Lijk jij meer op je moeder of op je vader?

Ik ben net mijn moeder, zowel qua innerlijk als uiterlijk. Mijn zusje lijkt juist heel erg op mijn vader.
Bij jullie?

Qua uiterlijk op m'n moeder.. qua innerlijk op beide. Ik praat net zoveel als mijn moeder.. maar ik kan ook heel rationeel zijn net als mijn vader.

Ik ben een perfecte mix denk ik. Ik heb qua innerlijk en uiterlijk van allebei wel wat weg. Al moet ik zeggen dat ik qua innerlijk misschien iets meer op mijn vader lijk.. of nee.. nee toch niet haha.

Mijn vriend lijkt echt als twee druppels water op zijn vader, hij heeft echt niets van zijn moeder en als ik zijn moeder was zou ik dat echt soms best wel confronterend vinden, want ze zijn niet zo leuk uit elkaar gegaan om het maar even netjes te zeggen, loopt je ex alsnog rond in je huis;). Confronterend is misschien een te groot woord maar je wordt toch elke dag herinnerd aan je geweldige ex.

Powerbabe schreef:Ik ben een perfecte mix denk ik. Ik heb qua innerlijk en uiterlijk van allebei wel wat weg. Al moet ik zeggen dat ik qua innerlijk misschien iets meer op mijn vader lijk.. of nee.. nee toch niet haha.

Mijn vriend lijkt echt als twee druppels water op zijn vader, hij heeft echt niets van zijn moeder en als ik zijn moeder was zou ik dat echt soms best wel confronterend vinden, want ze zijn niet zo leuk uit elkaar gegaan om het maar even netjes te zeggen, loopt je ex alsnog rond in je huis;). Confronterend is misschien een te groot woord maar je wordt toch elke dag herinnerd aan je geweldige ex.

Zoiets heb ik ook wel eens gehoord van partners die overleden waren, dat het zo moeilijk was als je kind zo op je overleden partner leek. Maar in het geval van een lastige scheiding is het nog erger wss.

Risico van het vak Powerbabe .

Ik lijk zowel qua innerlijk als qua uiterlijk vooral op mijn vader. En daar ben ik ook wel blij mee..

Qua uiterlijk en innerlijk lijk ik veel op mijn moeder.

Ik ben dan zo'n voorbeeld als jij noemt, Powerbabe.
Ik ben echt mijn vaders kant van de familie, als enige van het gezin.

Iedereen heeft een hekel aan mijn vader en aan die familie.... En maar blijven zeggen dat ik zo op 'die kant' lijk..

Haha ja inderdaad risico van het vak. Haar andere zoontje lijkt ook enorm veel op zijn vader en daar is ze ook niet meer mee samen haha. Zit je dan met twee kopieen van je ex-geliefdes in huis:P.

Dolores schreef:Ik ben dan zo'n voorbeeld als jij noemt, Powerbabe.
Ik ben echt mijn vaders kant van de familie, als enige van het gezin.

Iedereen heeft een hekel aan mijn vader en aan die familie.... En maar blijven zeggen dat ik zo op 'die kant' lijk..

Oh dat lijkt me wel vervelend zeg! Zeg je er wel eens iets van?

Niet meer.
Heeft toch geen zin.

Mijn vader is overleden, dat scheelt misschien ietsje?

En.... ik mag dan op die kant lijken, ik heb de humor van mijn moeders vader, en ik kan áltijd iemand de schuld geven van de talloze slechtere eigenschappen, iedereen is het daar tóch algemeen mee eens ;-)

Van beide wat, mijn vader heeft bruine ogen, mijn moeder licht groen ik heb groen met een beetje bruin. Ik heb mijn vaders haar, de lengte van mijn moeder, mijn vaders "kleine" voeten en handen, mijn moeders oogopslag en zo verder. Qua lichaamsbouw kom ik het meest overeen met mijn oma via mijn vader, wat dat betreft lijk ik niet op beide ouders.

Qua karakter lijk ik meer op mijn vader, maar ik zie ook wel weer veel trekjes die zowel mijn vader als broer hebben en die heb ik totaal niet, wat dat betreft zitten er ook zeker dingen in die ik van mijn moeder heb.

Mijn broer lijkt echt heel veel op mijn vader, het is dat zijn peuter foto's in kleur zijn en die van mijn vader in zwart/wit anders zou je niet weten wie wie is en ook doen ze sommige dingen/ handelingen precies hetzelfde, wel apart.

Innerlijk lijk ik het meest op mijn moeder en uiterlijk op mijn vader.

Ik vind het trouwens onzin dat je als kind steeds te horen moet krijgen dat je het meest op je vader lijkt en dat de rest van de familie hem niet meer mag, en dat dat dan sneu zou zijn voor de moeder vind ik helemaal onzin. Ze heeft destijds wel gedacht dat hij een goede vader zou zijn en daarnaast mag ik toch ook hopen dat je als kind ook voornamelijk jezelf bent en mag zijn in plaats van een kopie van je vader.

Gelukkig lijk ik veel meer op mijn moeder dan op mijn vader. Hoewel ik wel negatieve eigenschappen van mijn vader heb, maar die probeer ik zoveel mogelijk te negeren of de kop in te drukken
Mensen die mijn moeder kennen zeggen dat ik precies op mijn moeder lijk, mensen die mijn vader kennen zeggen dat ik precies op hem lijk.

Ik zeg toch ook niet dat ze spijt van haar kinderen heeft? Of dat ze ze niet meer als haar kinderen ziet? En al helemaal niet dat ze sneu is. Ik zeg gewoon dat het best wel confronterend kan zijn. Mijn vriend lijkt niet alleen enorm op zijn vader qua uiterlijk maar ook qua innerlijk en aangezien haar relatie met zijn vader is stukgelopen kan ik me voorstellen dat ze het best lastig vindt dat hij zo op hem lijkt, omdat ze op precies dezelfde manier botsen.

Ik lijk qua uiterlijk eigenlijk op geen van beide. Mijn stem schijnt wel op die van mijn moeder te lijken maar zelf heb ik dat nooit zo gehoord en mijn moeder zelf volgens mij ook niet.

Qua innerlijk heb ik van allebei wat weg alhoewel ik meer op m'n vader lijk, bij m'n broertje is dat juist andersom.

Qua uiterlijk op mijn vader, qua innerlijk heb ik van beide wat.

Ik lijk qua uiterlijk en innerlijk enorm op mijn vader. Dit heb ik dan ook altijd moeten horen. Mijn ouders zijn gescheiden en mijn moeders kant heeft niet zulke positieve ideeen over mijn vaders kant. Daarom ben ik altijd het 'gemene meisje' geweest. Vooral mijn oom en tante lieten altijd erg blijken dat ze me niet mochten en iedere keer als er iets gebeurde kreeg ik dan ook de schuld.
Ik ben heel bot en sociaal niet zo medelevend terwijl mijn moeders kant wel zo is. Dat vonden ze nooit zo leuk.

Powerbabe schreef:Haha ja inderdaad risico van het vak. Haar andere zoontje lijkt ook enorm veel op zijn vader en daar is ze ook niet meer mee samen haha. Zit je dan met twee kopieen van je ex-geliefdes in huis:P.

Haha oeps.. moet hier stiekem wel om lachen al is het voor haar waarschijnlijk niet altijd fijn.

Qua uiterlijk het meeste op mijn vader, qua karakter op geen van beiden, ik lijk heel erg op mijn tante, de zus van mijn vader.

Ze zeggen dat qua uiterlijk ik ook heel erg op mijn oma lijk, de moeder van mijn vader, maar dat zie ik niet zo.

Qua uiterlijk ben ik zowel mijn moeder als vader. De één vindt dat ik erg op mijn moeder lijk, de ander vindt dat ik erg op mijn vader lijk. Ik heb wel de jeugdigheid van mijn vader, mijn vader wordt bv nog steeds begin 40 geschat, terwijl hij toch al echt ergens in de 50 is. Dat "probleem" heb ik ook. Mijn collega's hebben lang gedacht dat ik begin 20 was.

Qua innerlijk lijk ik voor 110% op mijn vader. Soms gewoon eng. Anderzijds, als mijn vader iets doms doet, dan kijk ik naar wat ik zou doen en dan kom ik meestal tot de conclusie dat ik hetzelf ook zo zou doen en dat helpt weer om me tegenover hem stil te houden.

Qua uiterlijk: de een zegt mijn vader, de ander mijn moeder. Ik weet zelf niet op wie ik het meeste lijk.
Qua innerlijk lijk ik op mijn vader. Beide koppig.

Ik lijk vooral op mijn moeder, qua uiterlijk, en ook qua innerlijk en hoe we doen en zijn.