Babykriebels! Verstand vs gevoel.

Het was er al een tijdje, maar nu met 2 pasgeboren nichtjes nog veel meer! Ook mijn man was vandaag helemaal in de wolken nu hij weer een baby in zijn armen had. We willen eigenlijk heel graag, maar verstandelijk gezien wil ik nog minimaal 2 jaar wachten...alleen nu hij vier kinderen bij elkaar heeft gezien vind hij het moeilijk om nog zo'n 3 jaar te wachten op de volgende.

Bij wie heeft het verstand gewonnen van het gevoel?

Waarom wil je wachten?

Ik wil wachten tot ze naar de basisschool gaan.
Sowieso omdat het slapen waardeloos is waardoor we nu nog te moe zijn om er een zwangerschap bij te hebben, laat staan nog een slechte slaper. En mijn zwangerschap was vanaf week 14 plat liggen, moet er niet aan denken om dat nog eens te hebben en dan ook nog twee rond rennende peuters. En het idee dat wij wat bij kunnen slapen als ze naar school zijn klinkt ook wel aangenaam.

Hier zou ik willen dat mijn gevoel kon winnen.... Ik wil zo graag een 4e
Mijn man is nogal terughoudend, zijn verstand wint tot op heden.
Hier gelukkig geen baby's die geboren gaan worden in de familie dat scheelt iets.
Wij gebruiken geen anticonceptie en dat maakt wel eens dat mijn gevoel heen en weer wordt geslingerd. Ik krijg er toch een bepaalde "hoop" van.
Ik ga niet expres zwanger worden etc. De wens is groot maar mijn relatie en ons gezin tig keer belangrijker. Daarintegen zeg ik zo vaak dat hij wel een risico neemt. Ik vroeg het hem een week of 2 geleden nog, ik kreeg te horen : "nu niet, we zien wel".

@nois: ik vond 2 op elkaar veel minder zwaar als 3 jaar leeftijdsverschil. Ik was al helemaal uit de luiers, had 2 redelijk zelfstandige dametjes en toen kwam er weer een baby. Goh, ik moest echt wennen hoor de eerste weken... voelde me weer teruggezet in de tijd. Om die reden wil ik nu niet al te lang wachten omdat ik anders hetzelfde ga meemaken

Ik snap je gevoel wel. Zag van de week een mini babytje en ik smolt helemaal. Zou soms best al weer willen. Maar afgezien van alle praktische bezwaren waardoor het sowieso niet kan, wil mijn verstand ook wachten tot A. een stukje ouder is. Heb ook een zware zwangerschap gehad en ik wil A. niet tekort doen, en zelf ook genoeg rust kunnen nemen als ik weer pech zou hebben. Lijkt me wat praktischer als ze dan al naar de peuterspeelzaal zou gaan, of naar de basisschool.

Hier wint het verstand, maar dat is puur om de reden dat ik een zwangerschap echt niet meer aandurf ( allebei door oog van de naald gekropen en dat kan ik men kindjes echt niet aandoen)
Maar denk dat in een andere situatie ( waarbij er financiele ruimte etc is ) mijn gevoel eerder zou winnen.

Hier heeft het gevoel het gewonnen van het verstand,ik wist dat we beter konden wachten om voor een kindje tegaan,tot we alles op orde hadden.Toch won mijn gevoel het,en is ons mannetje nu alweer bijna 14 maanden,en nog steeds hebben het niet op orden(zit nu eindelijk schot in de zaak)

HIer heeft het verstand ook gewonnen van het gevoel, omdat we het financiel nu niet kunnen trekken met een 2e.
Als we wachten totdat Y. wat ouder is ook en haar zelf goed kan redden willen wij voor een 2e gaan.

Ook moeten we een 2e kinderkamer creeeren, en hebben we besloten als Y. de leeftijd heeft om haar op zolder te laten slapen, en die moet helemaal worden afgebroken en weer opnieuw worden opgebouwd + worden geisoleerd, dit willen wij volgend jaar zomer doen...(mits er geen gekke tegenslagen voor die tijd de kop op steken!)...

Dus ook hier, nog even wachten, en lichamelijk kan en mag het ook niet van mijn HA.

M'n verstand houdt het nu tegen. Ons appartement staat te koop en we hebben geen plek voor nog een baby, ik ben lichamelijk nog aan het herstellen van de zwangerschap/bevalling, geestelijk kan ik het nog niet aan denk ik en ik moet eerst een goede balans vinden tussen m'n kindje/huishouden/werk/vriend/mezelf want ik zit nog vaak in de knoop met alles en kan gewoon nog geen goed ritme vinden lijkt wel

M'n eierstokken zijn de laatste weken echt aan het rammelen en ik smelt bij iedere baby die ik zie maar voor iedereen is het gewoon het beste als het bovenstaande eerst allemaal goed gaat en ergens vind ik het knap van mezelf dat ik het toch vol houdt ondanks de hevige babykriebels

hier ook conflict verstand en gevoel. Gevoel zegt nu, verstand zegt nog even wachten. We willen heel graag nog 3 weken naar Amerika volgend jaar, en heb geen goede ervaring met zwanger op vakantie, dus het zou jammer zijn wanneer deze reis (waarschijnlijk komende jaren laatste verre reis) daardoor negatief beïnvloed wordt.
Liefst ga ik nu op vakantie, en daarna direct voor tweede kindje....maar nog even geduld hebben. Verstand wint hier vooralsnog van het gevoel dus.

Mijn man en ik zijn allebei heel erg toe aan een tweede kindje, maar ons verstand wint het nét van ons gevoel. Ik moet namelijk eerst mijn therapie afronden en dan gaan we kijken hoe onze situatie is. Hopelijk kunnen we in juni stoppen met anticonceptie.

Wel lastig is dat hoor. En nois, ik denk dat het allebei zo zn voor- en nadelen zal hebben.
Zelfs bij mij kriebelt het al behoorlijk. Maar wij moeten echt nog wel een jaar wachten.

Ook hier zelfde verhaal....ik weet dat ik beter nog even zou kunnen wachten, maar mn gevoel zegt nu! Dus uiteindelijk hebben wij de knoop doorgehakt en is bij ons vorige maand de pil de deur uitgegaan...
We zouden beter kunnen wachten omdat we nog een nieuw bed moeten,grotere auto, wat rekeningen afbetalen, maar uiteindelijk....ben je 9 maanden zwanger,en heb je ook nog de tijd tot het zwanger worden om te sparen....

Hier willen we ook graag een 2e kindje,maar mag een jaar niet zwanger worden ivm vorige zwangerschap.
Eerst maar eens genieten van ons meisje

Ik volgde mijn gevoel. Praktisch gezien kon het ook gewoon (dus mijn verstand had verder weinig nuttigs te vertellen ). Nu voor een derde laat ik toch meer mijn verstand spreken, omdat het wss de laatste zal zijn wil ik er volop van kunnen genieten. Met nog 2 kleine kinderen in huis heb je daar simpelweg de tijd niet voor.

Hier heeft het verstand gewonnen. Ik had al heel lang kriebels maar het was praktische gezien niet mogelijk. Nu zijn de praktische bezwaren weg en zijn we aan het proberen om zwanger te raken.

Moeilijke keuze Nois, veel succes.