Yesverhaal nummer 2

Duuuurtlang

Ik zou ook tot morgen wachten, dan is het een week geleden. Het is vast niet zo'n probleem toch, er zal wel een reden zijn dat het er nog niet staat, dan kan ze gewoon op een ander tijdstip dat het haar beter uit komt een stuk schrijven?

toetje_ schreef:Duuuurtlang

Ik zou ook tot morgen wachten, dan is het een week geleden. Het is vast niet zo'n probleem toch, er zal wel een reden zijn dat het er nog niet staat, dan kan ze gewoon op een ander tijdstip dat het haar beter uit komt een stuk schrijven?

Eens. Anders gaat het wel erg lang duren.

Als ze nog niet gereageerd heeft zou ik lekker beginnen met schrijven, Tullow! Blijkbaar komt het Poisongirl nu niet zo goed uit. En ik ben nieuwsgierig naar het vervolg

Als ze vanmiddag nog niet gereageerd heeft, begin ik met schrijven. Ik hoop dat ik met wat leuks kan komen, want de voorgaande dames hebben het me niet bepaald makkelijk gemaakt! :-)

Nou, ik vind het al heel knap dat je meedoet hoor, ik durf niet

Gewoon doen, joh! Je kunt het niet fout doen, omdat niemand weet wat er komen gaat, dat is juist het leuke hiervan!

Dat is wel waar, maar iedereen schrijft zo goed, dan ben ik bang dat ik zo tegenval (daar komt mijn faalangst weer om de hoek ).

Ik ben blij dat er iemand anders voor gaat hahaha, ik ben ook echt zo nieuwsgierig

Terwijl ik snel van Thomas’ schoot spring, komt Phil ons kantoor binnen. ‘Dag schoonheid’ begroet hij me. ‘Ik hoorde niks van je, dus kom maar even langs. Ga je zo mee lunchen?’
Ik voel me betrapt en probeer snel een smoes te verzinnen. ‘Euh nee, ik heb me vanmorgen verslapen en moet nog heel wat inhalen. Ik werk in de pauze door.’
‘Zal ik dan belegde broodjes halen en hier komen zitten? Dan lunchen we gewoon op kantoor’ stelt Phil voor.
Voordat ik wat kan zeggen, komt Thomas tussen beide. ‘We hebben nog veel te doen, dus dat lijkt me niet verstandig’.
Even lijkt het erop dat Phil boos wordt op Thomas, maar dan draait hij zich om en loopt schouderophalend het kantoor uit. Ik kijk Thomas aan en hij geeft me een knipoog.
Ik besluit me op mijn werk te storten en niets meer over de zoen te zeggen, maar de spanning is om te snijden.
Na een tijdje loopt Thomas weg zonder iets te zeggen. Zou hij soms boos zijn? Ik probeer er niet te veel over na te denken en probeer wat klanten te bellen.
Na 10 minuten komt Thomas terug met broodjes, hij legt ze op mijn bureau en loopt naar de deur. Bij de deur draait hij zich om en kijkt me doordringend aan, dan sluit hij de deur en doet deze op slot.
Ik weet me geen houding te geven en net als ik wil vragen wat hij van plan is, zegt hij ‘iedereen is weg te lunchen, hebben we eindelijk wat tijd alleen.’ Hij komt op me af lopen, met die lieve grijns op zijn gezicht. Ik wil niet dat hij me weer gaat zoenen, dus ik pak snel een broodje en neem een hap. ‘Lekker’, mompel ik met volle mond.
Thomas pakt het broodje uit mijn hand en buigt zich naar me toe. Hij komt steeds dichter bij en ik heb het gevoel dat ik geen kant op kan.
Dan wordt er op de deur geklopt en probeert iemand de deur te openen. We schrikken allebei en Thomas deinst terug. Hij loopt snel naar de deur om deze open te maken. Annemarie staat voor de deur en Thomas zegt dat de deur waarschijnlijk in het slot is gevallen.
Annemarie komt binnen en vraagt of ik mee wil komen naar haar kantoor, ze wil nog iets over mijn contract bespreken. Opgelucht sta ik op en loop snel achter haar aan.

Annemarie en ik hebben een dik uur zitten praten en als ik terug kom op mijn kantoor is Thomas nergens te bekennen. Als ik om vijf uur de computer wil afsluiten is Thomas nog steeds niet terug gekomen. Ik zie dat zijn laptop nog aanstaat en besluit deze af te sluiten, anders staat ie ook maar de hele nacht aan.
Ik beweeg de muis om het beeldscherm weer tot leven te brengen. Ik wil net op afsluiten klikken, als mijn oog op een map op het bureaublad valt. De map heet ‘Eva’.
Ik kijk snel naar de deur of er niemand staat en open de map. Mijn hart slaat een slag over als ik allemaal foto’s van mezelf zie. Hoe komt hij aan deze foto’s? Dit zijn allemaal privé foto’s. Foto’s die niet op internet staan…
Ik duik naar mijn tas die op de grond staat en begin in paniek mijn telefoon ze zoeken. Ik moet Michiel bellen! Net als ik mijn telefoon te pakken heb, hoor ik de deur in het slot vallen.
Langzaam sta ik op en kijk in het gezicht van Thomas.

wat een wending goed geschreven, heel spannend weer

Volgende!!

Oehhhhhh het wordt een spannende chicklit! Goed geschreven

NEXT!!!

Jaaa spannend

Woaaaah spannend zeg! hahaha leuk!

Goed geschreven ook Weer

Spannend, Tullow, echt leuk geschreven!

Ff offtopic, waar kan ik yes verhaal 1 vinden?

wc-eend schreef:Ff offtopic, waar kan ik yes verhaal 1 vinden?

Daar was ik laatst ook naar op zoek, wil m graag mn vriend laten lezen.

OT: complimenten Tullow, een onwijs onverwachte wending en ruimte voor een heleboel....

Goed geschreven Tullow! Je hebt er een spannende wending aan gegeven!

Oehhh, spannend!!

Yesverhaal 1: https://yescafe.actieforum.com/t13668-het-yesverhaal-bestemming-noorwegen-slot-op-pagina-26?highlight=Yesverhaal

Wow wat een goede wending! Ik wil meeerrrr!!

Jaaa leuk! Dit had ik niet verwacht Zou Michiel hier meer van weten...?

Chipp schreef:Oehhh, spannend!!

Yesverhaal 1: https://yescafe.actieforum.com/t13668-het-yesverhaal-bestemming-noorwegen-slot-op-pagina-26?highlight=Yesverhaal

Bedankt, gevonden via zoekfunctie? Heb m daar niet kunnen vinden

Het eerste verhaal vond ik trouwens ook super! Heb ik laatst ook helemaal zitten lezen.

Jaaa, spannend!! Goed geschreven!

Goed geschreven, Tullow! Spannend en leuk, ik ben benieuwd naar het vervolg!

wc-eend schreef:

Chipp schreef:Oehhh, spannend!!

Yesverhaal 1: https://yescafe.actieforum.com/t13668-het-yesverhaal-bestemming-noorwegen-slot-op-pagina-26?highlight=Yesverhaal

Bedankt, gevonden via zoekfunctie? Heb m daar niet kunnen vinden

Yes, maar met het zoekwoord 'Noorwegen'