Wat anders bij een volgend kindje

wat zou je anders willen doen bij een evt. volgend kindje. Ben stiekem al beetje aan het nadenken wat ik bij een volgende zwangerschap/bevalling/kindje ander zou willen doen. Bij de eerste komt zoveel op je af, en kan me voorstellen dat veel meiden dan denken "ow.....als ik dat had geweten". Hier in ieder geval


zwangerschap

- genieten!


bevalling:

- oriënteren mogelijkheden bevalling in water
- navelstreng uit laten kloppen

na bevalling:

- eerder en vaker in de draagdoek
- niet altijd naar de adviezen van de kraamverzorgster luisteren
- als ik mij er goed bij voel, volledig Rapley proberen. L. slikt(e) alles vrijwel direct door en nog steeds verslikt hij zich continu wanneer hij eet. Voelde mij er toen niet prettig bij daarom niet gedaan.

Zwangerschap;

Meer genieten, foto-shoot met Y. erbij

Evt. weer een gipsbuik + de handjes van Y. erbij

Net zo gezond eten als bij Y. en veel bewegen

Misschien waterbevalling, en anders gewoon weer in het ZH.

Na de bevalling;

Gewoon nog meer mijn eigen gevoel volgen..dat deed ik zeer zeker in het begin NIET.

Mijn tijd goed verdelen tussen baby en Y.

Proberen om meer te genieten en niet in het begin alles alleenig doen in het huishouden en soms ook laten liggen. (dit deed ik niet omdat ik tot aan de 6maand na de bevalling thuis zat zonder werk, dus uit verveling als Y. sliep deed ik het hele huishouden..)

- Mijn gevoel volgen, de eerste keer weet je zo weinig, dat ik maar deed wat er gezegd word, maar ik wil dan wel meer mijn gevoel volgens

- En wat betreft de zwangerschap, dat ze goed de echo bekijken, want de vorige keer hebben ze blijkbaar iets over het hoofd gezien.

- aandacht blijven geven aan mijn zoontje, dus hem overal bij betrekken.

- Hopelijk werkt die verpleegster niet meer in het ziekenhuis, die er bij mijn eerste bevalling wel was, ze was echt helemaal niet aardig, ook niet tegen haar collega's.

- Niet meer met borstvoeding beginnen, maar meteen de fles.

Verder weet ik het zo even niet, ik ben verder wel tevreden over hoe het gegaan is.

Als ik ooit nog weer zwanger zou mogen raken, ga ik er echt van genieten net als bij mijn eerste zwangerschap.

Na de bevalling zou ik niet iets kunnen bedenken wat ik anders wil: ik volg mijn gevoel en dat pakt goed uit.

bevalling:

- waterbevalling
- hands-off bevalling

opvoeding:

- vanaf het begin ap/up, dus o.a veel dragen, samen slapen, borstvoeding.

Zwangerschap:

- Eerder aan de bel trekken bij klachten ipv denken dat het onschuldige harde buiken zijn

Bevalling:

- 1 kind eruit persen ipv 2

Opvoeding:

- Live voeden ipv kolven!
- Draagdoek aanschaffen

Ik hoop bij een eventuele volgende wel wat dingen anders te kunnen doen:

- Van de zwangerschap nog meer genieten en minder stress (lag ook aan de situatie waar ik in zat en hopelijk is dat een volgende keer dus anders)
- Eerder aan de bel trekken bij extreme misselijkheid, hopelijk lukt het dan om een ziekenhuisopname te voorkomen (al is dat natuurlijk maar de vraag)
- Misschien toch een cursus volgen. Geen typische zwangerschapsgym, maar iets anders. Niet zozeer om goed voorbereid te zijn (want het ging prima), maar vooral voor de contacten.
- Meteen vanaf het begin een draagdoek of drager gebruiken. Nu had ik er een na 2 maanden en dat zou ik de volgende keer eerder willen.
- Meer naar mijn gevoel luisteren. Dat deed ik al zoveel mogelijk, maar omdat het toch allemaal nieuw is ben je soms geneigd om te snel naar anderen te luisteren. Hoeft niet fout te zijn, maar vaak weet je zelf toch wat het beste is voor je kindje.
- Wel borstvoeding geven, als dat mogelijk is. Dat hangt er vanaf of ik nog steeds dezelfde medicatie heb of niet.
- Na de bevalling ook meer genieten. Meer de boel de boel laten voor zover dat kan en minder geleefd worden. Lukte nu aardig, maar kan nog wel meer.
- Langer thuis blijven na de bevalling. Nu na 4 maanden weer aan de slag gegaan, dat was prima. Maar als de mogelijkheid erin zou zitten zou ik nog langer bij de baby willen blijven.
- Misschien een waterbevalling. Maar ik wil ook in het ZH bevallen, dus de vraag is of dat samen kan. Zo niet geeft het niet, ik weet sowieso niet of het wat voor mij is (ik zie al voor me dat alles klaar staat en ik het water na 5 minuten al zat ben en in bed wil liggen )

Toch zou ik ook een hoop hetzelfde doen:
- Pretecho laten maken, zo leuk!
- Weer een gipsbuik, buikfotoshoot en een buikschildering, zo leuk voor later!
- Weer in het ziekenhuis bevallen. Ook zonder medische indicatie. Het is goed bevallen en je bent meteen op de juiste plek mocht er iets aan de hand zijn.
- Lang met het kindje op één kamer slapen, minstens 6 maanden.
- De 'opvoeding' zoals ik het nu doe, voor zover het al echt opvoeden is (de laatste maanden begint het pas echt). Daar ben ik tot dusver tevreden over. Niet straffen en veel positieve aandacht.

Navelstreng uit laten kloppen, dit wilde ik nu ook maar ik heb er op dat moment helemaal niet meer aan gedacht. Voor de rest geen dingen, ik vertrouw nu ook op mijn gevoel. Wel zou ik volgende keer wel graag bv willen geven, maar ik wil het ook weer niet koste wat het kost.

Rejoy ik heb net een filmpje zitten kijken van zo'n handsoff bevalling, het ziet er wel "rustiger" uit. Bij ons wordt het kind er na het hoofdje gewoon uitgetrokken. Heb ook het idee dat dat kindje pas zelf begint te ademen op het moment dat ie er helemaal uit is.

Er zijn wel wat dingen na voor tijdens en na de bevalling. Zoals geen flesje geven en meteen aan de borst. Verder wil ik niet horen tijdens het persen dat ik geen geluid mag maken .

Maar verder laat ik alles nu juist veel meer maar op me afkomen. Bij J. had ik helemaal bedacht wat ik allemaal wilde als hij er was maar dingen lopen toch altijd anders. Ik zie het wel, volg mijn gevoel en dan komt het ongetwijfeld goed.

Ik wil heel veel dingen anders

- bij de eerst merkbare bekkenpijn meteen naar de bekkenfysio, want ik wil niet weer zoveel pijn hebben en met 23 weken de ziektwet in
- bij de keizersnede WIL ik bijblijven WAT er ook gebeurt
- ik wil dat er in het ziekenhuis beter naar me geluisterd word
- en het belangrijkste is dat ik de eerste dagen niks wil missen en ik wil alleen maar genieten van de nieuwe baby en m'n gezin
- gelijk flesvoeding en geen bv proberen

Tania schreef:Er zijn wel wat dingen na voor tijdens en na de bevalling. Zoals geen flesje geven en meteen aan de borst. Verder wil ik niet horen tijdens het persen dat ik geen geluid mag maken .

Maar verder laat ik alles nu juist veel meer maar op me afkomen. Bij J. had ik helemaal bedacht wat ik allemaal wilde als hij er was maar dingen lopen toch altijd anders. Ik zie het wel, volg mijn gevoel en dan komt het ongetwijfeld goed.

Mocht je dan van de verloskundige geen geluid maken? Tegen mij zeiden ze bij de eerste ook dat ik mijn energie in het persen moest stoppen en niet in geluid maken. Irriteerde mij ook heel erg, je voelt zelf wel aan hoe je een kind op de wereld moet zetten en wat daar voor nodig is. Al die pufaanwijzingen had ik ook al geen behoefte aan.

Ayla schreef:Navelstreng uit laten kloppen, dit wilde ik nu ook maar ik heb er op dat moment helemaal niet meer aan gedacht. Voor de rest geen dingen, ik vertrouw nu ook op mijn gevoel. Wel zou ik volgende keer wel graag bv willen geven, maar ik wil het ook weer niet koste wat het kost.

Rejoy ik heb net een filmpje zitten kijken van zo'n handsoff bevalling, het ziet er wel "rustiger" uit. Bij ons wordt het kind er na het hoofdje gewoon uitgetrokken. Heb ook het idee dat dat kindje pas zelf begint te ademen op het moment dat ie er helemaal uit is.

ik heb een geweldige verloskundige die hier helemaal achter staat. Zolang er geen levensbedreigende situaties ontstaan mag ik helemaal m'n gang gaan. Het enige wat móet gebeuren is het hartje regelmatig controleren, maar dat doet ze zoveel mogelijk zonder me af te leiden. Ik mag me helemaal laten leiden door mijn lichaam. Ik kijk ook ontzettend uit naar de bevalling, mijn angst is een medische indicatie, ik hoop heel erg dat ik lekker thuis kan bevallen.
En als je in het water bevalt, dan begint het kindje pas te ademen zodra het boven water komt, tot die tijd haalt het de zuurstof nog uit de navelstreng.

Ayla schreef: Heb ook het idee dat dat kindje pas zelf begint te ademen op het moment dat ie er helemaal uit is.

Dit hoeft niet hoor. Toen het hoofdje van onze zoon eruit was en het lichaam er nog in begon hij al te huilen.

Twellie schreef:

Tania schreef:Er zijn wel wat dingen na voor tijdens en na de bevalling. Zoals geen flesje geven en meteen aan de borst. Verder wil ik niet horen tijdens het persen dat ik geen geluid mag maken .

Maar verder laat ik alles nu juist veel meer maar op me afkomen. Bij J. had ik helemaal bedacht wat ik allemaal wilde als hij er was maar dingen lopen toch altijd anders. Ik zie het wel, volg mijn gevoel en dan komt het ongetwijfeld goed.

Mocht je dan van de verloskundige geen geluid maken? Tegen mij zeiden ze bij de eerste ook dat ik mijn energie in het persen moest stoppen en niet in geluid maken. Irriteerde mij ook heel erg, je voelt zelf wel aan hoe je een kind op de wereld moet zetten en wat daar voor nodig is. Al die pufaanwijzingen had ik ook al geen behoefte aan.

Ja van de gyn mocht het niet. En ik was echt niet aan het schreeuwen ofzo, het was meer een soort bromgeluid . Maar ik vond dat echt zo vervelend, ik was helemaal uit m'n concentratie en wist niet zo goed meer wat ik moest doen. Gelukkig stond er een lieve zuster naast m'n bed (de enige in de hele kamer die ook ooit bevallen was..) die zei dat ik het prima deed en wat ik precies moest doen.

Wennes schreef:

Ayla schreef: Heb ook het idee dat dat kindje pas zelf begint te ademen op het moment dat ie er helemaal uit is.

Dit hoeft niet hoor. Toen het hoofdje van onze zoon eruit was en het lichaam er nog in begon hij al te huilen.

Ik zat laatst een bevalling te kijken op Youtube waarbij het kind al huilde terwijl de neus eruit was en de mond er nog net inzat, heel bizar.

Ik wilde bij de tweede vooral heel bewust de kraamweek meemaken. Ik was bijna meteen na de bevalling depressief dus dat is er niet echt van gekomen. Ik heb haar wel veel vastgehad maar bewust was het niet. Hoop dat ik dat dit keer anders kan doen.

Verder geen dingen die ik zo kan bedenken die ik anders zou doen. Ja ik hoop heel erg als ik weer zo'n flitsbevalling heb dat ik dan niet zo in paniek raak als de vorige keer en het bewuster kan meemaken. Maar het zal niet zo'n verrassing zijn als dat weer zal gebeuren, dus ik denk dat het wel goedkomt.

Zwangerschap: mezelf goed in de gaten houden en gelijk rust nemen bij harde buiken.
Op tijd aan het kamertje beginnen en zelf bepalen wanneer ik wat aan voorbereiding doe.

Bevalling: de baby zelf aanpakken
Hopelijk weer lekker thuis.

Daarna: hopelijk kan ik bv geven
Lekker genieten en alles op het gemak doen. Bij onze zoon moest ik van mezelf alle was gedaan hebben, gekookt hebben als mijn man thuis kwam etc. Als het niet lukt, dan lukt het niet.
Vooral naar mijn gevoel luisteren.

Zwangerschap:
- meer genieten
- misschien een zwangerschapsdagboek bijhouden
- minder snoepen zodat de kilo´s beperkt blijven
- hopelijk niet via het ziekenhuis zwanger worden

Bevalling:
- niet hyperventileren zodat ik de weeën vanaf het begin goed op kan vangen
- niet meteen zodra hij/zij eruit is al m'n kleren uittrekken omdat ik het zo warm heb waardoor op alle foto's m'n blote borsten staan
- het kindje eerder door m'n vriend vast laten houden
- meer foto's maken
- mocht ik weer in het ziekenhuis moeten bevallen daarna zo snel mogelijk naar huis, ookal is het midden in de nacht. Zo'n eerste nacht alleen wil ik niet weer meemaken.

Daarna:
- de eerste keer niet te lang laten drinken zodat ik niet weer meteen flinke kloven heb
- al in de kraamweek niet voeden op schema
- vaker filmen
- meer genieten

Rejoy ja dat wist ik wel dat als ze onder water geboren worden dat ze dan nog door middel van de navelstreng zuurstof krijgen. Wennes ik had het idee dat het kindje van het filmpje pas huilde toen hij (of zij) eruit kwam, maar dat zal per kindje ook wel verschillen. Aan de ene kant lijkt het mij ook wel wat, handsoff bevalling, toen ik persweeën kreeg voelde ik ook dat ik het écht niet tegen zou kunnen houden al wilde ik het graag (en ik moest, want ik had nog geen volledige ontsluiting) aan de andere kant wilde ik met 4 cm al een ruggenprik omdat het zo'n pijn deed, dan zou ik ook geen pijnbestrijding moeten hebben... Hoe doen ze dat dan met controleren of je al genoeg ontsluiting hebt? Of zou je lijf dat ook zelf goed regelen, dat je echt pas perst als je volledige ontsluiting hebt?

Ayla: De verloskundige kan het wel aan je zien hoe ver je (ongeveer) bent en ik wil luisteren naar mijn lichaam. Ik heb ook in mijn bevalplan staan dat ik niet getoucheerd wil worden, tenzij ik daar zelf om vraag. Als ik persdrang heb, ga ik persen, als ik geen persdrang heb, ga ik niet persen. Mijn lichaam heeft al eens laten zien dat het een bevalling aan kan, dus ik heb er het volste vertrouwen in dat ik het 'zelf' kan. Ik geloof dat er een reden bestaat als de persweeën wegvallen, blijkbaar is het dan nog geen tijd om de geboorte te doen. Zolang er geen levensbedreigende situaties ontstaan wil ik geen tijdsgrenzen of ingrepen hebben. Ik vind het heel prettig als er iemand is die medisch geschoold is en de situatie goed in kan schatten en goed kan ingrijpen als er zo'n levensbedreigende situatie ontstaat. Als daar geen sprake van is, dan wil ik het zelf doen. Ik heb vertrouwen in mijn lichaam.

Respect voor jou! Ben nu al benieuwd naar je bevalling haha.

ik ook, ik hoop heel erg dat het weer een thuisbevalling wordt!

Ayla schreef:Respect voor jou! Ben nu al benieuwd naar je bevalling haha.

Ik ook

Rejoy. schreef:ik ook, ik hoop heel erg dat het weer een thuisbevalling wordt!

Wauw, ik zie pas net dat je weer in verwachting bent. Wat gaaf! Gefeliciteerd, hoop dat je een voorspoedige zwangerschap gaat hebben.

Echt leuk!