Babykriebels, wie ook?

Als ik er het geld voor had dan was ik het liefst gister nog gaan proberen zwanger te worden. Maar we studeren allebei nog en zijn financieel echt niet stabiel genoeg om aan kinderen te beginnen. Aan de rest van de situatie (anti-kraak wonen en uberhaupt nog studeren) is vast wel een mouw te passen, maar een goede financiele situatie vind ik toch wel heel belangrijk. Ik ben ook al bijna klaar en mijn vriend niet, hij wil echt eerst zijn studie afmaken dus zal op hem moeten wachten helaas!

Youandi schreef:Ik heb ze totaal niet. Sterker nog: ik heb er zelfs nachtmerries van.

Haha, misschien zien wij dagelijks gewoon al te veel kinderen om ze zelf nog te willen (heb trouwens vrijdagnacht wel gedroomd dat ik een kind kreeg, dat droom ik wel vaker en heb dan altijd gemengde gevoelens erbij)

Bliss schreef:

Youandi schreef:Ik heb ze totaal niet. Sterker nog: ik heb er zelfs nachtmerries van.

Haha, misschien zien wij dagelijks gewoon al te veel kinderen om ze zelf nog te willen (heb trouwens vrijdagnacht wel gedroomd dat ik een kind kreeg, dat droom ik wel vaker en heb dan altijd gemengde gevoelens erbij)

Dat zal het zijn Ik droom er vrij vaak over, maar vind het heel eng en ik krijg er een naar gevoel bij.
Terwijl ik wel iets heb van: mocht het per ongeluk gebeuren, dan deal ik er mee. Maar liever.. niet.

Jolicious schreef:

Pien schreef:Hier ook hele erge babykriebels en dat terwijl E pas 8 maanden is!! Mijn man heeft ze nog wat minder maar heeft wel uitgesproken dat de kans er groot is dat we er dit jaar weer voor gaan....

Ik had ze al toen zoon 4 maanden was

en ik nu al weer Maar is nog lang niet verstandig en gaat meer om het zwanger zijn.

Powerbabe schreef:Als ik er het geld voor had dan was ik het liefst gister nog gaan proberen zwanger te worden. Maar we studeren allebei nog en zijn financieel echt niet stabiel genoeg om aan kinderen te beginnen. Aan de rest van de situatie (anti-kraak wonen en uberhaupt nog studeren) is vast wel een mouw te passen, maar een goede financiele situatie vind ik toch wel heel belangrijk. Ik ben ook al bijna klaar en mijn vriend niet, hij wil echt eerst zijn studie afmaken dus zal op hem moeten wachten helaas!

+1

Ergens echt jammer. Anders hadden we samen misschien ook alvast wat kunnen sparen/aflossen ons echt op de toekomst kunnen richten. Nu heb ik het idee dat ik zometeen echt al bezig ben met de toekomst en hij nog in het leven zit waar ik zo klaar mee ben

Hoe lang moet jou vriend nog?

Chipp schreef:Ow, dat gedrag is zo herkenbaar Marin! Ik heb ook de namen al, weet hoe de kinderkamer eruit moet zien en kledingstijl is ook al uitgedacht.

@Punk'd Ik vind het juist jammer, wanneer mijn zus/zwager na een dag oppassen, weer thuis komen. Natuurlijk zie ik ook de voordelen in, wij kunnen zo een avondje weg of shoppen enzo. Dat is met kinderen wel meer plannen.

Nu mijn vriend thuis is rammelen ze bij mij ook weer haha. Vanmiddag was ik alleen, lekker mijn dingetje aan het toen in het interieur (iets wat ik zomaar doe als ik er zin in heb) en dan denk ik.. nee lekker zo!

Nu zit ik met mijn vriend op de bank en denk ik ..Ohh wat lekker. Hoe leuk zou het zijn om samen een kindje te hebben en leuke dingen te gaan doen, hem/haar te zien opgroeien, een famillie te zijn

Achja, hier is het nog minimaal 2 jaar wachten. (maar ik verwacht in realiteit nog wel een jaar of 4).

Youandi schreef:

Bliss schreef:

Youandi schreef:Ik heb ze totaal niet. Sterker nog: ik heb er zelfs nachtmerries van.

Haha, misschien zien wij dagelijks gewoon al te veel kinderen om ze zelf nog te willen (heb trouwens vrijdagnacht wel gedroomd dat ik een kind kreeg, dat droom ik wel vaker en heb dan altijd gemengde gevoelens erbij)

Dat zal het zijn Ik droom er vrij vaak over, maar vind het heel eng en ik krijg er een naar gevoel bij.
Terwijl ik wel iets heb van: mocht het per ongeluk gebeuren, dan deal ik er mee. Maar liever.. niet.

Is het een gevoel van ''Ik wil ze nu nog niet'' of een ''ik wil ze helemaal niet''?

SarahKey schreef:

Jolicious schreef:

Pien schreef:Hier ook hele erge babykriebels en dat terwijl E pas 8 maanden is!! Mijn man heeft ze nog wat minder maar heeft wel uitgesproken dat de kans er groot is dat we er dit jaar weer voor gaan....

Ik had ze al toen zoon 4 maanden was

en ik nu al weer Maar is nog lang niet verstandig en gaat meer om het zwanger zijn.

Haha . Nee, hier was het wel echt baby. Zijn ook nooit weg geweest tot het moment dat ik weer zwanger was.

SarahKey schreef:

Jolicious schreef:

Pien schreef:Hier ook hele erge babykriebels en dat terwijl E pas 8 maanden is!! Mijn man heeft ze nog wat minder maar heeft wel uitgesproken dat de kans er groot is dat we er dit jaar weer voor gaan....

Ik had ze al toen zoon 4 maanden was

en ik nu al weer Maar is nog lang niet verstandig en gaat meer om het zwanger zijn.

Ik heb ze ook al vanaf dat ik nog zwangerschapsverlof had hoor....denk toen E een maand of 2 was...

Caroow schreef:

Aggi schreef:

Caroow schreef:Hoe oud is je vriend Rush? Die van mij wil sowieso voor z'n 35e kinderen, maar hij word ik augustus al 31 dus dat schiet op

Mijn vriend riep ook altijd dat hij rond zijn 35ste een kindje wilde, hij was net 10 dgn 35 toen onze zoon werd geboren. Het zou dus mogelijk kunnen zijn.

Ik hoop dat wij toch eerder kinderen hebben! Helaas moet je natuurlijk ook nog maar afwachten of en hoe snel je zwanger raakt.

Ik hoop het ook voor jullie, moet zeggen dat wij elkaar toen net kenden het was toen 2007 toen hij dit uitsprak... hij was toen 31 en ik 24 destijds... in 2011 toen onze zoon werd geboren was ik net 2 dagen 28... bijna een verjaardags cadeautje hihihi...

Jolicious schreef:

Youandi schreef:

Bliss schreef:

Youandi schreef:Ik heb ze totaal niet. Sterker nog: ik heb er zelfs nachtmerries van.

Haha, misschien zien wij dagelijks gewoon al te veel kinderen om ze zelf nog te willen (heb trouwens vrijdagnacht wel gedroomd dat ik een kind kreeg, dat droom ik wel vaker en heb dan altijd gemengde gevoelens erbij)

Dat zal het zijn Ik droom er vrij vaak over, maar vind het heel eng en ik krijg er een naar gevoel bij.
Terwijl ik wel iets heb van: mocht het per ongeluk gebeuren, dan deal ik er mee. Maar liever.. niet.

Is het een gevoel van ''Ik wil ze nu nog niet'' of een ''ik wil ze helemaal niet''?

Ik DENK 'Ik wil ze nu nog niet'. Maar dat weet ik niet zeker, omdat ik het nu nog niet zie zitten. Ik zie mezelf niet met een kindje, maar wellicht komt dat nog..?

Parel schreef:

Supertalentje schreef:Ik moet eerlijk bekennen dat ik weleens denk aan een tweede... Waarom weet ik eigenlijk niet, want het is nog lang niet aan de orde en ik ben nu redelijk ongeschonden uit de strijd gekomen... Maar toch...

Hahaha, weet je dat ik daar pas nog aan zat te denken?
Dat jij vast en zeker helemaal omgeslagen was .. nou, en of!
Leuk!

Waarom dacht jij daaraan? Haha! Van anti-kind ben ik volledig omgeslagen naar moeder-overste en dat vind ik zelf nog heel gek. Verstandelijk vind ik het absoluut geen optie, ik weet nog goed waarom ik geen kinderen wilde Maar ik had geen verwachtingen of ideeen, ik ben niet teleurgesteld, alles is zo goed gegaan dat ik nog steeds heerlijk op mn roze wolk zit. (hij is ook zó knap, haha!) en leuk, schattig, lief en geweldig!

Ik vind het wel grappig om te lezen dat anderen met kinderwens zich bezighouden met kinderwagens, kleertjes en namen. Toen ik zwanger was deed ik dat ook, ik wist alles, had alles en zat letterlijk klaar om te werpen. Werd ie geboren, denk je wat? Weet je helemaal niks! Mijn conclusie; het willen van een kind (en dan de eerst he, een tweede is al anders) is iets compleet anders dan het daadwerkelijk krijgen van een kind.

Ik zou in principe keihard 'nee' gezegd hebben, maar afgelopen weken heb twee zwangerschapstesten moeten doen (ben gestopt met de pil en wil een spiraaltje, maar ik vind het nog eng, dus nu even condooms) en ik was helemaal niet zo panisch bij het doen van die testen als ik had voorspeld Op dit moment kan het gewoon echt niet, we mogen namelijk geen eens met drie personen in ons appartement wonen, maar over een jaar of 2 zie ik dat wel zitten.

Bij mij is het de ene week erger dan de andere week. Willen heel graag een tweede, maar zie er aan de andere kant ook enorm tegenop.

Ik wilde de eerste maand of 3 nooit geen tweede.. Toen met een half jaar misschien en toen hij 10 maanden was heb ik mij laten opereren voor de kinderwens en toen was het gelijk heeeeeeel sterk. op het moment dat ik weer een baan had zijn we er weer voor gegaan

Ikke, ik die vorig jaar nog met een grote mond zei van nee wil ik niet, doe ik niet, voel geen kriebels. Maar sinds begin dit jaar toch een overslag gemaakt. Raar eigenlijk? Heb niet continue kriebels en hoef niet binnen een jaar een kindje maar in de toekomst zou ik graag een kleintje willen. Maar misschien is het ook omdat ik van baan ga veranderen want ik heb altijd stellig geroepen dat ik geen kinderen wilde zolang ik bij Defensie werk. Als ik mama bent wil ik wel vaker thuis zijn en geen oefeningen en toekomstge uitzendingen draaien.

ik moet nu wel een beetje lachen. ik wil nog geen tweede. maar 2 maanden terug moest ik een zwangerschapstest doen en ik was serieus teleurgesteld dus toch eigenlijk wel. hoewel ik eerst totaal wil genieten van N.ick dus hier gaat het wel een paar jaar duren denk ik. ik heb nu een spiraal dus zo een twee drie gaat het neit

Hier begint het eerlijk gezegd toch ook wel te kriebelen weer. Ik heb het nog niet "officieel" aangegeven bij m'n vriend maar ik weet haast wel zeker dat hij nog wil wachten. Verstandelijk weet ik ook wel dat het beter is om nog te wachten, ik ben er nu niet klaar voor. Maar als ik bedenk wat ik voor N. voel en van haar terug krijg dan zou ik wel 100 kindjes willen

Pff, ik gooi dit topic weer even open hoor.
Ik heb ze weer enorm. Het liefs zou ik stiekem de condooms lek prikken en 'per ongeluk' zwanger raken. Niet dat ik dat ga doen hoor

Dat stelde mijn man destijds voor, toen hij aan de ene kant wel wilde, maar aan de andere kant koudwatervrees had. Of ik niet gewoon gaatjes in de condooms kon prikken.

Wat zei jij toen?

Nou ik ga dat toch ech maar niet doen. We moeten het samen willen, en t is gewoon nu nog de 'tijd' niet.. Helaas.

Filoria schreef:Wat zei jij toen?

Dat ik dat een beetje een omslachtige manier vond om zwanger te raken. Kort daarna mocht ik ze gelukkig gewoon weggooien.

Hier zijn de babykriebels ineens weer over.. Ik zou het heel leuk vinden, over een jaar of anderhalf.. Terwijl ik eerder in dit topic poste dat ik het liefste nu wel weer een baby zou willen.. Mijn schoonzusje is net bevallen en ik was vergeten hoe druk je in de weer bent met zo'n kleintje. Ik wil nu eerst genieten van R en als het komt dan komt het, maar we nemen wel de nodige voorzorgsmaatregelen dat de kans minimaal is ;-). Eerst even lekker genieten!

Hebben jullie man/vriend veel met baby's van anderen? Mijn vriend echt totaal niet. Daarom weet hij niet of hij wel kinderen wilt. Meestal zegt hij van wel maar twijfelt ook nog heel erg veel. Hij had het er laatst over met mijn zwager. En die zij ook dat hij nooit wat met andermans kinderen had. Maar zijn eigen zoon vindt hij geweldig.