Babykriebels, wie ook?

Ow, verschrikkelijk, die babykriebels! Ik heb ze al een jaar of drie, maar nu mijn schoonzus net is bevallen en mijn zus binnen twee weken zal bevallen van haar tweede, is het wel heel erg.
Ik weet dat ik nog jong ben en dat mijn tijd ook nog komt, maar mijn gedachten gaan wel erg vaak richting kinderen en alles wat er mee samenhangt. In juni studeer ik af en dan ga ik snel op zoek naar een baan. We willen dan wat sparen en als het kan een koophuis, wat iets groter is dan ons huurhuisje. Daarna willen we niet meer al te lang wachten!
Mijn man is ook zo lekker nuchter, "het is nu nog niet aan de orde, dus ik ga er ook nog geen energie in steken". Ik wil dat ook kunnen, maar dat zit er niet in. Mijn verstand en gevoel gaan graag met elkaar in gevecht

Welke meiden hebben nog meer 'babykriebels'? Hoe is jullie situatie?

Ik heb ze ook weer, maar het zit er voorlopig nog niet in.
Wil het verstandelijk ook echt nog niet, maar mijn hormonen zeggen iets anders...

Ik had ze maar sinds een week of 2 zijn ze helemaal verdwenen

Zijn jullie gevoelens nu anders dan bij de eerste?

Fijne dingen, die hormonen

Hier was het op een gegeven moment veel erger dan bij de eerste. Toen wist je allemaal niet hoe het zo zijn en hoe het voelde. Als je al een kindje hebt dat weet je het allemaal wel hoe het is. Tenminste zo denk ik erover

Hoe jong ben je dan, Chipp? .

Ik heb het ook nog vaak, maar het kan helemaal niet.

Ik herken het (nog) niet. Het lijkt me erg leuk hoor, om weer een tweede kindje te mogen krijgen. Maar de echte babykriebels heb ik nu niet (behalve als ik weer hele kleine kleertjes zie.. dan smelt ik altijd even weg). Gelukkig maar, want we willen/moeten ook nog even wachten. Ben pas weer bij het baby'tje van een vriendin van mij geweest, had gedacht wel wat te voelen, maar dat viel mee. Het lijkt me overigens wel leuk/bijzonder om echte babykriebels te voelen. Ben ongepland zwanger geraakt van N., dus ik heb nooit 'babykriebels' gehad.

Ik ben 22 en mijn man is 24. Het kan dus al wel, maar het is nog niet dat de klok tikt. Ik hoor vooral de eierstokken die rammelen

Dat wordt nog wat, als het bij de tweede/derde nog steeds is en zelfs erger...

hier komen en gaan ze op moment,maar het kan op moment echt niet.Dus wil er niet te veel over nadenken.

Hier ook af en toe. Nu weer heel erg bijvoorbeeld. Ben nu anderhalf jaar samen met mijn vriend wonen nog niet samen studeer in juli af en hij i
Heeft net een baan dus nog niet ideaal. Kriebels kwamen nu weer op om te vertellen dag ze 3 maand zwanger is. Word het eerste achterkleinkind van oma en stiekem had ik nog wel ergens gehoopt dat ik haar die kon geven. Nou ja dan moet ik maar de eerste zijn die trouwt.

Yep, hier ook babykriebels. Ik ben even aan het dubben over mn studie, dat is nu even een struikelblok dus heb nog geen idee wanneer we er eventueel weer voor gaan.

Bij de eerste waren ze echt heel erg. Het heeft toen 8 maanden geduurt, voordat het raak was. Ik was 22 toen we er voor gingen en 23 toen ik werkelijk zwanger was. De kriebels waren er toen al 2 jaar haha. Het begint ook al weer te kriebelen voor een 2e. Maargoed eerst maar eens verhuizen naar ons huis vanuit onze flat en dan kijken we weer verder van de zomer

Ik loop al jaren met babykriebels...vreselijk. De eerste keer dat ik ze serieus had was ik 17, nét samen met mijn huidige man en een klasgenoot (hbo) was per ongeluk zwanger geraakt. Het enige wat ik dacht was: 'oh laat mij dat ook gebeuren s.v.p.'. De jaren daarna kwam dat gevoel met enige regelmaat opzetten. Maar toen een oude basisschool vriendin van mijn zwanger raakte (wel gepland) toen ging het echt bijna zeer doen. Vooral ook omdat ze steeds maar bij mij bleef aandringen wanneer ik toch aan kinderen zou beginnen en dat het zo leuk zou zijn enzo... Echt heel erg lastig. Op mijn afstudeerfeestje kreeg ik een potje foliumzuur van haar cadeau en ze wil binnenkort wellicht weer stoppen met anticonceptie en voor een 2e kindje gaan...ze vond dat ik dan maar tegelijk zwanger moest raken...

En nu is van een clubje vriendinnen een van de jongsten zwanger geraakt (21 is ze), per ongeluk, maar o zo gewenst. En ik zie haar nu bijna wekelijks en aan de ene kant vind ik het heerlijk om haar kleine ventje vast te houden en haar te zien moederen en aan de andere kant doet ook dit weer zo veel pijn.

Ik ben inmiddels wel met de pil gestopt...voor de tweede keer. Helaas loopt mijn leven niet helemaal zoals ik het vroeger in gedachten had en de operaties (en pijn) aan mijn heup gooien aardig wat roet in het eten, ook het jaar langer doen over het afstuderen was frustrerend.

Dus ja hier babykriebels, echt enorm, en dus ook wel mee bezig. Maar ik gok dat het lang gaat duren om zwanger te raken, 1x in de paar weken seks en daarna een week mank lopen is niet bevorderlijk denk ik zo.

Ik probeer er vooral niet te veel mee bezig te zijn eigenlijk, anders raak ik echt nog een keer gefrustreerd. Ik knuffel gewoon extra met de baby's om me heen, doen nét alsof het er niet is en hoewel ik wel bij houd wanneer ik ongesteld ben geworden zit ik niet echt uit te rekenen wanneer mijn vruchtbare periode is. Het is best lastig, maar ik denk dat het anders helemaal niet meer lukt van pure frustratie...

Hier ook enorme kriebels! Mijn vriend heeft ze gelukkig ook. We wonen nu 2,5 jaar samen en hebben hier genoeg ruimte. Alleen onze auto is aan vervanging toe dus daar zijn we nu voor aan het sparen. Het einde van de zomer gaan we er echt voor, ik denk vanaf onze vakantie in augustus.

Chipp schreef:Ik ben 22 en mijn man is 24. Het kan dus al wel, maar het is nog niet dat de klok tikt. Ik hoor vooral de eierstokken die rammelen

Dat wordt nog wat, als het bij de tweede/derde nog steeds is en zelfs erger...

Hier dus zo'n iemand. Na de tweeling dacht ik er klaar mee te zijn, maar mijn gevoel zegt inmiddels iets anders. Maar als ik nuchter nadenk, weet ik dat het beter is om het hier bij te laten
Maar het idee van nooit meer zwanger zijn, nooit meer een baby....

Oh ik heb het ook. Sinds wij hier in dit grote huis wonen en er genoeg kamers zijn voor een gezin kriebelt het enorm. In het vorige huis had ik daar helemaal geen last van. Maar wij wachten nog twee jaar. Willen eerst even de eerste periode in de politiek van mijn vriend afwachten. Nu kan hij rustig daar alle aandacht aangeven. En dan kijken wij wel verder.

Ik heb ze met vlagen. De ene keer heel erg en de andere keer helemaal niet.
Alleen is t bij ons nog helemaal niet aan de orde, vriend wil het nog niet en ik ben ook nog aan het studeren.

Ja, ik ook! Alleen staat het voor dit jaar sowieso niet op de planning, helaas. Genoeg andere dingen te doen eerst, en vriend wil het nu nog niet.

Hier kriebelt het ook al een hele tijd en ben ook al weer een jaar gestopt met de pil, helaas schiet het niet zo erg op.

Ja heel erg! Alleen kan het echt nog niet. Ik moet eerst afstuderen en een baan. Dan moeten we ons huis verkopen en een nieuwe terug kopen. Ik hoop dat het allemaal vlot gaat..

Hier komen en gaan ze ook de laatste tijd.

Ik heb het ook heeeel sterk, wij zijn er ook druk mee bezig... alleen mijn pco zit in de weg

Ja, ik heb ook last van babykriebels... Met mijn vriend afgesproken dat we er na onze bruiloft voor gaan!

Hier nog iemand met babykriebels...... maar moet wachten tot halverwege, eind 2013 vanwege me studie.