All the single ladies!

Jaa!!!

Hier meld zich nog een single.
Ik heb nu 3 serieuze relaties gehad. De eerste was bijna 5 jaar van mn 18e tot 23e. We woonden bijna 4 jaar samen en hebben ook samen een zoontje.
Daarna heb ik nog een relatie van ruim 2 jaar gehad, maar dat is sinds begin okt. vorig jaar uit.
De laatste relatie was "maar" een kleine 4 maand en is sinds 1 april uit.

Ik merk dat ik me op dit moment nog erg ongelukkig voel in mn eentje. Ik mis heel erg iemand om me heen om leuke dingen mee te doen, tegen te praten en dingen mee te delen. Vooral zoals nu als mijn zoontje bij zijn vader is. Dan zit ik alleen thuis en ben ik blij als ik kan werken.
Maar het is nu natuurlijk ook nog niet lang uit en merk dat ik het daar erg moeilijk mee heb. Moeilijker dan met de relatie van 2 jaar.

Ik zou dus wel graag weer een nieuwe relatie willen en heb me ook ingeschreven op verschillende sites, maar aan de andere kant is het denk ik verstandiger eerst even wat rust te hebben en ook tevreden te zijn met mijn leven alleen.
Zijn jullie verder ook echt op zoek of zie je wel wat er op je pad komt?

Staan jullie ook ingeschreven op datingsites eigenlijk? Ik heb er wel eens over nagedacht.. Maar voor mijn gevoel zitten daar allemaal vieze ventjes of van die héle lelijke jongens (oh, dat klinkt heel hard maar ik weet niet hoe ik het tactischer moet zeggen). Ik denk dat het bullshit is wat ik denk.. Dus vertel even jullie ervaringen met datingsites

Ik heb tot nu toe alle 3 de relaties uit mijn vorige post via internet (datingsites) leren kennen.
Ik ben er dus wel positief over.
Er zitten idd ook wel mannen tussen die alleen uit zijn op bijv. sex. Maar daar moet je doorheen kijken (en ze meteen verwijderen ). Er zitten ook echt wel gewone leuke mannen tussen.

Ik ben nu trouwens ingeschreven op Paiq en op Lexa.
Vooral paiq vind ik wel leuk omdat je daar eerst een tijdje met elkaar chat zonder nog een foto etc te zien. Je krijgt alleen informatie over hoe je met elkaar matched (volgens paiq) en info over de afstand.
Van lexa vind ik het irritant dat je zonder lidmaatschap bijna niks kan. Steeds klik je ergens op en krijg je een scherm te zien dat wat je wil niet kan zonder lidmaatschap.

Roza, dat heb ik ook hoor! Ik heb weleens op Paiq gezeten, maar vond het allemaal maar wazige figuren.

Ik ben nu ook single, sinds december maar zo lang voelt het eigenlijk nog niet. Ik ben nooit heel lang alleen geweest sinds mijn eerste relatie, dus het voelt wel gek. Helemaal omdat we ook samen een huis hadden en huisdieren. Ik ben trouwens al wel weer verliefd, maar dat is nog niks concreets.

Nog een single.

Ik ben nu sinds november single na een relatie (op afstand) van een jaar. Ik heb sindsdien eigenlijk ook geen behoefte aan een man gehad. Nu ik mijn leventje weer een beetje op orde heb komt dat wel steeds meer.

Ik heb geen problemen met single zijn. Waar ik wel 'last' van heb is van mensen die me aan iedereen willen koppelen of die zich 'zorgen' maken. Zo zei mijn oma een paar weken geleden toen ik haar vertelde dat ik een huis heb gekocht: Zo, en nu nog een vriend....

Ook mijn moeder denkt dat ik in mijn eentje niet gelukkig kan zijn. Ik heb het gevoel dat ik me heel vaak moet verdedigen tegenover anderen. Ik ben trouwens 27.

Hebben jullie dat ook en hoe ga je daar mee om?

Carra schreef:Nog een single.

Ik ben nu sinds november single na een relatie (op afstand) van een jaar. Ik heb sindsdien eigenlijk ook geen behoefte aan een man gehad. Nu ik mijn leventje weer een beetje op orde heb komt dat wel steeds meer.

Ik heb geen problemen met single zijn. Waar ik wel 'last' van heb is van mensen die me aan iedereen willen koppelen of die zich 'zorgen' maken. Zo zei mijn oma een paar weken geleden toen ik haar vertelde dat ik een huis heb gekocht: Zo, en nu nog een vriend....

Ook mijn moeder denkt dat ik in mijn eentje niet gelukkig kan zijn. Ik heb het gevoel dat ik me heel vaak moet verdedigen tegenover anderen. Ik ben trouwens 27.

Hebben jullie dat ook en hoe ga je daar mee om?

Ik denk er hetzelfde over als jij. Ik ben gelukkig alleen ! Het verdedigen hoeft gelukkig niet, nahja ik zal het anders zeggen ik doe het NIET! Waarom zou ik mij moeten verdedigen? Ik ben gelukkig alleen en waarom ben ik alleen.....simpel ik ben niemand tegen gekomen en nog nooit in mijn leven verliefd geweest. Ik word overmorgen 27

Carra schreef:Nog een single.

Ik ben nu sinds november single na een relatie (op afstand) van een jaar. Ik heb sindsdien eigenlijk ook geen behoefte aan een man gehad. Nu ik mijn leventje weer een beetje op orde heb komt dat wel steeds meer.

Ik heb geen problemen met single zijn. Waar ik wel 'last' van heb is van mensen die me aan iedereen willen koppelen of die zich 'zorgen' maken. Zo zei mijn oma een paar weken geleden toen ik haar vertelde dat ik een huis heb gekocht: Zo, en nu nog een vriend....

Ook mijn moeder denkt dat ik in mijn eentje niet gelukkig kan zijn. Ik heb het gevoel dat ik me heel vaak moet verdedigen tegenover anderen. Ik ben trouwens 27.

Hebben jullie dat ook en hoe ga je daar mee om?

Hier precies hetzelfde, ik krijg die opmerkingen ook vaak. Over het algemeen negeer ik ze of zeg ik simpelweg dat het ze niks aangaat. Maar zoals ik al eerder had aangegeven in het topic blijft het jammer dat ik mezelf moet verdedigen terwijl ik wel gelukkig ben. En dat is jammer, immers het zou niet zo moeten zijn dat je je eigen geluk moet verdedigen..

Bloempie schreef:

Carra schreef:Nog een single.

Ik ben nu sinds november single na een relatie (op afstand) van een jaar. Ik heb sindsdien eigenlijk ook geen behoefte aan een man gehad. Nu ik mijn leventje weer een beetje op orde heb komt dat wel steeds meer.

Ik heb geen problemen met single zijn. Waar ik wel 'last' van heb is van mensen die me aan iedereen willen koppelen of die zich 'zorgen' maken. Zo zei mijn oma een paar weken geleden toen ik haar vertelde dat ik een huis heb gekocht: Zo, en nu nog een vriend....

Ook mijn moeder denkt dat ik in mijn eentje niet gelukkig kan zijn. Ik heb het gevoel dat ik me heel vaak moet verdedigen tegenover anderen. Ik ben trouwens 27.

Hebben jullie dat ook en hoe ga je daar mee om?

Hier precies hetzelfde, ik krijg die opmerkingen ook vaak. Over het algemeen negeer ik ze of zeg ik simpelweg dat het ze niks aangaat. Maar zoals ik al eerder had aangegeven in het topic blijft het jammer dat ik mezelf moet verdedigen terwijl ik wel gelukkig ben. En dat is jammer, immers het zou niet zo moeten zijn dat je je eigen geluk moet verdedigen..

En je laatste zin zou ik dan ook benoemen. Waar maakt iedereen zich druk om JIJ bent gelukkig en daar gaat het om!

Klopt, maar zoals ik al eerder tegen je had gezegd. Zij redeneren heel anders, zij begrijpen niet dat je alleen ook helemaal gelukkig kunt zijn. Maar dat ik toch iets moet missen in hun ogen en ik weet dat ze het goed bedoelen en dat is het dubbele van de hele situatie.

Bloempie schreef:Klopt, maar zoals ik al eerder tegen je had gezegd. Zij redeneren heel anders, zij begrijpen niet dat je alleen ook helemaal gelukkig kunt zijn. Maar dat ik toch iets moet missen in hun ogen en ik weet dat ze het goed bedoelen en dat is het dubbele van de hele situatie.

Dat zegt dan meer over die mensen dan over jou. Zij hebben blijkbaar wel een man nodig. Jammer dat je er zo onder voelt. Ik kan zeggen je moet je er niet druk om maken jij weet wel beter. Maar ik kan dat gevoel niet weg nemen kan alleen zeggen dat ik het jammer voor je vind

Vanochtend kwam het toevallig nog op gesprek met de onderhoudsmonteur die hier was. (En dat klinkt wel heel erg raar. Maar we zijn goede bekenden van elkaar (ons-kent-ons-dorp). En hij heeft een (net) single dochter van mijn leeftijd.) En hij is, net als mijn vader, een vrij modern man met idem gedachten. Hij zei ook; Als ze het niet vindt en gelukkig is zo, dan is dat toch zo? Heb liever een gelukkige dochter, dan een dochter die druk voelt van buitenaf om een man te vinden. Ze heeft een eigen huis, een leuke baan en veel vrienden. Die man is voor mij niet nodig als het voor haar ook niet het geval is.

En dat zei ik dus ook tegen mijn vader afgelopen week. 'Pap, als ik een man moet kiezen voor zijn portomonnee of voor de buitenwereld, wat voor leven heb ik dan?' Waarop mijn vader antwoorde:"Geen leven". Nou, dan zijn we het daarover eens. En ben blij dat meer ouders daar zo over denken.

Sweet Sylvana schreef:

Bloempie schreef:Klopt, maar zoals ik al eerder tegen je had gezegd. Zij redeneren heel anders, zij begrijpen niet dat je alleen ook helemaal gelukkig kunt zijn. Maar dat ik toch iets moet missen in hun ogen en ik weet dat ze het goed bedoelen en dat is het dubbele van de hele situatie.

Dat zegt dan meer over die mensen dan over jou. Zij hebben blijkbaar wel een man nodig. Jammer dat je er zo onder voelt. Ik kan zeggen je moet je er niet druk om maken jij weet wel beter. Maar ik kan dat gevoel niet weg nemen kan alleen zeggen dat ik het jammer voor je vind

Ja het is soms wel eens jammer. Maar gelukkig weten mijn vrienden wel beter en begrijpen die het wel

Als ik het gevoel heb me te "moeten verdedigen", zeg ik gewoon dat ik nog niemand ben tegen gekomen die ik leuk genoeg vind en dat ik best wel een vriend wil, maar dat ik vind dat je dan wel meer moet voelen dan vriendschap of iemand "wel leuk vinden". Daar zou ik ongelukkig van worden en ik ben liever alleen en gelukkig dan met z'n tweeën en ongelukkig.
En dan geeft iedereen me altijd gelijk.

Ja, mensen geven mij ook altijd gelijk. Maar kunnen het vervolgens niet laten toch weer opmerkingen te maken of me aan het internetdaten te krijgen.

Carra schreef:Ja, mensen geven mij ook altijd gelijk. Maar kunnen het vervolgens niet laten toch weer opmerkingen te maken of me aan het internetdaten te krijgen.

Haha mijn moeder probeert dat ook steeds! Maar het lijkt mij niks. Ik ga nog veel uit en het is dus niet zo dat ik alleen maar thuis zit en nooit nieuwe mensen ontmoet. Ik ontmoet jammer genoeg nooit écht leuke jongens!
En ik vind het bij anderen nooit gek dat ze op datingsites zitten, maar ik zou mezelf er echt voor schamen!
Ik heb trouwens 1x mezelf aangemeld en gereageerd op een jongen. Hij leek heel leuk op de foto en ik heb even met hem gechat, maar toen ik meer foto's van hem zag, knapte ik eigenlijk meteen af.

Mijn moeder heeft me al in de uitverkoop gezet Bordje in de tuin en al.

Ik ben wel aan het internetdaten gegaan. Puur om het feit dat ik gewoon in het dagelijks leven geen mannen tegenkom. Hoe is dat met jullie?

Tinus schreef:Ik ben wel aan het internetdaten gegaan. Puur om het feit dat ik gewoon in het dagelijks leven geen mannen tegenkom. Hoe is dat met jullie?

Daar ben ik momenteel ook mee bezig. Maar als ik eerlijk ben, ben ik er nog niet zo huiverig over. We zullen zien wat het brengt. Heb nu wel leuk contact met iemand. Ach, ik zie wel hoe het loopt!

Tabbert schreef:Mijn moeder heeft me al in de uitverkoop gezet Bordje in de tuin en al.

Haha, ik denk dat mijn moeder dat ook het liefst zou doen.
Tinus, ik ben (nog) niet aan het internetdaten. Ik heb er nooit behoefte aan gehad. Ik zou me er absoluut niet voor schamen als dat de manier is waarop ik 'aan de man' kom, maar ik ontmoet mannen liever meteen.
Ik vind het wel een ideale manier om in contact te komen met mannen. En je weet in ieder geval zeker dat ze ook available zijn. Als ze niet uit zijn op alleen sex, want volgens mij zitten er wel heel veel van die types tussen. Maar goed, dat heb ik zelf dus niet ondervonden.

Ik kom uit een dorp en ga ook vaak naar de kroeg in het dorp. Daardoor ontmoet ik niet veel mannen die ik nog niet ken. Ik blijf vooral in mijn eigen kringetje hangen.

Dat in je eigen kringetje blijven hangen heb ik dus ook. Buiten het feit dat ik niet denk dat ik mijn 'match' daar kan vinden, ben ik ook geen uitgaanstype. Op 't werk ben ik omringd door vrouwen, en dan houdt het wel een beetje op.
Mijn ex heb ik leren kennen op een groepsreis, dat was voor mij wel ideaal.

Ik ga juist wel vaak op stap, maar niet om mannen te 'scoren' ofzo. Ik vind het juist geen plek om een kerel te vinden, aangezien ze of bezopen zijn of alles neuken wat ze tegen komen.

Ik heb net als Carra dat ik internetdaten niet echt de manier vindt om aan de man te komen. Ik ontmoet ze liever ook in real life. Al zijn er natuurlijk wel genoeg succes verhalen!

Nog dames die door hun moeder op de vrijmarkt zijn aangeboden? Haha komt ineens bij me op..

Haha, Kerel, Ik niet... Maar had zaterdag dan ook een date en dat was gezellig. Morgen zie ik hem weer