Babykriebels, wie ook?

Mijn kriebels waren het ergst tussen 2 en 3... Moet wel zeggen dat de eerste ongepland was dus ik weet niet hoe het is om geen kinderen te hebben maar wel kriebels. Na de eerste had ik wel vrij snel weer de wens voor een tweede en was ik ook na 9 maanden weer zwanger. Na de tweede duurde het langer voor ik die gevoelens kreeg, had toen een spiraaltje ook en ik wilde wel maar ik had die vijf jaar van het spiraaltje in mijn hoofd zitten. Hij moest er echter uit na een jaar en toen het weer zou kunnen werden de kriebels zo heftig. Toen was ik ook binnen vier maanden weer zwanger.

Heb hier na elk kind geroepen dat ik toch echt eerst mijn studie af zou maken voor er een volgende zou komen maar het is nooit gelukt

haha, mijn vriend roept dat hij voor zijn 30ste kinderen wil. Hij word in november 28 dus in dat opzicht. Maar het lijkt me ook wel best raar hoor.

@ Chipp, bij mij was het net andersom!

Ik wilde altijd heel graag, snel kinderen. Leek me fantastisch. Nu heeft mijn zus 2 kleintjes en sta ik ineens weer met 2 benen op de grond (ik wacht nog wel even ) Vind het echt super leuk hoor, vooral de oudste die wordt bijna 3, echt zo'n wijsneus. Maar ben echt kapot als ik een dagje met ze gespeeld heb . Stiekem ben ik dan wel blij dat ik s avonds weer rustig op de bank kan ploffen en kan doen wat ik wil.

Al is het met je eigen kind vast wel anders. Ik weet niet altijd wat ze bedoelen of willen (terwijl mijn zus gelijk hoort wat er aan de hand is).

Hier ook enorme babykriebels

Maar het zal in elk geval de komende tijd ook echt alleen bij kriebels blijven. Misschien dat het daarom nog wel extra kriebelt, wetende dat je iets graag wilt en dat het nu niet mogelijk is.

In elk geval eerst afstuderen (ergens in 2012 is echt mijn streven)! Dan mijn werksituatie bekijken (meerdere kleine baantjes naar één grotere baan omzetten zou wat praktischer zijn). En wat nog wel het belangrijkste is, zolang ik nog alleenstaande mama ben lijkt het me niet dat ik ineens spontaan zwanger raak

Wij wachten hier dus nog geduldig af. Heb een prachtig meisje om van te genieten, en ben nog jong genoeg. Dus in die zin geeft het ook niet dat het nog wel even kan duren. Maarja, die kriebels ondertussen.. Hormonen

ik rammel aan alle kanten

Ja ik heb ook last van baby kriebels!! Haha hou op schei uit

Wij gaan er vanaf november/december dit jaar voor de tweede (duurt lang )

Ik heb ook een hele grote kinderwens en ben er echt heel veel mee bezig. Ik denk er elke dag aan en droom er lekker van. Ik 'keur' kinderwagens op straat echt alsof het mooie mannen zijn, en ben altijd leuke namen aan het bedenken. Ik zou nooit zo gaan shoppen voor een kindje, want dat is nog helemaal niet nodig, maar ik vind het wel heel erg leuk om in m'n gedachten al die leuke kleding al te kopen. Ik rammel dus echt als een malle, altijd al, maar wordt alleen maar meer naarmate ik ouder word. Realistisch gezien weet ik dat het nu nog niet onze tijd is, dus daarom is dat wel dragelijk en kan ik wel goed in zien dat nu nog niet het juiste moment is.. Maar ik vind de gedachte dat ik ooit hopelijk kinderen krijg (ben dan ook als de dood dat dat niet lukt om de een of andere reden) echt zo heerlijk en kan ik zo bij wegdromen.

haha marin, ik zou echt zo jouw hele reactie getypt kunnen hebben. Ook ik doe al die dingen(soms kan ik echt een hele tijd op babydump.nl e.d. zitten en alles bekijken wat ik dan zou kopen), ook met namen verzinnen.

Ik vind het ook erg moeilijk ook een ex te zien die nu heel gelukkig is en wel al een kindje heeft, dan denk ik echt: dat wil ik ook. Dus ik moet maar snel een vent aan de haak slaan

Ow, dat gedrag is zo herkenbaar Marin! Ik heb ook de namen al, weet hoe de kinderkamer eruit moet zien en kledingstijl is ook al uitgedacht.

@Punk'd Ik vind het juist jammer, wanneer mijn zus/zwager na een dag oppassen, weer thuis komen. Natuurlijk zie ik ook de voordelen in, wij kunnen zo een avondje weg of shoppen enzo. Dat is met kinderen wel meer plannen.

Monte schreef:
Ik vind het ook erg moeilijk ook een ex te zien die nu heel gelukkig is en wel al een kindje heeft, dan denk ik echt: dat wil ik ook. Dus ik moet maar snel een vent aan de haak slaan

Ja, het feit dat ik een relatie heb, heeft die babykriebels echt enorm aangewakkerd, maar tegelijkertijd ook een soort rust gegeven. Ik vind het echt heel bijzonder om te denken van wij gaan ooit samen een kindje krijgen. Het is niet alleen maar een droom in verweggistan, maar iets concreter. Bij de voornamen waar ik over droom, weet ik nu wat voor achternaam daar bij komt. We hebben allebei groene ogen, zouden onze kinderen dat ook krijgen? Dat soort dingen zijn zo leuk om te bedenken, net ietsje concreter maar toch nog steeds ver weg. En soms lig ik in bed naast m'n vriend als hij al slaapt en denk ik: ooit lig ik in dit bed en dan ben ik gewoon echt zwanger! En ooit lig ik in bed en gaat de bevalling misschien beginnen. Dat soort concrete, maar toch nog ver weg dingen maakt het net even wat bijzonderder.

Alex schreef:Ik heb ook babykriebels! Zou het liefst vandaag nog met de pil stoppen ...

+1 Nog even wachten... Eind van dit jaar is als het goed is ons huis klaar. Dat ik zwanger bij de oplevering sta is niet erg, maar wil liever niet een kleintje voor of tijdens de opleverperiode.

Hier ook babykriebels. Mijn vriend ook haha! Maar het duurt niet lang meer voordat we er voor gaan.

Hoe de kamer eruit komt te zien, hoe hij/zij (volgens mij) gaat heten, watvoor kleding het gaat dragen en welke kinderwagen er komt, heb ik ook al uitgedacht

Wij zitten trouwens ook al regelmatig te brainstromen over namen haha! We komen er alleen nog niet echt uit.

Shisha schreef:Wij zitten trouwens ook al regelmatig te brainstromen over namen haha! We komen er alleen nog niet echt uit.

haha wij hebben inmiddels twee namen bedacht die we beiden leuk vinden haha, nou maar hopen dat we alleen maar meisjes krijgen in de toekomst.

Hier ook hele erge babykriebels en dat terwijl E pas 8 maanden is!! Mijn man heeft ze nog wat minder maar heeft wel uitgesproken dat de kans er groot is dat we er dit jaar weer voor gaan....

hier zeker babykriebels maar goed we doen ons best ..

Ik heb heel lang babykriebels gehad... maar de laatste weken (2 maanden denk ik)... zijn de kriebels verdwenen. We hebben een aantal weken terug een goed gesprek gehad... mijn man wil heel graag mijn wens uit laten komen, maar hij vind het met zijn drietjes ook wel goed. We hebben echt een heerlijk gezinnetje en we genieten er intens van. De keus zal uiteindelijk dus echt bij mij liggen, en dat maakt het juist extra moeilijk.

Als ik aan een tweede denk, denk ik vooral aan organisatorische problemen. De vrijheid die we verliezen, kunnen we nog wel makkelijk weg met zijn drietjes. Hoe moet ik boodschappen gaan doen met een dreumes en een klein babytje, hoe gaan we het met de opvang regelen enz... enz... En ik weet het al die twijfels hebben we bij de eerste ook gehad (en het is allemaal goed gekomen ). Ik ben een echte twijfelkont! Maar als ik in de toekomst kijk, zie ik T. niet alleen blijven.

Fairytale schreef:

Shisha schreef:Wij zitten trouwens ook al regelmatig te brainstromen over namen haha! We komen er alleen nog niet echt uit.

haha wij hebben inmiddels twee namen bedacht die we beiden leuk vinden haha, nou maar hopen dat we alleen maar meisjes krijgen in de toekomst.

Wij jongens haha! Qua meisjesnamen zitten we echt totaal niet op 1 lijn.

Pien schreef:Hier ook hele erge babykriebels en dat terwijl E pas 8 maanden is!! Mijn man heeft ze nog wat minder maar heeft wel uitgesproken dat de kans er groot is dat we er dit jaar weer voor gaan....

Ik had ze al toen zoon 4 maanden was

Ik heb ze totaal niet. Sterker nog: ik heb er zelfs nachtmerries van.

Vanmiddag had ik een baby van 5 dgn oud op mn werk..
Ik hoorde ze gewoon rammelen... :o

Hier ook, maar het is nog maar de vraag of er hier ooit een derde zal komen...

Rataplan schreef:Hier ook, maar het is nog maar de vraag of er hier ooit een derde zal komen...

Alweer herkenbaar.

Susan schreef:

Rataplan schreef:Hier ook, maar het is nog maar de vraag of er hier ooit een derde zal komen...

Alweer herkenbaar.

Het begint lollig te worden, Susan