Postpartum depressie.

Gast ma 10 jan 2011 - 21:23

Ik voel me verschrikkelijk waardeloos de laatste tijd, ben down, voel me ellendig, moe en vooral is mijn zelfbeeld is alleen maar negatief.
Ik ben er voor de kinderen maar voor de rest is het een puinhoop. Ik kan me nergens op concentreren, ik vergeet alles of ik sla het niet eens op.
Nu is het de afgelopen 1,5 jaar gewoon een hectische periode geweest met name het laatste half jaar. Twee keer bevallen binnen een jaar, een lichaam wat je eigenlijk in de steek laat, een huis kopen, mijn vriend die zijn baan kwijt raakte en half december dan begonnen is aan een nieuwe baan en een hele nieuwe uitdaging en dat vreet van hem ook energie, hij moest vorige week al 3 dagen naar het buitenland voor zijn werk.
Dus wat ook betekent dat hij het weekend blij is dat hij thuis en nergens meer heen wilt. Terwijl ik dan juist even eruit wil omdat ik altijd al thuis zit, verder dan school en de supermarkt kom ik niet en ik begin daar ook langzaam gek van te worden, want tja met 2 hele kleintjes is het een hele onderneming om even weg te gaan en dan ben ik er al klaar mee voordat ik de deur uit ben.
Ik voel me op het moment een waardeloze moeder die gewoon geen energie meer heeft om leuke dingen te gaan doen. Mijn lichaam doet zeer van alle spanningen ik kan janken op niks af en ik heb een heel erg kort lontje.
In februari zou ik wat voor mezelf gaan doen en de basiscursus op de fotovakschool gaan doen, maar omdat er een financiele tegenvaller is moet ik dat afzeggen. Ik had me daar zo op verheugd om iets te gaan doen wat ik leuk vind, maar dan kan het weer niet doorgaan.

Wie heeft er ervaring met een (postpartum) depressie en hoe ben je daar mee om gegaan? Ik moet morgen naar een psycholoog en zal het daar ook zeker voorleggen, want dit gaat gewoon zo niet langer.

Gast ma 10 jan 2011 - 21:26

Oh, ik vind het erg rot om te lezen dat je de fotovakschool af hebt moeten zeggen, je had je daar zo op verheugd, om iets voor jezelf te doen...

Ik weet verder niet echt iets zinnigs te zeggen qua adviezen/tips enzo, maar ik wil je wel zeggen dat ik je begrijp en het echt heel naar voor je vindt dat je je zo voelt. En je bent zeker geen waardeloze moeder, je bent een supermama!! hug

Ugly Betty ma 10 jan 2011 - 21:38

Wat naar dat je je zo rot voelt! Maar wel erg goed dat je naar de psycholoog gaat.
Kan je niet iets voor jezelf gaan doen dat minder geld kost? Om er toch even uit te zijn...
Sterkte!

TukTuk ma 10 jan 2011 - 21:42

Ik heb wel ervaring met depressie, maar niet in combinatie met kinderen.. Wat mij wel heel erg hielp is om gewoon idd leuke dingen te doen.. Je hebt het over de fotovakschool, en dat het niet door kan gaan. Ik heb even gekeken wat die opleiding kost, (voordat ik met een domme opmerking zou komen), maar vaak worden er in buurthuizen etc ook foto cursussen georganiseerd, die vaak een stuk goedkoper zijn, rond de 100/200 euro.
Misschien is dit totaal niet wat je zoekt hoor, maar wilde het toch even vermelden.

Verder wil ik je veel sterkte wensen!

Gast ma 10 jan 2011 - 21:50

Oh en ik wilde nog even zeggen dat ik heel goed begrijp hoe je je voelt m.b.t de fotovakschool...ik heb me een aantal jaar geleden ook ingeschreven en dat kon toen ook niet doorgaan door gebrek aan financiële ruimte. Daar baalde ik ook stevig van.

Eind december wilde ik een Canon EOS 550D kopen, daar verheugde ik me ook ontzettend op. Dat kon ook niet doorgaan, en daar ben ik wel even verdrietig om geweest. Dus ik snap wat je bedoelt!

Gast ma 10 jan 2011 - 21:55

Storm schreef:Oh en ik wilde nog even zeggen dat ik heel goed begrijp hoe je je voelt m.b.t de fotovakschool...ik heb me een aantal jaar geleden ook ingeschreven en dat kon toen ook niet doorgaan door gebrek aan financiële ruimte. Daar baalde ik ook stevig van.

Eind december wilde ik een Canon EOS 550D kopen, daar verheugde ik me ook ontzettend op. Dat kon ook niet doorgaan, en daar ben ik wel even verdrietig om geweest. Dus ik snap wat je bedoelt!

Ik zit er heel hard aan te denken om hem te verkopen, want er moet binnen 2 weken bijna 2000 euro zijn anders kan het huis niet door gaan. Ik zou er nog voor kunnen kiezen om wat spaargeld van 1 van de kinderen tijdelijk eraf te halen, maar dat gaat me te ver. Dan verkoop ik nog liever mijn camera.

Ja en een andere fotocursus is niet echt een optie, want de planning was om na de basisopleiding de vakopleiding te gaan doen.

SparklingEyes ma 10 jan 2011 - 21:56

Ik heb geen ervaring met een depressie, maar ik herken wel je gevoel bij het weg willen in het weekend. Dat had ik ook heel sterk in de weken dat ik nog verlof had. Mijn man wilde in het weekend ook niet weg, ik wel. Ik ben gewoon een paar keer met N. naar buiten gegaan, winkelen of ergens een kop thee drinken. Ook heb ik N. wel eens gewoon bij mijn man gelaten en afgesproken met een vriendin.

Omdat ik ook heel graag iets voor mijzelf wilde doen, ben ik één avond in de week gaan zwemmen. Al lag ik een uur in het bubbelbad, het was voor mij er even uit zijn.

Kies ook af en toe voor jezelf. Het zijn niet alleen jouw kinderen, ook die van hem en je moet je dan ook niet schuldig voelen als je ze alle 3 een keer bij je vriend laat zijn. Ga lekker het bos in fotograferen en ga theeleuten met een vriendin.

Enne.. Ik vind het onwijs knap van je dat je zegt hoe je je voelt. Er zijn zat vrouwen die dat niet durven! Dit is al stap één en daar mag je al trots op zijn!

Liefs,
SE

SparklingEyes ma 10 jan 2011 - 21:58

Doedell schreef:
Storm schreef:Oh en ik wilde nog even zeggen dat ik heel goed begrijp hoe je je voelt m.b.t de fotovakschool...ik heb me een aantal jaar geleden ook ingeschreven en dat kon toen ook niet doorgaan door gebrek aan financiële ruimte. Daar baalde ik ook stevig van.

Eind december wilde ik een Canon EOS 550D kopen, daar verheugde ik me ook ontzettend op. Dat kon ook niet doorgaan, en daar ben ik wel even verdrietig om geweest. Dus ik snap wat je bedoelt!

Ik zit er heel hard aan te denken om hem te verkopen, want er moet binnen 2 weken bijna 2000 euro zijn anders kan het huis niet door gaan. Ik zou er nog voor kunnen kiezen om wat spaargeld van 1 van de kinderen tijdelijk eraf te halen, maar dat gaat me te ver. Dan verkoop ik nog liever mijn camera.

Ja en een andere fotocursus is niet echt een optie, want de planning was om na de basisopleiding de vakopleiding te gaan doen.

Wat naar!!
Kunnen jullie niet tijdelijk iets lenen van familie? Dat je daar met elkaar desnoods een klein contractje over opsteld?

*edit* trouwens, iets van de rekening van je kind af halen, zelfs als het tijdelijk is, worden ze niet slechter van. Mijn ouders hebben toen wij klein waren onze spaarpot om moeten keren om brood te kopen, maar ook om rekeningen te kunnen betalen. Ik ben er niet slechter van geworden.. ik mis dat geld niet.. maar je moet het natuurlijk zelf weten!! En ik begrijp het enerzijds ook wel...

Woezies ma 10 jan 2011 - 22:02

Ik heb geen ervaring met een depressie, ik wil je alleen even heel veel sterkte wensen!!

En over het geld, je kinderen hebben het spaargeld nog niet nodig, ik zou dat eerder doen dat je camera verkopen. Zonder dat ook geen leuke herinneringen meer van je kids!

Gast ma 10 jan 2011 - 22:05

Nee ik weet ook wel dat die kinderen er niet slechter van worden, maar het voelt gewoon niet goed.
Mijn vader heeft hetzelfde gedaan namelijk en ik wil hem niet achterna gaan.

Mijn vriends ouders komen donderdagavond, en misschien is het nog een optie om geld van hun te lenen, maar ja dat wordt dan al de zoveelste keer en ik voel me daar gewoon rot onder, ik wil het zelf gewoon oplossen.

En tja die camera ik vind het kut als ik hem zou moeten missen, maar goed ik heb ook nog een compact liggen waarvan ik foto's van de kids mee kan maken.

Gast ma 10 jan 2011 - 22:06

Sterkte, en ik zou geen camera's verkopen! Joh, dat brengt lang niet zoveel op als dat je er zelf voor hebt betaald. Het geld van je kids, daar zou ik me echt niet druk om maken. Ze zijn nog klein en als je het geld nodig hebben over 10 jaar dan heb jij dat heus wel weer bij elkaar gespaard!

Gast ma 10 jan 2011 - 22:07

Ik zou het juist weer niet bij andere lenen als je het zelf kunt oplossen. Of je nou je schoonouders terugbetaald of de spaarrekening van je kinderen weer bijlapt..

Gast ma 10 jan 2011 - 22:09

Doedell schreef:Nee ik weet ook wel dat die kinderen er niet slechter van worden, maar het voelt gewoon niet goed.
Mijn vader heeft hetzelfde gedaan namelijk en ik wil hem niet achterna gaan.

Mijn vriends ouders komen donderdagavond, en misschien is het nog een optie om geld van hun te lenen, maar ja dat wordt dan al de zoveelste keer en ik voel me daar gewoon rot onder, ik wil het zelf gewoon oplossen.

En tja die camera ik vind het kut als ik hem zou moeten missen, maar goed ik heb ook nog een compact liggen waarvan ik foto's van de kids mee kan maken.

De camera is maar materiëel, zo denk ik er tenminste over...wij hebben ook in zoonlief zijn spaarrekening moeten wroeten om dingen te kunnen betalen...tsja het is heel rot en het voelt als 'diefstal' maar op dat moment konden we even niet anders.

Als er binnen een paar weken 2000 euro moet zijn dan zou ik er inderdaad ook eerder over nadenken om je camera te verkopen dan aan de spaarrekening te komen, dat zou ik iig als laatste optie houden, als het écht niet anders kan.

SparklingEyes ma 10 jan 2011 - 22:09

Doedell schreef:Nee ik weet ook wel dat die kinderen er niet slechter van worden, maar het voelt gewoon niet goed.
Mijn vader heeft hetzelfde gedaan namelijk en ik wil hem niet achterna gaan.

Mijn vriends ouders komen donderdagavond, en misschien is het nog een optie om geld van hun te lenen, maar ja dat wordt dan al de zoveelste keer en ik voel me daar gewoon rot onder, ik wil het zelf gewoon oplossen.
En tja die camera ik vind het kut als ik hem zou moeten missen, maar goed ik heb ook nog een compact liggen waarvan ik foto's van de kids mee kan maken.

Door om hulp te durven vragen, toon je juist dat je het op wilt lossen.. En jullie willen dat huisje zo graag, deze waar jullie nu wonen is klein toch..?

Maak afspraken en los het op... En daarna betaal je terug en ga je proberen om te voorkomen dat er weer een dergelijke situatie ontstaat. ..

SparklingEyes ma 10 jan 2011 - 22:11

CKC schreef:Ik zou het juist weer niet bij andere lenen als je het zelf kunt oplossen. Of je nou je schoonouders terugbetaald of de spaarrekening van je kinderen weer bijlapt..

Het gaat hier om €2000 dat binnen een paar weken geregeld moet zijn, daarom zou ik het gewoon vragen. Is het nu niet nodig dat het op stel en sprong er is dat geld, dan zou ik ook niet willen lenen.

Maar lenen bij familie vind ik altijd nog anders dan lenen bij een bank.

Natuurlijk doe je dat liever niet, maar in zo'n situatie, als het gaat om een huis kunnen krijgen? Ja, dan zou ik het wel doen.

Gast ma 10 jan 2011 - 22:13

Ja maar meid, jij bent je vader niet en je zal ook nooit zo worden.

meisjesmama ma 10 jan 2011 - 22:16

Jeetje wat vervelend dat je je zo voelt.
Ik kan alleen maar zeggen dat ik respect heb voor jou als mama! Je bent in mijn ogen zeker een hele goede mama.
En wat super k*t dat jullie binnen 2 weken even 2000 euro moeten ophoesten.
Meis schroom je niet en vraag het aan je schoonouders of vraag hun de helft en bij je kids.
En goed dat je het bij de psycholoog gaat neerleggen!!

Gast ma 10 jan 2011 - 22:19

SparklingEyes schreef:
CKC schreef:Ik zou het juist weer niet bij andere lenen als je het zelf kunt oplossen. Of je nou je schoonouders terugbetaald of de spaarrekening van je kinderen weer bijlapt..

Het gaat hier om €2000 dat binnen een paar weken geregeld moet zijn, daarom zou ik het gewoon vragen. Is het nu niet nodig dat het op stel en sprong er is dat geld, dan zou ik ook niet willen lenen.

Maar lenen bij familie vind ik altijd nog anders dan lenen bij een bank.

Natuurlijk doe je dat liever niet, maar in zo'n situatie, als het gaat om een huis kunnen krijgen? Ja, dan zou ik het wel doen.

Maar misschien staat dat wel op de rekening van dr kinderen..
En daarbij, ik zou dan denken, ik los het zelf gewoon stilletjes op..tenzij je bijv. max E500.- van de kinderen kan/moet pakken en dan nog steeds E1500.- moet lenen. Het is gewoon echt NIET leuk om geld te moeten vragen bij iemand. Dan voel je je zo kut..

Gast ma 10 jan 2011 - 22:20

Dat kuthuis brengt al zoveel stress en ellende met zich mee dat ik zoiets heb van, laat helemaal maar zitten en dan zitten we hier voorlopig nog wel. Ideaal is het niet, maar goed dat is ook een luxe probleem.
Het irritante van dit alles is gewoon dat het mijn vriend allemaal geen fuck lijkt te boeien, ik ben overal achteraan gegaan, notaris, makelaar, papieren opvragen en bij elkaar zoeken zelfs in de week dat ik net bevallen was. En dat is gewoon me gewoon teveel geweest. Kraamperiode, genieten? Neuh zelfs dan gewoon regelen en doorgaan.

SparklingEyes ma 10 jan 2011 - 22:21

CKC schreef:
SparklingEyes schreef:
CKC schreef:Ik zou het juist weer niet bij andere lenen als je het zelf kunt oplossen. Of je nou je schoonouders terugbetaald of de spaarrekening van je kinderen weer bijlapt..

Het gaat hier om €2000 dat binnen een paar weken geregeld moet zijn, daarom zou ik het gewoon vragen. Is het nu niet nodig dat het op stel en sprong er is dat geld, dan zou ik ook niet willen lenen.

Maar lenen bij familie vind ik altijd nog anders dan lenen bij een bank.

Natuurlijk doe je dat liever niet, maar in zo'n situatie, als het gaat om een huis kunnen krijgen? Ja, dan zou ik het wel doen.

Maar misschien staat dat wel op de rekening van dr kinderen..
En daarbij, ik zou dan denken, ik los het zelf gewoon stilletjes op..tenzij je bijv. max E500.- van de kinderen kan/moet pakken en dan nog steeds E1500.- moet lenen. Het is gewoon echt NIET leuk om geld te moeten vragen bij iemand. Dan voel je je zo kut..

Je hoort mij ook niet zeggen dat het goed voelt he.. smile

en ik heb ook al gezegd dat als ze het van de rekening van haar kind zou pakken, dat het ook goed is.. Maar als Doedell dat zélf niet wil, om haar eigen redenen die ik ook wel kan begrijpen, dan zou ik het lenen bij familie nog eens overdenken..

SparklingEyes ma 10 jan 2011 - 22:23

Doedell schreef:Dat kuthuis brengt al zoveel stress en ellende met zich mee dat ik zoiets heb van, laat helemaal maar zitten en dan zitten we hier voorlopig nog wel. Ideaal is het niet, maar goed dat is ook een luxe probleem.
Het irritante van dit alles is gewoon dat het mijn vriend allemaal geen fuck lijkt te boeien, ik ben overal achteraan gegaan, notaris, makelaar, papieren opvragen en bij elkaar zoeken zelfs in de week dat ik net bevallen was. En dat is gewoon me gewoon teveel geweest. Kraamperiode, genieten? Neuh zelfs dan gewoon regelen en doorgaan.

Je voelt je al kut en dan dit alles er nog bij.. Jullie hebben het beiden druk, prioriteiten kunnen dan wat anders liggen. Heb je al een keer tegen hem gezegd dat je het zo voelt, alsof het hem niks interesseert..? Misschien vindt hij het ook naar en durft hij niks te zeggen.. of misschien vindt hij het juist fijn dat jij zoveel regelt en heeft hij niet door hoe je je voelt...?

Gast ma 10 jan 2011 - 22:24

1 ding wat ik zeker weet is:
Een huis kopen geeft alleen maar stress. Veeeeeeeeeeeeeeeeeel stress!

SparklingEyes ma 10 jan 2011 - 22:31

CKC schreef:1 ding wat ik zeker weet is:
Een huis kopen geeft alleen maar stress. Veeeeeeeeeeeeeeeeeel stress!

True.. huis verkopen ook Wink

en dan nog maar te zwijgen over het dilemma: in welke plaats gaan we wonen...

maar dat terzijde..

Gast ma 10 jan 2011 - 22:36

Doedell: Sport je?
Is er ruimte om 2x in de week naar de sportschool te gaan?
Van sporten voelen veel mensen zich beter..

Gast ma 10 jan 2011 - 22:39

Liva schreef:Ja maar meid, jij bent je vader niet en je zal ook nooit zo worden.

Dat wilde ik ook tegen je zeggen.

Wat vervelend om te lezen hoe je je voelt, tevens helaas ook heel herkenbaar, ik heb er uiteindelijk medicijnen voor moeten slikken, ook teveel gebeurd in 1 jaar tijd.

Jammer dat je alles moet regelen m.b.t tot het huis komen, natuurlijk levert een huis kopen wat stress op maar als je hierdoor echt bol staat van de stress lijkt het mij net gezond. Moet de koop van het huis echt doorgaan ? Zit je hier voorlopig niet goed ? Het is nogal wat hé 2 van die mooie kindjes in 1 jaar tijd en dan al die andere dingen die nog gebeurd zijn. Kijk uit meis dat je zelf er niet helemaal aan onderdoor gaat, jullie kindjes hebben hun mama nodig, dat lijkt me het belangrijkste hug

Gesponsorde inhoud

Postpartum depressie.

Postpartum depressie.

Re: Postpartum depressie.

Re: Postpartum depressie.

Re: Postpartum depressie.

Re: Postpartum depressie.

Re: Postpartum depressie.

Re: Postpartum depressie.

Re: Postpartum depressie.

Re: Postpartum depressie.

Re: Postpartum depressie.

Re: Postpartum depressie.

Re: Postpartum depressie.

Re: Postpartum depressie.

Re: Postpartum depressie.

Re: Postpartum depressie.

Re: Postpartum depressie.

Re: Postpartum depressie.

Re: Postpartum depressie.

Re: Postpartum depressie.

Re: Postpartum depressie.

Re: Postpartum depressie.

Re: Postpartum depressie.

Re: Postpartum depressie.

Re: Postpartum depressie.

Re: Postpartum depressie.

Re: Postpartum depressie.