Date-topic 2

Oh lastig Esperanza! Ik zou alleen gaan daten als je er wel 'iets' in ziet en niet daten om het daten. Maar ik snap dat je er wel weer een keer aan toe bent als het lang geleden is!

Zusje, ik vind t echt jammer van A. Het leek er toch op dat het helemaal goed zou komen tussen jullie... Hoop echt dat hij snel bij zinnen komt (en het dan niet te laat is)!

Ik zou dus eigenlijk donderdag weer een date hebben, maar hij kon dan toch niet en ik ben het weekend weg, dus nu komt hij maandagavond weer bij mij. Hoop dat het dan weer net zo leuk is!

Esperanza, ik zou het misschien doen maar het komt een beetje over of hij op sex uit is of lijkt dat wellicht alleen zo in je post? Als hij B.erry heet, zou ik het sowieso niet doen. Dat was net zo'n dwingende gast van die site

Ik vind het echt een beetje vreemd zusje. Vooral omdat hij het eerst had over samenwonen en nu wil hij ineens de kat uit de boom kijken?

Ik hoop echt dat jullie hier nog een fatsoenlijk gesprek over kunnen voeren!

Zilver dat klinkt wel heel klef haha Leuk hoor!!!
Ja, ik denk aan de ene kant ook maar dat ik gewoon moet gaan en wie weet is het wel heel leuk, maar ben het ook wel eens met Bliss, waarom met iemand afspreken terwijl ik van tevoren niet echt een goed gevoel er bij heb. Misschien moet ik het ook maar gewoon doen en weer een beetje in de dateflow komen haha.
Bliss, nog even geduld dus, hopelijk is het inderdaad weer net zo leuk! Is er wel veel contact ondertussen en doet hij al wat flirteriger (is niet echt een woord volgens mij)?

Ik vind het niet heel slecht hoor dat je je opties open houdt. Geeft ook heel goed weer dat je niet weet waar je aan toe bent. Ben het ook eens met confusion, eerst over samenwonen hebben en dan de kat uit de boom kijken. Toch wel een beetje vreemd. Als hij aangeeft beter te kunnen communiceren, dan moeten je hem daar denk ik maar aan houden en toch proberen een goed gesprek aan te gaan, want hier kun je niet heel veel mee.

Nee hij heet geen b.erry haha. Dat idee is ook een beetje wat bij mij opkomt, dat het om seks gaat. Nu ben ik ook wel een beetje wantrouwend daarin haha. Maar daar hebben we het totaal niet over gehad en het gesprek is ook niet die kant op gegaan. Dus ik vermoed dat dat niet het geval is.

Ja we whatsappen (en wordfeuden :-)) elke avond wel een poos en het begint wat flirteriger te worden, maar verder gaat t over van alles en nog wat eigenlijk. Ik blijf er toch bij dat ik m in het echt leuker vind, maar ik erger me niet meer zo aan zijn berichtjes gelukkig

Ik zou sowieso niet bij je thuis afspreken maar goed, wat je zelf al zegt; als het nog niet goed voelt, moet je het gewoon niet doen.

Esperanza schreef:
Zininzon, hoe gaat het nu met jou en je date?

Ik heb na het weekend het gevoel dat mijn twijfel een beetje afneemt
Gisteravond kreeg ik een heel lief smsje van hem: 'Een dag zonder sms kan echt niet, dus bij deze nog een lief smsje voor jou. Kus'
Ik smolt gewoon! Er ging ook een klein kriebeltje door me heen.
We hebben voor vrijdag weer afgesproken, maar dat vind ik echt véél te lang duren! Ik rijd elke dag van en naar mijn werk praktisch langs zijn huis (echt, 200 meter ofzo) dus het is heel verleidelijk... Vanmorgen had ik hem gesmst, maar hij reageerde niet. Eigenlijk had ik wel zin om hem na het werk even te zien, al was het maar 10 minuten. Dus ik smste dat ik hem wel even een kusje wilde brengen en wederom reageerde hij niet (meteen). Ik ben toen maar naar huis gereden en later kreeg ik reactie dat hij niet (op tijd) thuis was. Maar morgen ga ik wel héél even (moet trainen daarna) en dan vrijdag (denk ik) de hele avond. Ik vind het zo vermoeiend allemaal (hem niet hoor, maar het daten) en ik slaap zo slecht

Lady: Heb je hem vandaag nog gesproken?
Ik zag mn date gisteren, we hebben heel stuk terug gereist in de trein en daarna nog wat gedronken Ik heb me in hem vergist, gisteren was hij echt zo anders dan de 1e keer. Volgens mij is het echt een lieve jongen. Dat accent begin ik al aan te wennen en stoor me er ook niet zoveel meer aan. We doen het rustig aan, en dan kijken waar het schip strandt. We kunnen ontzettend gezellig kletsen maar ik weet niet of er verliefdheidsgevoelens van mijn kant zijn. Afgelopen jaren zijn er een paar jongens geweest waar ik enorm verliefd op was maar het uiteindelijk niet wederzijds was en dat heeft me toch wel gekwetst en ben voorzichtiger nu geworden. Ik ben een beetje in de war ofzo, omdat ik normaal gezien altijd het heft in handen neem en wil jagen en het nu eigenlijk andersom is. Vrijdag gaan we samen stappen dus ik ben benieuwd

Yasmin, wat grappig dat je gevoel toch kan veranderen he? Ik herken het wel een beetje. De eerste 2 dates was ik vooral bezig met bedenken waarom ik hem niet leuk vind (bijv dat hij soms een stemmetje op zet), maar ik merkte aan mezelf dat het niet op woog tegen waarom ik hem zo leuk vind. Ik denk dat ik vooral mezelf aan het beschermen ben om niet te hoeven toegeven (ook verschillende keren gekwetst) dat ik hem leuk vind.

Maar:
Ik ben officieel verliefd

OHHHHHHHHHHHHHHHHH ik ben zoooooooo verliefd!!

heb vanavond mijn vriend *nu alweer 4 weken, nounou* dat de sterke gevoelens die ik voor hem heb mij juist ook heel onzeker maken.. Dat juist dat mij bang maakt nog een keer gekwetst te worden (mijn ex maakte het zo van de een op de andere dag uit na bijna 6 jaar)....
Krijg ik een heel lief berichtje terug:

dat is dan weer iets wat mij bang maakt,heb precies hetzelfde gevoel. het liefst trouw ik morgen met je,word je overmorgen de moeder van mijn kinderen. maar dat is toch iets te snel. maar je bent nu al heel belangrijk voor me

TA, wat lief. Volgens mij kun je nu wel gaan posten in het kersverse relatie topic.

Whaha, mijn moeder spoort echt niet. Ben een weekendje bij haar en had haar gisteravond wat dingen verteld over mijn date. Komt ze vanmorgen mn slaapkamer binnen, zegt ze: 'Ik moet de hele tijd aan F. denken!' Ze ziet het helemaal zitten geloof ik

Jeetje Lady! Komt die ex-date nu mee... Ik vind het wel super hoe je gereageerd hebt. Heel volwassen , ookal is het gewoon niet leuk.

Jeetje Lady, wat lastig zeg! Dit is wat je zo lang hebt willen horen, maar het kwam nooit. En op het moment dat je het een halt toe roept komt hij er mee. Ik ben het eens met confusion en vind ook dat je een hele goede reactie hebt terug gestuurd. Maar het maakt het daardoor niet minder moeilijk.
Wat betreft dat wegloopgedrag bij die collega, heeft dat ook met je ex-date te maken of is dat meer wat je altijd doet? En wat is het precies waar je weg voor wil rennen?

Lady, ik kan me voorstellen dat je ex-date een beetje invloed heeft, maar dat dat niet de hoofdreden is. Wat vervelend dat je dat altijd hebt gehad. Het is natuurlijk ook heel eng om je weer aan iemand te geven, zeker als dat al zo lang geleden is en je misschien in het verleden wel eens gekwetst bent.
Ik herken het wel een beetje, ik ga soms liever dingen uit de weg omdat ik me dan veiliger voel, helaas is dat gevoel van korte duur en komt daarna de spijt. Een beetje wat jij ook aangeeft van leuke mannen die op die manier door je neus geboord zijn.
Mij heeft het wel geholpen om dat gevoel te analyseren. Waar komt het vandaan en waarom heb ik de neiging om van bepaalde dingen weg te lopen. Soms wil het helpen als je dat duidelijk hebt om juist die uitdaging aan te gaan.
Ik vind het wel heel knap van je dat je probeert om er mee om te gaan, maar wel heel frustrerend als dat gevoel weer op komt zetten en je zo in gevecht bent met jezelf.
Ik heb je natuurlijk nog nooit gezien, maar wat ik van je op het forum gelezen en gezien heb is heel positief! Je bent een leuke meid om te zien en je komt heel leuk, lief en spontaan over. Ik hoop dat je dat zelf ook zo ziet en dat je over je angst heen kan komen, want dat verdien je!

Lady, ik heb EXACT hetzelfde.. je omschrijft precies mijn paniek!

Gisteravond echt een superleuke avond gehad. Begon al om 18 uur met een vrijdagmiddagborrel, eindigde om 4 uur 's nachts. Kennis gemaakt met een vriend van een vriend van me.. klikte best wel goed. We zaten naast elkaar op een soort loungebanken (was zo'n loungehoekje) met een tafel ervoor.. en hij pakte onder tafel steeds m'n hand.. of legde z'n hand op m'n knie. Lekker klef dus. Beetje half gezoend (gewoon paar keer zoen op mond).. En vanochtend stond ie voor m'n deur met ontbijt en zijn we met z'n allen de hele dag de stad in geweest. Echt super gezellig! En 't enige wat ik kan denken is: het is zo niet m'n type.. past totaal niet bij me.. ik ga geen contact zoeken want stel je voor dat ik 'm wel leuk ga vinden.. dat is toch doodeng.. dan kan ik straks niet meer flirten/zoenen met andere leuke mannen.. etc.. Erg vermoeiend!

Moet trouwens eerlijk zeggen dat ik dat bij m'n laatste 'scharrel' totaal niet had. Maar dat komt denk ik doordat het een behoorlijk knappe man is en hij me elke dag smste dat ie me weer wilde zien. Totdat ik dus een week later hoorde dat ie bij een ander had geslapen (t laatste meisje waar hij voor mij mee had gezoend). Toen ben ik volledig geblokkeerd en was ook dat weer over.

Lady, 't komt vanzelf wel een keer goed.. Want heb je die angst ook bij je ex-date? Zou je ook hard weg rennen bij hem?

Feline, wat zou er mis mee zijn als je hem leuk gaat vinden?

Lady, thumbs up! Serieus knap van je dat je voor jezelf hebt gekozen.

Ik weet niet waar ik inmiddels precies in beland ben maar zoals Freakie het vanmiddag zo mooi verwoordde heb ik met 1 iemand geen relatie wat toch op een relatie begint te lijken en met 1 iemand wel een relatie (volgens hem) wat volgens mij geen relatie is... Handig...

De mannen bekijken het maar, ik ga er niet op zitten wachten hoe leuk ik ze ook vind. Vanavond lekker uit dansen (al zou ik beter eens op tijd naar bed kunnen gaan).

Daten en relaties is toch ook best ingewikkeld?
Ik herken het ook, dat wanneer het te dichtbij komt, ik graag zou afhaken. Dit heeft bij mij te maken met mijn eigen onzekerheid (overgewicht, littekens en zo kan ik nog wel 1000 dingen bedenken waarom ik niet 'kan' daten).
Ik ervaar het nu met mijn date totaal anders. Hij laat zo merken hoe leuk hij me vindt, hij maakt ook nergens een probleem van, lijkt nergens van op te kijken. Ik voel me zo enorm fijn bij hem. Dat gevoel ken ik helemaal niet!! En dat maakt dat mijn onzekerheid echt minimaal is.

Gisteren is hij na zijn werk bij me gekomen en heb ik voor hem gekookt. Ik vond het wel spannend om hem in mijn huis te hebben. Ik woon hier nu bijna een jaar, maar er is hier nog geen man geweest (in de zin van 'kandidaten'). Na een paar minuten voelde het gelukkig heel vertrouwd en hij leek zich ook wel thuis te voelen (had al meteen de afstandsbediening te pakken etc ), dat maakte dat ik me ook niet zo ongemakkelijk voelde. Zonder dat we het echt hadden afgesproken, bleef hij slapen. We hebben voor het eerst seks gehad en ook dat voelde zo goed! Hij is aan het eind van de middag naar huis gegaan en eerlijk gezegd mis ik zijn aanwezigheid gewoon
Dinsdag ga ik hem weer zien... Ik heb zo'n gevoel dat dit wel wat worden gaat

Eerlijk gezegd vind ik er weinig ingewikkelds aan tenzij je het zelf ingewikkeld maakt.