Kersverse relaties, part II

*breekt even in hier*

Ben het wel een beetje eens met zusje, bliss. Ben je er niet een te groot probleem van aan het maken en dat het daarom zo gaat? Het komt hier wel een beetje over alsof je er vrij krampachtig mee om gaat en heel erg mee bezig bent. Dus het is inderdaad misschien geen slecht idee om eens met iemand te praten hierover, lijkt me zo vervelend als je niet gewoon helemaal kan genieten van elkaar.

Bliss schreef:
Hier een desperate Bliss... Ondanks twee slaappillen heb ik weer niet kunnen slapen. Lig inmiddels weer in de woonkamer, maar zelfs hier wil t niet lukken. Ben echt ff ten einde raad, toch maar eens met een psych praten binnenkort, denk ik.

Aah das zo naar, volgens mij is het ook gewoon een negatieve spiraal waar je in raakt. Eerst kan je niet slapen door het snurken, dan ben je over je slaap heen en wordt het steeds lastiger

Mermaid schreef:*breekt even in hier*

Ben het wel een beetje eens met zusje, bliss. Ben je er niet een te groot probleem van aan het maken en dat het daarom zo gaat? Het komt hier wel een beetje over alsof je er vrij krampachtig mee om gaat en heel erg mee bezig bent. Dus het is inderdaad misschien geen slecht idee om eens met iemand te praten hierover, lijkt me zo vervelend als je niet gewoon helemaal kan genieten van elkaar.

Ja, maar het is ook wel lastig om er niet mee bezig te zijn. Als het al zo vaak niet gelukt is om lekker te slapen naast je vriend, ben je er automatisch mee bezig. Dan sta je er niet meer zo relaxed en onbevangen in. Ik kan me heel goed voorstellen dat, wanneer je steeds wakker ligt naast je vriend, dat je er veel mee bezig bent. Volgens mij is het ontzettend slopend!
Bliss, ik vind het ook echt vervelend voor je! Ik hoop dat je snel een manier vindt, zodat je toch lekker kunt slapen naast je vriend.

Marsy, hoe gaat het met je vandaag?

Klopt, ik ben er kennelijk ook te veel en te krampachtig mee bezig. Ik probeer nog zo om dat niet te doen, maar het gaat automatisch. Elke keer als ik ga (proberen te) slapen probeer ik wel rustig te blijven, maar ik merk gewoon dat mn hart toch tekeer gaat en ik dus opgefokt ben, waardoor het in slaap komen niet lukt. En als ik dan weer uren wakker lig, wordt het natuurlijk steeds erger. Ik kan mn gedachten helaas niet sturen. Het is echt een neerwaartse spiraal op deze manier. Ga het volgend weekend nog een keer proberen en anders bel ik de dokter weer (voor zwaardere slaappillen en evt. een verwijzing naar een psycholoog).
Vanmorgen voelde ik me echt totaal geradbraakt (had uiteindelijk krap drie uurtjes geslapen in de woonkamer) en zag er ook niet uit, maar de rest van de dag viel het me nog mee gelukkig. We zijn nog naar Ikea geweest, hebben ff geklust op mn balkon en net bij mn schoonouders gegeten en nu sta ik wel op instorten, dus ik ga zo naar bed.
Edit: ik had nog neusspray staan en die heeft mn vriend voor het slapen gaan gebruikt en warempel: het snurken was een stuk minder! Denk dus dat ik de oorzaak van het snurken (deels) heb gevonden. Het hielp alsnog niet voor het slapen, maar toch wel fijn om dat geluid iets minder te horen

-weg-

Ik ga nu naar bed, ben weer blij en opgelucht en vind het fijn dat we goed hebben gepraat en dat ik hem woensdag weer zie (dan hebben we drie maanden verkering )

RYW, lief dat je vraagt.

Ik weet eigenlijk niet hoe het gaat. Het gaat zo vreselijk op en neer. De ene keer denk ik: 'hij zal wel stom zijn zo'n goede en sterke relatie te laten lopen", de andere keer: "hij wil vast niet verder, anders had ie nu allang gebeld".
Om gek van te worden!

Hij had met een vriend van hem gepraat, die toevallig ook collega en vriend van mij is. Hij zei het wel mooi: jouw vriend staat voor een klote keuze. Als hij het uitmaakt, dan beseft hij ook wat hij kwijt is en hij wil jou helemaal niet kwijt. Maar als hij bij je blijft, heeft hij ineens een grotere keuze gemaakt. Want dan ga je met hem naar Melbourne (lange afstandsrelatie willen we niet) en is het opeens nóg een stapje serieuzer. Hij krijgt daar ineens twijfels bij als 'ben ik niet te jong, wil ik wel vaste relatie, ben ik er wel aan toe, vind ik haar leuk genoeg, is dit het'. Dus wat hij ook beslist, hij voelt zich er rot bij.
Ik denk dan: kies de gulden middenweg, we gaan naar Melbourne, apart wonen en we zien dan wel. Maak je niet zo druk vantevoren en leef bij de dag! Is ironisch, want dat deed hij altijd en ik ergerde me er zo aan en zei dan: denk toch eens vooruit. Nu wil ik juist dat hij daarmee ophoudt

Morgen weet ik het, ik kijk er niet naar uit. Ik ben zo bang voor het antwoord...

Ik snap echt dat je enorm in onzekerheid zit nu Marsy. Het is ook een groot avontuur dat je aangaat samen en ook best een grote verplichting voor hem naar jou toe, want hij komt daar vandaan toch? Jij vindt je weg daar ook echt wel maar misschien beangstigd het hem dat het straks niet leuk wordt en jij daar zit. Maar aan de andere kant, dat kan natuurlijk altijd gebeuren. Het is niet zo dat als hij nu voor je kiest en dan voor altijd aan je vast zit, toch? Dat wil je natuurlijk wel.. maar het kan altijd anders lopen.

Marsy, wat een spanning voor jou... Het is echt alles of niets he? Ik hoop zo hard voor ke dat het goed uitpakt en dat hij dit niet laat gaan! Nog een dagje volhouden...

Powerbabe schreef:Ik snap echt dat je enorm in onzekerheid zit nu Marsy. Het is ook een groot avontuur dat je aangaat samen en ook best een grote verplichting voor hem naar jou toe, want hij komt daar vandaan toch? Jij vindt je weg daar ook echt wel maar misschien beangstigd het hem dat het straks niet leuk wordt en jij daar zit. Maar aan de andere kant, dat kan natuurlijk altijd gebeuren. Het is niet zo dat als hij nu voor je kiest en dan voor altijd aan je vast zit, toch? Dat wil je natuurlijk wel.. maar het kan altijd anders lopen.

Hij hoeft me niet te vermaken, ik ben al 10 jaar aan het reizen geweest, heb ook hele poos in Australie al gewoond en ook in Melbourne (hij nog nooit daar). Ik heb er ook vrienden wonen, hij niet. Ik hoop dat hij ook inziet dat als hij nu voor mij kiest, hij niet voor altijd aan me vast hoeft te zitten. Maar het is een schat, die mij geen pijn wil doen en dan denkt: ik kan haar beter nu dumpen (ik ben bijna 30) dan over paar jaar, want dan heb ik misschien haar kans om met een ander aan een gezin te beginnen vergald.

RYW schreef:Marsy, wat een spanning voor jou... Het is echt alles of niets he? Ik hoop zo hard voor ke dat het goed uitpakt en dat hij dit niet laat gaan! Nog een dagje volhouden...

1 dagje nog ja... En ik begin steeds meer in mijn broek te schijten.. Ik ben echt bang voor het negatieve antwoord..

Heel veel sterkte morgen Marsy, ik hoop voor je op goed nieuws!

Sterkte Marsy!

Succes vandaag Marsy

Marsy, Veel sterkte vandaag hoop dat de dag snel gaat en je je antwoord krijgt.

Zusje, wat vervelend de situatie waar je nu in zit! Heb in een vergelijkbare situatie gezeten. Hij heeft het uiteindelijk uit gemaakt mede om die reden en veel persoonlijke issues.Op deze manier kan je niet onbezorgd genieten van het verliefd zijn. Ik hoop voor je dat zijn ex snel bij trekt, inziet dat het niks meer gaat worden en hem ook zijn geluk gunt!

Marsy, ik hoop zo voor je dat je vandaag het antwoord krijgt waar je op hoopt!

Zusje: het is ook heel moeilijk en naar als je op zijn verjaardag niet bij hem kan zijn terwijl jij nota bene zijn vriendin bent, omdat je een geheim bent. Je wil natuurlijk gewoon openlijk deel uitmaken van zijn leven. Maar het is zo vreselijk gecompliceerd. Dat drukt een stempel op je relatie en maakt het al gelijk heel serieus. Of je vindt het teveel en stopt ermee, of je kiest ervoor om ook dit met hem te delen en het te doorstaan. Zorgeloos er op los daten zit er helaas niet in. Denk je dat je dat kan?

Marsy, niet dat ik je ken.. maar ik vind wel dat je goed nieuws mag krijgen vanavond. Sterkte!

Zilver, dank je wel voor je lieve woorden. Al is het spijtig te horen dat het jou niet is gelukt. Mis je hem nog wel eens? Of heb je je erbij neer kunnen leggen?

Zusje, fijn dat je vriend stabiel is en goed weet wat hij wil. Dat is denk ik wel het belangrijkste in deze situatie. Hoe lang zijn ze eigenlijk al uit elkaar? Hier goed over blijven praten is wel het aller belangrijkste. Niet het leukste... Ik denk wel dat je relatie hierdoor uiteindelijk stabieler wordt en je later beter weet wat je aan elkaar hebt. Hoop dat je op een andere dag de verjaardag van je vriend samen kan vieren! Ik vind het iig knap van je dat je jezelf weg kan cijferen in deze situatie.

Update: mijn vriend heeft het uitgemaakt. Ik ben echt kapot van verdriet. Bedankt voor de steun en reacties. Ik ben nu bij mijn vader. Ik weet het allemaal echt even niet meer..
Hij geeft aan al poos twijfels te hebben en wil mij niet aan het lijntje houden tot hij eruit is. Hij denkt dat dit ook een leerproces voor hem is, om het uit te maken. Ik denk dat hij rationeel aan het denken is geweest. Dat hij zijn vrijheid terug wil. Hij was heel lief voor mij en bedoelt het goed. Maar hij snapt niet wat voor bijzonders hij kapot maakt. Dat zijn twijfel normaal is. Hij heeft zichzelf gewoon gek gemaakt. Zijn ex, zijn beste vriendin, heeft een vriend. Zij zijn ook uit elkaar geweest en beseften toen pas hoe gek ze op elkaar waren. Mijn vriend kwam zeg maar tussendoor toen zij een break hadden. Hij hoopt dat dat komt. Maar ik zei al: reken er maar niet op dat ik op je ga zitten wachten. Hij weet het gewoon niet meer en denkt dat dit de beste beslissing is. Hij is ook nog zo jong, zijn eerste relatie.. Nou ja. Over dus. Over en uit. Au..
We gaan nu kijken of we onder het huurcontact uit kunnen. Ik blijf even bij mijn vader.

Wat klote voor je Marsy. Heel veel sterkte.

Pijnlijk Marsy.. Sterkte!

Lieve Marsy, hier was je al bang voor... ik hoop dat je goed opgevangen wordt Hele dikke knuffel voor jou!

pff hou je taai.. wat een rotnieuws