Yesverhaal nummer 2

Ze heeft geen kleding, en geen paspoort bij d'r maar Phil boekt tickets naar Bali? Eh.. iets in europa was geloofwaardiger wellicht, aangezien je met een ID-kaart kunt reizen en ze die toevallig op zak kon hebben..
Ik heb bijgelezen.. misschien kan ik nu een poging wagen?

Ik heb mijn paspoort altijd bij me. Het kan wel.

Jolee schreef:Ik heb mijn paspoort altijd bij me. Het kan wel.

Ik ook.

Maar ik haal hem weer weg. FireButterfly had al een stuk geschreven en niet geplaatst. Wie weet waag ik later nog een poging.

woow, ik was aan het lezen en ineens was de tekst weg!

Haha!

Chipp schreef:Haha!

Oooh nu ben ik benieuwd naar het stuk van Chipp!

Jammer dat je stuk weg is, Chipp! Maar er komt dus snel en stuk van FireButterfly?

Ja, ze pmde dat ze het stuk al heeft geschreven.

Ja, klopt. Alleen ik was er nog eerder aan toegekomen om te posten. Hier komt ie:

Nog steeds kan ik niet bevatten wat ik gezien heb op kantoor. Annemarieke bijna dood. Ook viind ik het raar dat ik Phil niet geschrokken is toen hij haar zag. Hoe meer ik erover nadenk hoe, logischer ik het begin te vinden. PHil was nog in het pand toen ik weg was en moet haar eerder gezien hebben. Ik krijg echt het idee dat Thomas haar bijna vermoord moet hebben om mij te bellen met haar telefoon. Even voel ik me shuldig omdat ik al zijn berichtjes te laat heb gelezen. Als ik die berichtjes eerder had gelezen dan... Daar wil ik nu niet aan denken. Phil en ik zijn allebei niet veilig voor Thomas op dit moment. DAt is mij nu wel duidelijk.
'Waar wil jij heen?' onderbreekt Phil mijn gedachten.
Vorig jaar heb ik met mijn ouders en Michiel mijn zusje, Melanie, bezocht in Dublin. Vier jaar geleden heeft ze in Glasgow stage gelopen, waar ze haar Ierse vriend heeft ontmoet. Het landschap is daar echt prachtig. Melanie heeft het daar ook echt goed voor elkaar. Ze hebben samen een prachtig hui met een ruime tuin met zwembad.
'Ik wil heel graag naar mijn zusje, Melanie, in Glasgow,' zeg ik. Dat wil ik echt heel graag niet alleen om even weg te zijn uit deze chaos. Nu mis ik haar vreselijk.
'Vindt ze het niet raar als wij samen bij haar op de stoep staan?' vraagt Phil.
Ik sta op om haar te bellen Het maakt me echt niet uit dat ik extra kosten moet betalen om mijn zusje te bellen.

'Ik heb Melanie gesproken,' zeg ik als terug ben bij Phil.
'Wat zei ze?' wil Phil weten.
'Helaas hebben zij en haar vriend het heel erg druk, maar we zijn zeker welkom,' beantwoord ik zijn vraag.
'Vetrouw jij mij genoeg om met mij naar haar toe te gaan?' vraagt Phil. 'Ik snap dat je heel graag naar je zusje wilt, maar ik merk aan je dat je verward bent. Daarom wil ik niet dat jij keuzes maakt waar je achteraf spijt van krijgt.
Ik vind het lief en fijn dat hij dit zegt. Ondanks dat ik dit heel graag zou willen, kan ik niet anders dan Phil gelijk geven. Dit zou weleens te snel kunnen gaan.
'Ik denk dat je gelijk hebt,' geef ik toe. 'Heb je nog andere opties?'
'Een vriend van mij runt een hotel in San Fransisco,' begint Phil te vertellen. 'Met een hele hoge korting kunnen we daar terecht, omdat ik hel al 24 jaar ken. Als je wilt kun jij een eigen kamer krijgen.'
Ik weet niet zo goed hoe ik moet reageren. Dit klinkt namelijk wel erg aantrekkelijk, een eigen kamer in een hotel samen met Phil. Deze reis had dan net zo goed een zakenreis kunnen zijn.
'Dan wil ik het liefst naar San Fransisco,' stem ik in. 'Alleen vetrekken er volgens mij vandaag geen vluchten meer naar San Fransisco. Ik wil hier zo snel mogelijk weg.'
Dat laatste wil ik zeker omdat ik me hier in Nederland echt geen moment langer veilig voel door Thomas.
'Er gaat vanavond laat een vlucht naar Londen en daar kunnen we vast wel overstappen,' zegt Phil.
'Dan doen we dat,' zeg ik.
Even ben ik bang dat ik geen paspoort bij me heb, waardoor we gedwongen zijn om binnen Europa te blijven. Die angst duurt niet lang omdat ik mijn tas bij me heb, die ik elke dag mee neem naar mijn werk. Gisteravond heb ik daar toevallig mijn paspoort in gestopt. Wat ben ik opgelucht.

Een heel andere wending, leuk FireButterfly!

Wil jij nu schrijven, CKC?

Leuk hoor! Hou echt van dit soort verhalen. Leest lekker weg en het kan alle kanten op haha, dat blijkt.

Phil koopt twee tickets voor morgen, om 11.20u kunnen we vliegen. Samen zoeken we een plek om te overnachten, want het is al laat. Veel hotels zitten al vol, gelukkig weet Phil een plek te vinden.
"Bij het Hilton hebben ze nog plek, ik kan twee kamers boeken."
"Het Hilton?!? Dat is toch hartstikke duur?" vraag ik verbaasd. En dan wil Phil ook nog twee kamers boeken, dubbel zo duur. Zoveel geld heb ik niet eens, tijdens mijn supermarktbaantje heb ik niet echt kunnen sparen.
"Tja, we moeten wat toch?" Phil kijkt me geruststellend aan.
"Nou, ja, dat is ook waar, maar het Hilton! We zouden natuurlijk, als jij het geen probleem vindt, ook één kamer kunnen nemen" ik zeg het zo zelfverzekerd mogelijk, vanbinnen voel ik echter de twijfel. Ik heb vanavond geen zin in intimiteit en als ik er al zin in zou hebben, weet ik niet of ik dat met Phil wil. Eigenlijk weet ik helemaal niet wat ik wil of beter gezegd wie ik wil.
"Als jíj daar geen probleem mee hebt, dan scheelt dat wel veel geld..." Phil lijkt opgelucht.
"Oke, doen we dat, maar we maken wel een muur van kussens hoor!" zeg ik met een lach. Phil lacht terug. Dat doet me goed, het voelt vertrouwd en veilig. Alleen durf ik niet meer op mijn gevoel te vertrouwen. De zwangerschap van Tamara en het vreemde gedrag van Michiel had ik niet aan voelen komen. Ook heb ik niet aan zien komen dat Thomas een psychopaat is.
Phil is ondertussen doorgelopen en ik loop achter hem aan. Hij loopt naar de receptie van het hotel en regelt een kamer voor ons.
"Ik heb de sleutel! Ga je mee naar kamer 103?" Phil slaat een arm om me heen en duwt me even stevig tegen zich aan. Daarna loopt hij richting de kamers. Met Phil loop ik door de gangen van het Hilton. We hebben geen bagage mee, ik heb alleen mijn handtas en Phil zijn werktas met zijn laptop. Oh shoot, ik heb dus ook geen kleren mee om in te slapen! No way dat ik in mijn lingerie naast Phil ga liggen. Ik weet niet eens meer wat ik vanochtend aan heb getrokken. Ergens baal ik ervan dat ik wel op één kamer wilde slapen. Straks zend ik allemaal verkeerde signalen uit en wil Phil veel meer van mij dan ik nu aankan. Een benauwend gevoel bekruipt me.
"Je zult wel doodmoe zijn." Phil geeft me een aai over mijn rug en ik krijg een rilling over mijn lijf. "Ik ben al doodmoe, gelukkig kunnen we zo lekker gaan slapen. Wil je eerst nog douchen?"
"Ja, graag, ik voel me vies. Het rennen, het vluchten, de dood van Annemarie, Thomas die doordraait..." verder kom ik niet. Ik ben blij dat Phil niet doorvraagt. We lopen zonder iets te zeggen verder.
"Nummer 103, hier moeten we zijn." Phil houdt de deur voor me open en ik kijk met open ogen de ruimte door. Wat een prachtige ruimte! Ik zet mijn tas op het bed en plof er zelf naast. Phil komt ook op het hoekje van het bed zitten.
"Ga maar even lekker douchen, zorg ik dat je zo meteen in bed kunt rollen." zegt Phil zorgzaam.
Ik knik en loop naar de badkamer. Daar kijk ik eerst even in de spiegel, mijn god, wat zie ik eruit. Een douche is inderdaad niet verkeerd. Ik draai de deur op slot en begin me langzaam uit te kleden. Ik kom erachter dat ik mijn roze, maar zeer comfortabele hipster en een zwarte beha aanheb. Vanochtend interesseerde het me ook niks wat ik aantrok, als het maar lekker zat. Wie had ook kunnen voorspellen wat vandaag gebeurde. Gelukkig geef ik met dit ondergoed geen onweerstaanbaar sexy signaal af aan Phil, lach ik in mezelf. Hij zit me al staan!
Na een snelle douche trek ik mijn hipster en beha weer aan, de andere kleren vouw ik netjes op. Ik sla nog een handdoek om me heen, om me minder bloot te voelen en ga terug naar Phil.
Zodra ik de kamer inloop zie ik hem, slapend op de bank, helemaal uitgeput. Een zucht van verlichting gaat door me heen. Bij het bed zijn de dekens opengeslagen. Phil heeft geen woord teveel gezegd, ik kan zo het bed in kruipen. Zachtjes loop ik naar de bank en geef Phil een kus op zijn wang. Daarna kruip ik lekker in bed en val als een blok in slaap.

Aangezien het weer behoorlijk aan het doodbloeden was en CKC na het verhaal van FireButterfly niet meer had gereageerd, heb ik weer een poging gewaagd Het was wel heel raar om die oude wending te vergeten en aan te sluiten op deze nieuwe wending. Hopelijk leest het minder ongemakkelijk dat het schrijven was

Goed geschreven en de wendig is prima te volgen enzo.

Fayebella schreef:Goed geschreven en de wendig is prima te volgen enzo.

Ik vind het leuk, goed gedaan Chipp!

Who's next?

Ik heb geprobeerd van de thriller terug naar de chicklit te gaan, net als FireButerfly denk ik, hou dat meer dat vijf stukjes zo

Leuk geschreven Chipp en het is inderdaad weer terug naar een chicklit. Leuk!!!! Ben wel heel benieuwd hoe dat 'thriller' stuk nu verder verwerkt wordt.

Leuk! Ik ben benieuwd hoe het verder gaat!

Zo ik verveelde me op het werk dus heb het allemaal achter elkaar gelezen
Moet zeggen dat ik het jammer vond om te lezen dat Michiel die Tamara zwanger had gemaakt, maar he.. Was wel weer een wending
Hoop wel dat het verhaal de chicklit kant op gaat vind ik juist wel leuk om te lezen. Wie gaat er nu wat schrijven?

Hij staat alweer op pagina 3....ben erg benieuwd naar het vervolg!

Wie wil er nog schrijven?

De volgende morgen word ik wakker gemaakt door Phil.
" Wakker worden slaapkopje, ik heb ontbijt gehaald en we moeten zo vertekken"
Slaperig kijk ik hem aan en besef ineens waar ik ben, met wie ik ben en waarom ik hier ben.
Ik sta op, kleed me aan en eet zwijgend mijn pistoletje op.
In een aantal flitsen gaan de afgelopen weken aan mij voorbij, wat een puinhoop.
Snel probeer ik deze gedachten aan de kant te schuiven, we moeten naar het vliegveld.

Ik loop achter Phil aan het hotel uit, een taxi brengt ons naar Schiphol.

"Is er iets, voel je je niet goed? Je bent zo stil. " vraagt Phil.
"Sorry, ik ben er geloof ik niet helemaal bij. Ik kan nog steeds niet geloven dat ik deze situatie zit.
En nu zit ik hier, met jou, in een taxi en stappen we straks in een vliegtuig richting San Fransisco.
Een aantal mensen hebben mijn vertrouwen behoorlijk beschadigd. Ik dacht dat ik ze kon vertrouwen.
Kan ik jou vertrouwen? Of trap ik nu weer met open ogen in de val van iemand anders? Ben ik werkelijk zo naief Phil? "
Ik kijk in zijn ogen, als ik die mooie ogen mag geloven kan ik hem zeker vertrouwen. Maar aan de andere kant begin ik te geloven dat ik een magneet ben dat verkeerde mannen aantrekt.

"Het is inderdaad een bizarre situatie" zegt Phil. " Gisteren was een dag die ik liever snel vergeet,
ik wil je alles uitleggen en vertellen maar je moet weten dat je me kan vertrouwen. Ik zou jou nooit pijn willen doen "

Ondertussen arriveren we op het vliegveld en lopen we zwijgend verder.
We checken in, lopen door de douane en zoeken de juiste gate op.
Ondertussen is er een grote chaos in mijn hoofd, ik probeer het te negeren en denk aan de woorden die Phil zojuist tegen me zei.
Hij wil mij geen pijn doen, dus dit is de juiste keuze. Naar San Fransisco, weg van hier.

We gaan bij de gate zitten, het duurt nog ruim een klein uurtje voordat we gaan boarden.
Tijd om te praten.

"De eerste keer dat je bij ons op kantoor binnen liep en ik jou zag zitten ben je niet meer uit mijn gedachten weggeweest.
Maar we zitten hier niet voor een liefdestripje.
Ik ken Thomas al jaren, of nouja.. kennen.. Ik wist wie hij was en dat bedoel ik niet positief. Hij woonde een aantal blokken
achter mijn ouders en was behoorlijk berucht in de buurt. Jaren heb ik niks over hem gehoord maar dat was daarvoor wel anders.
Diefstal en drugs waren niet vreemd voor hem. Hij had de verkeerde vrienden en zijn vriendinnen hielden het nooit lang bij hem uit.
Maar dat doet er verder niet toe.
Ineens werkte hij ook op kantoor en ik zag duidelijk dat er een chemie tussen jullie was.
Wie zou het geloven als iemand je dit soort dingen verteld over iemand terwijl je tot die persoon bent aangetrokken?.
Ik vond dat je het zelf moest ondervinden en daar heb ik nu zo'n ongelovelijke spijt van.
Die jongen deugt niet Eva. "

Even valt het stil.

" Ik vind je een fantastische meid Eva, en als jij niet met mij naar San Fransisco wil dan snap ik dat.."
Ik onderbreek Phil meteen " Nee, ik ga met je mee. Ik wil hier weg. Samen met jou. "



Ooo wat ben ik hier slecht in, maar ik vind het verhaal super leuk om te lezen dus als iemand nou weer verder wil schrijven

Wat leuk geschreven! Ben benieuwd wie er verder wil.

Leuk geschreven!