Tijd voor jezelf in je relatie

Hebben jullie daar behoefte aan? En hoe neem je die? Naast dat je in een relatie zit, ben je natuurlijk ook gewoon nog je eigen persoon met je eigen dingen. Als je gewoon lekker een avondje alleen wil zijn, (hoe) doe je dat dan?

Ik merk dat ik na al die feestdagen heel erg de behoefte heb om even alleen te zijn en tot rust te komen. Dus heb tegen m'n vriend gezegd dat ik graag een weekendje even alleen thuis wil zijn ipv elkaar zien. Vond ie prima natuurlijk, vindt hij ook wel even lekker. Moet ook kunnen vind ik. Ik word daarbij gewoon echt een beetje gek van elke week heen en weer reizen met de trein, dus ik vind het wel even lekker om echt alleen te zijn.
Niet dat we normaal zo actief bezig zijn altijd.. Er zijn ook momenten genoeg dat we lekker allebei zitten te forummen op de laptop (jij hij forumt ook ) met wat tv op de achtergrond. Maar toch is dat anders dan écht alleen, vinden we allebei. We hebben dus eigenlijk allebei wel de behoefte aan af en toe echt alleen te zijn. Niet omdat het samen niet gezellig is, maar omdat het gewoon lekker is.

Wie doet dat ook? En als je nou samenwoont? Hoe doe je dat dan? M'n moeder zei al dat dit wel een teken is dat we nog niet aan samenwonen toe zijn, maar eerlijk gezegd dat ik dat ik hier altijd wel behoefte aan zal houden. En dat vind ik niet erg.

In de tweede SATC film hebben Carrie/Big een eigen plekje en dat spreekt me eigenlijk wel aan. Niet dat ik dat in werkelijkheid zou brengen, maar ik kan me het idee wel heel goed voorstellen. Of dat Carrie tegen Aidan zei dat ze een uur lang op bed ging zitten met de gordijnen dicht en hij niet tegen haar mocht praten. Ik denk niet dat ik zo rigoreus zou zijn als ik samen zou wonen, maar kan me het gevoel heel erg goed voorstellen.

Dus wie herkent het, en hoe doe je dat dan?

Ik herken het. Wij wonen wel samen.
Hij heeft een eigen plekje, namelijk de studeerkamer. Daar zit ik zelden en als hij bezig is stoor ik hem ook net. Ik ben vaker thuis dan hij, dus heb daardoor automatisch wat tijd voor mezelf. Ook ga ik weleens een avondje weg, dan heeft hij het rijk alleen.
Toch vind ik het heerlijk om samen te wonen. Dus dat je daar nog niet aan toe bent, lijkt me niet hieraan te liggen.

Dit was oa een struikelblok in mijn relatie. We woonden samen en gingen uit elkaar, nu zijn we bij elkaar en wonen we apart. Ik heb die behoefte ook wel aan alleen zijn, maar ik wil ook graag bij hem zijn. Lastig dus. Op deze manier kan ik me altijd terugtrekken wanneer ik wil. Heb ik een plekje die ik me helemaal eigen kan maken (samenwonen is alles samen, daar had ik moeite mee) en waar ik tot rust kan komen.

Ik herken dit ook wel. Alleen heb ik het erger dan mijn vriend. Op het begin zijn dat ook best wel ruzies over geweest. Dan ging ik naar mijn slaapkamer (laptop) en kwam hij na 10 minuten achter me aan om te knuffelen oid. Dan werd ik kriegelig en boos. Nu heeft hij zijn eigen kamer waar ik bijna niet kom, en als ik alleen wil zijn dan trek ik me terug in de slaapkamer. En hij valt me niet meer lastig op die momenten.

Ik herken het deels.
Ik heb niet echt behoefte aan alleen zijn, alleen als hij een avond/dag weg is en ik alleen thuis ben kan ik daar wel van genieten.
Als we ff geen zin in elkaar hebben, gaat de een boven tv kijken, computeren, lezen enz, en de ander beneden.
Wij wonen samen.

Ook ik ben wat vaker thuis dan mn vriend normaal en vandaar heb ik dan al iets tijd voor mezelf. We wonen samen trouwens.
Nu het vakantie is en hij ook constant thuis is, merk ik dat ik af en toe inderdaad gewoon even rust wil, hoe gezellig het ook is hoor!

Laatst ben ik anderhalve week weggeweest en vond het toen weer heerlijk om elkaar te zien. Dus als het even slecht in onze relatie zou gaan, moeten we dus gewoon even ergens anders gaan logeren

Wij wonen ook samen maar trekken ons echt wel eens terug hoor. Als hij 's avonds bij vrienden is en ik alleen thuis ben dan kan ik daar ook echt van genieten. Dat zal ik altijd zo houden. En we hebben het echt weer leuk samen ..dat staat daar los van. Het lijkt me ook geen reden om niet samen te wonen. Je moet elkaar gewoon genoeg ruimte geven.

Ik heb ook behoefte aan tijd voor mezelf.
Hier wonen we samen in een 1 kamer appartement.
Gelukkig werkt hij 40 uur in de week en studeer ik nog zodat ik vaker al eerder thuis ben en dus even tijd voor mezelf heb.
En hopelijk vinden we iets groters voordat ik klaar ben met studeren, zodat er ruimte is om even terug te kunnen trekken.

ik ken het gevoel eigenlijk niet. Maar ik moet eigenlijk ook zeggen dat ik al veel tijd voor mezelf heb. Ik woon dan wel samen, maar mijn vriend werkt overdag en ik studeer en heb onregelmatige dagen waardoor ik vaak genoeg een dag in de week thuis ben. Tijdens toetsweken hoef ik ook vaak maar 1 of 2 keer in de 2 weken naar school dus dan heb ik helemaal tijd voor mezelf.

Nora schreef:

Laatst ben ik anderhalve week weggeweest en vond het toen weer heerlijk om elkaar te zien. Dus als het even slecht in onze relatie zou gaan, moeten we dus gewoon even ergens anders gaan logeren

Haha handig

Ik zei ook al: Waarschijnlijk mis ik 'm in 't weekend alleen maar en denk ik 'ach ik had er best heen gekund'. Maar nee, het is wel even lekker en kijk er gewoon naar uit om eens even een rustig weekendje zonder 2x treinen te hebben en ik ga denk ik even langs m'n oma en oom&tante, die heb ik ook beetje verwaarloosd. Overigens hebben we geen ruzie ofzo hoor, ik heb gewoon zin om even rustig aan te doen en even gewoon heerlijk in m'n eentje in m'n huisje zijn.

Waarom ga jij steeds treinen eigenlijk? Wil hij niet naar jou toe komen? Is ook fijn voor jou, lekker in je eigen huisje maar toch samen.

Maar in zo'n geval trekken jullie je dus echt fysiek even terug, d.w.z. in de slaapkamer bijvoorbeeld gaan zitten?
Ik vind het ook heel gezellig om samen naast elkaar op de bank te zitten en onze eigen dingen te doen, dat komt ook vaak genoeg voor..Misschien wen ik daar gewoon nog wel meer aan.

Jolee schreef:Waarom ga jij steeds treinen eigenlijk? Wil hij niet naar jou toe komen? Is ook fijn voor jou, lekker in je eigen huisje maar toch samen.

Hij is echt verschrikkelijk allergisch voor m'n kat. Hij komt wel eens naar me toe, maar dan moet ik het hele huis ontzettend goed schoonmaken, de kat constant opsluiten in de keuken (= zielig) en zelfs met medicijnen heeft ie echt een rot nacht en piepen z'n longen als een malle. Dus helaas doen we dat maar niet te vaak

Ik vind het af en toe ook heerlijk een avondje alleen thuis te zijn.
M'n schoonmoeder is vorig jaar overleden en sindsdien gaat mn vriend bijna iedere week een nachtje naar zn ouderlijk huis, zn vader gezelschap houden. Dan ben ik dus een avond en nacht alleen thuis. Vind ik helemaal niet erg, ik hou wel van die vrijheid in een relatie. Al geniet ik ook heel erg van de momenten dat we samen zijn hoor !

Marin schreef:

Jolee schreef:Waarom ga jij steeds treinen eigenlijk? Wil hij niet naar jou toe komen? Is ook fijn voor jou, lekker in je eigen huisje maar toch samen.

Hij is echt verschrikkelijk allergisch voor m'n kat. Hij komt wel eens naar me toe, maar dan moet ik het hele huis ontzettend goed schoonmaken, de kat constant opsluiten in de keuken (= zielig) en zelfs met medicijnen heeft ie echt een rot nacht en piepen z'n longen als een malle. Dus helaas doen we dat maar niet te vaak

Oooh, dat is jammer zeg!

Jolee schreef:

Marin schreef:

Jolee schreef:Waarom ga jij steeds treinen eigenlijk? Wil hij niet naar jou toe komen? Is ook fijn voor jou, lekker in je eigen huisje maar toch samen.

Hij is echt verschrikkelijk allergisch voor m'n kat. Hij komt wel eens naar me toe, maar dan moet ik het hele huis ontzettend goed schoonmaken, de kat constant opsluiten in de keuken (= zielig) en zelfs met medicijnen heeft ie echt een rot nacht en piepen z'n longen als een malle. Dus helaas doen we dat maar niet te vaak

Oooh, dat is jammer zeg!

Ja gevolg van samenwonen is dus ook dat Mitzi weg moet Heb nog geen oplossing daarvoor, vind dat wel heel erg, maar ja, is gewoon echt niet anders.

Ik zat al te denken inderdaad. Als je gaat samenwonen, kan dat niet met de kat. Wat rot is dat. Hoe oud is Mitzi?

Ja, daar heb ik heel erg behoefte aan zo nu en dan. Vind het ook fijn om elkaar af en toe weer eens te 'missen'. Als op een gegeven moment een tijdje samenwoont zit dat er niet erg meer in. Dingen die ik alleen doe zijn met vriendinnen afspreken, sporten, een dagje weg naar iemand etc. Ook hebben we beiden een eigen studeerkamer die ook gebruikt wordt als eigen tv-kamer. Soms zien we elkaar dus de hele avond niet, haha. Helaas heeft mijn man weinig vrienden/contacten waarmee hij afspreekt. Soms moet ik hem echt even de deur uit sturen, zo van 'spreek nou eens een keer met X af.... Ik vind het ook weleens lekker om alleen thuis te zijn. Binnenkort moet 'ie me echt een tijdje missen want ik ga voor 5 dagen naar Madrid. In m'n eentje. Gewoon omdat ik dat fijn vind. Hij vindt het gelukkig prima.

Ja ik weet nog steeds niet goed wat ik er mee moet..Ik bedoel, ja ze moet weg, dat is gewoon niet anders, maar ik wil haar absoluut niet naar het asiel terug brengen, dus dan zal ik een ander baasje moeten vinden. Hoop t.z.t. dan een leuk huisje te vinden, hoop stiekem op een familielid ofzo, zodat ik haar nog kan zien. Ze is nu 11.

Kenya schreef:Binnenkort moet 'ie me echt een tijdje missen want ik ga voor 5 dagen naar Madrid. In m'n eentje. Gewoon omdat ik dat fijn vind. Hij vindt het gelukkig prima.

Dat vind ik wel echt stoer!

Ik weet niet of ik dat nu nog zou doen. Ik vind alleen reizen heel erg fijn, en zou het graag willen doen, maar weet niet of ik dat in de praktijk zou doen. Wel hebben we direct tegen elkaar gezegd dat we gerust nog stedentripjes met andere vrienden/vriendinnen mogen maken. Dat vind ik toch anders, en is ook belangrijk vind ik. Ik heb een vriendin met wie ik heel veel reis, en ik zou het heel erg jammer vinden als we dat moeten stop zetten toevallig omdat we een relatie hebben. Hij is zelf 3 weken op reis geweest paar maanden geleden met z'n vader, dat was al geregeld, en vond ik ook helemaal niet erg, maar denk dat de grote reizen voortaan wel samen zijn. Maar korte reisjes zonder elkaar moet zeker kunnen vinden we gelukkig allebei.

Ik vind het heerlijk! Maar inderdaad de grote reizen in de zomer enzo doen we lekker samen hoor. Een week is voor mij ook eigenlijk wel de max nu, haha. En dat terwijl ik toen we een jaar samen waren een half jaar in Madrid heb gewoond! Ging toen ook goed eigenlijk.

Kenya schreef:Ik vind het heerlijk! Maar inderdaad de grote reizen in de zomer enzo doen we lekker samen hoor. Een week is voor mij ook eigenlijk wel de max nu, haha. En dat terwijl ik toen we een jaar samen waren een half jaar in Madrid heb gewoond! Ging toen ook goed eigenlijk.

Ja dan stel je je er ook op in, dat je daar tijdelijk woont. Alvast veel plezier in Madrid
Ik ga trouwens binnenkort ook op wintersport zonder hem, maar dat vind ik wel heel erg jammer, had 'm daar liever mee gehad.

Marin schreef:Ja ik weet nog steeds niet goed wat ik er mee moet..Ik bedoel, ja ze moet weg, dat is gewoon niet anders, maar ik wil haar absoluut niet naar het asiel terug brengen, dus dan zal ik een ander baasje moeten vinden. Hoop t.z.t. dan een leuk huisje te vinden, hoop stiekem op een familielid ofzo, zodat ik haar nog kan zien. Ze is nu 11.

Ik hoop het ook. Een beestje van 11 raak je moeilijk kwijt in het asiel, zou zo sneu zijn. Lastig voor je, lijkt me heel moeilijk.

Even ontopic over het reizen; ik ben 3 maanden weggeweest en mijn vriend reageerde daar heel relaxt op. Hij had het er wel moeilijk mee en ik ook, maar de momenten dat ik heimwee had en een ticket terug wilde boeken, was hij degene die zei; nee je blijft daar! Ondanks dat hij mij natuurlijk ook wel graag thuis wilde hebben. Vind ik nog steeds erg stoer en lief van hem. In dat soort dingen laat hij me ook wel vrij, ik zit nu weer te dubben om voor 10 weken weg te gaan en hij reageert er heel goed op. Best knap, want andersom zou ik het wel moeilijk vinden hoor. Al gun ik het hem wel om er ook even tussen uit te gaan.

Misschien werkt het mee dat we allebei niet echt te tijd hebben gehad om die dingen te doen. Ik was 16 en hij 19 toen we met elkaar kregen. Ik voel wel dat het belangrijk is elkaar die ruimte te geven.

Ik snap wel dat je daar behoefte aan hebt. Wij wonen nu bijna 3 jaar samen en zijn al bijna 8 jaar samen.. maar ik heb altijd tijd voor mezelf genomen en hij ook . Sinds we samenwonen en de kleine er is, ga ik alsnog geregeld een avondje naar vriendinnen, dan heeft hij een avondje alleen ( nouja met onze dochter nu dus ) Hij gaat ook geregeld naar vrienden. Als ik echt een keer een middag/avond ALLEEN wil, dan gaat hij wel met onze dochter bij iemand op visite.

Dat is zeker knap Jolee!
Ik weet zeker dat mijn man me weer zou laten gaan als ik voor langere tijd weg wil, maar dat wil ik zelf niet meer. Het is nu ook praktisch een stuk moeilijker natuurlijk met baan en hypotheek enzo. Maar gelukkig heb ik de kans wel gehad een aantal jaar geleden. Andersom zou ik het hem zeker gunnen maar toch ook wel heel moeilijk vinden!