Tijd voor jezelf in je relatie

Mijn vriend ik hebben allebei de behoefte om dingen apart van elkaar te ondernemen. Dat hebben we altijd al gehad. Nu scheelt het wel dat mijn vriend onregelmatig werkt en ik niet (meer). Hierdoor ben ik wekelijks wel een avond en/of een dag alleen terwijl ik dan niet hoef te werken. Ik vind dat erg fijn!

Jolee schreef:

Marin schreef:Ja ik weet nog steeds niet goed wat ik er mee moet..Ik bedoel, ja ze moet weg, dat is gewoon niet anders, maar ik wil haar absoluut niet naar het asiel terug brengen, dus dan zal ik een ander baasje moeten vinden. Hoop t.z.t. dan een leuk huisje te vinden, hoop stiekem op een familielid ofzo, zodat ik haar nog kan zien. Ze is nu 11.

Ik hoop het ook. Een beestje van 11 raak je moeilijk kwijt in het asiel, zou zo sneu zijn. Lastig voor je, lijkt me heel moeilijk.

Ik heb haar uit het asiel, dus zou haar (tegen vergoeding) terug naar datzelfde asiel kunnen brengen. Maar dat wil ik echt absoluut niet, dan weet ik helemaal niet bij wat voor mensen ze daarna komt of dat ze in het asiel blijft. Dat vind ik echt te zielig. Dus t.z.t. hopelijk maar een leuk huisje vinden. M'n vriend vindt het ook wel heel zielig voor haar dat hij altijd 'gemeen' tegen haar doet en laatst had ie zelfs extra luxe natvoer voor haar gekocht haha, zo schattig. Maar ja, het is gewoon niet anders.


Fijn dat je vriend je begreep toen je naar het buitenland ging. Ik zou dat zelf nu allemaal niet meer willen, alhoewel m'n vriend voor zijn werk iets van 7 weken naar het buitenland zal moeten op een gegeven moment. Maar da's binnen Europa, dus kan ik gewoon een keertje langs.

Toevallig hadden we het gisteren daar over. Wij wonen nu 2 maandjes samen en ik heb al eerder samengewoond (5 jaar). In mijn vorige relatie vond ik het heerlijk af en toe alleen te zijn. Mijn vriend heeft nooit een lange relatie gehad en is ook best een einzelgaenger af en toe. Maar wij zijn het liefst gewoon bij elkaar. Hij dacht ook dat hij nooit kon wennen aan samen slapen altijd, maar hij wil nu niet meer anders. En ik moet eerlijk zeggen dat ook ik gewoon graag wil dat hij er is. We kunnen uren in dezelfde kamer ons eigen ding doen maar gewoon elkaar aanwezigheid vind ik prettig.

Ergens vind ik het ook wel irritant, zou het wel wat meer willen hebben. Maar heb het gewoon niet! Natuurlijk doe ik dingen met vrienden en hij ook maar ik ben altijd blij weer naar huis te gaan. We zijn iets langer dan een jaar bij elkaar.

Ja, ik heb een grote behoefte om zo nu en dan alleen te zijn. Mijn vriend heeft nu 2 weken vakantie. Vorige week waren we samen vrij, deze week moet ik weer werken. Donderdag is mijn vrije dag en stiekem vind ik het jammer dat ik morgen dus niet alleen thuis ben.
Maar daar staat tegenover dat we morgen samen iets leuks gaan doen, dus vooruit...
Volgende week donderdag ben ik weer lekker alleen.
Als ik even alleen wil zijn als we samen thuis zijn, ga ik meestal even naar boven om te internetten of te lezen. Mijn vriend heeft die behoefte veel minder.

Mijn vriend is van 7:00 tot 19:00 van huis om te werken + reistijd. Ik studeer nog dus ik ben vaak later weg en vroeger thuis dan dat hij is. Als we beide thuis zijn brengen we alle tijd met elkaar door, wij zonderen ons nooit van elkaar af. Wij hebben daar beide geen behoefte aan maar dat komt denk ik omdat hij bijna de hele dag weg is. We spreken natuurlijk wel regelmatig met vrienden af en ik ga ook wel eens een dag + nacht naar mijn ouders maar ik moet eerlijk zeggen dat ik alle tijd die ik met mijn vriend door kan brengen, ook het liefst met hem doorbreng.

Mijn vriend werkt fulltime, terwijl ik aan het invallen ben. Er zijn daardoor genoeg dagen dat ik de hele of halve dag vrij en dus alleen thuis ben. Die tijd alleen heb ik daardoor wel en vind het alleen maar gezellig als hij er 's avonds weer is!
Weet niet hoe het komt hoor, maar vroeger had ik ook altijd echt tijd voor mezelf nodig en vond ik het heerlijk om gewoon alleen te zijn. Met de tijd is dit toch minder geworden merk ik. De afgelopen 2 maanden heeft m'n vriend ziek thuis gezeten dus was ik nooit alleen thuis, maar ik heb het geen seconde erg gevonden.

Maar wat is even alleen zijn? Een heel weekend?

Een heel weekend heb ik absoluut geen behoefte aan. Ik vind het niet erg als het voorkomt, maar ik zou niet mijn vriend een heel weekend niet hoeven zien 'omdat ik even alleen wil zijn'. Toen wij nog niet samenwoonden vond ik het wel lekker om een paar dagen in mijn eigen huis te zijn, maar dat kwam meer doordat zijn plek niet als mijn 'thuis' voelde. Nu we samenwonen is thuis gewoon thuis. Of hij er nou is of niet. Gelukkig hebben we allebei sport (nouja ik op dit moment even niet) en doe ik nog een studie dus hebben we door de week heen allebei een avond of 2 dat we thuis alleen eten en alleen zijn. Dat vind ik altijd wel lekker. Maar ik vind die 4 avonden dat ik (of hij dus) van huis ben (en dan vaak daarnaast nog een verjaardag/feestje/etentje dus 5 avonden) wel voldoende. Ben allang blij als we 1 of 2 avonden een samen in huis zijn.

Mijn vriend heeft avonddiensten dus vaak heb ik een avond dat ik lekker alleen ben. Heerlijk vind ik dat! Dan heb ik ook een heel schema met wat ik wil kijken. Ook eet ik dan iets wat ik lekker vind of ik haal lekker sushi voor mijzelf. Als we beide thuis zijn, dan zit hij bijvoorbeeld achter de computer en ik kijk lekker tv. Dat vind ik ook tijd voor jezelf nemen. Ik kijk dan de onzin programma's die ik zo lekker vind en hij doet zijn eigen ding. Ik hou ook eigenlijk bijna geen rekening met hem qua afspreken met vriendinnen. Meestal zeg ik gewoon: Morgen ben ik er niet met eten, dus jij moet ff kijken wat je eet. Ik vind dat dit gewoon moet kunnen in een relatie.

Het lijkt me heel normaal dat je die behoefte hebt, die zal iedereen overigens hebben. Je kunt/wilt niet altijd samen zijn. Ik werk parttime, en mijn vriend fulltime, dus de tijd voor mezelf heb ik automatisch al wel eigenlijk. Ik ben eerder thuis, en heb een dag meer vrij, dus op die dagen kan ik mijn eigen plan trekken en dingen voor mezelf doen. In de avond doen we ook gewoon onze eigen dingen, 1 tv, 1 laptop, of soms 1 in de slaapkamer, en de ander wat anders. Dat moet gewoon kunnen. We hebben geen eigen ruimte oid, maar laten elkaar gewoon vrij.

Nicci schreef:Maar wat is even alleen zijn? Een heel weekend?

Een heel weekend heb ik absoluut geen behoefte aan. Ik vind het niet erg als het voorkomt, maar ik zou niet mijn vriend een heel weekend niet hoeven zien 'omdat ik even alleen wil zijn'.

In mijn geval hoef ik ook niet persé een weekend en zou één dag in t weekend ook oke zijn, maar dan is het de moeite niet om voor die andere dag heen en weer te gaan. Ach, een weekend later is ie nog steeds lief ;-)

Marin schreef:

Nicci schreef:Maar wat is even alleen zijn? Een heel weekend?

Een heel weekend heb ik absoluut geen behoefte aan. Ik vind het niet erg als het voorkomt, maar ik zou niet mijn vriend een heel weekend niet hoeven zien 'omdat ik even alleen wil zijn'.

In mijn geval hoef ik ook niet persé een weekend en zou één dag in t weekend ook oke zijn, maar dan is het de moeite niet om voor die andere dag heen en weer te gaan. Ach, een weekend later is ie nog steeds lief ;-)

Ja, precies. Jij zit nu ook nog met die reistijd. Dat zou mij ook opbreken op een zeker moment. Sowieso vond ik het leven uit een logeertas op een gegeven moment niets meer aan. Dan lag er weer een shirt bij vriend, mijn fohn bij mijn ouders, die fijne broek thuis terwijl ik eigenlijk het hele weekend bij vriend wilde zijn. Dat maakt de behoefte van ff thuis willen zijn ook groter denk ik..

Ik herken dat wel hoor. Wij zitten ook wel eens een avond heerlijk allebei achter onze eigen laptop, in ons eigen wereldje. Ik ben regelmatig 's avonds nog weg, hij eigenlijk nooit. Ben dus niet vaak alleen en mis dat best wel. Gelukkig heeft hij een nieuwe baan gekregen waarvoor hij ook wat zal moeten reizen. Ik verheug me daar wel op. Niet alleen dat hij dan wat vaker weg is, maar dat alles wat minder voorspelbaar wordt, wat bruisender ofzo

Marin, hoeveel reistijd heb je?

Ik herken het helemaal! Dat was ook waar ik zo bang voor was toen wij gingen samenwonen, maar dat is me heel erg meegevallen. We kunnen prima 'langs elkaar heen leven' voor een avondje. Dan zitten we allebei achter onze laptop of doen iets anders voor onszelf. Ik maak langere dagen dan hij op mijn werk en hij is drie avonden per week sporten, dus zo hebben we ook allebei regelmatig het huis voor ons alleen voor een paar uurtjes werkt prima zo. Als het een keer echt een paar dagen druk is en we elkaar weinig zien, merk ik ook dat ik hem een beetje mis en is een avondje samen weer extra leuk.

Ik herken dit zeker! Wij wonen nu al best lang samen maar ik vind het echt heerlijk als ik eens een avondje of dag alleen ben en andersom is dat ook zo.
Dat moet toch ook prima kunnen

Wel echt balen zeg dat je vriend allergisch is voor katten.

Toen we nog niet samenwoonden had ik dat niet. Dan zagen we mekaar elk weekend en doordeweeks had ik tijd genoeg voor mezelf. Die twee dagen was ik dan het liefste bij hem.
Sinds we samenwonen vind ik het wel fijn om af en toe even niemand om me heen te hebben. Ik werk onregelmatig en daardoor heb ik tijd genoeg voor mezelf. Mijn man is daardoor ook regelmatig avonden/dagen in het weekend alleen thuis omdat ik dan aan het werk ben.

FireButterfly schreef:Marin, hoeveel reistijd heb je?

Van deur tot deur twee uur. Ook al is het gewoon in de randstad is de verbinding niet super.

Mijn vriend en ik werken allebei onregelmatig dus ik heb regelmatig een middag/avond het huis voor mij alleen. Ik vind het heerlijk om af en toe even alleen te zijn. Niet dat ik dan iets bijzonders doe (meestal zit ik dan te forummen/tv te kijken/huishouden) maar het meer het idee.
En meestal kook ik dan iets wat mijn vriend echt niet lust maar ik wel heel lekker vind. En hij vindt het ook heerlijk om af en toe alleen te zijn.

Wij werken allebei fulltime. Ik werk in het onderwijs, dus ik heb meer vrije dagen/vakanties dan hem. Ik vind het heerlijk om in mijn vakanties iets voor mezelf te doen. Sporten, lezen, lunchen, shoppen, thee drinken bij iemand, dagje weg, etc. Mijn vriend werkt in de gezondheidszorg en heeft regelmatig een avond- of nachtdienst. Daardoor is hij overdag vrij als ik ben werken. Hij vind het ook lekker om op die dagen dan iets voor zichzelf te doen. In het weekend zien we elkaar ook niet altijd en dat terwijl we samenwonen. Soms zie ik hem pas in bed, haha! Maar wij vinden het beide belangrijk dat ieder z'n eigen ding doet.

Ik herken het erg Marin. Ik moet ook af en toe even alleen zijn, mij terug kunnen trekken, mijn eigen ding kunnen doen.
Op vakantie met het gezin vroeger werk ik ook kriegelig na een aantal dagen, ik ging dan bewust in mijn eentje wandelen (wat mijn moeder niet begreep en vaak iemand met mij mee stuurde ).

Mijn vriend studeert nog en is lange dagen weg, zelf werk ik vrij veel onregelmatig, waardoor ik standaard een paar ochtenden alleen ben (hij een paar avonden) en door de weeks vrij doordat ik veel in het weekend werk.
Graag zou ik wel minder onregelmatig willen werken, dit is slopend maar qua alleen zijn is het heerlijk. Ik weet soms ook echt niet wat ik moet doen als mijn vriend er opeens wel is. Ik ben dan helemaal uit mijn ritme!

Ik vind het ook heerlijk om alleen te zijn. Mijn vriend sport veel en dat is goed voor ons beiden. Zometeen gaat hij weer squashen en ik verheug me nu al op een letterlijk stille avond (zachtjes/geen tv) mijn vriend zou het liefst de hele dag de radio aan hebben en zingt ook steeds mee, zoals op dit moment. Ik ben gevoeliger voor geluid.

Lekker gamba's erbij want die lustie niet en lekker even niks.

Ik ben trouwens weer even terug op het forum, zag dat ik werd gemist.

Leuk dat je er weer bent Sogood!

En fijn dat er veel mensen zijn die het herkennen. Niet dat ik dacht dat het raar was, en gelukkig begrijpen m'n vriend en ik elkaar hierin, maar was met name benieuwd hoe samenwonende mensen dit doen.

Maar bij samenwonen is het ook jouw huis. Nu ben je nog 'gast' en heb je je eigen huis nog waar je eigen spullen staan. Ik denk dat dat wel meespeelt.

Geen reistijd, al je eigen spullen bij de hand enz.

Smikkell schreef:Maar bij samenwonen is het ook jouw huis. Nu ben je nog 'gast' en heb je je eigen huis nog waar je eigen spullen staan. Ik denk dat dat wel meespeelt.

Ja dat zal zeker schelen. Ik ben wel vaker daar ook een dagje alleen thuis, en voel me daar thuis, weet alles te vinden, maak ook gewoon schoon in m'n eentje en gedraag me alsof het ook m'n huis is, maar het is en blijft zijn huis. Dat vind ik ook wel beetje eng als we gaan samenwonen daar, dat het zijn huis blijft. Maar daarom moet en zal mijn boekenkast mee De rest van m'n meubels maakt me niet veel uit, maar ik zal een perfecte plek voor die boekenkast vinden

Ik woon samen en op dit moment ook nog eens met een vriendin (dus met zijn 3en) en haar vriend is er ook vaak, ik ben dus bijna nooit alleen. Ik heb hier eigenlijk geen moeite mee maar af en toe als er niemand is vind ik het wel lekker om in mijn eentje te zijn voor een avondje. Maar eigenlijk kan ik niet zo goed alleen zijn want na een uurtje of 2 heb ik dat ook wel weer gezien haha.

Mijn vriend en ik kunnen ook prima iets voor onszelf doen. We zitten nu ook allebei aan de eetkamertafel te studeren. Nouja ik zit nu dus even te forummen haha!

Ik vind 2 uur reistijd trouwens helemaal niet zo heel veel. Dat doe ik zeker 4x per week (2x heen en terug dus) voor hockey.. Maar ja daar kun je natuurlijk van mening over verschillen.