All the single ladies!

Al die stelletjes op dit forum , ik vind het tijd om de singles aandacht te geven.

Het lijkt me leuk om te praten over wat leuk is aan het single leven, waar je van baalt, waar je naar verlangt en waar je bang voor bent. We kunnen elkaar helpen, adviseren, date-ervaringen delen, samen lachen om blauwtjes en iemand troosten als een relatie voorbij is.

Ready?

GO!

Misschien leuk om af te trappen met te vertellen hoe lang je vrijgezel bent en wat je vindt van je 'status'?

Laat ik eens volgen.

In de afgelopen jaren heb ik weleens 'verkeringkjes' gehad (duurden meestal niet langer dan drie maanden), maar echt vrijgezel voel ik me al sinds mijn 22e, toen ik mijn toenmalige vriend en de deur van 'ons' huis voor de laatste keer dichttrok.

Momenteel ben ik best wel bang om een relatie aan te gaan. Omdat ik denk dat ik het niet eens meer kan. Doordat ik nu alweer jaren op mezelf woon en hier nog nooit een man langer dan 24u achter elkaar is geweest, ben ik bang dat ik te snel mijn ruimte mis om te doen wat ik wil. Daarnaast lijk ik gewoon niet meer verliefd te worden. Ik vind de aanwezigheid van een manspersoon leuk, maar het kan ook zo maar omslaan in vervelend en nutteloos. En dan zijn alle verliefde gevoelens, die ik misschien voelde, plotsklaps verdwenen. Deels vind het dan ook wel best om alleen te zijn, maar ik zou zo graag weer eens verliefd worden. The real deal. Maar zolang ik het niet voel, zal het gewoon nog niet zo zijn, denk ik.

Ja, ik doe mee. Ik ben nu bijna 2 jaar vrijgezel na een relatie van 2 jaar, vond dat lange tijd heel fijn. Behoorlijk wat dingen op een rijtje gezet, hard aan mezelf gewerkt.

Maar sinds enkele weken begint de behoefte wel weer een beetje te komen. Ben eigenlijk de enige 'echte' vrijgezel in mijn vriendengroep en dan voel ik me soms toch wel een beetje het 5e wiel aan de wagen.

Ik ben eigenlijk bijna mijn hele leven al vrijgezel. Voor een half jaar terug verkering gekregen, maar dat heb ik na 2 maanden alweer uit gemaakt. Ik zou enorm graag 'the real deal' willen, maar ik merk dat ik heel erg benauwend wordt van het idee om 'vast' aan iemand te zitten. Ik heb zo mijn eigen ruimte nodig. Dat is ook één van de redenen waarom het niet gelukt is met mijn ex.
Ik zou dit graag willen veranderen, maar ik weet niet hoe. Momenteel ben ik aan het mailen met een leuke jongen, maar ik wil niet te hard van stapel lopen omdat ik bang ben dat ik het dan weer verpest.
Kortom; niet bewust single, en voel m'n biologische klok eigenlijk ook wel steeds harder gaan tikken(ben 28) en dat is nog het meeste waar ik van baal.

Ik heb nog nooit een relatie gehad. Wel wat gescharreld maar niks serieus tot nu toe. Iedereen om mij heen begint zich nu een beetje te settelen en dat is soms wel lastig. Ik mis het namelijk wel op momenten, in alle opzichten, zowel in het er voor elkaar zijn en samen dingen doen als in het intieme gedeelte.

Ik ben sinds een maand weer single na 4,5 jaar samen te zijn geweest. We woonden 2 jaar samen.
Ik had sterk het idee dat ik mezelf kwijt was. Een paar maanden heb ik mezelf voor de gek kunnen houden. Toen ik ook lichamelijke klachten kreeg van de stress, heb ik gekozen voor mezelf.

Momenteel moet ik nog niet aan andere mannen denken. Vind het wel prima zo. Ik denk dat ik eerst beter in mijn vel moet zitten, wil ik iemand toe laten in mijn leven. Net zoals ik bij iemand anders las, ben ik ook wel bang om ooit weer een relatie aan te gaan, zeker als ik zie hoe lang het me heeft gekost om de keuze te maken om voor mezelf te kiezen.

@ Natural dat kan ik me heel goed voorstellen. Ik heb er ook bijna 2 jaar voor nodig gehad voordat de behoefte weer kwam. Ik was erg ongelukkig toen het uitging, maar achteraf was ik in de relatie ook niet gelukkig alleen gaf het mij wel een bepaald soort rust. Nu ik alles op een rijtje heb kunnen zetten, weet ik nu heel goed wat ik niet meer wil en dat vind ik wel best beangstigend als ik denk aan een nieuwe relatie. Wil nl niet met minder genoegen nemen dan ik verdien.

Natural dat kan ik me heel goed voorstellen. Je verbroken relatie is nog heel vers, dat moet je eerst verwerken en een plekje geven en jezelf weer terug vinden voordat je weer open staat voor een nieuwe relatie. Dat heeft ook gewoon (veel) tijd nodig! Sterkte in elk geval want het is niet niks!

Ik ben nu sinds half januari single en begin er nu eindelijk een beetje aan te wennen.

Hiervoor vond ik het zwaar K*T, maarja wat wil je na een relatie van 9 jaar



Ik baal ervan als ik leuke stelletjes op tv of in real life zie knuffelen... dat is echt iets wat is mis. Een stevige vent kunnen omhelzen.

Stiekem ben ik bang dat ik een ouwe vrijster word, omdat ik best kieskeurig ben. Had een paar weken terug iemand op het oog (tot mijn eigen verbazing want mijn hoofd stond er totaal nog niet naar, maar hij kwam ineens voorbij en daar kwamen die kriebels!) maar helaas had hij geen interesse.

Ik word volgende week 27 en heb 1 relatie gehad van 2.5 jaar. Ik ben nog NOOIT in mijn leven verliefd geweest en heb het gevoel dat dit ook nooit zal gebeuren. Ik vroeg me af hoe oud iedereen is? Soms heb ik het idee dat ik altijd alleen zal blijven. Ik vermaak me prima alleen en heel erg vind ik dit niet (is dit erg)?

Sweet Sylvana schreef:Ik word volgende week 27 en heb 1 relatie gehad van 2.5 jaar. Ik ben nog NOOIT in mijn leven verliefd geweest en heb het gevoel dat dit ook nooit zal gebeuren. Ik vroeg me af hoe oud iedereen is? Soms heb ik het idee dat ik altijd alleen zal blijven. Ik vermaak me prima alleen en heel erg vind ik dit niet (is dit erg)?

Dus je bent in die 2,5 jaar relatie ook niet verliefd geweest??

Heel eerlijk..nee maar dat wist hij ook hoor. Ik hield later wel van hem. Ik weet niet hoe het kan ik ben het nog nooit geweest. Ik vond het een aardige/lieve jongen en voelde mij bij hem op mijn gemak maar verliefd was ik niet.

Beachgirl_24 schreef:
Stiekem ben ik bang dat ik een ouwe vrijster word, omdat ik best kieskeurig ben. Had een paar weken terug iemand op het oog (tot mijn eigen verbazing want mijn hoofd stond er totaal nog niet naar, maar hij kwam ineens voorbij en daar kwamen die kriebels!) maar helaas had hij geen interesse.

Ik hoor ook steeds, van vooral mijn moeder, dat ik te kieskeurig ben. Maar ik vind dat het wel meevalt, ik ben wel kieskeurig maar echt niet te kieskeurig. Als ik iemand echt heel leuk vind dan kan ik de mindere kanten van die persoon ook echt wel voor lief nemen. Maar als ik iemand gewoon leuk vind, ja dan vallen die minder leuke kanten gewoon meer op.
Maar ik ben soms ook wel bang dat ik alleen blijf hoor. Want ik kom gewoon geen leuke mannen tegen de afgelopen jaren, en als ik er al 1 tegen kom dan is het niet wederzijds.

Sweet Sylvana wat lastig lijkt me dat. Ook voor hem lijkt me dat moeilijk zijn geweest, maar hield je wel echt van hem als je vriend? Lijkt me dat het dan toch meer als gewoon een vriend voelt qua houden van?

@may...Ik hield echt van hem en niet op een vriendschappelijke manier. Ik ben altijd heel eerlijk dus misschien is het niet leuk voor hem geweest maar ik was daar wel eerlijk in. Niet gelijk heel hard 'ik ben niet verliefd'. Ik heb het 2.5 jaar leuk gehad het is op een niet leuke manier uit gegaan en ik had er echt verdriet van, al moet ik zeggen dat ik er binnen 2 maanden overheen was (ik denk dat dit komt omdat ik een goede manier had gevonden om het te verwerken).

Ik denk soms ook dat ik altijd alleen over blijf en moet eerlijk zeggen dat ik wel graag kinderen wil dat is dan lastig.

Ja ik vind het gewoon een beetje lastig te begrijpen, omdat ik het me niet voor kan stellen. Dus het was geen veroordeling hoor mocht het zo over gekomen zijn. Ik vind het wel heel goed van je dat je er gewoon eerlijk over geweest bent, eerlijkheid duurt het langst. Wel vervelend dat het niet op een leuke manier is uitgegaan.

Ik wil ook heel graag kinderen en die komen er ook zeker wel. Als ik ze niet met een man kan krijgen dan kies ik ervoor om het in mijn eentje te doen. Dit is ook al algemeen bekend in mijn omgeving, en van hen heb ik ook wel steun mocht ik daarvoor gaan kiezen, dus dat is wel fijn!

May schreef:Ja ik vind het gewoon een beetje lastig te begrijpen, omdat ik het me niet voor kan stellen. Dus het was geen veroordeling hoor mocht het zo over gekomen zijn. Ik vind het wel heel goed van je dat je er gewoon eerlijk over geweest bent, eerlijkheid duurt het langst. Wel vervelend dat het niet op een leuke manier is uitgegaan.

Ik wil ook heel graag kinderen en die komen er ook zeker wel. Als ik ze niet met een man kan krijgen dan kies ik ervoor om het in mijn eentje te doen. Dit is ook al algemeen bekend in mijn omgeving, en van hen heb ik ook wel steun mocht ik daarvoor gaan kiezen, dus dat is wel fijn!

Ik kan mij voorstellen dat het lastig te begrijpen is. Het was niet over gekomen als een veroordeling, mijn omgeving/vriendinnen/famillie kunnen het zich ook niet voorstellen dat ik nooit verliefd ben geweest.

Ik denk er net zoals jou over. Ik heb geen man nodig om een kind op te voeden. Mocht ik geen relatie hebben denk ik ook aan deze mogelijkheid.

Ik ben al weer 2,5 jaar vrijgezel, in het begin wilde ik niets liever dan een relatie weer (niet helemaal in het begin, want toen was ik er nog niet over heen). Dat is eigenlijk al die tijd wel zo gebleven.
Sinds ongeveer een maand heb ik een soort rust over me heen en hoeft het even niet. Ik wil nu heel graag aan mezelf werken (daar ben ik al een poosje mee bezig) en als er iemand op m'n pad komt is dat leuk, maar als dat niet het geval is vind ik dat ook niet erg.
Ondanks dat een relatie me nog steeds heel fijn lijkt, voel ik me wel heel prettig zo nu de druk er voor mij af is.

Sweet Sylvana schreef:Ik word volgende week 27 en heb 1 relatie gehad van 2.5 jaar. Ik ben nog NOOIT in mijn leven verliefd geweest en heb het gevoel dat dit ook nooit zal gebeuren. Ik vroeg me af hoe oud iedereen is? Soms heb ik het idee dat ik altijd alleen zal blijven. Ik vermaak me prima alleen en heel erg vind ik dit niet (is dit erg)?

Ik ben ook bijna 27 nog een paar weekjes, ondanks dat ik het nu wel weer leuk zou vinden heb ik soms ook wel het gevoel dat ik nog wel een tijd alleen zal blijven. Want hoewel er leuke kanten aan zitten, is mijn leven nu ook eigenlijk wel volledig. En weet ik niet of ik wel bereid ben om weer iemand in mijn leven te laten, simpelweg omdat ik het niet erg vind om alleen te zijn. En ik ben bang dat ik misschien wel heel kieskeurig geworden ben (dat was ik voorheen ook al) omdat het wel echt een toevoeging moet zijn.

Bloempie schreef:

Sweet Sylvana schreef:Ik word volgende week 27 en heb 1 relatie gehad van 2.5 jaar. Ik ben nog NOOIT in mijn leven verliefd geweest en heb het gevoel dat dit ook nooit zal gebeuren. Ik vroeg me af hoe oud iedereen is? Soms heb ik het idee dat ik altijd alleen zal blijven. Ik vermaak me prima alleen en heel erg vind ik dit niet (is dit erg)?

Ik ben ook bijna 27 nog een paar weekjes, ondanks dat ik het nu wel weer leuk zou vinden heb ik soms ook wel het gevoel dat ik nog wel een tijd alleen zal blijven. Want hoewel er leuke kanten aan zitten, is mijn leven nu ook eigenlijk wel volledig. En weet ik niet of ik wel bereid ben om weer iemand in mijn leven te laten, simpelweg omdat ik het niet erg vind om alleen te zijn. En ik ben bang dat ik misschien wel heel kieskeurig geworden ben (dat was ik voorheen ook al) omdat het wel echt een toevoeging moet zijn.

Het hoeft voor mij geen toevoeging zijn want mijn leven is zoals het nu is al leuk. Het moet iets extra's zijn. Nu ik het terug lees is het maar net hoe je 'toevoeging' interpreteert. Misschien bedoel jij wel hetzelfde als ik. Ik denk er hetzelfde over als jou (ik hoor dit niet veel vaker om mij heen jij?)

Hier nog een eeuwige vrijgezel. Vraag me af en toe af of ik uberhaupt ooit wel eens verliefd ga worden..
Ik vind gewoon geen leuke vent. Maargoed, ik ga ook zeer weinig uit. Er is hier zo weinig te beleven.

Sweet Sylvana schreef:

Bloempie schreef:

Sweet Sylvana schreef:Ik word volgende week 27 en heb 1 relatie gehad van 2.5 jaar. Ik ben nog NOOIT in mijn leven verliefd geweest en heb het gevoel dat dit ook nooit zal gebeuren. Ik vroeg me af hoe oud iedereen is? Soms heb ik het idee dat ik altijd alleen zal blijven. Ik vermaak me prima alleen en heel erg vind ik dit niet (is dit erg)?

Ik ben ook bijna 27 nog een paar weekjes, ondanks dat ik het nu wel weer leuk zou vinden heb ik soms ook wel het gevoel dat ik nog wel een tijd alleen zal blijven. Want hoewel er leuke kanten aan zitten, is mijn leven nu ook eigenlijk wel volledig. En weet ik niet of ik wel bereid ben om weer iemand in mijn leven te laten, simpelweg omdat ik het niet erg vind om alleen te zijn. En ik ben bang dat ik misschien wel heel kieskeurig geworden ben (dat was ik voorheen ook al) omdat het wel echt een toevoeging moet zijn.

Het hoeft voor mij geen toevoeging zijn want mijn leven is zoals het nu is al leuk. Het moet iets extra's zijn. Nu ik het terug lees is het maar net hoe je 'toevoeging' interpreteert. Misschien bedoel jij wel hetzelfde als ik. Ik denk er hetzelfde over als jou (ik hoor dit niet veel vaker om mij heen jij?)

Ja, we bedoelen inderdaad hetzelfde. Nee ik hoor het ook niet heel veel om me heen, een enkeling die het wel begrijpt. Maar de meeste 'vinden' toch dat je blijkbaar alleen gelukkig kunt zijn met een partner. Meeste onbegrip komt wel van mijn familie, die beginnen toch steeds vaker te vragen: of het niet weer eens tijd wordt?? Het lijkt wel of er een soort medelijden heerst, terwijl ik me oprecht nu alleen gelukkiger voel dan toen ik een relatie had. En het was echt geen slechte relatie en het was en is ook echt een lieverd alleen wij samen dat was gewoon niet de juiste combinatie achteraf gezien en we hebben het heel leuk gehad maar niet genoeg om een toekomst samen op te bouwen.

Bloempie schreef:

Sweet Sylvana schreef:

Bloempie schreef:

Sweet Sylvana schreef:Ik word volgende week 27 en heb 1 relatie gehad van 2.5 jaar. Ik ben nog NOOIT in mijn leven verliefd geweest en heb het gevoel dat dit ook nooit zal gebeuren. Ik vroeg me af hoe oud iedereen is? Soms heb ik het idee dat ik altijd alleen zal blijven. Ik vermaak me prima alleen en heel erg vind ik dit niet (is dit erg)?

Ik ben ook bijna 27 nog een paar weekjes, ondanks dat ik het nu wel weer leuk zou vinden heb ik soms ook wel het gevoel dat ik nog wel een tijd alleen zal blijven. Want hoewel er leuke kanten aan zitten, is mijn leven nu ook eigenlijk wel volledig. En weet ik niet of ik wel bereid ben om weer iemand in mijn leven te laten, simpelweg omdat ik het niet erg vind om alleen te zijn. En ik ben bang dat ik misschien wel heel kieskeurig geworden ben (dat was ik voorheen ook al) omdat het wel echt een toevoeging moet zijn.

Het hoeft voor mij geen toevoeging zijn want mijn leven is zoals het nu is al leuk. Het moet iets extra's zijn. Nu ik het terug lees is het maar net hoe je 'toevoeging' interpreteert. Misschien bedoel jij wel hetzelfde als ik. Ik denk er hetzelfde over als jou (ik hoor dit niet veel vaker om mij heen jij?)

Ja, we bedoelen inderdaad hetzelfde. Nee ik hoor het ook niet heel veel om me heen, een enkeling die het wel begrijpt. Maar de meeste 'vinden' toch dat je blijkbaar alleen gelukkig kunt zijn met een partner. Meeste onbegrip komt wel van mijn familie, die beginnen toch steeds vaker te vragen: of het niet weer eens tijd wordt?? Het lijkt wel of er een soort medelijden heerst, terwijl ik me oprecht nu alleen gelukkiger voel dan toen ik een relatie had. En het was echt geen slechte relatie en het was en is ook echt een lieverd alleen wij samen dat was gewoon niet de juiste combinatie achteraf gezien en we hebben het heel leuk gehad maar niet genoeg om een toekomst samen op te bouwen.

Ik hoor het niet om me heen maar hoor gelukkig ook geen onbegrip. Het is wel zo dat mensen om mij heen graag willen dat ik een keer verliefd word, want dat schijnt een geweldig gevoel te zijn. Vervelend zeg dat je dat van je familie te horen krijgt! Ik ben zelf erg onafhankelijk doe de dingen die ik leuk vind, ga alleen op vakantie als ik dat wil. Ik mis misschien soms een knuffel genegenheid maar dat is het ook wel....

Als ik het over lange relaties heb ben ik nu ruim een jaar vrijgezel n relatie van 3,5 jaar. Samenwoonplannen, je kijkt naar dat plaatje uit, heb even samengewoond en vervolgens ging het fout. Het was heel verdrietig toen maar weet nu nog steeds dat het juist was en we zijn nu vrienden. Het is fijn dat je nog steeds weet wat je aan elkaar hebt.

Het afgelopen jaar ben ik ook een voor mij gevoel grote liefde tegengekomen, maar dat was helaas niet wederzijds dus duurde kort. Daar heb ik nog meer verdriet van gehad. Nu ben ik gelukkig op het punt dat ik blij ben met het alleen zijn, ik probeer ervan te genieten en ook van mijn huisje. Ik kan wel vertederd raken als ik stelletjes zie lopen en dan wel voelen dat ik dat ook heel graag wil.

Dus ik date zo nu en dan, maar er komt nog niks echt leuks voorbijwandelen

Jaaaaa! Hier nog 1!

Ik ben inmiddels al weer een jaar vrijgezel na een relatie van 2 jaar..
En ik vind het lastig om dan andere verliefde stelletjes te zien..
Maar ben nog jong en wil het de tijd geven..

Maar was er echt van overtuigd dat ik mijn droomman gevonden had..