Babykriebels, verstand versus gevoel

Ik word er gek van. Ik heb zulke babykriebels. Ik wil weer zwanger zijn!

Nou ja, ergens wil ik het niet, maar die hormonen van mij zijn totaal op hol. En het kan niet, het is niet verstandig, maar toch... Droomde vannacht zelfs al over een positieve test.

Herkenbaar? En hoe gingen jullie er mee om?

Willen jullie in de toekomst nog meer kinderen? En is er dan een grote(re) kans op een tweeling?

Pippa schreef:Willen jullie in de toekomst nog meer kinderen? En is er dan een grote(re) kans op een tweeling?

Mijn man vind het zo ook prima, maar als ik er nog 1 bij wil vind hij dat ook prima, alleen nu nog niet.

Zo ver ik weet is dit puur 'toeval', de tweeling.

Heel herkenbaar hoor, als ik nu weer een kleintje zie krijg ik ook weer kriebels.

Zooooo herkenbaar, helaas...
ik probeer het weg te stoppen.

Hier ook herkenbaar! Maar m'n vriend wil nog niet. En het is nu ook nog niet verstandig, maar ik vind het zo lastig omdat je sowieso 9 maanden verder bent voor het tweede kindje er is en dan kan alles er al weer zo anders uit zien, hebben jullie dat ook?

Herkenbaar, maar ik moet het voor nu echt uit mijn hoofd zetten, het zou veel te zwaar worden met een baby erbij, dat zou tegenover Ezra en Yrsa ook oneerlijk zijn. Ik hou me maar voor dat de omstandigheden ooit misschien anders zijn en het dan wel kan, maar ik denk eerlijk gezegd dat het niet meer zal gebeuren.

Susan schreef:Herkenbaar, maar ik moet het voor nu echt uit mijn hoofd zetten, het zou veel te zwaar worden met een baby erbij, dat zou tegenover Ezra en Yrsa ook oneerlijk zijn. Ik hou me maar voor dat de omstandigheden ooit misschien anders zijn en het dan wel kan, maar ik denk eerlijk gezegd dat het niet meer zal gebeuren.

Dat lijkt me helemaal lastig, als je diep in je hart denkt dat het niet meer zal gebeuren en de opties eigenlijk niet meer open liggen.

Heel herkenbaar. Sinds een paar werken kriebelt het enorm... maar voorlopig wordt eer nog niks mee gedaan...

Hier ook mega kriebels, liever vandaag dan morgen. Maar ik ben nu nog met een studie bezig dus mijn verstand zegt het is beter om nog even te wachten tot ik bijna klaar ben met me studie maarrrr me gevoel schreeuwt NU!!!!!
Vreselijk en het wordt steeds erger.

Herkenbaar! Hier ook flinke kriebels! Gelukkig weet mijn verstand wel dat het nu echt de tijd nog niet is, maar zoals ik er nu tegenaan kijk gaat het ook geen jaren meer duren voordat ik er weer voor wil gaan. Tot die tijd mijn hormonen maar in bedwang houden

Mom-Of-2 schreef:Hier ook mega kriebels, liever vandaag dan morgen. Maar ik ben nu nog met een studie bezig dus mijn verstand zegt het is beter om nog even te wachten tot ik bijna klaar ben met me studie maarrrr me gevoel schreeuwt NU!!!!!
Vreselijk en het wordt steeds erger.

+1, al zwakt het nu wel vaak af moet ik zeggen. Ik ben zo druk nu met afstuderen en ik vind het behoorlijk zwaar met een kleintje. Ik kan me er eigenlijk ook geen voorstelling van maken hoe het is met 2 kinderen. Als ik zie hoe het bij mijn broer gaat, is dat heel gemoedelijk (maar zij is huismoeder, niet dat dat het makkelijker maakt maar misschien wel behapbaarder?). Maar ik zie mezelf dat nu nog niet klaarspelen. Een baan en 2 (kleine) kinderen, het lijkt me loodzwaar.. Maar dus wel kriebels haha! Lekker tegenstrijdig

hier ook herkenbaar, maar heb zelf nog geen kinderen. het lijkt me echt fantastisch om moeder te worden maar dat kan echt nog niet. Mijn vriend is er nog niet klaar voor en ik wil ook eigenlijk klaar zijn met mijn opleiding voor we er aan beginnen. Maarja, mijn gevoel wilt zo graag. Ik zal gewoon moeten wachten tot het wel kan, hoewel het soms wel heel moeilijk is.

Steep schreef:

Mom-Of-2 schreef:Hier ook mega kriebels, liever vandaag dan morgen. Maar ik ben nu nog met een studie bezig dus mijn verstand zegt het is beter om nog even te wachten tot ik bijna klaar ben met me studie maarrrr me gevoel schreeuwt NU!!!!!
Vreselijk en het wordt steeds erger.

+1, al zwakt het nu wel vaak af moet ik zeggen. Ik ben zo druk nu met afstuderen en ik vind het behoorlijk zwaar met een kleintje. Ik kan me er eigenlijk ook geen voorstelling van maken hoe het is met 2 kinderen. Als ik zie hoe het bij mijn broer gaat, is dat heel gemoedelijk (maar zij is huismoeder, niet dat dat het makkelijker maakt maar misschien wel behapbaarder?). Maar ik zie mezelf dat nu nog niet klaarspelen. Een baan en 2 (kleine) kinderen, het lijkt me loodzwaar.. Maar dus wel kriebels haha! Lekker tegenstrijdig

Hoeveel wil je gaan werken?

Stofzuiger schreef:

Steep schreef:

Mom-Of-2 schreef:Hier ook mega kriebels, liever vandaag dan morgen. Maar ik ben nu nog met een studie bezig dus mijn verstand zegt het is beter om nog even te wachten tot ik bijna klaar ben met me studie maarrrr me gevoel schreeuwt NU!!!!!
Vreselijk en het wordt steeds erger.

+1, al zwakt het nu wel vaak af moet ik zeggen. Ik ben zo druk nu met afstuderen en ik vind het behoorlijk zwaar met een kleintje. Ik kan me er eigenlijk ook geen voorstelling van maken hoe het is met 2 kinderen. Als ik zie hoe het bij mijn broer gaat, is dat heel gemoedelijk (maar zij is huismoeder, niet dat dat het makkelijker maakt maar misschien wel behapbaarder?). Maar ik zie mezelf dat nu nog niet klaarspelen. Een baan en 2 (kleine) kinderen, het lijkt me loodzwaar.. Maar dus wel kriebels haha! Lekker tegenstrijdig

Hoeveel wil je gaan werken?

24-28 uur. Ik maak het denk ik ook in mijn hoofd heel groot hoor..

Ik werk 16 uur en ik red het ook, ondanks mijn FM, met 2 baby's en niet ideale woonomstandigheden.

Hier ook de babykriebels, soms zo erg dat ik niet weet waar ik het zoeken moet.. Droom er ook over en overdag kan ik nergens anders aandenken. Heb dan soms ook helemaal nergens zin in, omdat ik dan alleen nog maar een kindje wil en verder niks anders op die momenten. Einde van dit jaar willen we ook voor een kindje gaan, na jarelang wachten, maar nu het zo dichtbij is, lijkt het toch nog een eeuwigheid te duren.

Stofzuiger schreef:Ik werk 16 uur en ik red het ook, ondanks mijn FM, met 2 baby's en niet ideale woonomstandigheden.

Ja daarom! Ik zie gewoon beren op de weg haha!

ook hier kriebelt het enorm! wel de ene keer meer als de andere keer.. op het moment is het wat rustiger en dat vind ik wel fijn, want ik wil toch nog wel wachten voordat we er weer voor gaan. maar als ik dan mijn zwangere collega zie of een pasgeboren baby dan komen de kriebels zoo bijzonder en ik hoop dit écht nog een keer mee te mogen maken
tips heb ik niet voor je.. gewoon lekker zwijmelen bij mooie plaatjes en ondertussen genieten van je mannen die steeds meer zelf kunnen enzo.. en dan denk je 'dit is ook wel makkelijk zo'

Ik herken het niet echt.. momenteel overheerst mijn verstand hier nog heel erg gelukkig Ik weet gewoon dat het voor ons allemaal beter is als wij nog even wachten, al hebben mijn vriend en ik het er wel steeds vaker over. Hij zag laatst op tv een pasgeboren baby en verraste me door te zeggen: "Ik wil ook weer zo'n klein baby'tje! Leuk toch, vind je niet?". Dat had ik van hem helemaal niet verwacht.. haha! Maar mijn babykriebels overheersen hier gelukkig niet momenteel. Eerst afstuderen en een ander huis en daarna mogen de babykriebels komen!

Ook hier herkenbaar. Maar wil sowieso wachten tot deze bengels naar (bijna) school gaan. Ik wil de volgende baby zoveel mogelijk aandacht geven en genieten van de zwangerschap. Dat zie ik met twee puberpeuters niet zitten.

Herkenbaar! .. wij wachten tot we in Juni lekker gesetteld zijn in ons nieuwe huisje en dan zie ik als enige beer op de weg nog mijn litteken van de keizersnee. Deze moet een jaar de tijd krijgen, voordat je weer zwanger wordt. Maargoed ik las ergens anders dat een halfjaar ook prima is. Op zich kriebelt het nu nog niet zo erg als voordat ik zwanger was van D. Dus er zit ook niet echt haast achter ofzo. We zouden het allebei wel heel leuk vinden om nog een kindje te mogen krijgen.

* edit: in mijn familie ( vaders kant En moeders kant) komen twee eiige tweelingen voor. Dit speelt voor mij wel mee in het twijfelen of we nog even wachten of niet, omdat wij dan gewoon een grotere kans hebben op een tweeling. Al is daar ook wel overheen te komen, mochten er ineens 2 kleintjes bij komen

@Stofzuiger: Hebben jullie wel genoeg ruimte in de bovenwoning? of zouden jullie dan ook nog moeten verhuizen, mochten jullie voor een 3e gaan.

Ik heb echt veel babykriebels, en mijn vriend eigenlijk ook...

maargoed we hebben beide geen vaste baan en verdienen echt nog niet genoeg...

bummer

Star007 schreef:@Stofzuiger: Hebben jullie wel genoeg ruimte in de bovenwoning? of zouden jullie dan ook nog moeten verhuizen, mochten jullie voor een 3e gaan.

Ruimte zat. Nog een kleine slaapkamer en zolder over, maar die trappen is gewoon niet grappig. Eerst de wagen, dan kind voor kind naar beneden... Dus 1 alleen boven achterlaten en 1 alleen buiten. Het is maar even, maar toch, als er dan nog een 3e kruimeldiefje is...