Geldbedrag aannemen van je (schoon)ouders

Stel dat je (schoon)ouders je /jullie een bedrag van bv. 10.000 euro willen schenken zou je dat dan aannemen? Voel je je dan beknot in je zelfstandigheid / voelt dit als een aanval op je zelfstandigheid? Of zou je het juist een lief / gul gebaar vinden dat ze zo'n bedrag geven op een moment dat jij het goed kunt gebruiken bij het opbouwen van je toekomst.

Niet dat dit voor mij aan de orde is maar vraag het me af.

Ik zou bang zijn dat daar ook verplichtingen aan zouden zitten. Ook ligt het denk ik aan de reden waarom ze het geven.

Ik zou het aannemen. Een paar jaar terug heb ik een paar duizend van mijn ouders gekregen. Er kwam geld vrij uit een potje en het was rentetechnisch voordeliger om het aan de kinderen te schenken dan op hun eigen rekening te laten storten.

Ik had (en heb) zelf wel een leuk bedrag op mijn spaarrekening, dus ik voel me niet minder zelfstandig door het geld van mijn ouders aan te nemen. Ik weet dat ze zelf geld genoeg hebben (ze zwemmen er niet in hoor) en dat ze graag willen dat mijn broertje en ik het later goed hebben.

-

Dat zou ik zeker niet zomaar aannemen. Ik heb liever dat ze daar zelf wat (leuks) mee doen, ik red mij wel.

Als ze het echt schenken en het niet zelf hard nodig hebben, ja dan neem ik het aan hoor.

Dat vind ik ook belangrijk ja, dat ze het zelf (helemaal) niet nodig hebben.

Ik moet eerst nog schoonouders aan nemen, maar ja, dat zou ik zeker doen.
Die mensen zouden het niet geven als ze het niet konden missen en in sommige families wordt dit ook als gewoon gezien.

Het is ook niet dat ze het aan een vreemde geven ofzo, ze geven het aan hun eigen kind. En jou dan, omdat je bij hun kind hoort. Ik neem ook aan dat ze er vanuit gaan dat je er een goede investering voor vind, huis, auto, huwelijk, kinderen... niet dat je dan denkt dat je even over de pc mag.

Liever zo dan na hun dood wanneer het merendeel weg vloeit via belasting.

Ik neem het al aan. Liever met de warme hand dan er straks successierechten over betalen.

Wij hebben alledrie (broers en ik) een paar jaar op rij €2500 euro van mijn ouders gehad, gewoon omdat zij het kunnen missen en je dat belastingvrij mag schenken. Mijn jongste broer heeft het netjes op zijn spaarrekening gezet, wij hebben het gebruikt voor het huis en de bruiloft en mijn andere broer heeft alles gewoon opgebrast aan luxe dingen. Dat laatste vinden mijn ouders erg jammer, dus daarom zijn ze er mee gestopt, en ik kan me dat eerlijk gezegd wel voorstellen.
Misschien dat ze het dit jaar wel weer doen omdat mijn oudste broer een huis gekocht heeft en wij een kleine verwachten, zo niet is het ook niet erg! Het fijne is dat ze er helemaal niks voor terug hoeven, ze doen zelfs meer voor ons dan wij voor hen (op de honden passen als we op vakantie zijn, dan ook meteen de tuin doen ofzo).

[quote="blondje1313"] mijn andere broer heeft alles gewoon opgebrast aan luxe dingen. Dat laatste vinden mijn ouders erg jammer, dus daarom zijn ze er mee gestopt, en ik kan me dat eerlijk gezegd wel voorstellen.
[quote]

Ik ben wel blij dat mijn ouders gelukkig niet bepalen waar ik het wel en niet aan mag opmaken. Geef dan inderdaad gewoon niets ipv er iets van te verwachten.

Mits de (schoon)ouders het geld zelf niet beter kunnen gebruiken dan zou ik het inderdaad aannemen.
Maar het moet voor hun dus wel extra zijn, echt over zijn.

[quote="Lorna mercedez"][quote="blondje1313"] mijn andere broer heeft alles gewoon opgebrast aan luxe dingen. Dat laatste vinden mijn ouders erg jammer, dus daarom zijn ze er mee gestopt, en ik kan me dat eerlijk gezegd wel voorstellen.

Ik ben wel blij dat mijn ouders gelukkig niet bepalen waar ik het wel en niet aan mag opmaken. Geef dan inderdaad gewoon niets ipv er iets van te verwachten.

Ze bepalen het toch ook niet, besluiten alleen om het nu niet meer te geven omdat ze het op deze manier zonde vinden, hun goed recht vind ik!

Ik zou dat echt niet aan kunnen nemen.. Heb laatst 150 euro gehad van mijn ouders toen ik enorm krap zat en vond dat al erg lastig om aan te nemen.. Laat staat als het om een paar duizend euro gaat..

[quote="blondje1313"][quote="Lorna mercedez"]

blondje1313 schreef: mijn andere broer heeft alles gewoon opgebrast aan luxe dingen. Dat laatste vinden mijn ouders erg jammer, dus daarom zijn ze er mee gestopt, en ik kan me dat eerlijk gezegd wel voorstellen.

Ik ben wel blij dat mijn ouders gelukkig niet bepalen waar ik het wel en niet aan mag opmaken. Geef dan inderdaad gewoon niets ipv er iets van te verwachten.

Ze bepalen het toch ook niet, besluiten alleen om het nu niet meer te geven omdat ze het op deze manier zonde vinden, hun goed recht vind ik!

dan bepalen ze het opzich toch?

Ik zou het wel aannemen.

Ik vind het moeilijk voor te stellen. Mijn ouders zijn nooit vermogend geweest en zijn dat nu nog niet. Als er al sprake zou zijn van een schenking, zou dat eerder andersom zijn.
Dus in de huidige situatie zou ik het onder geen beding aannemen, omdat ik weet dat mjn ouders het heel goed zelf kunnen gebruiken.
Maar stel dat ik wel vermogende ouders had gehad, dan had ik het misschien wel aangenomen.
En wat schoonouders betreft geldt dezelfde situatie.
Maar alleen als ze er niks tegenover stellen.

Ik heb dit pas geleden meegemaakt (niet van ouders, wel van grootouders) en ik heb het wel aangenomen. Zij kunnen het heel hard missen en ik heb het gewoon op de spaarrekening gezet. Ze voegden er zelf aan toe dat ze het liever nu gaven dan dat we het later moeten erven, want nu hebben zij er ook nog plezier aan als wij wat leuks kopen/doen met dat geld.

Break Of Day schreef:Ik vind het moeilijk voor te stellen. Mijn ouders zijn nooit vermogend geweest en zijn dat nu nog niet. Als er al sprake zou zijn van een schenking, zou dat eerder andersom zijn.
Dus in de huidige situatie zou ik het onder geen beding aannemen, omdat ik weet dat mjn ouders het heel goed zelf kunnen gebruiken.
Maar stel dat ik wel vermogende ouders had gehad, dan had ik het misschien wel aangenomen.
En wat schoonouders betreft geldt dezelfde situatie.
Maar alleen als ze er niks tegenover stellen.

+1

Ja hoor. Dat zou ik aannemen. Bij ons in de familie is het misschien wat 'normaler', maar het betekent niet dat we er minder blij mee zijn.

Mijn opa had vroeger echt een behoorlijke spaarpot voor ieder kleinkind, maar wel met de regel dat we dat alleen bij de aanschaf van een huis mochten inzetten. Dus niet voor de inrichting, echt puur om bij te dragen aan de hypotheek. Op zich snap ik dat hij niet wilde dat wij het gingen uitgeven aan kleren etc maar dit was het andere uiterste.
Al is het wel echt een heel groot geldbedrag geworden op die manier en hebben we er zeker eea aan gehad. Al hebben we het wat anders ingezet als opa graag gezien had.

Ook van mijn schoonmoeder zou ik het aannemen. Voor de bruiloft heeft zij dat nog gedaan en na het overlijden van mijn schoonvader kwam er ook een behoorlijk bedrag vrij.

Als mijn ouders het als schenking zouden geven betekend dit dat ze het kunnen missen, dan zou ik het zeker wel aannemen. Ik zou ze voor het hoofd stoten als we dat niet zouden doen denk ik...


Wij krijgen regelmatig geld bedragen toegeschoven, van zowel onze beide ouders. Hun weten dat we het goed besteden, de ene keer kopen we er iets voor wat we heel hard nodig hebben. De andere keer sparen we het op.

Nu zouden we het bijv weg zetten op de spaarrekening voor een nieuwe auto.

Nee, tenzij ik het zo hard nodig zou hebben dat ik anders in de prostitutie zou moeten oid. Ik zou bang zijn dat er allerlei voorwaarden aan vast zitten.

Het zou er voor mij wel aanliggen waarom ect. Wij hebben toen we zijn getrouwd en ons huis lieten bouwen een aanzienlijk bedrag gekregen van mijn ouders. Mijn broer en mijn zus krijgen dit ook (inmiddels alleen mijn broer nog).

Mijn ouders kunnen dit missen en willen op deze manier ook van hun geld genieten, wel zouden ze het fijn vinden dat je het ergens in steekt wat een investering is (bijvoorbeeld een huis) en niet gewoon opmaken aan allerdaagse dingen, echter controleren ze dat niet ofzo.

Dus op deze manier hebben wij het aangenomen. Niet omdat we het zelf niet konden en verder willen ze er ook niets voor terug. Hun zeggen altijd, liever nu samen genieten van het feit dat er financieen zijn dan er later niets meer van kunnen meemaken..

Ik zal het wel aannemen, omdat ik weet dat mijn schoonouders dit makkelijk kunnen missen. Zij geven hun kinderen (2) nu beiden ieder jaar en bedragje, dat we vrij mogen besteden! Meestal sparen we dit op.
Mijn eigen ouders zal een ander verhaal zijn, aangezien ik weet dat ze het zelf niet kunnen missen, tenminste geen grote bedragen. Dat zal ik dan ook niet aannemen.