na je actie.

Ik snap echt dat je er last van hebt dat jullie elkaar zo weinig zien. Maar je vriend is verantwoordelijk voor zijn keuzes, en niet zijn baas. Praat met hem, vertel hem wat het probleem is, help hem desnoods met vacatures zoeken voor iets anders, maar ga in godennaam niet op deze manier je zin doordouwen. Echt dodelijk.

En, misschien off limits, maar jullie zijn toch bezig voor een kindje? Hoe denk je dan quality time te hebben samen, als de kleine er is? En hoe denk je dat hij tijd voor zijn gezin gaat hebben?

Dat zijn keuzes die hij moet maken en prioriteiten die hij moet stellen, niet jij in zijn plaats.

JaneDoe schreef:

Gympie_ schreef:Wat zegt je vriend er nu van?

Hij is aan t werk.

De voorgeschiedenis,paar voorbeelden;

-gister,dag van mijn operatie en zijn vaste vrije dag. Hij wordt gebeld en er wordt geeist dat hij komt werken. Ik kom bij,er is niemand? Ben met een taxi naar huis gebracht.
-paar maanden terug, zijn oma lag op sterven. Zn baas dreigde 'dat hij niet terug hoefde te komen' als hij weg wwilde op t werk om bij zn oma te waken. Hij heeft hierdoor geen afscheid meer van haar kunnen nemen.
-crematie van oma - heeeeel veel moeite en boze blikken, uiteindelijk wel vrij.
-crematie mijn neefje - geen vrij gekregen
-crematie mijn opa - geen vrij gekregen
-crematie mijn oma - geen vrij gekregen.
-een zaterdag vrij gevraagd om zijn eigen verjaardag te vieren - geen vrij gekregen.
-mijn verjaardag de afgelopen 3 jaar - alleen gevierd,vriend geen vrij gekregen.
-2 jr terug vrij gevraagd om te kunnen klussen in ons huis - geen vrij gekregen.
-in 2010 slechts 1 week vakantie gekregen over een heel jaar, 2011 slechts anderhalve week over een heel jaar.
-vorig jaar kermisgeld waar hij recht op had niet alles gekregen (met kermis werkt iedereen zwart). Baas had geldproblemen en hield dit daarvan in, vriend kreeg 500 e ipv 1000.

En zo kan ik nog wel even doorgaan...

Ja ik weet het; dit is iets voor mijn vriend,en HIJ is degene die eens meer zn mond open moet trekken,of een andere baan moet gaan zoeken....niet ik. Maar ik merk dat ze een loopje met hem nemen en vanmiddag knapte er gewoon iets bij me...
Merk ook dat t zijn tol begint te eisen bij mij wbt onze relatie. Ik ben gek op hem,maar elkaar 1 dag in de week zien,is weinig. En als we dan eindelijk samen extra vrij zijn wordt het weer ingetrokken,of wordt ie weer gebeld...ik weet niet zo goed hoelang ik dit nog volhoudt zo

Ik vind dit trouwens niet echt voorgeschiedenis... Als werkgever/ leidinggevende kun je nou eenmaal niet iedereen altijd maar vrij geven.... Dit zijn gewoon dingen waar jij je aan irriteert, blijkbaar vind jou vriend idt allemaal prima anders had hij wel wat ondernomen of een andere baan gezocht... Valt me trouwens vaker op in je topics dat er veel zaken niet goed geregeld zijn of dat er frustraties zijn...

chococupcake schreef:

JaneDoe schreef:

Gympie_ schreef:Wat zegt je vriend er nu van?

Hij is aan t werk.

De voorgeschiedenis,paar voorbeelden;

-gister,dag van mijn operatie en zijn vaste vrije dag. Hij wordt gebeld en er wordt geeist dat hij komt werken. Ik kom bij,er is niemand? Ben met een taxi naar huis gebracht.
-paar maanden terug, zijn oma lag op sterven. Zn baas dreigde 'dat hij niet terug hoefde te komen' als hij weg wwilde op t werk om bij zn oma te waken. Hij heeft hierdoor geen afscheid meer van haar kunnen nemen.
-crematie van oma - heeeeel veel moeite en boze blikken, uiteindelijk wel vrij.
-crematie mijn neefje - geen vrij gekregen
-crematie mijn opa - geen vrij gekregen
-crematie mijn oma - geen vrij gekregen.
-een zaterdag vrij gevraagd om zijn eigen verjaardag te vieren - geen vrij gekregen.
-mijn verjaardag de afgelopen 3 jaar - alleen gevierd,vriend geen vrij gekregen.
-2 jr terug vrij gevraagd om te kunnen klussen in ons huis - geen vrij gekregen.
-in 2010 slechts 1 week vakantie gekregen over een heel jaar, 2011 slechts anderhalve week over een heel jaar.
-vorig jaar kermisgeld waar hij recht op had niet alles gekregen (met kermis werkt iedereen zwart). Baas had geldproblemen en hield dit daarvan in, vriend kreeg 500 e ipv 1000.

En zo kan ik nog wel even doorgaan...

Ja ik weet het; dit is iets voor mijn vriend,en HIJ is degene die eens meer zn mond open moet trekken,of een andere baan moet gaan zoeken....niet ik. Maar ik merk dat ze een loopje met hem nemen en vanmiddag knapte er gewoon iets bij me...
Merk ook dat t zijn tol begint te eisen bij mij wbt onze relatie. Ik ben gek op hem,maar elkaar 1 dag in de week zien,is weinig. En als we dan eindelijk samen extra vrij zijn wordt het weer ingetrokken,of wordt ie weer gebeld...ik weet niet zo goed hoelang ik dit nog volhoudt zo

Ik vind dit trouwens niet echt voorgeschiedenis... Als werkgever/ leidinggevende kun je nou eenmaal niet iedereen altijd maar vrij geven.... Dit zijn gewoon dingen waar jij je aan irriteert, blijkbaar vind jou vriend idt allemaal prima anders had hij wel wat ondernomen of een andere baan gezocht... Valt me trouwens vaker op in je topics dat er veel zaken niet goed geregeld zijn of dat er frustraties zijn...

Kijk en dit bedoel ik...je weet niet hoe t gegaan is en kent de hele voorgeschiedenis niet. Dus ik snap dat je het goed bedoelt,maar je kunt hier niet over oordelen.
Deze baas geeft namelijk wel iedereen vrij,en komt iedereen tegemoet,behalve mijn vriend.
Er is van niemand een vakantie terug getrokken,behalve vam mijn vriend... Dus ja,er is veel frustratie als t op zijn baan aankomt.

Ik snap dat je gefrustreerd bent over die dingen voor voor die crematie e.d. Ik zou daar dan ook niet graag blijven en proberen ander werk te zoeken, want dit lijkt me dan echt geen prettige werksfeer. Maar iets als vakantie is toch wettelijk vastgelegd? Je hebt gewoon recht op zoveel vakantiedagen per jaar, een week lijkt me dan erg weinig(dat zijn maar 5 vakantiedagen)

RYW schreef:

JaneDoe schreef:

Ja ik weet het; dit is iets voor mijn vriend,en HIJ is degene die eens meer zn mond open moet trekken,of een andere baan moet gaan zoeken....niet ik. Maar ik merk dat ze een loopje met hem nemen en vanmiddag knapte er gewoon iets bij me...
Merk ook dat t zijn tol begint te eisen bij mij wbt onze relatie. Ik ben gek op hem,maar elkaar 1 dag in de week zien,is weinig. En als we dan eindelijk samen extra vrij zijn wordt het weer ingetrokken,of wordt ie weer gebeld...ik weet niet zo goed hoelang ik dit nog volhoudt zo

Dat kan ik me goed voorstellen. Maar wat Tania ook zegt: dat moet je met je vriend bespreken. Niet met zijn baas. Je laat nu je frustraties over jullie privéleven in de vrije loop en die neem je mee in de communicatie naar zijn baas. Totaal onprofessioneel, en op de lange duur gaat het averechts werken.

Voorbeeld:
Baas: vriend, ik wil dat jij zaterdag komt werken.
Vriend: kan niet, ik zou met JaneDoe naar de film gaan.
Baas: oh ja, haha, ja, anders gaat ze weer boos naar me mailen. Man, jij zit onder de duim, zeg... *insert honend gelach van collega's*
Vriend: *probeert zijn trots te bewaren* helemaal niet. Ik bepaal zelf wel wat ik doe, we gaan wel een ander moment naar de film.

Of zo. Ik ken je vriend niet, maar dit lijkt mij geen vreemd scenario na je actie.

Ik snap echt dat je er last van hebt dat jullie elkaar zo weinig zien. Maar je vriend is verantwoordelijk voor zijn keuzes, en niet zijn baas. Praat met hem, vertel hem wat het probleem is, help hem desnoods met vacatures zoeken voor iets anders, maar ga in godennaam niet op deze manier je zin doordouwen. Echt dodelijk.

En, misschien off limits, maar jullie zijn toch bezig voor een kindje? Hoe denk je dan quality time te hebben samen, als de kleine er is? En hoe denk je dat hij tijd voor zijn gezin gaat hebben?

Dat zijn keuzes die hij moet maken en prioriteiten die hij moet stellen, niet jij in zijn plaats.

Had je hier bewust niet op gereageerd, JD, of had je hem niet gezien?

RYW schreef:

RYW schreef:

JaneDoe schreef:

Ja ik weet het; dit is iets voor mijn vriend,en HIJ is degene die eens meer zn mond open moet trekken,of een andere baan moet gaan zoeken....niet ik. Maar ik merk dat ze een loopje met hem nemen en vanmiddag knapte er gewoon iets bij me...
Merk ook dat t zijn tol begint te eisen bij mij wbt onze relatie. Ik ben gek op hem,maar elkaar 1 dag in de week zien,is weinig. En als we dan eindelijk samen extra vrij zijn wordt het weer ingetrokken,of wordt ie weer gebeld...ik weet niet zo goed hoelang ik dit nog volhoudt zo

Dat kan ik me goed voorstellen. Maar wat Tania ook zegt: dat moet je met je vriend bespreken. Niet met zijn baas. Je laat nu je frustraties over jullie privéleven in de vrije loop en die neem je mee in de communicatie naar zijn baas. Totaal onprofessioneel, en op de lange duur gaat het averechts werken.

Voorbeeld:
Baas: vriend, ik wil dat jij zaterdag komt werken.
Vriend: kan niet, ik zou met JaneDoe naar de film gaan.
Baas: oh ja, haha, ja, anders gaat ze weer boos naar me mailen. Man, jij zit onder de duim, zeg... *insert honend gelach van collega's*
Vriend: *probeert zijn trots te bewaren* helemaal niet. Ik bepaal zelf wel wat ik doe, we gaan wel een ander moment naar de film.

Of zo. Ik ken je vriend niet, maar dit lijkt mij geen vreemd scenario na je actie.

Ik snap echt dat je er last van hebt dat jullie elkaar zo weinig zien. Maar je vriend is verantwoordelijk voor zijn keuzes, en niet zijn baas. Praat met hem, vertel hem wat het probleem is, help hem desnoods met vacatures zoeken voor iets anders, maar ga in godennaam niet op deze manier je zin doordouwen. Echt dodelijk.

En, misschien off limits, maar jullie zijn toch bezig voor een kindje? Hoe denk je dan quality time te hebben samen, als de kleine er is? En hoe denk je dat hij tijd voor zijn gezin gaat hebben?

Dat zijn keuzes die hij moet maken en prioriteiten die hij moet stellen, niet jij in zijn plaats.

Had je hier bewust niet op gereageerd, JD, of had je hem niet gezien?

deze had ik serieus niet gelezen... nu wel

hoe moet ik dit uitleggen? Het is 1 gezellige groep daar op zn werk, de meesten komen op verjaardagen bij elkaar etc, ik ken dus de meeste collega's ook buiten zn werk om. Iedereen heeft een schurft aan die baas, omdat ie allerlei dingen flikt die wettelijk gezien misschien nét aan mogen, maar die een normale baas écht niet kan doen.

en het scenario....dat gaat nu al grotendeels zo denk ik. Het is onverwachts druk, mijn vriend is vrij, het is zaterdagmiddag.
Wie zullen we eens gaan bellen om eerder te komen opdraven? Ach, doe hem maar, want sja....bij hem krijgen we toch alles voor elkaar.

Vriendlief is té makkelijk, en zijn baas doet dingen die niet kunnen...het is een wisselwerking.
Nu is mijn vriend eindelijk eens fel in gesprek gegaan met hem vandaag, en heeft gezegd NIET in zijn vakantie terug te komen. Antwoord van zijn baas is dat hij dan helemaal niet terug hoeft te komen. Sja....dus komt hij maar weer, want met een huis en zonder baan, dat gaat ook niet werken.

En ja, we willen een kindje. Qualitytijd met z'n 3en zal er zéér weinig zijn zolang hij bij deze baas blijft. Zo is 1 van de jongens van zn werk laatst vader geworden, en recht op 2 dagen vaderschapsverlof? Niet volgens deze baas, die jongen is 's nachts vader geworden en is de middag erna gaan werken. Het erge is dat iedereen het pikt van deze man....ik snap het niet.
Wat is jullie suggestie dan? Ik hou van hem, ben gek op hem, we wonen samen..... geen kindje vanwege zijn werk?
Ik hoop dat dit snel veranderd ja, maar ik ga geen jaaaaren wachten alleen vanwege zijn werk.

overigens stop ik nu eveb met reageren. Niet omdat ik de discussie niet aan wil gaan, maar omdat ik merk dat ik er alleen maar opgefokter van wordt, en dat lijkt me nou juist niet zo'n goed idee, aangezien ik straks als vriendlief thuiskomt even goed wil gaan praten.
Ik reageer morgen of later op de avond weer.

ik snap jullie reacties, en ben me ervan bewust dat het een stomme actie is geweest van mezelf, ik moet leren om tot 10 te tellen.
Maar dan nog....zoals het nu gaat op zijn werk kán het echt niet meer langer, en ik kan er blijkbaar niet goed tegen dat iedereen daar alles klakkeloos pikt van die kerel, en ik (onze relatie/wij/onze vakantie/tijd samen) hier elke keer de dupe van is.

chococupcake schreef:Je maakt er altijd weer een leuk verhaaltje van....

waar slaat dit nou weer op?

Mijn suggestie? Geen kind zolang je niet heel goed afgesproken hebt hoe je dat gaat doen qua tijd. En dan is deze baas dus een onzekere factor, en als jouw vriend je dat niet kan bieden moet hij gaan nadenken hoe hij je dat wel kan bieden. En dat zal wel uitlopen op een andere baan zoeken, helaas.

Wat betreft die leuke vriendengroep van collega's: is dat serieus de reden om hier te blijven werken? Weegt dat zwaarder dan jullie tijd samen en tijd voor een toekomstig gezinnetje? Wil hij dan blijven werken voor de baas waar hij vaak mee in de clinch ligt, voor die groep mensen? Zo ja, dan ga ik even hard zijn: dan ligt zijn prioriteit dus bij de leuke collega's en niet bij tijd voor zijn toekomstige gezinnetje.

Mijn suggestie dus: daar eerst eens duidelijkheid over krijgen. Je staat nu op het punt om zwanger te raken van een man die je op dit moment niet kan/wil bieden wat je nodig hebt voor een gezinnetje. Daar zou ik niet op gaan gokken met zo iets groots als een kind, hoe hard de eierstokken ook rammelen.

Tania schreef:Ja sorry maar ik vind die voorgeschiedenis geen excuus. Je vriend gaat zelf werken terwijl hij bij jou, z'n oma of op een crematie hoort te zijn. Mijn baas zou het echt niet voor mekaar krijgen om mij naar m'n werk te laten komen terwijl m'n man denkt dat ik er ben als hij uit z'n operatie komt hoor. Ik denk dat je beter is een goed gesprek met je vriend kan hebben dan met z'n baas.

sja zo ben ik zelf ook.
Maar wat als je baas elke keer met ontslag dreigt als je tegen hem in gaat?
Mijn vriend heeft geen opleiding verder, dus de banen liggen niet bepaald voor het oprapen, en van 1 salaris leven kunnen we niet.

RYW schreef:Mijn suggestie? Geen kind zolang je niet heel goed afgesproken hebt hoe je dat gaat doen qua tijd. En dan is deze baas dus een onzekere factor, en als jouw vriend je dat niet kan bieden moet hij gaan nadenken hoe hij je dat wel kan bieden. En dat zal wel uitlopen op een andere baan zoeken, helaas.

Wat betreft die leuke vriendengroep van collega's: is dat serieus de reden om hier te blijven werken? Weegt dat zwaarder dan jullie tijd samen en tijd voor een toekomstig gezinnetje? Wil hij dan blijven werken voor de baas waar hij vaak mee in de clinch ligt, voor die groep mensen? Zo ja, dan ga ik even hard zijn: dan ligt zijn prioriteit dus bij de leuke collega's en niet bij tijd voor zijn toekomstige gezinnetje.

Mijn suggestie dus: daar eerst eens duidelijkheid over krijgen. Je staat nu op het punt om zwanger te raken van een man die je op dit moment niet kan/wil bieden wat je nodig hebt voor een gezinnetje. Daar zou ik niet op gaan gokken met zo iets groots als een kind, hoe hard de eierstokken ook rammelen.

dat bedoelde ik niet te zeggen met het stukje over leuke groep. Ik bedoelde meer dat er niet geluld wordt op de manier die jij in het scenario als voorbeeld beschreef... in ieder geval niet door zijn collega's.
Zijn collega's zijn zeker geen reden om te blijven, de reden om te blijven is omdat hij niks anders kan vinden, en we niet van 1 salaris rond kunnen komen.

Mochten wij kinderen krijgen, dan is het qua tijd en opvang goed geregeld, ons kind zal nooit naar een kdv hoeven, en heeft de hele dag of papa of mama om zich heen. Sja met z'n 3en hebben we 1 dag in de week... maar zo zijn er meer gezinnen.

Je moet het geheel en al zelf weten hoor, maar je geeft net zelf aan dat dit zijn tol begint te eisen van de relatie en dat je dat slecht trekt. Hoe denk je dat dat is als er een kind is?

Je hoeft niet te antwoorden hoor, maar wees alsjeblieft wel eerlijk naar jezelf en probeer jezelf niet te overtuigen dat het echt wel prima is zo, puur omdat je nu graag een kind wil. Trek je huidige situatie, waar je nu al niet tegen kan, eens door naar als je een kind hebt.

Maar kan je vriend niet eens een keer op zijn strepen gaan staan dan? Of mis ik iets hier?

Yoyo schreef:Maar kan je vriend niet eens een keer op zijn strepen gaan staan dan? Of mis ik iets hier?

Elke keer als hij dat doet, dreigt zijn baas met ontslag.
Wat moet hij dan doen? Als er iemand een goed idee heeft hoor ik het écht graag....

RYW schreef:Je moet het geheel en al zelf weten hoor, maar je geeft net zelf aan dat dit zijn tol begint te eisen van de relatie en dat je dat slecht trekt. Hoe denk je dat dat is als er een kind is?

Je hoeft niet te antwoorden hoor, maar wees alsjeblieft wel eerlijk naar jezelf en probeer jezelf niet te overtuigen dat het echt wel prima is zo, puur omdat je nu graag een kind wil. Trek je huidige situatie, waar je nu al niet tegen kan, eens door naar als je een kind hebt.

Het probleem is...

Dat ik stapelgek op hem ben, oud met hem wil worden, hem als de vader van mijn kinderen zie etc....
Maar als je elkaar zó weinig ziet is het al best moeilijk om een goede relatie te hebben, maar dit is iets waar wij onze weg in hebben gevonden samen.
Maar dat zorgt er wel voor dat ik na 6 avonden alleen thuis, ont-zettend uitkijk naar onze vrije avond samen, en als er dan geeist wordt dat hij weer komt en je alsnog alleen zit...keer op keer, dan eist dat een keer zijn tol.
Zelfde nu met de vakantie, ik was echt de dagen aan het afstrepen in mn agenda, eindelijk 2 weken samen vrij....en eindelijk eens een weekend, een zaterdagavond samen vrij, dat gebeurt 1x per jaar. En als dat dan ook al niet doorgaat.... ben ik boos, verdrietig en teleurgesteld, maar het doet niets af aan mijn gevoelens voor mijn vriend.

Juist als je zoveel van iemand houdt wil je het liefst zoveel mogelijk bij diegene zijn, en als dat je dan zó moeilijk wordt gemaakt.
Zonder die baas zou het zoveel beter zijn. Natuurlijk zien we elkaar dan ook weinig, maar dat wist ik toen we wat kregen. Ook met een kindje hadden we al uitgekiend hoe het zou gaan. Overdag bij mijn vriend, ik 1 dag minder werken, hij om de week de zaterdag vrij... dan zouden we 2 om 3 dagen in de week met z'n 3tjes samen vrij zijn...maar dan moeten we er wel van op aankunnen dat hij ook vrij is wanneer hij vrij hoort te zijn. Natuurlijk is hij best bereid om bij plotselinge ziekte ofzo van collega's eens te komen, dat is niet meer dan normaal, maar dan is dat wel zijn eigen keuze, en niet iets wta hem wordt opgelegd en waarbij er wordt gedreigd met zijn baan...

JaneDoe schreef:

Yoyo schreef:Maar kan je vriend niet eens een keer op zijn strepen gaan staan dan? Of mis ik iets hier?

Elke keer als hij dat doet, dreigt zijn baas met ontslag.
Wat moet hij dan doen? Als er iemand een goed idee heeft hoor ik het écht graag....

Maaarehh.. op welke gronden wil die baas dat dan doen? Werkweigering? Gaat niet door, als jouw vriend zijn verhaal zit. Dus dat zijn loze dreigementen. De rest schikt er waarschijnlijk niet eens naar, maar jouw vriend is wellicht een makkelijke prooi?