En toen barstte de bom ....

2CKC2 schreef:Ik kan wel begrijpen dat je moeder gekwetst is.. is toch wat, je kind gaat trouwen.. mijn moeder stond met tranen in d'r ogen naar mij te kijken toen ik mijn jurk vond.. misschien wilde jouw moeder dat ook wel? Heb je d'r in de eerste instantie gevraagd?

Birgit schreef:Ja, ik heb haar gevraagd en ze heeft wel 3x gezegd dat ze zover niet voor een jurk zou gaan kijken.
Ik heb er toen een paar dagen over nagedacht en toch een afspraak gemaakt.

Ik heb getwijfeld om te gaan, maar was bang dat ik altijd spijt zou hebben als ik niet zou gaan.
Ik had me waarschijnlijk altijd afgevraagd hoe hij gezeten zou hebben en nu ben ik hartstikke blij dat ik er heen ben gegaan.
Zaterdag was er wel even een schuldgevoel omdat ze er niet bij was, maar hier heeft ze zelf voor gekozen.
Ik heb een hele leuke middag gehad en twijfel of die net zo leuk was geweest als ze er bij was geweest. Ik was mezelf en dat kan ik vaak niet zijn als zij erbij is omdat ze vaak negatief tegen dingen aankijkt.

Ze had van te voren ook al gezegd niet mee te gaan naar eventuele pasafspraken, ze vind het te ver.
Breda is prima zegt ze dan.

Misschien was dat ook prima geweest, maar de jurk die ik nu uitgezocht zit al 2,5 jaar in mijn hoofd.
Erg moeilijk om dan voor een andere jurk te gaan.

Melis_je schreef:Ik kan me niet voorstellen dat die mensen dat echt gezegd hebben, al is het maar omdat het onfatsoenlijk is om dat tegen een moeder over haar dochter te zeggen. Zij wil niet zo ver rijden met een vreemde in de auto (?), dan is het toch haar keus? Ik zou zeker niet langs gaan. Als ze sorry wil zeggen, zou ze zelf langs mogen komen. Ik vind het ook niet netjes dat ze tegen je vriend klaagt.

Melis_je schreef:Ik kan me niet voorstellen dat die mensen dat echt gezegd hebben, al is het maar omdat het onfatsoenlijk is om dat tegen een moeder over haar dochter te zeggen. Zij wil niet zo ver rijden met een vreemde in de auto (?), dan is het toch haar keus? Ik zou zeker niet langs gaan. Als ze sorry wil zeggen, zou ze zelf langs mogen komen. Ik vind het ook niet netjes dat ze tegen je vriend klaagt.

Birgit schreef:Van de ene kant vind ik ook dat ze nu naar mij moet komen, maar het is al heel wat dat ze gebeld heeft.
Normaal gesproken ben ik de 1e die actie onderneemt dus voor haar doen is dit al een grote stap.

@Julia: dat is nog nooit ter sprake gekomen, maar ik zit er wel steeds meer aan te denken om dit toch een keer te zeggen.
Ik merk dat ik een heel ander leven heb en dat botst. Mijn moeder heeft sinds mijn geboorte gaan baan meer gehad en ze zit bijna altijd thuis. Ze heeft verder bijna geen sociaal leven en aan de ene kant denk ik dat ze zich daarom graag met mij bemoeit.

Julia schreef:Birgit, heb je het er wel eens met je moeder over gehad dat je het lastig vindt dat ze zich zo negatief kan uitlaten over voor jou belangrijke zaken?