Re: Het kersverse relatie topic

Marin wo 7 dec 2011 - 6:22

Ja ik weet niet, ik heb daarbij echt zoiets van als 't goed is, voelt het ook zo. Dat merk je volgens mij vanzelf. Kan best dat een goeie relatie ook kan groeien als je eerst die spanning doormaakt hoor, daar niet van. Maar ik geloof dat het voor mij wel duidelijk was.

slaatje wo 7 dec 2011 - 6:23

Joy_ schreef:Hoi

Nee ik had dat eigenlijk niet. Ik kan het ook niet uitleggen, maar het voelde gewoon echt goed en ik wist gewoon zeker dat dit het was. Ook ging het zo snel, dat ik amper tijd had om angstig te voelen haha. Het was binnen een week gewoon echt al knetter serieus, dus die twijfels heb ik nooit gehad. Ook hebben we nooit van die 'spelletjes' gespeeld, van wachten met smsen of hard to get spelen. Het was gewoon duidelijk, punt. Maar kan me wel voorstellen dat je het hebt hoor, ik vind dat op zich niets raars.

Ik heb dit ook zo ervaren. Heb in het verleden best wat vriendjes gehad. Bij elk vriendje stelde ik mezelf de vraag: zou dit hem nou zijn? Bij mijn huidige partner vroeg ik het me niet af, ik wist en voelde het gewoon. Gelukkig is dit gevoel ook wederzijds. Het is zoals Joy_ al zegt...een gevoel dat je niet kan beschrijven, je maakt het gewoon mee en voelt het gewoon..

Marin wo 7 dec 2011 - 6:26

Overigens was, en ben, ik niet superduperhoteldebotel verliefd. Bij m'n ex was ik echt ziek van de verliefdheid, lag ik echt dubbelgeklapt van de buikpijn op de bank. Dat heb ik totáál niet bij m'n vriend. Maar ik denk dat dat alleen maar beter is laughcry

Bij ons was de liefde gewoon direct heel rustig, maar wel heel sterk en overduidelijk. Ik ben echt zo ontzettend gek op 'm, maar blijf er juist heel rustig onder, het is als een soort sterke rots in de branding zeg maar, niet als vuur en vlam (wat weer kan doven Wink

)

Middleme wo 7 dec 2011 - 6:47

Joy_ schreef:Overigens was, en ben, ik niet superduperhoteldebotel verliefd. Bij m'n ex was ik echt ziek van de verliefdheid, lag ik echt dubbelgeklapt van de buikpijn op de bank. Dat heb ik totáál niet bij m'n vriend. Maar ik denk dat dat alleen maar beter is
Bij ons was de liefde gewoon direct heel rustig, maar wel heel sterk en overduidelijk. Ik ben echt zo ontzettend gek op 'm, maar blijf er juist heel rustig onder, het is als een soort sterke rots in de branding zeg maar, niet als vuur en vlam (wat weer kan doven )

Haga en weet je, ook dit ervaar ik precies hetzelfde.....

Tinus wo 7 dec 2011 - 7:59

Ik lees nu al een tijdje mee in dit topic, en nu ik wil toch even reageren op de vraag van Paraplu. Maar eerst even wat 'achtergrondinformatie'. Ik ben 28 jaar en heb nu pas sinds anderhalve maand voor het eerst een relatie. Hiervoor heb ik best wat gedate, maar dat is allemaal op niets uitgelopen. Meestal kwam dat door mij, omdat ik geen gevoelens had.

Nu ben ik wél verliefd, maar vind ik het soms wel erg verwarrend. De eerste week, of voordat we nog wat kregen was het best heftig allemaal. Ik had enorm de kriebels en was hartstikke in de war dat dit gevoel míj overkwam. Maar toen we wat kregen en het dus serieuzer werd, merkte ik dat dit gevoel af ging zwakken. Ik werd bang. Ik kan het niet anders omschrijven. Bang waarvoor...?Ik vond het eng en spannend en merkte dat ik me bewust en onbewust anders ging gedragen naar hem toe. Ik ging me een beetje afschermen. Voelde me benauwd en mistte mijn 'eigen vrijheid en leven'. Heb vanaf het begin alles aan hem verteld, hebben goed kunnen praten, en nu sinds anderhalve week is dat gevoel een beetje weg. Ik weet dat ik hem niet meer kwijt wil.
Maar nu ook terugkijkend op de dates die ik gehad heb, ben ik toen weggevlucht voordat het serieus kon worden. Misschien toch een vorm van bindingsangst. Ik ben er nooit écht voor gegaan, en nu heb ik het 'volgehouden' en ben ik er toch doorheen gekomen. Raar maar waar. smile

slaatje wo 7 dec 2011 - 8:09

Tinus schreef:Ik lees nu al een tijdje mee in dit topic, en nu ik wil toch even reageren op de vraag van Paraplu. Maar eerst even wat 'achtergrondinformatie'. Ik ben 28 jaar en heb nu pas sinds anderhalve maand voor het eerst een relatie. Hiervoor heb ik best wat gedate, maar dat is allemaal op niets uitgelopen. Meestal kwam dat door mij, omdat ik geen gevoelens had.

Nu ben ik wél verliefd, maar vind ik het soms wel erg verwarrend. De eerste week, of voordat we nog wat kregen was het best heftig allemaal. Ik had enorm de kriebels en was hartstikke in de war dat dit gevoel míj overkwam. Maar toen we wat kregen en het dus serieuzer werd, merkte ik dat dit gevoel af ging zwakken. Ik werd bang. Ik kan het niet anders omschrijven. Bang waarvoor...?Ik vond het eng en spannend en merkte dat ik me bewust en onbewust anders ging gedragen naar hem toe. Ik ging me een beetje afschermen. Voelde me benauwd en mistte mijn 'eigen vrijheid en leven'. Heb vanaf het begin alles aan hem verteld, hebben goed kunnen praten, en nu sinds anderhalve week is dat gevoel een beetje weg. Ik weet dat ik hem niet meer kwijt wil.
Maar nu ook terugkijkend op de dates die ik gehad heb, ben ik toen weggevlucht voordat het serieus kon worden. Misschien toch een vorm van bindingsangst. Ik ben er nooit écht voor gegaan, en nu heb ik het 'volgehouden' en ben ik er toch doorheen gekomen. Raar maar waar.

Misschien voelde je toch onbewust al aan dat je het gevoel bij hen niet zou krijgen. En had je bij deze persoon net iets meer gevoel en vertrouwen. Wist je dat je hier wel voor moest gaan. Goed dat je het gedaan hebt, en nu lekker genieten. Veel plezier met je vlindertjes en je liefde dus :-) Vind je het geen heerlijk gevoel?

Marin wo 7 dec 2011 - 8:19

Lastig dat je je zo voelde Tinus. Ik heb het zelf niet ervaren, maar kan het me dus wel voorstellen hoor. Ik ben ook niet zo'n relatie held met veel ervaring, en af en toe loop ik daar ook wel tegenaan. Maar van schade en schande wordt men wijs, en door gewoon open te communiceren over de dingen waar je moeite mee hebt, kom je er dan toch wel uit hoop ik.

Error wo 7 dec 2011 - 10:48

Tinus, ik herken me goed in je verhaal. Ook ik had datzelfde gevoel, ook net nadat het serieus was of voor het net serieus ging worden. Dat gevoel benauwde me ook een beetje.. Ook alsof je je eigen vrijheid kwijt raakt inderdaad. Nou is dat bij mij ook verkeerd gelopen 2x over. Dat heeft me toch wel wat onzekerheid gegeven ook nu. Ik sta er veel meer bij stil al tijdens het daten, dat het me vanaf dat moment al meer gaat beinvloeden, laat staan bij date's die serieus gaan worden. Misschien dat er dan toch juist doorgezet moet worden en dat ik het misschien bij de juiste persoon niet meer heb. Ben benieuwd..

Jade wo 7 dec 2011 - 22:18

Rush wo 7 dec 2011 - 22:24

Wat leuk om te lezen allemaal!

Ik ben gelukkig ook niet ziek van verliefdheid geweest en heb zeker in het begin me ook wel eens afgevraagd of ik 'dit wel voor altijd wilde' maar dat gevoel dat hij de man van m`n leven is, werd gewoon steeds sterker.

Niemand is perfect natuurlijk, maar hij komt wel heel dichtbij.

Jade do 8 dec 2011 - 1:20

Leuk zeg! Dat iedereen verliefdheid op een andere manier invult en 'gebruikt'.

***

Marin do 8 dec 2011 - 1:35

Ach iedereen heeft wel wat, Serpentijn. En je past je samen wel aan elkaar. Zolang je maar jezelf kan zijn en niet op je tenen hoeft te lopen bij de ander, dat is het belangrijkste.
Mijn gezondheid is ook niet geweldig, en ik heb 'm heel snel al verteld dat ik gewoon snel vermoeid ben. Dat leek in het begin wel mee te vallen en vroeg ie zich nou af hoe dat zat, maar de laatste tijd bén ik ook weer meer vermoeid en zit ik vaak ´s avonds op de bank naast hem te spasmen van de pijn die door m´n lichaam giert. Hij vindt me dan altijd heel zielig, maar hij kan ook niets er aan doen, ik moet dan gewoon rusten en wachten tot het over gaat. Wel doet ie me altijd na als ik spasmes heb, dat is wel grappig en vind ik ook niet erg. Ik ben gewoon niet zo´n held qua gezondheid en energie. Ik was in ´t begin altijd bang dat ie me maar een luie donder vond of een aansteller als ik dan weer hoofdpijn, dan weer oorpijn, dan weer pijn in m´n lichaam heb, maar hij heeft keer op keer dat ontkracht en gezegd dat ie het echt wel begrijpt en ik het echt gewoon moet zeggen als ik ergens last van heb.

Ik ben verder eigenlijk nooit chagrijnig en hij eigenlijk ook niet echt. Alleen ´s ochtends zijn we wat stiller dan normaal maar dat is wel vrij logisch. En we zijn allebei ook nogal makkelijk in de omgang, doen niet moeilijk over veel dingen en ook in ´t huishouden is dat erg prettig. Dat zei ie laatst nog, dat ie ´t zo fijn vindt dat ik ook relaxt daarin ben, en dat zal dus echt niet snel botsingen geven.

Mijn vriend is uiteraard de perfectstse Wink

Middleme do 8 dec 2011 - 5:55

Joy_ schreef:

Mijn vriend is uiteraard de perfectstse

Dat waag ik te betwijfelen! Lol :-)

Maar idd, net wat Rush zegt, in het begin heb je wel ens zon gevoel van "is dit het, is hij het voor mij", maardat gevoel wordt inderdaad steeds meer. Als ik zie wat hij allemaal voor me doet en dat hij net zo gek is als ik, dezelfde dingen leuk vindt en vooral dat hij me gewoon altijd serieus neemt en er voor me is (jemig wat klinkt dat allemaal klef zo bij elkaar, hahahha), dan merk ik aan mezelf dat ik gewoon gelukkig ben...

En Joy, wat jij noemt van die twijfel of hij je een aansteller zal vinden: ik herken me er wel in. Mijn lichaam is ook niet de sterkste, maar ik wil er niet altijd op ingaan zegmaar. Als ik dan voor mijn gevoel voor de zoveelste keer erover 'zeur' tegen mn vriend twijfel ik wel eens of hij het teveel vind, maar zwlf geeft hij dan meteen aan dat hij blij is dat ik het hem vertel...

Tinus do 8 dec 2011 - 6:38

Paraplu schreef:Tinus, ik herken me goed in je verhaal. Ook ik had datzelfde gevoel, ook net nadat het serieus was of voor het net serieus ging worden. Dat gevoel benauwde me ook een beetje.. Ook alsof je je eigen vrijheid kwijt raakt inderdaad. Nou is dat bij mij ook verkeerd gelopen 2x over. Dat heeft me toch wel wat onzekerheid gegeven ook nu. Ik sta er veel meer bij stil al tijdens het daten, dat het me vanaf dat moment al meer gaat beinvloeden, laat staan bij date's die serieus gaan worden. Misschien dat er dan toch juist doorgezet moet worden en dat ik het misschien bij de juiste persoon niet meer heb. Ben benieuwd..

Weet je, ik heb echt gemerkt dat praten helpt. En inderdaad ook doorzetten. Het klinkt misschien niet leuk, maar als ik zie wat ik nu heb dan ben ik blij dat ik het gedaan heb. Wat ik ook met mijn vriend (vanaf het begin) heb afgesproken is dat we het rustig aan zouden doen. Ik ben 1 x blijven slapen bij mijn vriend, en dat heeft toen niet goed uitgepakt. Hij woont ook een eind bij mij vandaan, maar we spreken bewust niet een heel weekend af. De zondag is 'voor onszelf'. Dan heb je toch lekker je eigen ding in het weekend, dat heeft bij mij wel echt geholpen. En nu voel ik me er een stuk beter bij, en gaan we het blijven slapen weer proberen. Ik denk dat alles gewoon zijn tijd nodig had. Ook omdat dit voor ons allebei de eerste relatie was. Zo lang alleen zijn geweest en dan ineens samen met iemand zijn, is best even anders.
Mijn advies zou dus zijn; maak je van tevoren niet teveel druk als je gaat daten. Zie het als een gezellige avond/dag en niet meteen een heel stuk verder.(ik keek ook steeds verder, en dat werkte bij mij averechts) Komen die gevoelens van benauwdheid; spreek het uit. Praat er met elkaar over. Tot slotte, doe het rustig aan. Doe leuke dingen met elkaar, maar hou zeker ook je eigen tijd! Als het bij mij is gelukt, dan weet ik zeker dat het bij jou óók gaat lukken!(en ik ben nog wel een geval apart, haha!)

slaatje do 8 dec 2011 - 6:48

Joy_ schreef:

Mijn vriend is uiteraard de perfectstse

Toevallig, die van mij ook :p

Marin do 8 dec 2011 - 6:54

Middleme schreef:

En Joy, wat jij noemt van die twijfel of hij je een aansteller zal vinden: ik herken me er wel in. Mijn lichaam is ook niet de sterkste, maar ik wil er niet altijd op ingaan zegmaar. Als ik dan voor mijn gevoel voor de zoveelste keer erover 'zeur' tegen mn vriend twijfel ik wel eens of hij het teveel vind, maar zwlf geeft hij dan meteen aan dat hij blij is dat ik het hem vertel...

Ja ik heb dat precies zo dus! Ik heb ook gewoon bijna altijd wel wat, en ik ben op zich niet zo'n klagerd wat dat soort dingen betreft, want ik weet niet beter. Maar als ik het niet zeg, dan weet ie het ook niet en kan ie er geen rekening mee houden. Ik heb 'm in elk geval aangeleerd dat ie echt geen tik op m'n hoofd mag geven, want daar krijg ik direct hoofdpijn van. Maar ik wil idd gewoon niet als ouwe zeur overkomen, die nou alweer wat heeft. Maar ja.. het ís gewoon zo en ik kan maar beter mezelf zijn.

Jade do 8 dec 2011 - 7:26

Ik vind ons samen ook heel erg leuk hoor! I love you

Maar soms lijkt het allemaal te mooi om waar te zijn. De gevoelens zijn zó intens! Ik wil echt oud worden samen met hem!

Mermaid do 8 dec 2011 - 9:41

moeilijk om iets te zeggen over hoe t in het begin ging tussen mij en mn vriend. We zaten niet echt in een normale omgeving, zagen elkaar meteen elke vrije minuut bijna en dus elke dag. Beide in het begin wel wat twijfels gehad maar naarmate we elkaar beter leerde kennen zijn alle twijfels weg gegaan. T klinkt heel zoetsappig, maar hij is gewoon alles wat ik altijd zocht in een man.

Jade do 8 dec 2011 - 23:05

Ik ben zo verliefd! I love you

***

Lady4 do 8 dec 2011 - 23:09

Tinus schreef:... Maar toen we wat kregen en het dus serieuzer werd, merkte ik dat dit gevoel af ging zwakken. Ik werd bang. Ik kan het niet anders omschrijven. Bang waarvoor...?Ik vond het eng en spannend en merkte dat ik me bewust en onbewust anders ging gedragen naar hem toe. Ik ging me een beetje afschermen. Voelde me benauwd en mistte mijn 'eigen vrijheid en leven'. Maar nu ook terugkijkend op de dates die ik gehad heb, ben ik toen weggevlucht voordat het serieus kon worden. Misschien toch een vorm van bindingsangst. Ik ben er nooit écht voor gegaan, en nu heb ik het 'volgehouden' en ben ik er toch doorheen gekomen. Raar maar waar.

Je beschrijft exact mijn gevoelend, die ik al zo vaak heb gehad. Ik heb er een aantal leuke mannen door laten schieten. Ik heb er de afgelopen twee jaar aan gewerkt en heb inderdaad doorgezet. Een relatie heeft het me nog niet opgeleverd, maar wel een aantal leuke dates en een paar fijne nachten. Het is heel soms heel moeilijk om door te zetten, maar het loont zeker.

Rush do 8 dec 2011 - 23:12

Super goed van je Lady4!

Vanavond gaan we samen de kerstboom versieren! I love you

Jade do 8 dec 2011 - 23:20

Leuk Rush! Dat hebben wij vorige week zaterdag gedaan! Dat staat echt gezellig!

Mermaid vr 9 dec 2011 - 0:45

Wat is er zo romantisch aan samen een kerstboom versieren?

Rush vr 9 dec 2011 - 1:01

Dat is toch veel leuker om samen te doen dan alleen?

Mermaid vr 9 dec 2011 - 1:07

Vind je? wij hebben alleen de lichtjes samen gedan, omdat dat makkelijk was. De rest lukte niet samen, veel te onhandig en zo klein is de kerstboom niet.
Ik snap de romantiek er gewoon niet van.

Gesponsorde inhoud